คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : HM - CHAPTER 5
“ เอาแบบสรุปเลยนะ คือพวกมึงสองคนเป็นผัวเมียกัน...”
พรวดด!
“ แฟน! แฟนก็พอ ไอ้สัด! ” กินๆน้ำอยู่ถึงกับพุ่งพูดขัดแทบไม่ทัน เรื่องอื่นคยองซูยอมแต่เรื่องที่เขาจะต้องไปเป็นผัวเมียกับไอ้จงอินเขายอมไม่ได้ ยังไม่ได้กันเว้ย ถึงถ้าได้กันคยองซูก็มั่นใจล้านเปอร์เซ็นท์ว่าเขาต้องอยู่ในตำแหน่งผัวไม่ใช่เมียเพราะงั้นมึงใช้คำว่าแฟนเดี๋ยวนี้ไอ้อี้ชิง
แล้วนั่น ไอ้คนโดนพูดถึงด้วยอีกคนมันไม่คิดจะช่วยกูแก้หน่อยรึยังไง
นั่งยิ้มชอบใจอะไรนักหนาวะ ลำไย!
ตอนนี้พวกเขาทั้งหมดอยู่กันที่ร้านอาหารเปิดใหม่หน้ามอ ถามว่ามากันยังไง เดินมาครับเพราะร้านนี้มันไม่ไกลจากคณะพวกเขามาก อยากบอกว่าตลอดทางโดนจับตามองตลอด เมื่อกี้ไม่ได้แก้ต่างด้วยว่าเรื่องถุงยางที่ได้ยินน่ะมันไม่ใช่อย่างที่คิดกัน ทุกคนเงียบ คยองซูก็เงียบไปด้วย ถึงจะรู้ว่าพวกมันคันปากอยากถามมากก็เถอะ แต่พอมาถึงร้าน สั่งข้าวจะแดกเสร็จปุ๊บพวกเพื่อนรักทั้งหลายก็พ่นคำถามใส่เขากับไอ้จงอินปั๊บ!
“ เรียกแฟนไม่ได้แล้ว ผัวย้ายข้าวของเข้าห้องเมียขนาดนี้ เนอะไอ้จงอิน ” เหมือนที่พูดไปเมื่อกี้เป็นเพียงคำอธิบายที่ผ่านหูทุกคนไปเท่านั้น ใบหน้าหล่อของคิมจงแดรองประธานชมรมถ่ายภาพของมหาลัยพูดแซวก่อนจะหันไปหัวเราะแท็กมือกับเพื่อนหนุ่มคนจีนอย่างชอบใจ ไม่วายลามมาถึงไอ้หล่อข้างๆคยองซูด้วย
“ ครับ จะว่าแบบนั้นก็ได้นะ ”
ไปเนอะนะกันที่อื่น ไอเหรี้ยยยย!!
“ เชี่ย! มึงอยากนั่งๆอยู่แล้วภาพตัดมั้ยวะจงแด ” คยองซูเตรียมลุกถกแขนเสื้อยีนส์ของตัวเองขึ้นพร้อมประเคนหมัดใส่เบ้าตาไอ้เพื่อนรักปากเสียสักหน่อยแต่ก็ติดตรงที่ข้อมือเล็กโดนร่างสูงข้างๆตัวคว้าหมับเอาไว้ก่อน
“ เมียอย่าพาลใส่เพื่อนสิครับ จริงจังหรอ ”
โอ้โห! มึงนั่นแหละตัวดีเลยจงอิน กูจัดมึงก่อนคนอื่นเลยดีมะ! แซวกันเข้าไป เอาที่สบายใจ พูดอะไรให้เกียรติฉายากูด้วย
พี่โดสิบเมียอ่ะมึงยังจำกันได้มั้ย! ถ้าใครสักคนจะต้องเป็นเมีย มันต้องไม่ใช่กู!!
นี่กู ซีเรียสรี่นะยูโน้วว!!
“ อะไรกันๆ นี่กูพาชานยอลไปเข้าห้องน้ำแปปเดียวจะทำสงครามอิรักกันซะแล้ว ” ยังไม่วายจะได้ฤกษ์ตบตีทุบหัวแฟนใหม่(แบบปลอมๆ)ของตัวเอง เสียงหวานของเพื่อนสนิทอีกคนก็ดังแทรกมาจากด้านหลังจนต้องหันไปดู ก็เห็นว่าแบคฮยอนมันเดินเกาะแขนคนรักของตัวเองไม่ให้ห่าง
“ มึงก็อีกตัวไอ้แบค จะต้องตัวติดกันอะไรนักหนา รำคาญ! ผัวมึง 20 กว่าแล้ว ไม่ใช่เด็ก 10 ขวบไอ้เหี้ย! ”
พาล! กูพาลหมดอะตอนนี้ เห็นแล้วมันขัดหูขัดตา
“ อ้าว! อะไรของมึงวะคยองซู กูยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะด่ากูทำไม บี๋ดูมันดิ มันว่าเค้าอะ! ” ชานยอลยิ้มขำพลางส่ายหน้าก่อนจะหันไปลูบหัวแฟนตัวเล็กของตัวเองที่เอาหน้าซุกมาตรงอกเขาอย่างออดอ้อนเพื่อต้องการจะให้เขาจัดการคยองซูให้ “ บี๋ ที่คยองซูพูดก็ถูก เค้าแค่ไปห้องน้ำเอง จะตามมาเฝ้าทำไมล่ะ ”
“ บี๋!! แล้วจะให้เค้าทำยังไง งั้นตัวเองก็หัดลดๆความหล่อของตัวเองลงบ้างดิ เค้าจะได้ไม่ต้องตามติดตามหวงตัวเองไม่ห่างแบบนี้ นี่ขนาดรู้ทั้งรู้ว่าตัวเองมีเจ้าของอยู่แล้วยังจะมายุ่งอีก ” ว่าจบก็กอดแขนแกร่งของแฟนหนุ่มแน่นเข้าไปอีก ที่แบคฮยอนพูดมามันคือปัญหาใหญ่เลยก็ว่าได้ ไอ้ไว้ใจคนของตัวเองก็ไว้ใจอยู่หรอกเพราะชานยอลไม่เคยนอกลู่นอกทางเลยสักครั้ง แต่ที่เขาไม่ไว้ใจน่ะมันพวกที่จ้องจะเข้ามาอ่อยแฟนตัวสูงของเขาต่างหาก เชื่อมั้ยว่าแค่ปล่อยให้ชานยอลไปห้องน้ำคนเดียวเนี่ยแหละได้ไลน์ได้เบอร์มาเพียบ!
“ โธ่บี๋ เค้าไม่เล่นด้วยสักอย่างมันก็ไม่มีอะไรอยู่แล้วครับ คิดมาก ”
“ ก็รู้ แต่ก็อดหวงไม่ได้นี่ ก็เค้ารักบี๋นี่หน่า เค้างี่เง่าไปหรอ บี๋รำคาญเค้าป่ะ ” คนตัวเล็กช้อนตาตกๆเหมือนลูกหมาของตัวเองขึ้นมองชานยอลก่อนจะเขย่งจุ๊บไปที่ปลายคางของใบหน้าหล่อราวกับอยากอ้อน และนั่นก็ทำให้ชานยอลเริ่มไม่อยากกินข้าวเสียแล้ว อยากกลับคอนโดไปฟัดเจ้าลูกหมาขี้อ้อนตัวนี้ให้สมใจ
“ พอๆๆ พวกมึงอย่าลืมว่านี่มันร้านข้าวหน้ามอไม่ใช่โรงแรม! คนมองกันหมดแล้ว! ” เออ ไอ้จงแดมันพูดเข้าหูก็ตอนนี้ คยองซูยอมสงบศึกก่อนชั่วคราวก็ได้ ดีกว่าจะต้องมาทนมองชานยอลกับแบคฮยอนสร้างโลกสีชมพูฟรุ้งฟริ้งกันไปมากกว่านี้ ไอ้คู่นี้มันเป็นแบบนี้แหละครับ บทจะรักกันก็มุ้งมิ้งตัวติดกันจนน่าถีบ แต่บทจะทะเลาะกันก็รุนแรงจนอดห่วงไม่ได้
เข้าใจด้วยดิ คนเพิ่งโดยทิ้งมา!
“เออจงอิน วันนี้มึงไปดูคยองซูร้องเพลงที่ร้านเหล้าด้วยกันดิ ฉลองที่มึงอยู่หอไง คยองซูมันเลิกดึก ขากลับแฟนมึงจะได้มีเพื่อนกลับด้วย ” หลังจากชานยอลกับแบคฮยอนมันนั่งลงที่โต๊ะได้เรียบร้อยแบคฮยอนก็เปิดประเด็นก่อนจะตักข้าวป้อนแฟนตัวเองไปด้วย
คยองซูเพื่อนเขามันทำงานหลายที่และหลายที่ของมันรวมไปถึงร้องเพลงที่ร้านเหล้าแถวมอด้วย ปกติเวลาที่คยองซูมันกลับดึกมากๆแบคฮยอนก็อดเป็นห่วงเพื่อนอยู่ที่หอไม่ได้ บางทีก็ให้ชานยอลมารับไปหาคยองซูบ้าง แต่พอมีจงอินแบคฮยอนก็เบาใจได้ว่าเพื่อนเขาจะมีคนคอยดูแล
“ ไม่เอา!! กูกลับเองได้ ไม่ต้องลำบากมันหรอก ” จงอินมองคนตัวเล็กข้างๆตัวที่แทรกเสียงจะไม่ให้เขาไปทันควัน ใบหน้าคมระบายยิ้มออกมาเพียงเพราะคยองซูเหมือนจะเริ่มไม่ว่าอะไรที่เพื่อนคนอื่นเรียกเจ้าตัวว่าเป็นแฟนเขา
“ ไอ้แบคมันถามจงอินไม่ได้ถามมึงคยองซู ว่าไงจงอิน คยองซูมันตัวดูดสาว ถ้าไม่ไปเฝ้ามึงระวังนะจงอิน ” จงแดพูดเสริม มันทำให้คยองซูหันไปทำตาเขียวปั๊ดให้ทันทีที่ดูเหมือนว่าทุกคนดูอยากจะให้ไอ้จงอินมันไปดูเขาร้องเพลงให้ได้
ไม่เอาโว้ยยยังไงเขาก็ไม่ให้จงอินไป!
“ มึงไม่ต้องไป บอกพวกมันไปดิว่ามึงไม่ว่าง ” ขยับไปกระซิบข้างหูของอีกคนเพื่อเป็นการบังคับกลายๆว่าให้จงอินพูดบอกเพื่อนไปว่ามันจะไม่ไปกินเหล้าคืนนี้
คิดดูนะ ก็ถ้าปล่อยให้จงอินไป มันก็ต้องไปในฐานะแฟนของเขา แล้วแบบนี้สาวๆสวยๆที่มาดูเขาร้องเพลงถ้าเกิดเข้าใจผิดหมดว่าเขาเปลี่ยนรสนิยมจะทำยังไง ไม่ได้ คยองซูจะให้มันเป็นแบบนั้นไม่ได้ เขาไม่มีทางยอมแสดงเป็นแฟนกับไอ้คุณหนูนี่ 24 ชั่วโมงแน่ๆ
“ ทำไมครับ คยองซูเกิดเป็นห่วงผมขึ้นมาหรอ? ” จงอินเลิกคิ้วก่อนจะกระซิบถามกลับไป ยิ่งร่างบางตรงหน้าทำเหมือนว่าไม่อยากให้ไปเท่าไหร่ ความอยากไปมันก็มีเพิ่มขึ้นเท่านั้น
“ เหอะ กูกลัวคุณจุ๋มมาแหกอกกูต่างหาก ” แล้วก็กลัวสาวๆแฟนคลับของกูหายด้วยถ้ามึงไป
“ ไม่หรอกครับ มีผมอยู่ทั้งคน ถ้าใครจะมาทำอะไรคยองซูต้องผ่านผมไปให้ได้ก่อน ”
……จ่ะ หล่อเหลือเกิน เอาที่สบายใจนะ
เถียงกันไปได้สักพัก พอเห็นร่างสูงพยักหน้ารับตกลงคำขอของเขาเรียบร้อยคยองซูจึงผละออก เออเชื่อฟังกันแบบนี้สิดี พูดง่ายๆจะได้อยู่กันยาวๆ
“ ว่าไงจงอิน ไปไม่ไป ” ชานยอลที่นั่งกินข้าวอยู่ฝั่งตรงข้ามถามขึ้นเมื่อเห็นว่าไอ้คู่รักใหม่เอื่อมมันกระซิบกันซะนานสองนาน
“ มันไม่ไป… / เดี๋ยววันนี้กูเลี้ยงเอง อยากรู้ว่าจะสาวเยอะสักแค่ไหน มีแฟนแล้วก็บอกมีแฟนแล้วสิครับคยองซู ผมหวงนะ ” ไอ้จงอินมันพูดขัดนี่ไม่เท่าไหร่ แม่งเขยิบมาโอบเอวกูเข้าไปชิดจนจะจมหายไปในอกมันอยู่แล้ว
!!!!
เชี่ยย เล่นใหญ่แบบนี้ก็ได้หรอ
“ อ้าวเห้ย ไม่เหมือนที่คุยกันไว้นี่หน่า!! ” ที่บอกว่าเธอจะเลือกเขาแล้วไม่มีวันกลับมา… #ถุย
“ โหยยๆ กิ้วๆ คบกันยังไม่ถึงอาทิตย์ ความหึงหวงก็เริ่มมานาจาา ” แบคฮยอนเอ่ยแซว
“ นี่ถ้าเตี่ยกูรู้นะโวยวายแน่ ”
“ ทำไมวะจงแด ” อี้ชิงดูดน้ำลงคอก่อนเอ่ยถามโดยที่ไม่สนใจใบหน้าบึ้งตึงของเพื่อนตัวน้อยของตัวเองสักนิด
“ ก็เตี่ยกูอะดิ เอ็นดูไอ้คยองซูชิบหาย เอ็นดูจนอยากจับมันมาดองกับตระกูลกูให้ได้ ”
“ แต่มึงมีน้องมินซอกอยู่แล้วนี่ ” น้องมินซอกก็เด็กในชมรมถ่ายรูปของไอ้จงแดนั่นแหละ
“ เพื่อนคิม…นี่กูคยองซูเอง ” เลิกพูดเรื่องนี้ได้และพวกมึง…
“ เออดิ! เตี่ยกูเลยจะให้คยองซูมันดองกับน้องกูไง ”
“ หื้มม อย่าเลยจงแด… ” คยองซูเอื้อมมือไปตบๆเข้าที่มือของเพื่อนคิมที่เหมือนจะบ้าจี้ตอบไอ้อี้ชิงไปซะทุกคำถาม
“ เชรดดดด น้องมึงที่เรียนอยู่จีนอะนะ เพื่อนกูนี่ไม่เบาเลยจริงๆ สวยมั้ยวะ ” อี้ชิงหัวเราะก่อนจะยิ้มแล้วชูนิ้วโป้งมาให้คยองซูที่ทำหน้ายิ้มเย็นฝั่งตรงข้าม
“ คิมจงแด…ใจเย็นก่อน ”
“ สวยเหี้ยอะไร น้องกูเป็นผู้ชาย! เตี่ยกูอยากได้มันไปเป็นเมียน้องกู! ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า! ”
“…”
“ เห้ยย! พีคค!! แต่น้องมึงคงต้องนกเพราะคยองซูมันมีผัวเป็นตัวเป็นตนแล้ว ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า ”
“ แล้วก็หวงมากด้วยครับ ” จงอินที่นั่งฟังมานานเอ่ยออกมาเสียงเรียบเย็น เรียกบรรดาเสียงโหแซวของทุกคนให้ดังจนป้าที่ผัดกับข้าวอยู่หน้าร้านถึงกับต้องหันมามอง
“ สัดดด!!! ”
“ คยองซูมีผัว! คยองซูมีผัว! คยองซูมีผัว! ”
จ้าาาาา!
เอาเลยเพิ่ลๆ กูไม่มีอะไรจะเสียแหล่ววว
ตามสะบั้ยเลยนาจาาาาาาาา
“ เข้าไปแล้วก็อยู่กับเพื่อนๆไว้ล่ะ ถ้ารู้ว่าตัวเองคออ่อนมึงก็ไม่ต้องแดกเยอะ แล้วถ้าไอ้พวกนั้นจะมอมมึง มึงก็บอกไปว่ามึงต้องขับรถ เก็ทนะ ” คยองซูถอนหายใจใส่ร่างสูงตรงหน้าที่จนแล้วจนรอดเขาก็ไม่สามารถห้ามไม่ให้มันมาร้านเหล้าได้ เอาเถอะยังไงซะคยองซูก็ต้องขึ้นไปร้องเพลงอยู่แล้วคงไม่ค่อยได้ลงไปนั่งกินกับเพื่อนๆเท่าไหร่ มันคงไม่มีเวลามานั่งแสดงบทแฟนปลอมๆกับไอ้คุณหนูนี่มาก
“ ผมดูแลตัวเองได้ ไม่ต้องห่วงผมมากหรอกครับผมเขิน ”
กวนตีน…
“ เออให้มันจริง! แค่กูทำงานก็เหนื่อยมากพอและ อย่าเพิ่มภาระให้กูโอเคนะครับคุณหนู ”
“ อู้วววว คู่รักป้ายแดงแฟนใหม่มากันแล้วครับผม ” จงแดส่งเสียงเอ่ยแซวทันทีที่เห็นร่างของคนสองคนที่ระดับความสูงต่างกันเดินเข้ามาถึงโต๊ะที่มีอี้ชิง ชานยอล และแบคฮยอนอยู่กันพร้อมหน้า นี่ถ้าไม่ติดว่าคนในร้านเยอะคยองซูสาบานได้ว่ากีต้าร์ที่สะพายอยู่บนไหล่ได้หลุดมาฟาดหัวไอ้จงแดแน่นอน
นี่ก็เป็นเวลาสามทุ่มเข้าไปแล้ว เวลาทำงานของคยองซูคือสี่ทุ่มถึงตีหนึ่ง หลังจากแยกกันจากร้านข้าวประมาณเย็นๆพวกเขาก็นัดกันโดยที่ไอ้จงแดเป็นคนอาสามาเปิดโต๊ะที่ร้านก่อนเพราะกลัวว่าจะไม่ได้ที่ นี่ไม่รู้เลยจริงๆว่ามันเสี้ยนเหล้ากันมากขนาดนี้ โดยเฉพาะพอรู้ว่าจงอินอาสาจะเลี้ยง ส่วนเขาก็กลับหอไปพร้อมกับจงอิน ทำอะไรล่ะหรอครับ หลับสิครับถามได้ เขาน่ะหลับเอาแรงเพราะต้องตื่นมาทำงานแต่ก่อนหลับก็เห็นไอ้จงอินมันนั่งอ่านหนังสือก่อนจะคุยโทรศัพท์กับคุณจุ๋มของมันที่โทรมางอแงเพราะคิดถึงคุณหนูไปด้วย ตื่นมาอีกทีก็สองทุ่มเพราะไอ้จงอินมันปลุก ไม่นาน Mercedes Benz คันหรูที่จอดอยู่ข้างล่างหอก็ขับมาจอดที่นี่ได้ทันเวลา
“ แล้วไอ้เซฮุนอะ ” คยองซูเลือกที่จะไม่สนใจคำแซวของจงแด ใบหน้าได้รูปหันไปถามแบคฮยอนที่กำลังยกแก้วเหล้าขึ้นจิบ ตาก็มองหารุ่นน้องของตัวเองที่วันนี้เขาชวนมันมาร้องเพลงด้วยเพราะพอดีมือกีต้าร์ขาดแล้วเขาก็ขี้เกียจเล่นเอง กีต้าร์ที่เอามาก็เอามาให้ไอ้เซฮุนมันเล่นเนี่ยแหละ เดี๋ยวพอได้เงินมาก็คงต้องแบ่งให้น้องมัน เพราะมันอุตส่าห์มาช่วย ช่วยๆกันทำมาหากินครับจะได้รวยๆเหมือนสายรหัสคนอื่นบ้าง
“ ยืนคุยโทรศัพท์กับเด็กอยู่หลังร้าน ”
“ เออ งั้นกูไปเตรียมตัวก่อนนะ กูฝากจงอินด้วย อย่ามอมมันนะพวกมึง มันต้องขับรถ ”
“ จ้าาาา ห่วงกันจังเลยยยย แฟนมึง 20 กว่าแล้วนะไม่ใช่เด็ก 10 ขวบ ”
“ เอ้ออ แดกดันกันตามสบาย …พี่ไปแล้วนะครับน้อง ขอร้องอย่าเมา ” ยกมือไหว้เพื่อนๆรอบทิศโดยประโยคหลังหันไปพูดกับคนข้างๆตัวแล้วไม่วายเขย่งลูบหัวแฟนปลอมๆของตัวเองอย่างทะเล้นจนคิมจงอินอดหัวเราะออกมาไม่ได้
หลังจากแยกออกมา ตลอดทางคยองซูก็ต้องหยุดยืนตามโต๊ะของกลุ่มสาวๆที่ส่งเสียงเรียกเขาไปทุกโต๊ะ บ้างก็รับแก้วเหล้ามาดื่มบ้างตามเสียงเชียร์ของสาวสวยน่าตาน่ารัก แต่คยองซูรู้ลิมิตของตัวเองดีว่าแค่ไหนเขาถึงจะต้องหยุดดื่ม ทำไงได้ครับ คนมันฮอต นี้ไม่ได้ลงทุนจ้างใครมาเป็นหน้าม้านะครับ มาด้วยใจกันล้วนๆ พอเดินมาจนถึงด้านหลังเวทีคยองซูก็เห็นรุ่นน้องร่างสูงกำลังหันหลังยืนคุยโทรศัพท์อยู่ ไอ้ครั้นจะเข้าไปทักเลยมันก็ดูจะเสียมารยาท แอบฟังมันคุยดีกว่ากูว่ามีมารยาทที่สุดแล้ว
“ หนูครับ พี่มาทำงาน เอาไว้พรุ่งนี้เราค่อยคุยกัน ”
“……………...”
“ หนูอย่างอแง คนขี้แยพี่ไม่ชอบ เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็ได้เจอกันอยู่แล้วหนูอย่าดื้อกับพี่ดิ ”
“ …………….. ”
“ ไม่มีแต่… ถ้าหนูไม่เข้าใจการบ้านข้อไหน หนูวงเอาไว้ก่อน เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่เข้าไปสอน โอเคนะ พี่วางนะ…จ่ะ ”
โอ้โหมีเรียกหนงเรียกหนู ได้ข่าวว่าน้องที่มันรับสอนพิเศษอยู่เป็นผู้ชาย
ไม่ธรรมดา…
“ อ้าวเฮีย! มาตั้งแต่เมื่อไหร่วะตกใจหมด ”
“ ฮั่นแน่ ที่เด็กติดมึงแจขนาดนี้นี่ติดใจหน้าตาหรือติดใจการสอนของมึงว้าา ”
“ เฮีย! เด็กมันเพิ่ง 17 คุกอ่ะคุก แค่คิดก็ไอเป็นคุกคุกคุกแล้วมั้ย ”
“ เห้ยยย สนใจอะไร ถ้าน้องเขาเต็มใจซะอย่างก็จัดเลยไอ้น้องรัก ” เดินเข้ามาตบหลังให้กำลังใจน้องรหัสปุๆจนเซฮุนต้องจับมือของเฮียที่เคารพออก เรื่องเลวๆนี่ยกให้เฮียของเขาเลยจริงๆ กูจะไม่นับถือเฮียมันเพราะแบบนี้เนี่ยแหละ ไม่ได้ห่วงน้องตัวเองเลยว่าจะโดนจับเข้าไปอยู่ในคุกถ้าหากจัดตามที่บอกจริงๆ
“ จัดเจิดอะไรล่ะเฮีย! ผมไม่ได้คิดอะไรมั้ยล่ะ แค่ไปสอนพิเศษให้เฉยๆ ” เซฮุนรับเอากีต้าร์จากคยองซูมาลองเช็กสายดูทำทีเป็นเดินหนีไปนั่งอยู่ที่โต๊ะวางของหลังเวที
“ ใครจะไปเหมือนเฮียอะ แฟนมานั่งคุมซะขนาดนั้น คงหวงเฮียมากมั้ง ถามจริงใครรุกใครรับอ่ะ เฮียคงไม่เสล่อคิดว่าตัวเองจะได้รุกเขาหรอกมั้งเฮีย ช่วยดูรูปร่างหน้าตาตัวเองนิดนึง ”
กึก!
เชี่ย นี่กูพี่มึงนะไอ้เซฮุน จำเป็นมั้ยที่ต้องดูถูกดูแคลนกูขนาดนี้
อิเด็กดอก! อิหอยหลอยหอยแคลงงงง!
ด่าซ้ำบ้างอะไรบ้าง มุกกูไม่ได้มีเยอะ
“ เชี่ย! เงินค่าจ้างวันนี้มึงไม่ต้องเอานะไอ้เด็กดอก! ” คยองซูชี้หน้าหมายหัวไอ้น้องรหัสตัวสูงที่ส่งเสียงหัวเราะกวนประสาท คือก็ไม่ได้แปลกใจที่ไอ้เซฮุนมันรู้ ไอ้จงแดรู้ โลกก็รู้ด้วย แม่งเอ้ย อธิบายความเป็นมาไม่ได้อีกเดี๋ยวกูไม่มีหออยู่ โว้ยยย ขัดใจ!
“ โอ้ๆๆ อย่าเอาเรื่องเงินมาล้อเล่นดิเฮีย ใจหายแวบเลยย ผมแค่แปลกใจ เห็นเฮียเก็บเงียบเลยนะมีแฟนเนี่ย โดนทิ้งมาไม่ถึงเดือนมีใหม่ซะแล้ว หล่อซะด้วย ยังไงเหลามาให้ฟังสิ ”
“ เรื่องมันยาวไอ้เหี้ย มึงเลิกพูดเรื่องนี้เหอะ ซ้อมคอร์ดไปมึงอะ ”
ถ้ามึงรู้ว่ากูได้แฟนใหม่มายังไงมึงจะต้องหลั่งน้ำตาน้องรัก!
If
I was your boyfriend, I’d never let you go
I can take you places you ain’t never been before
Baby, take a chance or you’ll never ever know
I got money in my hands that I’d really like to blow…on you
I’d
like to be everything you want
Hey girl, let me talk to you
If
I was your boyfriend, never let you go
Keep you on my arm girl, you’d never be alone
I can be a gentleman, anything you want
If I was your boyfriend, I’d never let you go,
I’d never let you go…
(Boyfriend – Justin Bieber)
น้ำเสียงนุ่มลึกที่ร้องเปล่งออกมาผ่านไมค์มันทำให้ทุกคนที่ได้ยินหันมาเพลิดเพลินและจดจ้องอยู่กับร่างของเด็กหนุ่มตัวเล็กบนเวที ทั้งหมดทั้งมวลมันรวมถึงตัวคิมจงอินคนนี้ด้วยที่ถึงแม้ว่าจะออกมาสูบบุหรี่แต่พื้นที่ๆเขาอยู่ก็สามารถมองไปยังคยองซูที่กำลังนั่งร้องเพลงด้วยท่าทางสบายๆได้ แต่ภายในความเป็นธรรมชาตินั้นกลับเปี่ยมไปด้วยเสน่ห์ที่ทำให้ชายหนุ่มที่ถูกประดับไปด้วยแบรนด์เนมทั้งตัวแทบจะละสายตาไปไม่ได้ เสื้อแขนยาวคอกลมสีขาวกับกางเกงยีนต์สีซีดธรรมดาๆมันทำให้คยองซูดูเป็นเด็กหนุ่มติดดินที่ทุกคนสามารถเข้าถึง ดวงตากลมโตที่กวาดสายตามองไปยังผู้คนรอบๆเวทีก่อนริมฝีปากหยักเล็กรูปหัวใจจะยิ้มไปด้วยขณะที่กำลังถ่ายทอดเนื้อเพลงออกมามันทำให้หัวใจของจงอินกระติกทุกครั้งที่ได้เห็น ถึงจะชอบแต่มันก็ปนไปด้วยความขุ่นมัวในใจเล็กๆที่เห็นพวกผู้หญิงหรือหนุ่มใหญ่ในร้านจ้องมองไปที่แฟนของเขาตาเป็นมัน
“ ไม่เอา ไม่ทำหน้าเหมือนจะกินเพื่อนกูดิจงอิน เก็บอาการหน่อยไอ้คุณหนู ” แบคฮยอนที่เดินออกมาจากโต๊ะที่พวกเขานั่งมาหยุดยืนอยู่ข้างๆเพื่อนของตัวเองที่ขอตัวออกมาสูบบุหรี่เพื่อดับความรำคาญของผู้หญิงที่เอาแต่กรี๊ดกร๊าดคนบนเวทีก่อนจะยิ้มกริ่มแล้วพยักหน้าไปทางเวทีที่มีคยองซูกำลังนั่งร้องเพลงอยู่บนนั้นพร้อมหนุ่มรุ่นน้อง ควันสีขาวขุ่นถูกปล่อยออกมาจากริมฝีปากของร่างสูงลอยขึ้นไปปะปนในอากาศช้าๆ ก่อนจงอินจะทำแค่ยกยิ้มออกมาที่มุมปาก แบคฮยอนยักไหล่ยืนพิงกำแพงข้างๆจงอินก่อนจะคว้าเอาบุหรี่จากมือเพื่อนมาสูบ
จะว่าไปก็นึกตลกอยู่ในใจ ที่คยองซูมันดูจะกลัวสารถีของมันโดนพวกเขามอมเพราะเห็นว่าจงอินไม่ได้ค่อยมาสังสรรค์ด้วยก็เลยอาจจะคิดว่าคุณหนูอย่างจงอินคงไม่ค่อยได้ลิ้มรสน้ำเมาสักเท่าไหร่ คยองซูมันคงไม่รู้ว่าในลุคคุณหนูหล่อรวยเรียบร้อยของจงอินมันก็แค่ภายนอกที่ทุกคนเห็นเท่านั้นแหละ ความจริงเพื่อนเขามันก็ไม่ได้ลูกคุณหนูใสใสอะไรขนาดนั้นแต่แค่มันไม่อยากมีปัญหากับครอบครัว ก็เข้าใจว่าพ่อแม่มันหวง ก็ลูกชายคนเดียวจะมีพี่เลี้ยงคอยตามประคบประหงมมันก็ไม่แปลก ถ้าคิดว่าอย่างไอ้จงอินเนี่ยนะจะถูกพวกเขามอมง่ายๆ บอกเลยว่ายาก
“ จะจีบคยองซูน่ะไม่ง่ายหรอกนะ ”
“ ยังไม่มีโอกาสให้เริ่มเลย ไม่รู้ว่าต้องเริ่มยังไงว่ะ กลัวตาจะเขียวก่อนได้จีบ ”
“ นี่ขนาดยังไม่เริ่มนะ… ” แบคฮยอนหัวเราะออกมาเบาๆก่อนจะยกบุหรี่ขึ้นสูบต่อ คงมีแค่แบคฮยอนคนเดียวละมั้งที่รู้อยู่แล้วว่าจงอินกับคยองซูมันไม่ได้เป็นแฟนกันจริงๆ มันก็เพราะแบคฮยอนไม่ใช่หรอที่เป็นคนช่วยให้จงอินมันเข้าไปเป็นรูมเมทกับเพื่อนของเขาที่คงไม่ปฎิเสธแน่ๆถ้าให้จงอินบอกว่าจะออกค่าเช่าหอให้ ก็อยู่กันมาจะสองปีแล้ว แบคฮยอนไม่ยักเห็นคนที่ทำให้ไอ้จงอินมันสนใจออกตัวแรงถึงขนาดต้องเอ่ยปากขอร้องให้เขาช่วยขนาดนี้ ปกติก็เห็นมันคบเล่นๆแก้เซ็งไปเรื่อย ก็แอบตกใจอยู่นิดๆที่ได้รู้ว่าคนที่จงอินมันสนใจคือใคร…
ที่อยู่ด้วยกันมาก็เห็นว่าจงอินมันคบผู้หญิงมาตลอด
เช่นเดียวกับคยองซู
“ เห็นเพื่อนกูทำตัวเข็มแข็งตลกแดกไปทั่ว จริงๆแล้วข้างในมันอ่อนแอมากนะ ”
“…”
“ กูแค่จะบอกว่ากูไว้ใจมึงนะจงอิน อย่าทำให้กูผิดหวังอ่ะ ” รู้ว่าคยองซูเพื่อนเขามันเป็นผู้ชาย คือยังไงล่ะที่ผ่านมาตั้งแต่รู้จักกับคยองซูมาตั้งแต่มัธยมต้นก็เห็นมันมีแฟนเป็นผู้หญิงมาตลอด มีบ้างที่จะมีผู้ชายมาขายขนมจีบให้มันแต่มันก็ไม่เคยสนใจแถมจะแจกหมัดให้อีก
จะว่าแมนมันก็แมนนะแต่แบคฮยอนก็คิดว่าสำหรับคยองซูแล้ว
การมีคนดูแลอาจจะดีกว่าการที่เพื่อนเขาต้องไปดูแลคนอื่นก็ได้
“ บี๋ กลิ่นบุหรี่หึ่งเลย แน่ใจนะว่าไม่ได้ไปสูบกับจงอินมันน่ะ ” แบคฮยอนเดินตรงเข้าไปนั่งลงบนตักของร่างสูงที่อ้าแขนรับร่างเล็กเอาไว้อยู่แล้ว กลิ่นหอมที่คุ้นเคยจากร่างบางเปลี่ยนเป็นกลิ่นบุหรี่จนใบหน้าหล่อของชานยอลต้องย่นคิ้ว ถึงชานยอลจะสูบบุหรี่แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะชอบให้คนรักของตัวเองสูบได้
ปล่อยให้คู่รักบนโต๊ะพ่อแง่แม่งอนกันต่อ ร่างสูงของจงอินที่เดินตามหลังแบคฮยอนมาก็นั่งลงที่เก้าอี้ว่าง หัวเราะออกมานิดๆที่เห็นจงแดกับอี้ชิงที่เริ่มเมาได้ที่กำลังถงเถียงกันในหัวข้อเรื่องคยองซูบนเวทีมีกี่คนตามสภาพคนเมาแล้วเบลอ มือใหญ่ยกแก้วเหล้าขึ้นจิบพลางมองไปที่เวทีที่คยองซูยังคงร้องเพลงหว่านสเน่ห์หญิงสาวในร้านที่แทบจะขยับไปนั่งชิดเวทีเพื่อฟังเสียงคยองซูใกล้ๆ ไม่ทำแค่นั้นจงอินเห็นสาวๆยังคอยส่งแก้วเหล้าขึ้นไปให้ร่างบางจิบตลอดเวลาโดยที่เจ้าตัวก็ไม่ปฎิเสธน้ำใจ
เหอะ ที่ห่วงว่าเขาจะเมา ห่วงตัวเองก่อนมั้ย
“ สาวๆ แก้วนี้สุดท้ายแล้วนะ เดี๋ยวจะร้องเพลงไม่รู้เรื่องกันพอดี ” คยองซูพูดผ่านไมค์ ใบหน้าที่มองได้ทั้งหล่อแล้วก็น่ารักขยิบตาส่งไปให้หญิงสาวเจ้าของแก้วเหล้าก่อนจะรับมายกดื่มแล้วไม่วายทะเล้นป้อนเผื่อแผ่ไปยังเซฮุนด้วย
จนกระทั่งเพลงสุดท้ายดำเนินมาถึงตอนจบ ก็เป็นเวลาตีหนึ่งกว่าๆ คยองซูเดินสะพายกีต้าร์มาพร้อมกับเซฮุนออกมาจากหลังเวที ก็ไม่ได้คุยอะไรกับเซฮุนเลยตั้งแต่ลงเวทีมา ก็ไอ้น้องรหัสเวรมันมัวแต่ยุ่งวุ่นอยู่กับโทรศัพท์
“ เห้ยๆ เมายังเนี่ยไอ้คุณหนู คอแข็งมากมั่งมึงอ่ะ กูเห็นเอะอะกระดกเอาๆ ” เมื่อเดินมาถึงโต๊ะมือของคยองซูตรงเข้าไปฉวยแก้วเหล้าของคนตัวสูงมายกดื่มเองก่อนจะถามเช็คอาการว่าจงอินยังมีสติอยู่ดีหรือเปล่า เพราะบนเวทีตอนที่เขากำลังร้องเพลงเขาก็แอบเห็นไอ้จงอินมันยกเหล้าดื่มเอาดื่มเอา แม่งไม่มีใครมอมมันหรอก มันเนี่ยแหละมอมตัวเอง
“ ยังหรอกครับ ผมขับรถให้คยองซูนั่งได้สบาย ”
“ ให้มันจริงเถอะมึง! ” ดีไปที่มันยังพูดตอบกลับมารู้เรื่อง นี่ถ้าแม่งเมาแอ๋กูจะตบให้หัวคว่ำแก้วเลยไอ้คุณหนูเอ้ย
“ เฮีย ผมกลับก่อนนะ รีบว่ะ พี่ๆหวัดดีครับ ” หลังจากที่วางโทรศัพท์เสร็จเซฮุนที่เดินตามคยองซูมาถึงโต๊ะเอ่ยปากขอตัวอย่างรีบร้อน
“ อ้าวเห้ย เดี๋ยวๆ รีบไปไหนวะเซฮุน อยู่ก่อนดิวันนี้ผัวไอ้คยองซูมันเลี้ยง ของฟรีเลยนะไอ้ห่าา ” เสียงยานๆของอี้ชิงคนเมาพูดรั้งหนุ่มรุ่นน้องเอาไว้ อะไรกันพอทำงานจบก็จะรีบกลับยังไม่ได้อยู่สังสรรค์กันเลยจะปล่อยให้กลับไปง่ายๆได้ไง
“ ผัวพ่องง! เซฮุนมึงจะรีบกลับไปไหน ” หันไปเอื้อมมือตบหัวอี้ชิงก่อนจะถามเซฮุนต่อ ไหนตอนแรกไอ้เซฮุนมันบอกว่าจะอยู่กินกับพวกเขาก่อนไงวะ ขี้โม้นี่หว่าไอ้น้อง
“ น้องดื้อว่ะเฮีย แอบหนีออกจากบ้านตอนนี้อยู่หน้าหอผม แล้วนี่มันก็ดึกแล้ว อันตราย ” น้องที่มันว่าก็คงหนีไม่พ้นเด็กน้อยที่โทรมางอแงกับน้องรหัสเขาเมื่อกี้เป็นแน่ สงสัยจะติดไอ้เซฮุนมันจริงๆ ถึงขนาดไปดักรอที่หอไอ้เซฮุนเลยทีเดียว ว่างๆคงต้องให้เซฮุนมันพามาให้เห็นหน้าหน่อย
“ โหย ไรว้าาาา มึงอยู่ดื่มแก้วสองแก้วก่อนดิ ”
“ คยองซูให้เซฮุนไปเถอะครับ ดูไม่ออกจริงๆหรอครับว่ากำลังทำให้คนอื่นลำบากใจ เคยได้ยินไหมครับ คนเขาไม่มีใจรั้งไปก็ไม่มีประโยชน์ ”
“ เชรดดด ” จงอินมันพูดทีร้องสรรเสริญกันทั้งโต๊ะ ไม่คิดเลยจริงๆว่านอกจากจะรวยแล้วยังเสี่ยวด้วย
“ โห แฟนเฮียนี่คมจริงๆ แข่งกับนิ้วกลมได้สบาย ” ไอ้เซฮุนมันถึงกับยินตบมือให้ จนคยองซูต้องยืดอกรับมุกคว้าคอไอ้คุณหนูมากอดแล้วลูบผมนุ่มเพื่อให้รางวัลก่อนจะพูดพึมพำว่าภูมิใจแค่ไหนกับคำพูดเสี่ยวๆของแฟนตัวเอง
และในที่สุดพวกเขาก็ไม่สามารถรั้งไอ้เซฮุนเอาไว้ได้ เอาเงินค่าจ้างคืนนี้ให้มันเสร็จมันก็รีบบึ่งออกจากร้านไปเลย ส่วนพวกเขาจะทำอะไรล่ะก็ดื่มกันต่อสิครับรออะไร ร้านเหล้าใกล้มอร้านนี่เป็นของเฮียคริสรุ่นพี่ในภาคที่พอเรียนจบแล้วก็หันมาเปิดร้านเหล้าเป็นเจ้าของธุรกิจอย่างเต็มตัว แต่วันนี้เฮียมันไม่อยู่ร้านถ้าว่างๆจะพาไอ้เฮียมาให้ทุกคนรู้จัก แต่ที่เล่ามาเนี่ยก็แค่จะบอกว่าร้านนี้มันปิดตอนตีสาม เฮียมันติดสินบนพี่ตำรวจเอาไว้
“ เอ่อ พี่คยองซูคะ ชนกับมินนี่หน่อยได้ไหมคะ ” แล้วพอกินกันไปไม่เท่าไร ก็มีหญิงสาวแต่งตัวนุ่งน้อยห่มน้องใจกล้าเดินเข้ามาขอชนกับคยองซูที่เริ่มจะกรึ่มๆแล้วเหมือนกัน คนตัวเล็กทำเพียงส่งยิ้มหวานให้หญิงสาวคนนั้นเป็นคำตอบก่อนจะยกแก้วเหล้าในมือหมายจะชนด้วย
ชริ๊งงง~
เหมือนมีรังสีอำมหิตถูกแผ่ออกมาจากคนข้างๆตัว คยองซูไม่เข้าใจทำไมเขาจะต้องเล่นบทแฟนกับไอ้คุณหนู 24 ชั่วโมงแบบนี้ด้วย กูจะชนกับผู้หญิงก็โดนขัด เนี่ยยยๆๆๆ อย่างตอนนี้จ้องเขาอย่างกับจะแดกหัว
คิดว่ารวยแล้วทำอะไรก็ได้อ่อวะ
นี่ใคร นี่พิโดสิบเมียนะโว้ยยยยยยยยยยย
เดี๋ยวมึงดูเลยจงอินว่ากูจะตอบน้องเขาไปว่าอะไร
“ เอ่อขอโทษทีครับ มีแฟนแล้ว ”
หงอยเลยอ่ะดิ กูเนี่ยหงอยเลย
แล้วไอ้เพื่อนบนโต๊ะแม่งก็ล้อซะเขาเซงว่ากลัวผัวจนต้องกระดกเหล้าลงคอไปหลายแก้ว
กินเหล้าย้อมใจแม่งเลย ต่อไปนี้มึงอย่าหวังเลยจงอินว่ากูจะให้มึงมากับกูอีก
“ แหมๆ ผัวอยู่เจ้าชู้ไม่ได้เลยอ่ะดิไอ้พิโด ” นี่เสียงไอ้จงแด
“ สิ้นฉายาพิโดสิบเมียก็วันนี้แหละมึง ฮ่าๆ ” และนี่ก็แบคฮยอน
เกลียดพวกแม่งชิบหาย!
“ พวกมึงกลับกันยังไง ” จงอินที่เพิ่งเช็คบิลจัดการค่าเหล้าทุกอย่างเสร็จสรรพเอ่ยถามชานยอลที่เป็นคนที่มีสติพอจะตอบคำถามของตนได้ นอกนั้นก็ไปหมดแล้วเพราะฤทธิ์เหล้า อ่อเหลือแบคฮยอนอีกคนที่พอจะมีสติอยู่บ้าง
“ เดี๋ยวกูพาไอ้จงแดกับไอ้อี้ชิงไปส่งเองแล้วค่อยกลับคอนโดกับบี๋ ”
“ เดี๋ยวพวกกูจัดการศพไอ้พวกนี้เอง มึงเอาคยองซูกลับไปได้เลย ” จงอินพยักหน้าก่อนจะลุกขึ้นพยุงคนตัวเล็กที่ตอนนี้เริ่มโวยวายเมื่อเขาปลุก เอ่ยลาชานยอลและแบคฮยอนก่อนจะพยายามจับบังคับให้คนเมาไปที่รถ ยังดีที่คยองซูยังพอเดินด้วยขาของตัวเองได้เมื่อเขาแกล้งกระซิบบอกว่าจะอุ้ม
“ มึงง กูอยากชนแก้วกะสาวววววอาา ไอ้คุณหนู อ้ายใจดำ ” เริ่มโวยวายเมื่อจงอินพาตัวเองเข้ามานั่งอยู่ตรงเบาะหลังของรถ Mercedes Benz จนจงอินต้องจับให้คยองซูนั่งดีๆ
“ คยองซูนั่งคอยอยู่ในนี้ก่อนนะ เดี๋ยวผมมา ห้ามออกไปไหนนะครับ ”
“ เอออออออ ปายไหนก็ปายเล้ยยยย กูรอดั้ยย เอิ๊กส์! ”
ไม่นานคยองซูก็รู้สึกได้ว่าประตูรถอีกด้านของเบาะหลังถูกเปิดออกพร้อมกับร่างของหญิงสาวแสนสวยในชุดสีแดงแปร๊ดที่ถูกพาให้เข้ามานั่งข้างๆเขา
เห้ยยยยยยย ไอ้จงอินน แค่กูพูดตัดพ้อมึงถึงกับพาสาวมาหากูเลยหรอ
“ โหยยย แหล่มเลยว่ะจงอิ๊นนนนนนนนน มึงพาครายมาาา สวยยจางง ”
“ ชอบหรอครับ? ”
“ ชอบดิวะ ผิวนี่ข๊าวขาวววว นมนี่ก็ใหญ่เท่าหัวกูเล้ยยยยย ” คนเมาเอ่ยตอบจงอินก่อนพยายามเพ่งตามองสำรวจร่างของสาวสวยใกล้ๆจนใบหน้าแทบจะทิ่มไปที่หน้าอกใหญ่ๆของผู้หญิงคนนั้นจนจงอินต้องยิ้มขำ
“ งั้นคุยกันไปก่อนนะ ผมขับรถก่อน ”
เชรดดด มีงี้ด้วยหรออ ทีตอนนั่งอยู่ร้านเหล้าไม่ยักกะให้เขาใกล้สาว สงสัยคงเป็นเพราะไม่มีเพื่อนอยู่แล้วล่ะมั้งเลยไม่ต้องแกล้งเป็นแฟนกัน
ดีดีดีดี แบบนี้พิโดชอบบบบบบ!
“ คนสวยยชื่ออารายอ่ะค้าบบบบ บอกหน่อยๆ ”
“ คุณคยองซูก็ลองทายดูสิฮ้าาาา~ ”
อ้าวเดี๋ยว นี่กูพูดกับไอ้สมศักดิ์ไอ้สมชายที่ไหนเนี่ย เสียงแมนจังวะ
หรือสงสัยน้องเสื้อแดงอาจเป็นหวัด อะเคๆไม่ซีจ้าา เต๊าะต่ออ
“ ทำมายยเสียงใหญ่จังเลยอะค้าบบคนจ๋วยยย ไม่สบายยังไงบอกพิโด! เดี๋ยวพาไปฉีดยาา ฉีดยาเข็มหย๋ายๆ ” ก็รู้สึกเหมือนกันว่าพอตัวเองเมาแล้วความจังไรเริ่มออก แต่นาทีนี้ไอ้จงอินมันเปิดโอกาสนาทีทองก็ต้องรีบเข้าประเด็นครับว่าอยากได้สาวๆด้ามอก นี่หมั่นเขี้ยวจนต้องเอื้อมมือไปหยิกแก้วขาวๆนั้นเบาๆ
“ จะดีหรอฮ้าา อายจัง ”
“ หื้มม บอกหน่อยนะ นิดนึงหน่าาาา ” กอดหมับเอาไว้เลยไม่ให้ไปไหน พิโดจาไม่ยอมให้หนูหนีพี่ไปไหนน้าคนจ๋วยยย
“ คุณจุ๋มครับ พอได้แล้ว อย่าแกล้งคยองซูครับ ถอดวิกผมออกด้วยครับ คิดยังไงถึงปลอมตัวเป็นผู้หญิง ”
“ โหคุณหนู ก็จุ๋มกลัวคุณหนูจับได้นี่ครับ แล้วพอดีว่าอยากลองใส่ดูว่าถ้าจุ๋มเป็นผู้หญิงแล้วจะสวยมั้ย แล้วจุ๋มก็ได้รู้ว่าจุ๋มสวยมากเพราะดูจากที่คุณคยองซูดูหลงใหลในตัวจุ๋ม จริงไหมฮ้าาคุณคยองซู ”
!!!!
อ่ะเดี๋ยว เดี๋ยวเดี๋ยวเดี๋ยว
เดี๋ยวนะเดี๋ยวก๊อนนน
ไอเหรี้ยยยยยยยย
พีคกว่าชีวิตกูไม่มีอีกแล้ว ฮรื่ออออออ
ที่เห็นว่านมใหญ่ๆนี่มึงก็ยัดสินะอิคุณจุ๋มมมมม!!
เชร็ดแม่ นี่กูต้องทำตัวยังไงวะเนี่ย คือกูเมาแต่กูยังรู้สึกตัวและมีสติ
พีคเหี้ยๆ พิโดรับไม่ได้ กูทั้งโกรธและอับอาย หลายเรื่องแล้วนะสัด วันนี้อ่ะ
พอครับ หลับใส่แม่งเลยยยย คร่อกกกก!! ~
ใครที่คิดว่าคุณจุ๋มหายไป จริงๆแล้วคุณจุ๋มแอบเฝ้าคุณหนูอยู่ทุกที่ค่ะ
พีคตรงจงอินจำคุณจุ๋มได้ยังไง ออกจะสวยขนาดนี้
มิช
ความคิดเห็น