ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : SHUTTER 6
แม่สามสาวพาฉันเที่ยวรอบเมืองเลย ทำเอาเงินที่ฉันหยิบมาได้เกือบหมดกระเป๋าเหลือไม่กี่เยน นี้มันก็ค่ำพอควรแล้วนี้
\"นี่ พาฉันกลับเรียวกังหน่อยได้ป่ะ\" ฉันพูด
\"อะไรนะ?\" นานะอุทานออกมา นี่ฉันต้องพูดถูกหลักไวยากรณ์ทุกอย่างทุกคำเหรอเนี่ย ดูท่าทางแล้ว ถ้าเป็นเพื่อนกับยัยพวกนี้ต้องค่อยๆสอนภาษาวัยรุ่นเมืองไทยไปทีละหน่อย
\"เอ่อ ช่วยพาฉันกลับ เรียวกัง หน่อยได้ไหม\" ฉันถามอีกรอบ
\"อ๋อ ได้สิ ว่าแต่ชื่อเรียวกังอะไร\" เธอต้องพูดว่าเรียวกังชื่ออะไรต่างหากล่ะ เฮ้อ แต่ก็เอาเถอะ
\"ทาทามิ เรียวกัง จ๊ะ\"
*-----------------------------------------------------------------------*
\"พี่ฝน ลืมขวัญได้ไงอ่ะพี่\" ฉันตะโกนเข้าไปในห้อง เป็นใร ใครจะไม่โกรธมั่งเนี่ย ดูสินั่งดูทีวีเฉยเลย
\"อ้าว ขวัญ พี่ลืมขวัญเหรอ ขอโทษขวัญพี่ขอโทษจริงๆ\"
\" ชิ พี่นะพี่\"
\"งั้นไปซื้อโทรศัพท์กันมะ\"
\"ห๊า\" งง ค่ะ งง แค่นี้จะซื้อโทรศัพท์ไถ่โทษเลยเหรอ
\"ไม่ต้องตกใจหรอก พี่ตั้งใจจะซื้อให้อยู่แล้ว วันเกิดปีก่อนพี่ยังไม่ได้ให้ของขวัญให้เราเลย\"
\"คะ? ค่ะ\" ส้มหล่นเฟ้ย อิอิ ^^
*-----------------------------------------------------------------------*
ฉันเมมเบอร์พี่ฝนไว้ในเครื่องทันที เฮ้อ!!! พรุ่งนี้ต้องขอเบอร์ ยูมิ อายะกิ และก็ นานะ ซะแล้ว
ฉันนอนคิดถึงเงินที่อยู่บนโต๊ะนั่นทั้งคืนถ้าเกิดเจ้าของเขารู้ว่าฉันเอาเงินไปหละ แต่แถวนั้นไม่มีคนอยู่นี่ อาจจะเป็นเงินของพระเจ้าที่สงสารฉันก็ได้นี้นา โอ้ย!!!!!!คิดมาก นอนดีกว่า
*\"นั้นไง โทโมยะ คนที่ขโมยเงินนายเมื่อวานฉันเห็น\"
นี้คือเสียงเจ้าเด็กแว่นหลังห้องที่ทักฉัน ดีที่ตอนนี้พี่ฝนไม่อยู่ไม่งั้นตายแน่ๆเลย
*\"นายมีหลักฐานอะไรมาว่าขวัญอย่างนี้ ห๊า\" นานะเถียงให้ฉัน ขอบคุณน้า
*\"นี่ไง\" เจ้านั่นยื่นโทรศัพท์ของตัวเองให้นานะดู ภาพวีดีโอที่ตัวเองอัดได้ อัดไว้ตอนไหนอ่ะ ตายๆๆๆๆ แน่เลย(เหงื่อแตกซิกๆ)
ภาพวีดีโอฉายภาพฉันตอนกวาดเองเงินที่อยู่บนโต๊ะนั่น ตอนนี้เหงื่อฉันแตกพลั่กๆเลย แม่สามสาวเริ่มหันมามองหน้าฉัน
\"ยัยหัวขโมย เธอรู้มั้ยว่านั่นมันเงินที่ฉันจะใช้ทั้งสัปดาห์นี้นะ\" โทโมยะพูดขึ้นมาอย่างโมโห
\"ก็ฉัน....ฉันแค่จะเก็บไว้เฉยๆนี่นา\" ฉันเริ่มแก้ตัว
*\"เห็นมั้ย ถ้าเกิดขวัญไม่เก็บไว้ให้นาย มันก็คงจะหายแล้วหละ\" อายะกิเสริมขึ้นมา ถ้าพวกเธอรู้ความจริงเนี่ยจะเป็นยังไงน้า
\"แล้วเงินนั่นอยู่ไหน\" ตายหละเจอคำถามหินซะแล้ว เอาไงดีเนี่ย
\"ฉัน-ฉัน-เอ้อ ฉันเอาไว้บ้าน เดี๋ยวฉันเอามาให้หน่า\"
\"เธอต้องคืนให้เร็วที่สุด เข้าใจมั้ยยัยหัวขโมย\"
หัวขโมยเหรอ หนอยบังอาจมาเรียกฉันว่าหัวขโมย เถียงไม่ได้เว้ยก็เอาเงินเขาไปจริงๆนี่
\"เอาหละ มาเรียนกันได้แล้ว\" เฮ้อ -๐- เสียงพี่ฝนช่วยชีวิตอีกแล้วเรียนเหอะค่ะ เรียนๆๆๆๆ
ในระหว่างที่พี่ฝนสอนนักเรียนฉันก็ได้แต่นั่งคิดเรื่องเงินนั่น ถ้าบอกพี่ฝนว่า \'ขอตังค์หน่อย เอาไปใช้หนี้\' อย่างเนี้ยเหรอไม่เอาหละ หรือว่าจะโกหกว่าเอาไปทำอย่างอื่นดี นี้ก็ไม่ดี เอาไงดี คิดๆๆๆๆๆ ถ้าพี่ไข่นุ้ยอยู่ด้วยก็คงจะดีนะเนี่ย
\"~~~ตู๊ด..........ตู๊ด~~~~\"
เสียง เสียงโทรศัพท์นี้ ใครนะมาเรียนแล้วไม่รู้จักปิดโทรศัพท์
\"น่ารำคาญจริงๆเลย ยัยหัวขโมยกดรับโทรศัพท์ไม่เป็นหรือไง ห๊า\"
ตาโทโมยะ ตะโกนขึ้นมา ว่าใครเหรอ หัวขโมย? เอ๊ะ! โทรศัพท์ฉันนี่นา ยังไม่ได้ให้เบอร์ใครเลยนี่นา แล้วใครเนี่ย
\"ขวัญ!!!\" เสียงปลายสายตะโกนเข้าใส่หูฉัน นี่มันเสียงพี่ไข่นุ้ยนี่นา ตายยากจริงๆคิดถึงปุ๊ป โทรมาปั๊ป
\"พี่ฝน พี่ไข่นุ้ยโรมา\" ฉันตะโกนบอกพี่ฝนด้วยความดีใจมาก มันยอดมากเลยจอร์จ ออกไปคุยข้างนอกดีกว่า
\"พี่ไข่นุ้ย ได้เบอร์มายังไงเนี่ย\" ฉันกรอกเสียงถาม
\"พี่ฝนบอกหนะ เป็นไงสบายดีหรือเปล่า\"
\"อืม ก็ดี แล้วพี่หละ\"
\"ก็งั้นแหละ หมาที่บ้านไม่ค่อยหอนเลยนะพอแกไม่อยู่เนี่ย\"
\"อะโห พี่ ไม่ได้เจอกันนานขนาดนี่ยังมิวายมากัดกันอีกนะ\"
\"แกนี่สร้างความรำคาญให้ฉันจริงๆเลย เพื่อนแกกระหน่ำโทรมาที่บ้านซะยังกะฝนตกเลย\"
\"ช่วยน้องแค่นี้ทำเป็นบ่น นะ\"
\"นี่เมื่อไหร่แกจะกลับมาสักทีหละ\" พี่ไข่นุ้ยบพูดเสียงอ่อย
\"คิดถึงฉันอะเด้ ขาดขวัญแล้วเธอจะรู้สึก\"
\"เปล่าเว้ย งานที่แกได้รับมอบหมายตอนอยู่บ้านหนะฉันได้ทำหมดเลย พ่อกับแม่กลับมาบ้านแล้วฉันอู้ไม่ได้เลยอ่ะ\"
\"ไม่กลับ ฉันจะไม่กลับ ที่โทรมาแค่เนี่ยเหรอ โธ่ พี่ช้านนนนน\"
\"เออ แค่นี้นะโทรข้ามประเทศเนี่ยมันโคตรแพงเลย องค์การโทรศัทพ์เนี่ยจะเก็บตังค์เอาไปสร้างตึกเวิลด์เทรดใหม่หรือไงก็ไม่รู้โอเคบาย\"
พี่ชายฉันกดวางทันทีที่พูดเสร็จ โธ่เอ้ยไอ้พี่ไข่นุ้ย
\"ไม่ยักกะรู้ยัยหัวขโมยก็มีแฟนกับเค้าด้วย\"
พูดอย่างนี้เสียงนี้ไม่ต้องคิดว่าใครเลยไอ้เจ้าโทโมยะกับแก๊งค์ของนายนั่น
\"มีหรือไม่มีไม่ใช่เรื่องของนายก็แล้วกัน\" ฉันเถียง
\"รับรองว่าแฟนเธอต้องเลิกกับเธอทันทีที่ได้รู้ว่าเธอขโมยเงินคนอื่นอย่างนี้\" ไอ้แว่นตัวแสบเสริม
\"ฉันบอกแล้วไง ว่าฉันจะเอามาคืนนายให้เร็วที่สุด เงินแค่นั้นใครกันอยากขโมย\"
\"ขวัญ เอ๊ะ!!!!!!!!!!นี้พวกนายหาเรื่องอะไรกับขวัญอีกห๊า\"
ยูมิ พูดขึ้นทันทีที่เห็นภาพฉันกับโทโมยะเผชิญหน้ากัน
\"ไม่เกี่ยวกับเธอ นี่อย่าลืมที่เธอพูดไว้นะไปเว้ย\"
โทโมยะฝากถ้อยคำที่ฉันไม่อยากฟังตลอดชีวิตเอาไว้ก่อนไป โธ่ นี่เหรอชีวิตฉันในญี่ปุ่นหนะ ToT
*----------------------------------------------------------------*
\"ขวัญวันนี้พี่ไม่ว่างจริงๆนะ วันนี้ให้อายะกิ ยูมิ แล้วก็นานะเป็นไกด์พาเที่ยวญี่ปุ่นแทนพี่ไปก่อนนะ\"
\"ค่ะ\"
\"อ้อ วันนี้ครูฝากขวัญด้วยนะ\"
\"ได้ค่ะครู\"
จบฉาก
วันนี้ฉันได้มาเที่ยวกับสามสาวนี่อีกครั้ง มาเที่ยวกับรุ่นเดียวกันสนุกกว่าเที่ยวกับพี่ฝนตั้งเยอะแหนะ
\"นี่ ฉันขอถามพวกเธอหน่อยได้ป่าว\" ฉันถามขึ้นขณะที่นั่งกินไอติมอยู่สวนสาธารณะแห่งหนึ่ง
\"ได้ป่าว?\" ยูมิทวนคำอย่างงง\"
\"เอ่อ....คือ....ฉันขอถามอะไรพวกเธอได้ไหม\"
\"อ๋อ.....อืมๆ\"
\"พวกเธอมาเป็นเพื่อนฉันทำไมเหรอ\"
ทั้งสามสาวยิ้มให้กับฉันก่อนที่จะตอบ
\"ฉันชอบคนไทย ฉันรักครูฝนที่สุดเลย\" อายะกิพูด
\"พวกเราด้วยนะ\"
\"แต่ก่อนพวกเราหนะไม่ได้เรียนหนังสือหรอกนะ แต่เพราะครูฝนนั่นแหละ พวกเราถึงได้เรียน\" นานะยิ้มไปพูดไป
\"ครูช่วยเราทุกอย่าง ทั้งเรื่องฐานะที่บ้าน เรื่อง อุปกรณ์การเรียน พวกเราก็เลยอยากจะทำดีคืนให้ครูหนะ\" ยูมิพูดเสริม
\"พวกเราเลยอยากเป็นเพื่อนกับเธอ แล้วก็ตั้งใจเรียน เราถึงได้พูดไทยได้ค่อนข้างดีอย่างนี้ไง\" อายะกิพูดเสริมเข้าไปอีก
\"แต่อีกไม่นานเธอก็จะกลับแล้วไม่ใช่เหรอ ได้เป็นเพื่อนกันแป๊ปเดียวเอง\"
\"ใครว่าหละ\" ฉันพูดขัดขึ้น แม่สามสาวหันมามองหน้าฉันอย่างงงๆ
\"เอาอย่างนี้ดีกว่า\" ฉันหันไปค้นถุงขนมที่ซื้อมานั่นไงเห็นแล้ว
\"เรามาดื่มนมสาบานกันดีไหม\" ฉันชูขวดนมขึ้นแล้วฉีกยิ้มเต็มที่
\"เอ๋??? ฮ่า ฮ่า ฮ่า\" ยัยนานะหัวเราะ
\"หัวเราะอะไรเหรอ\" ฉันถาม
\"ก็เธอชอบทำไรตลกๆอย่างนี้ไงเล่า พวกเราถึงอยากเป็นเพื่อนกับเธอ\" นานะให้เหตุผล
\"มาดื่มกันเถอะ\" อายะกิชวน
ฉันเปิดฝาขวนนมชูขึ้น แล้วก็ตะโกนว่า
\"สัญญาว่าเราจะเป็นเพื่อนกันตลอดไป\"
\"อืม!!!!!\" สามสาวรับคำ
แล้วเราก็ส่วขวดนมเวียนกันดื่ม เฮ้อ ตอนนี้หละที่ฉันมีความสุขที่สุดในญี่ปุ่น
*------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------*
\"แหม วันนี้ยิ้มกลับมาเลยนะ มีอะไรดีๆเกิดขึ้นงั้นเหรอ\"
พี่ฝนทักฉันทันทีที่เห็นเดินข้ามาในห้อง
\"คนมันมีความสุขจะยิ้มหน่อยไม่ได้เลยเหรอค่ะ\" ฉันตอบไปยิ้มไป
\"ได้ๆ ก็เห็นเพิ่งยิ้มวันนี้แหละ\"
\"เอ้อ ว่าแต่ไม่ยักกะรู้นะค่ะว่าพี่ฝนเป็นผู้อุปการะ ยูมิ อายะกิ แล้วก็นานะ\"
\"อ้าว ก็ต้องสร้างผลงานไว้หน่อยสิจ๊ะ พี่กะว่าจะลงประกวดนางสาวไทยปีหน้านี่\"
\"ห๊า จริงอ่ะ\"
\"จริง....ซะเมื่อไหร่หละ ไปอาบน้ำนอนเลยไป\"
\"ค่ะๆๆๆๆ\"
*-------------------------------------------------------------------------*
\"อื้ม\" วันนี้ฉันตื่นเช้ากว่าปกตินิดหน่อย อะฮ้า อากาศตอนเช้านี้เย็นๆดีแฮะ วันนี้ก็เป็นวันที่สี่แล้วที่ฉันได้มาอยู่ที่ญี่ปุ่น
\"วันนี้ตื่นเช้าจังเลยนะ\"พี่ฝนทัก
\"ค่ะ....อ้าวแล้ววันนี้ไม่มีสอนเหรอพี่ฝนถึงไม่รีบอาบน้ำ\"
\"จ๊ะไม่มี....เพราะตอนสายๆจะมีประชุมเรื่องงานเลี้ยงครบรอบ 12 ปีของโรงเรียน\"
\"วันไหนจัดค่ะ\"
\"อีกสามวันข้างหน้าจ๊ะ....อุ้ยเดี๋ยวพี่ขอไปเตรียมเอกสารก่อนนะ\"
\"ค่ะ\"
สวยอะดิวันนี้ขอเกเรหน่อยละกันนะ อิอิอิ
*----------------------------------------------------------------------*
\"ฮัลโหล....ยูมิ.....วันนี้พาฉันออกไปเที่ยวหน่อยสิ\"
ฉันกดโทรศัพท์โทรหายูมิทันทีที่พี่ฝนออกจากบ้านแล้วค่อยบอกให้ยูมิโทรหาอายะกิแล้วก็นานะอีกทีนึง วันนี้แหละที่ฉันจะเที่ยวให้หนำใจ ขอเงินพี่ฝนไว้แล้วหละ ส่วนเรื่องเงินที่จะใช้หนี้หมอนั่นเอาไว้ทีหลังก่อนแล้วกัน (555+)
\"นี่ พาฉันกลับเรียวกังหน่อยได้ป่ะ\" ฉันพูด
\"อะไรนะ?\" นานะอุทานออกมา นี่ฉันต้องพูดถูกหลักไวยากรณ์ทุกอย่างทุกคำเหรอเนี่ย ดูท่าทางแล้ว ถ้าเป็นเพื่อนกับยัยพวกนี้ต้องค่อยๆสอนภาษาวัยรุ่นเมืองไทยไปทีละหน่อย
\"เอ่อ ช่วยพาฉันกลับ เรียวกัง หน่อยได้ไหม\" ฉันถามอีกรอบ
\"อ๋อ ได้สิ ว่าแต่ชื่อเรียวกังอะไร\" เธอต้องพูดว่าเรียวกังชื่ออะไรต่างหากล่ะ เฮ้อ แต่ก็เอาเถอะ
\"ทาทามิ เรียวกัง จ๊ะ\"
*-----------------------------------------------------------------------*
\"พี่ฝน ลืมขวัญได้ไงอ่ะพี่\" ฉันตะโกนเข้าไปในห้อง เป็นใร ใครจะไม่โกรธมั่งเนี่ย ดูสินั่งดูทีวีเฉยเลย
\"อ้าว ขวัญ พี่ลืมขวัญเหรอ ขอโทษขวัญพี่ขอโทษจริงๆ\"
\" ชิ พี่นะพี่\"
\"งั้นไปซื้อโทรศัพท์กันมะ\"
\"ห๊า\" งง ค่ะ งง แค่นี้จะซื้อโทรศัพท์ไถ่โทษเลยเหรอ
\"ไม่ต้องตกใจหรอก พี่ตั้งใจจะซื้อให้อยู่แล้ว วันเกิดปีก่อนพี่ยังไม่ได้ให้ของขวัญให้เราเลย\"
\"คะ? ค่ะ\" ส้มหล่นเฟ้ย อิอิ ^^
*-----------------------------------------------------------------------*
ฉันเมมเบอร์พี่ฝนไว้ในเครื่องทันที เฮ้อ!!! พรุ่งนี้ต้องขอเบอร์ ยูมิ อายะกิ และก็ นานะ ซะแล้ว
ฉันนอนคิดถึงเงินที่อยู่บนโต๊ะนั่นทั้งคืนถ้าเกิดเจ้าของเขารู้ว่าฉันเอาเงินไปหละ แต่แถวนั้นไม่มีคนอยู่นี่ อาจจะเป็นเงินของพระเจ้าที่สงสารฉันก็ได้นี้นา โอ้ย!!!!!!คิดมาก นอนดีกว่า
*\"นั้นไง โทโมยะ คนที่ขโมยเงินนายเมื่อวานฉันเห็น\"
นี้คือเสียงเจ้าเด็กแว่นหลังห้องที่ทักฉัน ดีที่ตอนนี้พี่ฝนไม่อยู่ไม่งั้นตายแน่ๆเลย
*\"นายมีหลักฐานอะไรมาว่าขวัญอย่างนี้ ห๊า\" นานะเถียงให้ฉัน ขอบคุณน้า
*\"นี่ไง\" เจ้านั่นยื่นโทรศัพท์ของตัวเองให้นานะดู ภาพวีดีโอที่ตัวเองอัดได้ อัดไว้ตอนไหนอ่ะ ตายๆๆๆๆ แน่เลย(เหงื่อแตกซิกๆ)
ภาพวีดีโอฉายภาพฉันตอนกวาดเองเงินที่อยู่บนโต๊ะนั่น ตอนนี้เหงื่อฉันแตกพลั่กๆเลย แม่สามสาวเริ่มหันมามองหน้าฉัน
\"ยัยหัวขโมย เธอรู้มั้ยว่านั่นมันเงินที่ฉันจะใช้ทั้งสัปดาห์นี้นะ\" โทโมยะพูดขึ้นมาอย่างโมโห
\"ก็ฉัน....ฉันแค่จะเก็บไว้เฉยๆนี่นา\" ฉันเริ่มแก้ตัว
*\"เห็นมั้ย ถ้าเกิดขวัญไม่เก็บไว้ให้นาย มันก็คงจะหายแล้วหละ\" อายะกิเสริมขึ้นมา ถ้าพวกเธอรู้ความจริงเนี่ยจะเป็นยังไงน้า
\"แล้วเงินนั่นอยู่ไหน\" ตายหละเจอคำถามหินซะแล้ว เอาไงดีเนี่ย
\"ฉัน-ฉัน-เอ้อ ฉันเอาไว้บ้าน เดี๋ยวฉันเอามาให้หน่า\"
\"เธอต้องคืนให้เร็วที่สุด เข้าใจมั้ยยัยหัวขโมย\"
หัวขโมยเหรอ หนอยบังอาจมาเรียกฉันว่าหัวขโมย เถียงไม่ได้เว้ยก็เอาเงินเขาไปจริงๆนี่
\"เอาหละ มาเรียนกันได้แล้ว\" เฮ้อ -๐- เสียงพี่ฝนช่วยชีวิตอีกแล้วเรียนเหอะค่ะ เรียนๆๆๆๆ
ในระหว่างที่พี่ฝนสอนนักเรียนฉันก็ได้แต่นั่งคิดเรื่องเงินนั่น ถ้าบอกพี่ฝนว่า \'ขอตังค์หน่อย เอาไปใช้หนี้\' อย่างเนี้ยเหรอไม่เอาหละ หรือว่าจะโกหกว่าเอาไปทำอย่างอื่นดี นี้ก็ไม่ดี เอาไงดี คิดๆๆๆๆๆ ถ้าพี่ไข่นุ้ยอยู่ด้วยก็คงจะดีนะเนี่ย
\"~~~ตู๊ด..........ตู๊ด~~~~\"
เสียง เสียงโทรศัพท์นี้ ใครนะมาเรียนแล้วไม่รู้จักปิดโทรศัพท์
\"น่ารำคาญจริงๆเลย ยัยหัวขโมยกดรับโทรศัพท์ไม่เป็นหรือไง ห๊า\"
ตาโทโมยะ ตะโกนขึ้นมา ว่าใครเหรอ หัวขโมย? เอ๊ะ! โทรศัพท์ฉันนี่นา ยังไม่ได้ให้เบอร์ใครเลยนี่นา แล้วใครเนี่ย
\"ขวัญ!!!\" เสียงปลายสายตะโกนเข้าใส่หูฉัน นี่มันเสียงพี่ไข่นุ้ยนี่นา ตายยากจริงๆคิดถึงปุ๊ป โทรมาปั๊ป
\"พี่ฝน พี่ไข่นุ้ยโรมา\" ฉันตะโกนบอกพี่ฝนด้วยความดีใจมาก มันยอดมากเลยจอร์จ ออกไปคุยข้างนอกดีกว่า
\"พี่ไข่นุ้ย ได้เบอร์มายังไงเนี่ย\" ฉันกรอกเสียงถาม
\"พี่ฝนบอกหนะ เป็นไงสบายดีหรือเปล่า\"
\"อืม ก็ดี แล้วพี่หละ\"
\"ก็งั้นแหละ หมาที่บ้านไม่ค่อยหอนเลยนะพอแกไม่อยู่เนี่ย\"
\"อะโห พี่ ไม่ได้เจอกันนานขนาดนี่ยังมิวายมากัดกันอีกนะ\"
\"แกนี่สร้างความรำคาญให้ฉันจริงๆเลย เพื่อนแกกระหน่ำโทรมาที่บ้านซะยังกะฝนตกเลย\"
\"ช่วยน้องแค่นี้ทำเป็นบ่น นะ\"
\"นี่เมื่อไหร่แกจะกลับมาสักทีหละ\" พี่ไข่นุ้ยบพูดเสียงอ่อย
\"คิดถึงฉันอะเด้ ขาดขวัญแล้วเธอจะรู้สึก\"
\"เปล่าเว้ย งานที่แกได้รับมอบหมายตอนอยู่บ้านหนะฉันได้ทำหมดเลย พ่อกับแม่กลับมาบ้านแล้วฉันอู้ไม่ได้เลยอ่ะ\"
\"ไม่กลับ ฉันจะไม่กลับ ที่โทรมาแค่เนี่ยเหรอ โธ่ พี่ช้านนนนน\"
\"เออ แค่นี้นะโทรข้ามประเทศเนี่ยมันโคตรแพงเลย องค์การโทรศัทพ์เนี่ยจะเก็บตังค์เอาไปสร้างตึกเวิลด์เทรดใหม่หรือไงก็ไม่รู้โอเคบาย\"
พี่ชายฉันกดวางทันทีที่พูดเสร็จ โธ่เอ้ยไอ้พี่ไข่นุ้ย
\"ไม่ยักกะรู้ยัยหัวขโมยก็มีแฟนกับเค้าด้วย\"
พูดอย่างนี้เสียงนี้ไม่ต้องคิดว่าใครเลยไอ้เจ้าโทโมยะกับแก๊งค์ของนายนั่น
\"มีหรือไม่มีไม่ใช่เรื่องของนายก็แล้วกัน\" ฉันเถียง
\"รับรองว่าแฟนเธอต้องเลิกกับเธอทันทีที่ได้รู้ว่าเธอขโมยเงินคนอื่นอย่างนี้\" ไอ้แว่นตัวแสบเสริม
\"ฉันบอกแล้วไง ว่าฉันจะเอามาคืนนายให้เร็วที่สุด เงินแค่นั้นใครกันอยากขโมย\"
\"ขวัญ เอ๊ะ!!!!!!!!!!นี้พวกนายหาเรื่องอะไรกับขวัญอีกห๊า\"
ยูมิ พูดขึ้นทันทีที่เห็นภาพฉันกับโทโมยะเผชิญหน้ากัน
\"ไม่เกี่ยวกับเธอ นี่อย่าลืมที่เธอพูดไว้นะไปเว้ย\"
โทโมยะฝากถ้อยคำที่ฉันไม่อยากฟังตลอดชีวิตเอาไว้ก่อนไป โธ่ นี่เหรอชีวิตฉันในญี่ปุ่นหนะ ToT
*----------------------------------------------------------------*
\"ขวัญวันนี้พี่ไม่ว่างจริงๆนะ วันนี้ให้อายะกิ ยูมิ แล้วก็นานะเป็นไกด์พาเที่ยวญี่ปุ่นแทนพี่ไปก่อนนะ\"
\"ค่ะ\"
\"อ้อ วันนี้ครูฝากขวัญด้วยนะ\"
\"ได้ค่ะครู\"
จบฉาก
วันนี้ฉันได้มาเที่ยวกับสามสาวนี่อีกครั้ง มาเที่ยวกับรุ่นเดียวกันสนุกกว่าเที่ยวกับพี่ฝนตั้งเยอะแหนะ
\"นี่ ฉันขอถามพวกเธอหน่อยได้ป่าว\" ฉันถามขึ้นขณะที่นั่งกินไอติมอยู่สวนสาธารณะแห่งหนึ่ง
\"ได้ป่าว?\" ยูมิทวนคำอย่างงง\"
\"เอ่อ....คือ....ฉันขอถามอะไรพวกเธอได้ไหม\"
\"อ๋อ.....อืมๆ\"
\"พวกเธอมาเป็นเพื่อนฉันทำไมเหรอ\"
ทั้งสามสาวยิ้มให้กับฉันก่อนที่จะตอบ
\"ฉันชอบคนไทย ฉันรักครูฝนที่สุดเลย\" อายะกิพูด
\"พวกเราด้วยนะ\"
\"แต่ก่อนพวกเราหนะไม่ได้เรียนหนังสือหรอกนะ แต่เพราะครูฝนนั่นแหละ พวกเราถึงได้เรียน\" นานะยิ้มไปพูดไป
\"ครูช่วยเราทุกอย่าง ทั้งเรื่องฐานะที่บ้าน เรื่อง อุปกรณ์การเรียน พวกเราก็เลยอยากจะทำดีคืนให้ครูหนะ\" ยูมิพูดเสริม
\"พวกเราเลยอยากเป็นเพื่อนกับเธอ แล้วก็ตั้งใจเรียน เราถึงได้พูดไทยได้ค่อนข้างดีอย่างนี้ไง\" อายะกิพูดเสริมเข้าไปอีก
\"แต่อีกไม่นานเธอก็จะกลับแล้วไม่ใช่เหรอ ได้เป็นเพื่อนกันแป๊ปเดียวเอง\"
\"ใครว่าหละ\" ฉันพูดขัดขึ้น แม่สามสาวหันมามองหน้าฉันอย่างงงๆ
\"เอาอย่างนี้ดีกว่า\" ฉันหันไปค้นถุงขนมที่ซื้อมานั่นไงเห็นแล้ว
\"เรามาดื่มนมสาบานกันดีไหม\" ฉันชูขวดนมขึ้นแล้วฉีกยิ้มเต็มที่
\"เอ๋??? ฮ่า ฮ่า ฮ่า\" ยัยนานะหัวเราะ
\"หัวเราะอะไรเหรอ\" ฉันถาม
\"ก็เธอชอบทำไรตลกๆอย่างนี้ไงเล่า พวกเราถึงอยากเป็นเพื่อนกับเธอ\" นานะให้เหตุผล
\"มาดื่มกันเถอะ\" อายะกิชวน
ฉันเปิดฝาขวนนมชูขึ้น แล้วก็ตะโกนว่า
\"สัญญาว่าเราจะเป็นเพื่อนกันตลอดไป\"
\"อืม!!!!!\" สามสาวรับคำ
แล้วเราก็ส่วขวดนมเวียนกันดื่ม เฮ้อ ตอนนี้หละที่ฉันมีความสุขที่สุดในญี่ปุ่น
*------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------*
\"แหม วันนี้ยิ้มกลับมาเลยนะ มีอะไรดีๆเกิดขึ้นงั้นเหรอ\"
พี่ฝนทักฉันทันทีที่เห็นเดินข้ามาในห้อง
\"คนมันมีความสุขจะยิ้มหน่อยไม่ได้เลยเหรอค่ะ\" ฉันตอบไปยิ้มไป
\"ได้ๆ ก็เห็นเพิ่งยิ้มวันนี้แหละ\"
\"เอ้อ ว่าแต่ไม่ยักกะรู้นะค่ะว่าพี่ฝนเป็นผู้อุปการะ ยูมิ อายะกิ แล้วก็นานะ\"
\"อ้าว ก็ต้องสร้างผลงานไว้หน่อยสิจ๊ะ พี่กะว่าจะลงประกวดนางสาวไทยปีหน้านี่\"
\"ห๊า จริงอ่ะ\"
\"จริง....ซะเมื่อไหร่หละ ไปอาบน้ำนอนเลยไป\"
\"ค่ะๆๆๆๆ\"
*-------------------------------------------------------------------------*
\"อื้ม\" วันนี้ฉันตื่นเช้ากว่าปกตินิดหน่อย อะฮ้า อากาศตอนเช้านี้เย็นๆดีแฮะ วันนี้ก็เป็นวันที่สี่แล้วที่ฉันได้มาอยู่ที่ญี่ปุ่น
\"วันนี้ตื่นเช้าจังเลยนะ\"พี่ฝนทัก
\"ค่ะ....อ้าวแล้ววันนี้ไม่มีสอนเหรอพี่ฝนถึงไม่รีบอาบน้ำ\"
\"จ๊ะไม่มี....เพราะตอนสายๆจะมีประชุมเรื่องงานเลี้ยงครบรอบ 12 ปีของโรงเรียน\"
\"วันไหนจัดค่ะ\"
\"อีกสามวันข้างหน้าจ๊ะ....อุ้ยเดี๋ยวพี่ขอไปเตรียมเอกสารก่อนนะ\"
\"ค่ะ\"
สวยอะดิวันนี้ขอเกเรหน่อยละกันนะ อิอิอิ
*----------------------------------------------------------------------*
\"ฮัลโหล....ยูมิ.....วันนี้พาฉันออกไปเที่ยวหน่อยสิ\"
ฉันกดโทรศัพท์โทรหายูมิทันทีที่พี่ฝนออกจากบ้านแล้วค่อยบอกให้ยูมิโทรหาอายะกิแล้วก็นานะอีกทีนึง วันนี้แหละที่ฉันจะเที่ยวให้หนำใจ ขอเงินพี่ฝนไว้แล้วหละ ส่วนเรื่องเงินที่จะใช้หนี้หมอนั่นเอาไว้ทีหลังก่อนแล้วกัน (555+)
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น