เพื่อนซี้สุดขั้ว

ลำดับตอนที่ #2 : ชายปริศนา

"หนูหรอค่ะ"ริกะถามสายตรวจ(สารวัตร์นักเรียน)
"แน่นอนสิ จะใครซะล่ะ บอกชื่อกับห้องมา"สารวัตร์นักเรียนถามริกะต่อไป
สักพักก็มีเสียงร้องไห้ออกมา "แง" สารวัตร์นักเรียนจึงเงยหน้าขึ้นมาด้วย
"แง หนูทำผิดด้วยหรอ หนูแค่อยากจะสวยในวันแรกเองนะค่ะ(ตอแหล)"
ริกะร้องไห้ แล้วพูดเสียงหวานๆอ้อนสารวัตินักเรียน"เฉพาะวันนี้เท่านั้นนะ"
สารวัตร์นักเรียนคนนั้นทนไม่ไหวจึงปล่อยริกะไป
"อุมิ แล้วเจอกันนะที่ห้องประชุม"ริกะหันมาพูดแล้วยิ้มจากไป
"อ่าว"อุมิงงไปซักพัก"เฮ้ย! ไอสารวัตร์นักเรียน ให้เราเข้าไปดี้!"
เมื่ออุมิรู้สึกตัว จึงขอเข้าไป(ตรงไหน- -) แต่สารวัตร์นักเรียนไม่ยอมให้เข้า
"ไม่ได้เด็ดขาด บอกชื่อกับห้องเธอมา o-o"สารวัต์นักเรียนเอ่ยถามอุมิ
"อ่าว! อย่างนี้มันไม่รำเอียงไปหน่อยรึไง ไอสารวัตร์เฮงซวยเอ่ย!"อุมิโมโหมาก
ที่ไม่ยอมให้เธอเข้าไป แต่ดันปล่อยให้ริกะเข้าไปได้
"ที่ริกะทำไมเข้าไปได้ฟ่ะ! บอกมาดิ"อุมิตะโกนถามสารวัตร์นักเรียน
"เฉพาะวันนี้ไง"สารวัตร์นักเรียนหันมาตอบอุมิที่กำลังโกรธจัด
"ว่าแต่เธอคนนั้นชื่อริกะหรอ ชื่อน่ารักดีแฮะ"สารวัตร์นักเรียนยิ้มใส่อุมิ
"อ๊าก! OAO ไอเวงนี้ มันจะมากไปแล้วนะ"อุมิโกรธอย่างแรง
"นี้! หน้าตาอย่างแกเนี่ยนะ จะมาเทียบกับดอกฟ้าอย่างริกะ!"อุมิตอนนี้กำลัง
โกรธอย่างแรง จึงด่าสารวัตร์นักเรียนกลับไปอีก
"ริกะน่ะ! ไม่สนใจคนอย่างแกหรอกนะจะบอกให้! ไอสารวัตินักเรียนปากหมา"
คำพูดของอุมินั้นทำใหสารวัตร์คนนั้นอึ่งไปสักพัก จากนั้นเขาจึงพูดออกมาว่า
"งั้นเธอก็ไม่ต้องมาเรียนแล้วล่ะวันนี้ เหอๆ -.-"สารวัตร์นักเรียนพูดจบก็เดิน
เข้าไปในตัวอาคารทันที พร้อมลำแสงอำมหิต
">.>อ๊าก! ไอนี้มันน่าตาย! สักวันเหอะ!"หลังจากอุมิพูดจบ อุมิจึงจะเดินกลับ
ไปที่บ้านของเธอ ก็มีชายคนหนึ่งมายื่นอยู่หน้าเธอ
"เฮ้! หลบไปหน่อยดิ"อุมิพูออย่างเย็นชาไปเพราะรำคาญที่จะพูด
"ห้อง1F ชื่อ อุมิ มีเพื่อนสนิทชื่อริกะสะนะ"ชายคนนั้นถามอุมิไป
"อะไรของนายเนี่ย บอกให้หลบไป"อุมิไม่ได้สนใจที่ชายคนนั้นพูด และยังคง
เดินก้มหน้าจะกลับบ้านลูกเดียว ชายคนนั้นจึงอุ้มอุมิขึ้นมาไว้บนไหล่เขา
"เฮ้ย! ไอบ้า ปล่อยฉันลงนะเว้ย!"อุมิตะโกนบอกให้ปล่อย
"ก็ฉันถามว่าเธอชื่อ อุมิ อยู่ห้อง 1F ใช่มั้น ก็ไม่ตอบ"ชายคนนั้นอุ้มอุมิพาเดินไป
"เออ ใช่ แล้วไง ปล่อยสิโว๊ย!"อุมิดิ้นอย่างสุดชีวิต
ตุบ "แอ๊ก!!!><"อุมิถูกปล่อยลงมาอย่างไม่แยแส่
"ไอบ้าเอ่ย จะปล่อยให้ดีๆกว่านี้หน่อยไม่ได้รึไง!"อุมิตะโกนถามไป
"นี้ เธอน่ะ ไม่ต้องตะโกนก็ได้ ฉันก็ได้ยิน แถมนี้มันในโรงเรียนนะ"
"ในโรงเรียนงั้นหรอ"อุมิถามด้วยความงง เธอจึงมองไปรอบ จึงรู้ว่านี้โรงเรียนจิงๆ
"ว่าแต่นายพาฉันเข้ามาได้ไงน่ะ ก็สารวัตินักเรียนเขาล็อคแล้วนิน่า"
"เพราะอะไรน่ะหรอ ไม่รู้สิ บินมามั้ง"ชายคนนั้นหันมายิ้มให้อุมิแล้วเดินหายไป
"อะไรของใครเนี่ย นายก็มองไม่เห็น พูดจาแปลกๆ ไม่สุถาพซธเลย"(เธอและ)
หลังจากนั้น"โถ่ ทำไหม อุมิมาสายจังเลย"ริกะเข้ามาถามอุมิ
"ก็เพราะใครล่ะ! ไม่งั้นมาออกมาเป็นเพื่อน...."อุมิเห็นใบหน้าใสซื่อของริกะแล้ว
อุมิจึงพูดไม่ออก แล้วสะบัดหน้าหนีแทน แล้วตอบริกะไปว่า
"พอดีไปทะเลาะกับคนบาปหนักมาน่ะ ไม่มีอะไรหรอก"อุมิหันหน้ามายิ้มให้ริกะ
"ว่าแต่อุมิ โรงเรียนนี้เขาให้อยู่หอพักใช่ป่ะ อุมิได้เอามาไหม"ริกะถามอุมิ
"เอามาดี้ นี้ไง..."ว่าแล้วอุมิก็ตกใจ เพราะนี้ไม่ใช่กระเป๋าเธอ แต่เป็นคนอีกคน
ที่เป็นผู้ชาย "นี้ๆ อุมิเป็นอะไรไปอ่ะ บอกริกะมั้งสิ"ริกะถามอุมิด้วยความอยากรู้
"ไม่มีไรหรอกน่า ฉันก็แค่แปลกใจนิดหน่อยว่า..."ไม่ทันพูดก็มีคนวิ่งมาตามมา
"นี้เธอ!"เขาคนนั้นวิ่งมาอย่างเร็วเข้ามาในห้องเรียนของอุมิและริกะ
"อ่ะนายคือ!"อุมิพูดแล้วก็ตกใจพรอยทำให้ริกะตกใจไปด้วยเพราะเขาคือ....