ยัยจอมจุ้น กับหนุ่มญี่ปุ่นสุดแสบ

ลำดับตอนที่ #3 : SHUTTER 2

"แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก"ฉันวิ่งรอบสนามโรงเรียนเป็นรอบที่ 8 แล้วโอ้ย ทำไมมันเหนื่อยอย่างนี้เนหี่ย ที่ฉันเคยวิ่งสูงสุดก็น่าจะเป็นแค่ 5 รอบนะ แต่นี้มัน 2 เท่าเลยนะ



"เอ้า ขวัญ สู้ สู้ สู้ ตาย เอ้า เร็ว"พี่ไข่นุ้ยตะโกนเชียร์อยู่ขอบสนาม พร้อมด้วยยัยจ๋า เพื่อนรักสุดเลิฟของฉัน

แฮ่กๆ ผ่านไปแล้วอีก 1 รอบ เหลืออีก 1 รอบสินะต้องทำได้ แฮ่กๆ



ฟุบ------------------------*--------------------------



"ขวัญ ขวัญ เป้นไง ขวัญ"



เสียงยัยจ๋าเรียกฉันนี่ ฉันสะลืมสะลือตื่นขึ้นมา



"ห๊า อะไร ฉันวิ่งครบยังจ๋า"ฉันถาม



"ไอ้ครบรอบหนะครบ แต่แกหนะจะครบ 32 มั้ย"พี่ไข่นุ้ยพูดพวางพัดให้ฉัน



ไนเห็นเธอฟุบตรงเส้นชัยพอดีเลย ตกใจแทบแย่"



ยัยจ๋ายัดอะไรต่อมิอะไรใส่จมูกฉันพัลวัน (นี้เธอจะช่วยให้ฉันตายเร็วกว่านี้เหรอ)



"วันนี้วันอะไรเหรอ ฉันไม่ได้ดูปฎิทนมาตั้ง 5 วันแล้ว"ฉันถามด้วยอาการอ่อนแรงเต็มที่



"วันเหนี่ยเหรอ.....อืม.....วันเสาร์ วันนี้วันเสาร์ ทำไมเหรอ"ยัยจ๋าอบ จ๊าก วันเสาร์เหรอ แล้วกี่โมงแล้วเหนี่ย เกือบบ่าย 3 โมงแล้วเหรอ เดี๋ยวพี่ฝนก็จะมาบแล้วนี่



ฉันลุกขึ้นไปวิ่งกลับบ้านอย่างรวดเร็ว ทิ้งพี่ชายและเพื่อนรักที่มองตามอย่างตกตะลึงไว้ที่สนามนั้น



ปริ๊น!!!!ปริ๊น!!!!!



เสียงแตรรถดังขึ้นทางหน้าบ้านของฉัน ต้องเป็นรถของพี่ฝนแน่ๆ ฉันรีบหอบกระเป๋าเดินทางไปหน้าบ้านอย่างยากลำบอก ปวดไปหมดเลยทั้งขาทั้งแขน



"ขวัญไหวมั้ย มาพี่ช่วย อ้าวเป็นไรหละนั่นขาแขนสั่นไปหมด"พี่ฝนทักฉัน รู้สึกว่าพี่ฝนนะสังเกตุเห็นสิ่งผิดปกติของแนทันทีที่เห็นเลยนะนั่น



"อ๋อ พี่ฝน คือขวัญ มัน โอ้ย***"เสียงพี่ไข้นุ้ยขาดไป เพราะฉันเองแหละที่เหยียบเท้า ฮ่าๆๆ



"อ๋อ ขวัญดูหนังผีค่ะ อินกับหนังไปหน่อยไปกันเถอะค่ะ ไปหละนะพี่ไข่นุ้ย"



เรื่องอะไรจะให้พี่ไข่นุ้ยบอกว่าวันนี้ฉันไปทำอะไรมาบ้างหละ มีหวังไม่ได้ไปแน่ญี่ป่ง ญี่ปุ่นหนะ



"ไข่นุ้ย เป็นอะไรหนะ ขวัญ" พี่ฝนถามหลังจากที่ออกรถจากบ้านฉันมาแล้ว



"อ๋อ สงสัยโดนมดตัวเล็กๆน่ารักๆกัดเอามั้งค่ะ"



"เหรอ แล้วเรารู้ได้ยังไงหละว่ามดมันน่ารัก"



"แหม มดบ้านขวัญน่ารักทุกคน เอ้ย! ทุกตัวแหละค่ะ"



" แล้วบอกพี่อกับแม่หรือยังหละ"



"โทรไปบอกแล้ว่ะ แม่บอกว่าไปกับพี่ฝนไม่เคยห่วงเลย"



"ไม่กลัวพี่เอาไปขายเหรอ"



"ไม่กลัวหรอกค่ะ เอาไปขายหนะ กลัวแต่จะไม่มีตังค์ใช้เท่านั้นแหละ"



"ไปกับพี่ไม่ต้องหว่งเรื่องเงินหรอกจ๊ะ มีเป็นล้าง โฮะ โฮะ โฮะ"



"จริงเหรอค่ะ โห..."



"ล้อเล่นจ๊ะ"



แป่วส์-------



"แต่พี่ว่าเราคงจะใช้เงินไม่เยอะหรอกนะไปกับพี่รับรองสนุก"



"ก็คงงั้นแหละค่ะ"



เนี่ยแหละพี่ฝนลูกพี่ลูกน้องที่ฉันรักที่สุด