ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เด็กหนุ่มผุ้โด่งดัง
"กรี้ด......ดูนั่นซิ นั่นคุณ คุโร่ นี่นา หล่อจังเลย น่ารักด้วย คนอะไรก็ไม่รู้ ขนาดมองแบบนี้ ฉันยัง จะละลาย"เด็กสาว ทั้งโรงเรียนมองไปยังเด็กหนุ่มที่กำลังเดินเข้ามาในโรงเรียน โดยมีสาวๆรุมล้อมเหมือนเคย เสน่ของเขาทำให้ ตัวเดือดร้อนเอง และมันก็ทำให้ มหาเศรษฐี อันดับ 2 ในญี่ปุ่นของเขา จะต้อง จ้าง คนชุดดดำ ตัวสูงมาบัง เพื่อความปลอดภัย ในฐานะ ผู้บริหารคนต่อไปของ บริษัทยักษ์ ใหญ่ของ ฟูมิ กรุ๊ป ที่มีชื่อเสียง
"นี่ พวกนาย ไม่ต้องตามฉันมาถึงห้องเรียนนะ ฉันอึกอัด"คุโร่หันมาบอกกับชายชุดดำที่พยายามจะเดินตามหลังเขา
"แต่ท่าน เทนจิ ให้ พวกเราตามไปนะคับ ผมคงขัดคำสั่งของท่านไม่ได้หรอกคับ เพราะฐานะของคุณ...."
ยังไม่ทันที่ ชายชุดดำจะพูดจบ ร่างสูง ก็ หันมาทำหน้า อำมหิตใส่ และเปร่งรังสี แบบที่ไม่เคยปล่อยออกมา ส่งผ่านเสียงร้องกรี้ด ของสาวๆ ทำเอา ชายชุดดำ ที่อยู่ใต้แว่นกันแดด ยังต้อง กลัว และถอยหลัง"เข้าใจดีนะ เพราะงั้น ทำตามที่ฉันบอกด้วย อแค่ หน้าโรงเรียนก็พอ"
"คับ เอ่อ แต่ว่า....."
"ไม่เข้าใจอีกหรอไง พวกนาย หรือว่าต้องให้......."เด็กหนุ่ม เขวี้ยงกระเป๋า ทิ้งลงกับพื้น และ พับแขนเสื้อของตัวเองทั้ง 2 ข้าง ทำให้ชายชุดดำ ยิ่งกลัวขึ้นทวีคูณ และวิ่งออกไป ด้วยมาดเข้ม เด็กหน่ม เก็บกระเป๋าของตัวเองขึ้นมา ก่อนจะเดินเข้าไปที่กลุ่มเพื่อนที่กำลัง นั่งรออยู่ที่ประจำ
"ว่าไง คุณชาย วันนี้ดังเหมือนเคยนะ รู้สึกวันน้จะมีเด็กใหม่เข้ามาห้องเราด้วยนะ ใช่ไหม ฟูอิ"โคมะ อากิระ หันไปพูดกับเพื่อน ข้างๆ
"ใช่ วันนี้จะมีเด็กใหม่เข้ามา แต่ ยังไง คุณชายอย่างนายคงไม่ต้องการเด็กสาวซินะ แต่ท่าทางเธอจะเป็นนักเรียนทุนนะ ยังไง อาจารยืบอกว่า ฝากดูแลเธอหน่อย เพราะนักเรียนหญิงห้องเราอาจจะดูถูกเธอได้ อะนี่ประวัติ ฉัน สืบมาให้แล้ว ต่อไปก็หน้าที่ของหัวหน้าห้องอย่างนาย"ฟูอิ ส่ง โน้ตบุ้ค หันให้กับ คุโร่ เด็กหนุ่มก้มลงมองภาพและมองที่ประวัติ
"ว่าไง ฉันว่า เธอหน้าตาน่ารักดีนะ ว่าจะจีบซะหน่อย อยากรู้จัง นิสัยจะเป้นยังไง"อากิระ ยิ้มเล็กๆ และมองไปที่ภาพ คุโร่ เมยหน้าหนี"นายไม่สนใจซินะ เด็กแบบนี้นายคงไม่สนใจหรอก ก็บ้านนายมีให้พร้อมแล้วนี่"
"พอเถอะ แต่หน้าเบื่อังเลย หัวหน้าห้องเนี่ย ทำไมจะต้องมาเทคแคร์ คนอื่นแบบนี้ด้วยนะ เหมือนเป็นคนใช้มากกว่า"คุโณ่ ทับไหล่ตัวเอง สาวๆ ยังคงมองทุกท่าทาง ที่เขาทำ กลุ่ม Sakurida ชื่อดังของโรงเรียนเอกชน ที่เต็มไปด้วยหนุ่มหล่อมากหน้าหลายตา ประกอบด้วย ฟูมิ คุโร่ เด็กหนุ่มชื่อเสียงโด่งดัง โคมะ อากิระ เด็กหนุ่มผู้เชี่ยวชาญด้านกีฬา โคมะอิฟูอิ ที่เก่งด้านคอมพิวเตอร์ เทคโนโลยี ซากุรากิ ยู เก่งด้านทำร้ายจิตใจคนอื่น ด้วยการเย็นชาใส่ และ นามามิยะ เคอิจิ เก่งเรื่องอาหาร ล้วนแต่ สุดยอดของความเก่ง
"นี่ไงจ้ะ....อายูโกะจัง นักเรียน ดีเด่นประจำโรงเรียน ที่จะมาคอนเทคแคร์ คนด้านั้น คุโร่ หัวหน้าห้อง โคมะ อากิระ แชมพ์ เคนโด โคมาอ ฟูอิ แอคเกอร์ประจำโรงเรียน ซากุรากิ ยู อยาก รู้วิธีเย็นชาใส่คนอื่น ถามเขาได้เลยนะจะ เขาได้ชื่อว่าเจ้าชายน้ำแข็งเลย แล้วก็ นามามิยะ เคอิจิ เก่งด้านอาหาร ทุกชนิด ทุกประเภทเลย เดี่ยวครุมีประชุม หนุ่มๆ ฝาก นักเรียนใหม่ด้วยนะ ชิคุยะ อายูโกะนะจะ"ครูสาวสวยเดินเข้ามาในโต๊ สายตาของหนุ่ๆ จ้องไปที่เด็กสาว ที่กำลังโปรยยิ้ม ให้กับหนุ่มๆ
"สวัสดี/หวัดดี/ดีคับ/สวัสดีจ้า/ดี"เด็กหนุ่มทั้ง 5 พูดพร้อมกัน
"สวัสดีค่ะ อายูโกะ เรียก ยูโกะก็ได้ค่ะ ยินดีทีได้รุ้จักทุกคนค่ะ"เด็กหนุ่มถึงกับสดุ้งเฮือก เหมือนมี ทุ่งหญ้า โผล่ขึ้นมา เมื่อเด็กสาวพูด ยิ้มที่หวานหอมเหมือนดอกไม้ แรกแย้ม ดวงตาที่กลม เข้ากับหน้าที่เรียวสวย ดูเหมือน อะไรซักอย่าง ที่น่ารักจนบอกไม่ถูก และปากที่หน้าสัมผัว ผิดจากในรูป ถ่าย
"เอ่อ....คุโร่ เมื่อกี้มันอะไรน่ะ"ยู พูดขึ้นมาครางๆ
"เอ่อ ฉันว่า ฉันเห็น ดอกกุหลายโรปยลงมานะ"อากิระ อึ้งไปชั่วขณะ
"ฉันว่า ฉันเห็น ดอกทิวลิบมากกว่า"ฟูอิ พึมพำ
คำพูดของหนุ่มๆ ทำให้ เด็กสาวที่ยืนอยุ่ตรงหน้างงเล็กๆ 2 มือเกาหัวอย่างงุนงง เขาพูดอะไรกัน เธอไม่รุ้เรื่อเลยซักนิด แค่ บอกว่า ดอกไม้โปรบปราย เธอก็งงมากแล้ว แล้วยังบอกชื่อดอกไม้หลายชนิดจนหน้าปวดหัว
"ยูโกะ ...."เสียงเยือกเย็นดังขึ้น สายตาทั้งหลุ่มจับจุดศูนย์ที่ยู และทำสีหน้าราวกับ โคร้ายจะมาเยือน ทุกครั้งที่ ยูพูดแบบนี้ เรื่องแปลกๆจะเกิดขึ้นเสมอ และ มันไม่เคยจะเกิดเรื่องดีซักเท่าไหร่"เธอ...."เด็กหนุ่มลุกขึ้น
"........."
"เธอ กินอะไรเป้นอาหาร เอาอะไรมาหลอกเพื่อนฉันยัปีศาจ ฉันเห็นนะ ว่าเธอ กำลังจะดูด กลืนเพื่อนๆของฉัน"ยูเขย่าร่างของเด็กสาวเบาๆสายตาของคุโร่หันไปทางอื่นส่วนที่เหลือยังจับจ้องอย่างเป็นห่วง"ยัยปีศาจร้าย"
"ยู คุง เป็นอะไร ทำไม ถึง......ทำหน้า ตลกแบบนั้นล่ะ 5555"เสียงหัวเราะลั่นออกมาจากปากของเด็กสาว ยูหันควับไปมองเพื่อนของเขา ที่ท่าทางจะทำตามผุ้หญิงตรงหน้าเขา"นี่ รู้ไหม คิ้วขมวดแบบนี้น่ะ จะทำให้หน้าแก่มากเลยนะ บ้านฉันทำพวกคลีนิก ดูแล ผิวพรรณ นาย หน้าย่นมากเลยรู้ไหม"
"นี่เธอกล้า...มากเลยนะ ที่หัวเราะเจ้าชายน้ำแงแบบนี้ แต่....โปรดด้วยเถอะ ช่วยรักษา หน้าของผมหน่อยเถอะ เมื่อคืนผมเพิ่งรู้ว่า หน้าของผม มีตีนกาและรอยย่นเต็มไปหมด"
"O.O"ความเงียบเกิดขึ้นทันที
"นี่ พวกนาย ไม่ต้องตามฉันมาถึงห้องเรียนนะ ฉันอึกอัด"คุโร่หันมาบอกกับชายชุดดำที่พยายามจะเดินตามหลังเขา
"แต่ท่าน เทนจิ ให้ พวกเราตามไปนะคับ ผมคงขัดคำสั่งของท่านไม่ได้หรอกคับ เพราะฐานะของคุณ...."
ยังไม่ทันที่ ชายชุดดำจะพูดจบ ร่างสูง ก็ หันมาทำหน้า อำมหิตใส่ และเปร่งรังสี แบบที่ไม่เคยปล่อยออกมา ส่งผ่านเสียงร้องกรี้ด ของสาวๆ ทำเอา ชายชุดดำ ที่อยู่ใต้แว่นกันแดด ยังต้อง กลัว และถอยหลัง"เข้าใจดีนะ เพราะงั้น ทำตามที่ฉันบอกด้วย อแค่ หน้าโรงเรียนก็พอ"
"คับ เอ่อ แต่ว่า....."
"ไม่เข้าใจอีกหรอไง พวกนาย หรือว่าต้องให้......."เด็กหนุ่ม เขวี้ยงกระเป๋า ทิ้งลงกับพื้น และ พับแขนเสื้อของตัวเองทั้ง 2 ข้าง ทำให้ชายชุดดำ ยิ่งกลัวขึ้นทวีคูณ และวิ่งออกไป ด้วยมาดเข้ม เด็กหน่ม เก็บกระเป๋าของตัวเองขึ้นมา ก่อนจะเดินเข้าไปที่กลุ่มเพื่อนที่กำลัง นั่งรออยู่ที่ประจำ
"ว่าไง คุณชาย วันนี้ดังเหมือนเคยนะ รู้สึกวันน้จะมีเด็กใหม่เข้ามาห้องเราด้วยนะ ใช่ไหม ฟูอิ"โคมะ อากิระ หันไปพูดกับเพื่อน ข้างๆ
"ใช่ วันนี้จะมีเด็กใหม่เข้ามา แต่ ยังไง คุณชายอย่างนายคงไม่ต้องการเด็กสาวซินะ แต่ท่าทางเธอจะเป็นนักเรียนทุนนะ ยังไง อาจารยืบอกว่า ฝากดูแลเธอหน่อย เพราะนักเรียนหญิงห้องเราอาจจะดูถูกเธอได้ อะนี่ประวัติ ฉัน สืบมาให้แล้ว ต่อไปก็หน้าที่ของหัวหน้าห้องอย่างนาย"ฟูอิ ส่ง โน้ตบุ้ค หันให้กับ คุโร่ เด็กหนุ่มก้มลงมองภาพและมองที่ประวัติ
"ว่าไง ฉันว่า เธอหน้าตาน่ารักดีนะ ว่าจะจีบซะหน่อย อยากรู้จัง นิสัยจะเป้นยังไง"อากิระ ยิ้มเล็กๆ และมองไปที่ภาพ คุโร่ เมยหน้าหนี"นายไม่สนใจซินะ เด็กแบบนี้นายคงไม่สนใจหรอก ก็บ้านนายมีให้พร้อมแล้วนี่"
"พอเถอะ แต่หน้าเบื่อังเลย หัวหน้าห้องเนี่ย ทำไมจะต้องมาเทคแคร์ คนอื่นแบบนี้ด้วยนะ เหมือนเป็นคนใช้มากกว่า"คุโณ่ ทับไหล่ตัวเอง สาวๆ ยังคงมองทุกท่าทาง ที่เขาทำ กลุ่ม Sakurida ชื่อดังของโรงเรียนเอกชน ที่เต็มไปด้วยหนุ่มหล่อมากหน้าหลายตา ประกอบด้วย ฟูมิ คุโร่ เด็กหนุ่มชื่อเสียงโด่งดัง โคมะ อากิระ เด็กหนุ่มผู้เชี่ยวชาญด้านกีฬา โคมะอิฟูอิ ที่เก่งด้านคอมพิวเตอร์ เทคโนโลยี ซากุรากิ ยู เก่งด้านทำร้ายจิตใจคนอื่น ด้วยการเย็นชาใส่ และ นามามิยะ เคอิจิ เก่งเรื่องอาหาร ล้วนแต่ สุดยอดของความเก่ง
"นี่ไงจ้ะ....อายูโกะจัง นักเรียน ดีเด่นประจำโรงเรียน ที่จะมาคอนเทคแคร์ คนด้านั้น คุโร่ หัวหน้าห้อง โคมะ อากิระ แชมพ์ เคนโด โคมาอ ฟูอิ แอคเกอร์ประจำโรงเรียน ซากุรากิ ยู อยาก รู้วิธีเย็นชาใส่คนอื่น ถามเขาได้เลยนะจะ เขาได้ชื่อว่าเจ้าชายน้ำแข็งเลย แล้วก็ นามามิยะ เคอิจิ เก่งด้านอาหาร ทุกชนิด ทุกประเภทเลย เดี่ยวครุมีประชุม หนุ่มๆ ฝาก นักเรียนใหม่ด้วยนะ ชิคุยะ อายูโกะนะจะ"ครูสาวสวยเดินเข้ามาในโต๊ สายตาของหนุ่ๆ จ้องไปที่เด็กสาว ที่กำลังโปรยยิ้ม ให้กับหนุ่มๆ
"สวัสดี/หวัดดี/ดีคับ/สวัสดีจ้า/ดี"เด็กหนุ่มทั้ง 5 พูดพร้อมกัน
"สวัสดีค่ะ อายูโกะ เรียก ยูโกะก็ได้ค่ะ ยินดีทีได้รุ้จักทุกคนค่ะ"เด็กหนุ่มถึงกับสดุ้งเฮือก เหมือนมี ทุ่งหญ้า โผล่ขึ้นมา เมื่อเด็กสาวพูด ยิ้มที่หวานหอมเหมือนดอกไม้ แรกแย้ม ดวงตาที่กลม เข้ากับหน้าที่เรียวสวย ดูเหมือน อะไรซักอย่าง ที่น่ารักจนบอกไม่ถูก และปากที่หน้าสัมผัว ผิดจากในรูป ถ่าย
"เอ่อ....คุโร่ เมื่อกี้มันอะไรน่ะ"ยู พูดขึ้นมาครางๆ
"เอ่อ ฉันว่า ฉันเห็น ดอกกุหลายโรปยลงมานะ"อากิระ อึ้งไปชั่วขณะ
"ฉันว่า ฉันเห็น ดอกทิวลิบมากกว่า"ฟูอิ พึมพำ
คำพูดของหนุ่มๆ ทำให้ เด็กสาวที่ยืนอยุ่ตรงหน้างงเล็กๆ 2 มือเกาหัวอย่างงุนงง เขาพูดอะไรกัน เธอไม่รุ้เรื่อเลยซักนิด แค่ บอกว่า ดอกไม้โปรบปราย เธอก็งงมากแล้ว แล้วยังบอกชื่อดอกไม้หลายชนิดจนหน้าปวดหัว
"ยูโกะ ...."เสียงเยือกเย็นดังขึ้น สายตาทั้งหลุ่มจับจุดศูนย์ที่ยู และทำสีหน้าราวกับ โคร้ายจะมาเยือน ทุกครั้งที่ ยูพูดแบบนี้ เรื่องแปลกๆจะเกิดขึ้นเสมอ และ มันไม่เคยจะเกิดเรื่องดีซักเท่าไหร่"เธอ...."เด็กหนุ่มลุกขึ้น
"........."
"เธอ กินอะไรเป้นอาหาร เอาอะไรมาหลอกเพื่อนฉันยัปีศาจ ฉันเห็นนะ ว่าเธอ กำลังจะดูด กลืนเพื่อนๆของฉัน"ยูเขย่าร่างของเด็กสาวเบาๆสายตาของคุโร่หันไปทางอื่นส่วนที่เหลือยังจับจ้องอย่างเป็นห่วง"ยัยปีศาจร้าย"
"ยู คุง เป็นอะไร ทำไม ถึง......ทำหน้า ตลกแบบนั้นล่ะ 5555"เสียงหัวเราะลั่นออกมาจากปากของเด็กสาว ยูหันควับไปมองเพื่อนของเขา ที่ท่าทางจะทำตามผุ้หญิงตรงหน้าเขา"นี่ รู้ไหม คิ้วขมวดแบบนี้น่ะ จะทำให้หน้าแก่มากเลยนะ บ้านฉันทำพวกคลีนิก ดูแล ผิวพรรณ นาย หน้าย่นมากเลยรู้ไหม"
"นี่เธอกล้า...มากเลยนะ ที่หัวเราะเจ้าชายน้ำแงแบบนี้ แต่....โปรดด้วยเถอะ ช่วยรักษา หน้าของผมหน่อยเถอะ เมื่อคืนผมเพิ่งรู้ว่า หน้าของผม มีตีนกาและรอยย่นเต็มไปหมด"
"O.O"ความเงียบเกิดขึ้นทันที
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น