ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : บัตรวีไอพี
"รู้สึก ฉันจะช่วยแต่งหน้าลิงให้กลายเป็นนางฟ้านะเนี่ย"อินฮวาพูดพร้อมกับยิ้มในความภูมิใจของตัวเอง สายตา ทั้ง 5 คู่จับจ้องมาที่ ชายผมทอง"ล้อเล่นๆ แหม น้องสาวฉัน สวยอยู่แล้ว"
"เชอะ....แค่อยากจะบอกว่าตัวเองแต่งหน้าเก่ง ผู้ชายบ้าที่ไหนแต่งเก่งบ้างล่ะ"
"จะหาว่าฉันเกินชายงั้นหรอ"
"เขาไม่ได้เรียกว่าเกินชาย แต่เชาเรียกว่า น้อยกว่าการเป็นชายต่างหาก"
"ว่างไงนะ"หนุ่มผมทอง หยุดชงัก ไม่มีทีท่าว่าเพื่อนของเขาจะหยุดตาม ทุกคนเดินนำหน้าไปกันหมด"เชอะ....ทิ้งฉันกันหมด ฉันเป็นหัวหน้าพวกนายนะ"
"แล้วไง เดินตามมาก่อนที่จะถูดทิ้งเถอะ"ชอนกิ หนุ่มลึกในใจ ทำเท่ แต่ ก็เท่ได้ใจจริงๆ(ผู้แต่งไม่สามารถโกหกได้)
"นี่ ชอนกิ เดี๋ยวนี้นายพูดมากขึ้นนะ"
ทั้ง 6 คนมานั่งอยู่ที่ดันดินโดนัท มีร้านไหนที่ดีกว่านี้ไหม มาคุยธุระสำคัญนะ ไม่ได้มา เพราะไม่มีอะไรทำ เปลี่ยนนัดจาก ดุสิต มาเป็นที่นี่ นรกจริงๆเลย หน้าสงสารหนุ่มผู้น่ารัก ดังเทพ 5 คน กับแมวสาวอีก 1 ตัว
"สวัสดีคับ"เสียงอินฮวา ทักกับร่างใหญ่ที่กำลังนั่ง สูบบุหรี่"อากาศร้อนจะตายยังมานั่งสูบอีก ร้านนี้เขาไม่ให้สูบบุหรี่นะ ตาบอดหรอไง อยู่ข้างหน้าร้านน่ะ"นิ้วชี้ไปยังป้ายหน้าร้านที่แปะไว้
"อ่าวหรอ ฉันไม่ได้อ่าน เร็วเข้ามารีบคุยงานก่อน ฉัน...."ชายหนุ่มหน้าตามืดมัวคล้ายมาเฟียเกาหลี มองที่นาฬิกาข้อมือ และมองมาที่หน้าของเด็กทั้ง 6 คน
ยังไม่ทันที่ หนุ่มมาเฟียจะพูด อินฮวาก็แทรกขึ้นมา"มีธุรซินะ งั้น ผมขอมาเอาของ แล้วก็จะกลับเลยดีกว่า ที่จริง คุณไม่ต้องเสียเวลา มาถึงไทยเพื่อจะเอาเจ้านี่มาให้ผมก็ได้ ฝากมาทาง วอนแฮก็ได้นี่คับ มานัดสาวล่ะซิ แอบเบี้ยวงาน เดี๋ยวผมจะฟ้อง ลุง ซูมานแน่"หนุ่มคราบเทพบุตรสวมหน้ากากเป็นซาตาน
"นี่ฉันเอามาให้ก็ดีแล้วนะ อะเอาไป ไปก่อนล่ะ"ชายหนุ่มส่งบัตร 6 ใบมาให้ ก่อนจะเดินดุ่มๆออกจาร้าน เหมือนทำความผิดไว้งั้นแหละ
"อะไรเนี่ย"น้องสาวแสนน่ารัก เสียมารยาทดึงออกไปจากมือ
"บัตร วีไอพี คอนดงบังไง"อินฮวาพูด และกระชากกลับมา
"หรอ เอามา ดุมขอใยนึงนะ"ร่างบาง หยิบมันออกมาจากมือ
"นี่ ยุ่งหน่า...เดี๋ยวฉันมีเพื่อนอีกคน เธอไม่ได้ซื้อ บัตรคอนเสิร์ตไว้หรอไง นี่มัน 6 คน พอดีจำนวนเพื่อนของพี่นะ"อินฮวากระชากกลับไป
"นี่พวกนายพอเถอะ ไปเดินดูของก่อนนะ แล้วค่อยไปสุวรรณภูมิ กว่าจะถึงเวลา อีกตั้ง หลายชั่วโมง"อินโป พูด สาวน้อยทำหน้าใสซื่อ เธอไม่เข้าใจที่พวกผู้ชายพูดซักนิด ก็เขาเล่นพูดเป้นเกาหลี เทพกว่าใคร
"พี่อินฮวา อยากได้ถุงเท้าแบบ พวกนักเรียนญี่ปุ่นน่ะ มีที่ไหนขายบ้างไหมที่เกาหลี"เด็กสาวพูดกับพี่ชาย
"มีซิ ที่เกาหลีน่ะ เยอะจะตาย อยากได้หรอ ไว้ พี่จะซื้อมาให้ก็ได้ เอาไว้วันไหน พ่อกับแม่ให้ไปเกาหลี ไปเดินช็อบกันให้มันเลยซิ"
"ว้าว....สัญญานะ"
"อือ ถ้าแม่ ให้เธอไปนะ"อินฮวาคิดแฟนในใจ ยังไง แม่ของกระดุม ก็ไม่มีทางปล่อยให้ไปเกาหลีอยู่แล้ว
"นี่อินฮวา ดูเสื้อร้านนั้นซิ นายชอบไม่ใช่หรอ ซื้อให้น้องนายใส่ด้วยซิ น่ารักดี อาจจะเข้ากัน"มุนโอ ชี้ไปทางร้านขายเสื้อเล็กๆ ร้านคอสเพล ชุดแปลกๆสำหรับคนไทย
"ไม่เอาหรอก ของแบบนั้น ฉันว่า ไปหาซื้อของแบรน ที่เกาหลี แล้วส่งมา ดีกว่าไปซื้อของแบบนั้นอีก ไม่มีแบรน ใส่ไปก็หมดกันพอดี"ชอนกิส่ายหน้า กับความคิดของมุนโอ และเดอนนำต่อไป เหมือนกับจะรู้ทาง
"เออนี่ แล้วทำไม ไม่ชวนนับจิมาไทยด้วยล่ะ"อินโป เริ่มนึกถึงเพื่อนสาวของเขาได้
"บ้าหรอ เธอ มีถ่ายแบบนี่นา ชวนมาก็ด่าฉันตายซิ แล้วพวกนายทำไมไม่ชวนมินวูมาล่ะ"
"เจ้านั่นมันติดถ่ายละคร แถมยังมีโฆษณาอีก ชวนมัน มันก็ด่าตายซิ"อินโป พูด
"เฮ้อ.....ดีจังนะ พวกเราคงไม่ได้ทำงานแบบนั้นใช่ไหมขืนทำไป แฟนคลับ พวกนั้น คงจะแอนตี้แน่ แต่ช่างมันเถอะ งานของเราก็ได้เงินดีจะตาย"เด็กสาวถึงจะไม่รู้เรื่องแต่ก็พอจะรู้ว่าพี่ชายของเธอกำลังพูดเรื่องหน้าเศร้า สังเกตุได้จากหน้าตาที่ดูจากแววตาก็รู้ทันที
ทั้ง 6 คนเดินเล่นกันไปทั่ว สายตาหลาย คู่จับจ้องที่พวกเขา ชายหนุ่มรู้สึกได้ถึงแววตานั้น ไม่ว่าจะเดินไปทางไหน ก็มีแต่สายตาที่จับจ้อง เด็กหนุ่ม เดินปัดมาที่ร้านขายเสื้อผ้า พร้อมกับลาก เด็กสาวเข้ามาด้วย
"นี่พวกพี่ จะทำอะไรกันน่ะ"กระดุมพูดเบาๆ
"หาเสื้อคลุมน่ะซิ ไม่รู้หรอ ว่าเมื่อกี้โดนมองน่ะ ฉันมาคราวที่แล้ว โดนพวกคนไทยตามเป็นพรวนเลย ขืนคราวนี้เจอแบบนั้นอีก ฉันคงไม่คิดจะวิ่งแล้วแหละตายตรงนั้นซะเลย"อินฮวาพูด พร้อมกับเดินเข้าไปเลือหมวก กับเสื้อคลุม กระดุมนั่งอยู่ที่หน้าร้าน หน้าตาไม่บอกถึงความสนุกซักนิด ถึงหน้าตาจะเหมือนลีดงแฮ แต่ นิสัย แย่กว่ากันเยอะเลย
"นี่เสร็จแล้ว ไปกันต่อเถอะ"เด็กหนุ่มเดินออกจากร้าน ถ้าให้มองผ่านๆ พวกเขายิ่งเป็นเป้าสายตาใหญ่ ก็ เสื้อคลุมที่ปิดแบบนั้น เป็นใครก็คงมอง
ไม่มีวิธีไหนจะดีกว่านี้แล้ว ทั้ง 6 คนเดินมองของต่อไป อินฮวาเดินแวะเข้าไปในร้านหนังสือการ์ตูน ก่อนจะหยิบหนังสือเล่มหนึ่งออกมาให้เพื่อนๆดู
"นี่นายจะซื้อเล่มนี้หรอ"มุนโอพูด
"บ้าหรอ ฉันได้ข่าวว่า เจ้า วอนแฮ มันชอบนี่ เรื่องอย่างนั้นน่ะ"อินฮวาทำหน้าเจ้าเล่ห์ ก่อนจะ เดินไปจ่ายเงิน
"เชอะ....แค่อยากจะบอกว่าตัวเองแต่งหน้าเก่ง ผู้ชายบ้าที่ไหนแต่งเก่งบ้างล่ะ"
"จะหาว่าฉันเกินชายงั้นหรอ"
"เขาไม่ได้เรียกว่าเกินชาย แต่เชาเรียกว่า น้อยกว่าการเป็นชายต่างหาก"
"ว่างไงนะ"หนุ่มผมทอง หยุดชงัก ไม่มีทีท่าว่าเพื่อนของเขาจะหยุดตาม ทุกคนเดินนำหน้าไปกันหมด"เชอะ....ทิ้งฉันกันหมด ฉันเป็นหัวหน้าพวกนายนะ"
"แล้วไง เดินตามมาก่อนที่จะถูดทิ้งเถอะ"ชอนกิ หนุ่มลึกในใจ ทำเท่ แต่ ก็เท่ได้ใจจริงๆ(ผู้แต่งไม่สามารถโกหกได้)
"นี่ ชอนกิ เดี๋ยวนี้นายพูดมากขึ้นนะ"
ทั้ง 6 คนมานั่งอยู่ที่ดันดินโดนัท มีร้านไหนที่ดีกว่านี้ไหม มาคุยธุระสำคัญนะ ไม่ได้มา เพราะไม่มีอะไรทำ เปลี่ยนนัดจาก ดุสิต มาเป็นที่นี่ นรกจริงๆเลย หน้าสงสารหนุ่มผู้น่ารัก ดังเทพ 5 คน กับแมวสาวอีก 1 ตัว
"สวัสดีคับ"เสียงอินฮวา ทักกับร่างใหญ่ที่กำลังนั่ง สูบบุหรี่"อากาศร้อนจะตายยังมานั่งสูบอีก ร้านนี้เขาไม่ให้สูบบุหรี่นะ ตาบอดหรอไง อยู่ข้างหน้าร้านน่ะ"นิ้วชี้ไปยังป้ายหน้าร้านที่แปะไว้
"อ่าวหรอ ฉันไม่ได้อ่าน เร็วเข้ามารีบคุยงานก่อน ฉัน...."ชายหนุ่มหน้าตามืดมัวคล้ายมาเฟียเกาหลี มองที่นาฬิกาข้อมือ และมองมาที่หน้าของเด็กทั้ง 6 คน
ยังไม่ทันที่ หนุ่มมาเฟียจะพูด อินฮวาก็แทรกขึ้นมา"มีธุรซินะ งั้น ผมขอมาเอาของ แล้วก็จะกลับเลยดีกว่า ที่จริง คุณไม่ต้องเสียเวลา มาถึงไทยเพื่อจะเอาเจ้านี่มาให้ผมก็ได้ ฝากมาทาง วอนแฮก็ได้นี่คับ มานัดสาวล่ะซิ แอบเบี้ยวงาน เดี๋ยวผมจะฟ้อง ลุง ซูมานแน่"หนุ่มคราบเทพบุตรสวมหน้ากากเป็นซาตาน
"นี่ฉันเอามาให้ก็ดีแล้วนะ อะเอาไป ไปก่อนล่ะ"ชายหนุ่มส่งบัตร 6 ใบมาให้ ก่อนจะเดินดุ่มๆออกจาร้าน เหมือนทำความผิดไว้งั้นแหละ
"อะไรเนี่ย"น้องสาวแสนน่ารัก เสียมารยาทดึงออกไปจากมือ
"บัตร วีไอพี คอนดงบังไง"อินฮวาพูด และกระชากกลับมา
"หรอ เอามา ดุมขอใยนึงนะ"ร่างบาง หยิบมันออกมาจากมือ
"นี่ ยุ่งหน่า...เดี๋ยวฉันมีเพื่อนอีกคน เธอไม่ได้ซื้อ บัตรคอนเสิร์ตไว้หรอไง นี่มัน 6 คน พอดีจำนวนเพื่อนของพี่นะ"อินฮวากระชากกลับไป
"นี่พวกนายพอเถอะ ไปเดินดูของก่อนนะ แล้วค่อยไปสุวรรณภูมิ กว่าจะถึงเวลา อีกตั้ง หลายชั่วโมง"อินโป พูด สาวน้อยทำหน้าใสซื่อ เธอไม่เข้าใจที่พวกผู้ชายพูดซักนิด ก็เขาเล่นพูดเป้นเกาหลี เทพกว่าใคร
"พี่อินฮวา อยากได้ถุงเท้าแบบ พวกนักเรียนญี่ปุ่นน่ะ มีที่ไหนขายบ้างไหมที่เกาหลี"เด็กสาวพูดกับพี่ชาย
"มีซิ ที่เกาหลีน่ะ เยอะจะตาย อยากได้หรอ ไว้ พี่จะซื้อมาให้ก็ได้ เอาไว้วันไหน พ่อกับแม่ให้ไปเกาหลี ไปเดินช็อบกันให้มันเลยซิ"
"ว้าว....สัญญานะ"
"อือ ถ้าแม่ ให้เธอไปนะ"อินฮวาคิดแฟนในใจ ยังไง แม่ของกระดุม ก็ไม่มีทางปล่อยให้ไปเกาหลีอยู่แล้ว
"นี่อินฮวา ดูเสื้อร้านนั้นซิ นายชอบไม่ใช่หรอ ซื้อให้น้องนายใส่ด้วยซิ น่ารักดี อาจจะเข้ากัน"มุนโอ ชี้ไปทางร้านขายเสื้อเล็กๆ ร้านคอสเพล ชุดแปลกๆสำหรับคนไทย
"ไม่เอาหรอก ของแบบนั้น ฉันว่า ไปหาซื้อของแบรน ที่เกาหลี แล้วส่งมา ดีกว่าไปซื้อของแบบนั้นอีก ไม่มีแบรน ใส่ไปก็หมดกันพอดี"ชอนกิส่ายหน้า กับความคิดของมุนโอ และเดอนนำต่อไป เหมือนกับจะรู้ทาง
"เออนี่ แล้วทำไม ไม่ชวนนับจิมาไทยด้วยล่ะ"อินโป เริ่มนึกถึงเพื่อนสาวของเขาได้
"บ้าหรอ เธอ มีถ่ายแบบนี่นา ชวนมาก็ด่าฉันตายซิ แล้วพวกนายทำไมไม่ชวนมินวูมาล่ะ"
"เจ้านั่นมันติดถ่ายละคร แถมยังมีโฆษณาอีก ชวนมัน มันก็ด่าตายซิ"อินโป พูด
"เฮ้อ.....ดีจังนะ พวกเราคงไม่ได้ทำงานแบบนั้นใช่ไหมขืนทำไป แฟนคลับ พวกนั้น คงจะแอนตี้แน่ แต่ช่างมันเถอะ งานของเราก็ได้เงินดีจะตาย"เด็กสาวถึงจะไม่รู้เรื่องแต่ก็พอจะรู้ว่าพี่ชายของเธอกำลังพูดเรื่องหน้าเศร้า สังเกตุได้จากหน้าตาที่ดูจากแววตาก็รู้ทันที
ทั้ง 6 คนเดินเล่นกันไปทั่ว สายตาหลาย คู่จับจ้องที่พวกเขา ชายหนุ่มรู้สึกได้ถึงแววตานั้น ไม่ว่าจะเดินไปทางไหน ก็มีแต่สายตาที่จับจ้อง เด็กหนุ่ม เดินปัดมาที่ร้านขายเสื้อผ้า พร้อมกับลาก เด็กสาวเข้ามาด้วย
"นี่พวกพี่ จะทำอะไรกันน่ะ"กระดุมพูดเบาๆ
"หาเสื้อคลุมน่ะซิ ไม่รู้หรอ ว่าเมื่อกี้โดนมองน่ะ ฉันมาคราวที่แล้ว โดนพวกคนไทยตามเป็นพรวนเลย ขืนคราวนี้เจอแบบนั้นอีก ฉันคงไม่คิดจะวิ่งแล้วแหละตายตรงนั้นซะเลย"อินฮวาพูด พร้อมกับเดินเข้าไปเลือหมวก กับเสื้อคลุม กระดุมนั่งอยู่ที่หน้าร้าน หน้าตาไม่บอกถึงความสนุกซักนิด ถึงหน้าตาจะเหมือนลีดงแฮ แต่ นิสัย แย่กว่ากันเยอะเลย
"นี่เสร็จแล้ว ไปกันต่อเถอะ"เด็กหนุ่มเดินออกจากร้าน ถ้าให้มองผ่านๆ พวกเขายิ่งเป็นเป้าสายตาใหญ่ ก็ เสื้อคลุมที่ปิดแบบนั้น เป็นใครก็คงมอง
ไม่มีวิธีไหนจะดีกว่านี้แล้ว ทั้ง 6 คนเดินมองของต่อไป อินฮวาเดินแวะเข้าไปในร้านหนังสือการ์ตูน ก่อนจะหยิบหนังสือเล่มหนึ่งออกมาให้เพื่อนๆดู
"นี่นายจะซื้อเล่มนี้หรอ"มุนโอพูด
"บ้าหรอ ฉันได้ข่าวว่า เจ้า วอนแฮ มันชอบนี่ เรื่องอย่างนั้นน่ะ"อินฮวาทำหน้าเจ้าเล่ห์ ก่อนจะ เดินไปจ่ายเงิน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น