ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : SHUTTER 3
แม่เจ้าโว้ย สนามบินมนทำไมคนเยอะอย่างนี้แล้วฉันจะเดินไปช่องไหนยังไงเนี่ย ต้องเกาะพี่ฝนตลอดเลยสินะเนี่ย พี่ฝนลากฉันไปช่องที่จะไปขึ้นเครื่อง
\"พี่ฝน รู้มั้ยนี้เป็นการขึ้นเครื่องบินครั้งแรกในชีวิตขวัญเลยนะเนี่ย\"
\"เหรอจ๊ะ ใหม่ๆก็งี้แหละจ๊ะ\"
ทันทีที่พวกเราขึ้นเครื่องแอร์ฮอสเตสก็มาประกาศให้ผู้โดยสารคาดเข็มขัดนิรภัย
\"พี่ฝนมียาแก้แพ้มั้ยค่ะ\"ฉันถามเพราะฉันแพ้อากาสง่าย
\"นี่จ๊ะ\"
\"ขอบคุณค่ะ\"
ฉันรับยามาก็กินทันทีไม่อยากจะเซดเลยถ้าฉันเกิดอาการแพ้ขึ้นมายังกับสัตว์ประหลาดเลย
ฮ้าววววววว ง่วงแล้ว สงสัยยาออกฤทธิ์แล้วนะเหนี่ย
โอ้โห ญี่ปุ่นวิวสวยจังเลยนะเนี่ย ช่วงนี้คงเป็นช่วงฤดูใบไม้ผลิละมั้งเนี่ย
\"กรี๊ด!!!!กรี๊ด!!!\"
เสียงผู้โดยสารในเครื่องหนิ แล้วเครื่องก็สั่นด้วยมันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย ฉันหันไปมองรอบๆเครื่องดูท่าทางทุกคนในเครื่องจะหวาดกลัวตกใจยังไงก็ไม่รู้
\"แกว๊กซ์ แกว๊กซ์\"
น...นั่นมันเสียงอะไรหนะ
\"พี่ฝนเสียงอะไร ว้าย\"พี่ฝนหัวแตกแล้วก็ดูเหมือนจะเป็นลมไป ว้าย เครื่องจะตกแล้ว ฉันมองออกไปนอกเครื่องนั่นมัน ก๊อกซิล่านี่นา ญี่ปุ่นมีก๊อกซิล่า ช่วยด้วย ช่วยด้วย!!!
\"ขวัญ เป็นอะเร ขวัญ\"
ห่ะ! นั่นเสียงพี่ฝนหนิ อ้าวเป็นลมไม่ใช่เหรอ
\"พี่ฝน เป็นไงมั่ง เลือดหละ หายไปไหน\"ฉันพูดหน้าตื่น แล้วทำไมตอนนี้มันเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลยหละ
\"แล้วก๊อตซิล่าหละ หายไปไหน\"
\"แผลอะไรกัน ขวัญ พี่เห็นขวัญกินยาแล้วก็นอนก่อนที่เครื่องจะออกด้วยซ้ำ\"
หา!!!ฝันเหรอ ฉันฝันเหรอ อ่ะ ถึงแล้วนี่ อุ้ย!!! ตื่นเต้น ตื่นเต้น
พี่ฝนพาฉันขึ้นรถ Taxi เพื่อที่จะไปยังเรียวกัง ที่พักของพวกเรา เออ แล้วพี่ฝนมาญี่ปุ่นทำไมเนี่ย [เฮ้อ!มากับเขายังไม่รู้อีกว่าเขามาอะไร]
\"พี่ฝน ว่าแต่พี่ฝนมาญี่ปุ่นทำไมค่ะ\" ฉันถามพี่ฝนขณะที่นั่งอยู่บนรถ Taxi
\"อ๋อ พี่มาเป็นครูจ๊ะ\"
ห๊า!!! เป็นครู พี่ฝนเหรอเป็นครู พี่ฝนเรียนครูฯเหรอ
\"เป็น ครู\"
\"งง ละสิ พี่เป็นครูสอนพิเสษที่โรงเรียนสอนภาษาพิเศษจ๊ะ มาสอนทุกซัมเมอร์\"
\"อ๋อ\"
\"อืม ถ้าจะไปไหนมาไหนเนี่ย อย่านั่ง Taxi นะ แพงมากเลย\"
อ้าว ไม่ให้ไป Taxi แล้วจะไปไงหล่ะ
\"ไม่ให้ไป Taxi แล้วจะไปยังไงล่ะค่ะ\"
\"รถบัสไงจ๊ะ เดี๋ยวพี่จะเขียนให้นะว่าสายไหนไปไหน\"
\"ค่ะ\"
ฮ่า ฮ่า ฮ่า ถึงคราวที่ขวัญจะตะลุยญี่ปุ่นแล้ว\"
*---------------------------------------------------------------------------------------*
รถ Taxi มาเรามาจอดหน้าเรียวกังที่มีชื่อว่า \"ทาทามิ เรียวกัง\" พอพวกเราเดินเข้าไปก็มีคุณป้าที่ดูท่าทางใจดี ออกมาต้อนรับแล้วก็พาเราไปที่ห้องพักเหมือนอยู่ในบ้านเลยนะเนี่ย
\"เป็นไง พออยู่ได้มั้ย\" พี่ฝนถาม
\"ได้แน่นอนอยู่แล้วค่ะ\"
\"พรุ่งนี้พี่ไปสอนแต่เช้านะ เลิกตอนเที่ยงเดี๋ยวพี่พาไปเที่ยว ว่าแต่จะไปโรงเรียนกับพี่มั้ยหละ\"
\"ไปค่ะไป ให้อยู่ในห้องนี้ครึ่งวันขวัญเบื่อตายแน่ๆเลย\"
\"อืม จ๊ะ ไปก็ไป แต่ตอนนี้พี่ว่าเราไปอาบน้ำกันก่อนดีมั้ย\"
ตายล่ะ ได้ข่าวว่าญี่ปุ่นต้องอาบน้ำรวมกันนี่
\"เอ่อ พี่ฝนคือ มัวต้องอาบรวมไม่ใช่เหรอ\"
\"จ๊ะ แหมอย่าอายเหอะ นานๆมาครั้ง ยังไงก็ผู้หญิงทั้งนั้นแหละจ๊ะ\"
\"เอ่องั้นค่ะ ไปก็ไป\"
พ่อขวัญ แม่ขวัญ ช่วยลูกด้วยเถิด
\"พี่ฝน รู้มั้ยนี้เป็นการขึ้นเครื่องบินครั้งแรกในชีวิตขวัญเลยนะเนี่ย\"
\"เหรอจ๊ะ ใหม่ๆก็งี้แหละจ๊ะ\"
ทันทีที่พวกเราขึ้นเครื่องแอร์ฮอสเตสก็มาประกาศให้ผู้โดยสารคาดเข็มขัดนิรภัย
\"พี่ฝนมียาแก้แพ้มั้ยค่ะ\"ฉันถามเพราะฉันแพ้อากาสง่าย
\"นี่จ๊ะ\"
\"ขอบคุณค่ะ\"
ฉันรับยามาก็กินทันทีไม่อยากจะเซดเลยถ้าฉันเกิดอาการแพ้ขึ้นมายังกับสัตว์ประหลาดเลย
ฮ้าววววววว ง่วงแล้ว สงสัยยาออกฤทธิ์แล้วนะเหนี่ย
โอ้โห ญี่ปุ่นวิวสวยจังเลยนะเนี่ย ช่วงนี้คงเป็นช่วงฤดูใบไม้ผลิละมั้งเนี่ย
\"กรี๊ด!!!!กรี๊ด!!!\"
เสียงผู้โดยสารในเครื่องหนิ แล้วเครื่องก็สั่นด้วยมันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย ฉันหันไปมองรอบๆเครื่องดูท่าทางทุกคนในเครื่องจะหวาดกลัวตกใจยังไงก็ไม่รู้
\"แกว๊กซ์ แกว๊กซ์\"
น...นั่นมันเสียงอะไรหนะ
\"พี่ฝนเสียงอะไร ว้าย\"พี่ฝนหัวแตกแล้วก็ดูเหมือนจะเป็นลมไป ว้าย เครื่องจะตกแล้ว ฉันมองออกไปนอกเครื่องนั่นมัน ก๊อกซิล่านี่นา ญี่ปุ่นมีก๊อกซิล่า ช่วยด้วย ช่วยด้วย!!!
\"ขวัญ เป็นอะเร ขวัญ\"
ห่ะ! นั่นเสียงพี่ฝนหนิ อ้าวเป็นลมไม่ใช่เหรอ
\"พี่ฝน เป็นไงมั่ง เลือดหละ หายไปไหน\"ฉันพูดหน้าตื่น แล้วทำไมตอนนี้มันเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลยหละ
\"แล้วก๊อตซิล่าหละ หายไปไหน\"
\"แผลอะไรกัน ขวัญ พี่เห็นขวัญกินยาแล้วก็นอนก่อนที่เครื่องจะออกด้วยซ้ำ\"
หา!!!ฝันเหรอ ฉันฝันเหรอ อ่ะ ถึงแล้วนี่ อุ้ย!!! ตื่นเต้น ตื่นเต้น
พี่ฝนพาฉันขึ้นรถ Taxi เพื่อที่จะไปยังเรียวกัง ที่พักของพวกเรา เออ แล้วพี่ฝนมาญี่ปุ่นทำไมเนี่ย [เฮ้อ!มากับเขายังไม่รู้อีกว่าเขามาอะไร]
\"พี่ฝน ว่าแต่พี่ฝนมาญี่ปุ่นทำไมค่ะ\" ฉันถามพี่ฝนขณะที่นั่งอยู่บนรถ Taxi
\"อ๋อ พี่มาเป็นครูจ๊ะ\"
ห๊า!!! เป็นครู พี่ฝนเหรอเป็นครู พี่ฝนเรียนครูฯเหรอ
\"เป็น ครู\"
\"งง ละสิ พี่เป็นครูสอนพิเสษที่โรงเรียนสอนภาษาพิเศษจ๊ะ มาสอนทุกซัมเมอร์\"
\"อ๋อ\"
\"อืม ถ้าจะไปไหนมาไหนเนี่ย อย่านั่ง Taxi นะ แพงมากเลย\"
อ้าว ไม่ให้ไป Taxi แล้วจะไปไงหล่ะ
\"ไม่ให้ไป Taxi แล้วจะไปยังไงล่ะค่ะ\"
\"รถบัสไงจ๊ะ เดี๋ยวพี่จะเขียนให้นะว่าสายไหนไปไหน\"
\"ค่ะ\"
ฮ่า ฮ่า ฮ่า ถึงคราวที่ขวัญจะตะลุยญี่ปุ่นแล้ว\"
*---------------------------------------------------------------------------------------*
รถ Taxi มาเรามาจอดหน้าเรียวกังที่มีชื่อว่า \"ทาทามิ เรียวกัง\" พอพวกเราเดินเข้าไปก็มีคุณป้าที่ดูท่าทางใจดี ออกมาต้อนรับแล้วก็พาเราไปที่ห้องพักเหมือนอยู่ในบ้านเลยนะเนี่ย
\"เป็นไง พออยู่ได้มั้ย\" พี่ฝนถาม
\"ได้แน่นอนอยู่แล้วค่ะ\"
\"พรุ่งนี้พี่ไปสอนแต่เช้านะ เลิกตอนเที่ยงเดี๋ยวพี่พาไปเที่ยว ว่าแต่จะไปโรงเรียนกับพี่มั้ยหละ\"
\"ไปค่ะไป ให้อยู่ในห้องนี้ครึ่งวันขวัญเบื่อตายแน่ๆเลย\"
\"อืม จ๊ะ ไปก็ไป แต่ตอนนี้พี่ว่าเราไปอาบน้ำกันก่อนดีมั้ย\"
ตายล่ะ ได้ข่าวว่าญี่ปุ่นต้องอาบน้ำรวมกันนี่
\"เอ่อ พี่ฝนคือ มัวต้องอาบรวมไม่ใช่เหรอ\"
\"จ๊ะ แหมอย่าอายเหอะ นานๆมาครั้ง ยังไงก็ผู้หญิงทั้งนั้นแหละจ๊ะ\"
\"เอ่องั้นค่ะ ไปก็ไป\"
พ่อขวัญ แม่ขวัญ ช่วยลูกด้วยเถิด
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น