คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : น้องแป๊ปซี่ของช้านนน
ณ.โรงเรียน American school in
เช้าวันนั้นฉันขับ bmwไปโรงเรียนด้วยอารมณ์ที่ไม่ค่อยจะดีนัก เพราะเวลาฝนตกผื่นของฉันมันมักขึ้นอยู่ตลอดเวลาแล้ววันนั้นฉันดันเอายาแก้แพ้ไปนะซิ เลยต้องเกลาจนไม่เป็นอันเรียน หลังเรียนคาบแรกฉันเลยไปที่ห้องพยาบาล เพื่อไปเอายา มากิน
.........พักเที่ยง..........
ฉันไปที่ตู้ร้านน้ำร้านเดิมที่ชอบไปซื้อ
"แป๊ปซี่ แก้วคะ " ฉันสั่งคนขาย พอแก้วน้ำมาถึงฉันตั้งใจเพื่อนจะหยิบแก้วมาแต่ แก้วน้ำของฉันมันโดนใครไม่รู้หยิบไป
"นี่ พี่คะน้ำนั้นหนะ หนูสั่งก่อน " ฉันพูดอย่างฉุนๆ จะว่าไปพี่คนนี้มัน พี่สองเดือนม.6นี้นา
ตอนนั้นฉันอยู่ม.5พึ่งเลิกกะแฟนมาหมาดๆเพราะเบื่อ อันที่จริงฉันเป็นคนเบื่อง่ายอะนะ
" หรอครับ แต่พี่ขอนะ นั้นไงน้าเค้าเอามาให้ใหม่แล้ว พี่ไปนะครับน้องมิชิ " อันที่จริงฉันก็เป็นดาวม.5อะนะในตอนนั้น และก็เป็นลูกครูของโรงเรียนนั้นด้วย ทำให้นักเรียนเกือบทั้งโรงเรียนรู้จักฉัน
" อะนะ เข้าใจเลย คิดว่าเป็นเดือนแล้วจะแย่งแป๊ปซี่เค้ารึไงฮะ เชอะ มิชิหละเค้าใจเลยอะ มารยาท "ฉันสบท
อย่างเสียอารมณ์มากมาย
ผ่านไป2เดือนเข้าหน้าหนาว
วันนี้ฉันใส่ชุดนักเรียนตามปกรติอะนะไม่ได้ใส่เสื้อกันหนาวมาด้วยเพราะมันรีบจนลืม
ฉันรีบวิ่งไปเข้าห้องเรียนเพราะวันนี้ฉันมาสายเลยต้องหลบครูหน้าโรงเรียน
" โอ๊ย "ใครบังอาจมาชนฉันรู้มั้ยว่าตอนนี้ฉันรีบนะยะเห็นมั้ยหนังสือหล่นหมดเลยอะ
"ขอโทษครับ เอ้าน้องมิชิ ยังไม่เข้าเรียนหรอครับ " นายนี้ถามอะไรปัญญาอ่อนฉิบถ้าฉันเข้าเรียนแล้วจะเห็นหรอแล้วอีกอย่างฉันช้าก็เพราะนายนั้นเหละ ตอนนี้ฉันยังไม่รู้หรอกนะว่าใครเพราะอารมณ์กำลังเสีย กำลังเก็บหนังสืออยู่ พอฉันลุกขึ้นต้องค้างเพราะคนที่ชนฉันคือพี่สองเดือนม.6
"พี่สองแว่นนี้เอง เจอพี่ทีไร ซวยทุกทีอะ " พี่สองอะนะ เค้าใส่แว่น ตัวสูงขาว ตาตีบ ตี๋ๆอะไม่ใช่สเป็กเลยง่า
" เอ้า น้องมิชิเดินไม่ดูทางยังมาว่าพี่อีก พี่หละเชื่อเลยอะ " กำ ยังมาว่าฉันอีก กำจริงๆ
" เอาเถอะ มิชิต้องรีบไปเรียนแล้ว บายนะคร้า" ฉันพูดตัดบทก่อนจะรีบไปเรียน
……พักเที่ยง..........
ฉันซื้อข้าวแล้วเอาจานไปวางไว้โต๊ะอันที่จริงฉันลืมดูอะนะ ว่าโต๊ะนั้นมันมีคนจองไว้ ใครจะไปรู้เล่าก็นั้นมันโต๊ะประจำของฉันนะ แล้วฉันก็เดินไปซื้อน้ำร้านประจำ
" แป๊ปซี่แก้วคร้า" เช่นเดิมฉันกำลังจะหยิบน้ำแต่ก็มีคนตัดหน้าฉันอีกแล้ว
" น้องมิชิครับ พี่ขอก่อนนะ " ไอ้พี่สองบ้า จะอะไรนักหนากับแป๊ปซี่ฉันยะ
" นี้พี่มีมารยาทหน่อยดิ น้ำนะอยากกินก็ต่อแถวเอา ไม่ใช่มาแย่งมิชิอย่างงี้มันไม่ถูก "
ฉันพูดไปอย่างช่วยไม่ได้ อยากมาแย่งแป๊ปซี่ฉันทำไมเล่า
" ขอบคุณนะครับที่ชม " อะไรนะ ฉันชักจะหมดความอดทนแล้วนะยะ จะอะไรนักหนาเนี้ยหน้าพี่มันเสริมคอนกรีตรึไง
"เชอะ "ฉันเดิไปที่โต๊ะไม่กงไม่กินมันแล้วน้ำหนะ
" เอ้า มิชิ ไหนว่าจะไปซื้อน้ำไง ไหงทำหน้าเหมือนหมาแย่งน้ำอย่างงั้นว๊ะ" อั้ม เพื่อนในกลุ่มที่น่ารักเหมือนกันอาจจะน่ารักกว่าฉันก็ได้อะนะ แต่มันไม่ได้เป็นดาว เพราะวันประกวดดาวมัธยม มันลาป่วย อิอิ
" ไม่ใช่หมา แต่เป็น " ฉันพูดยังไม่จบไอ้พี่สองนั้นมาก็มานั่งที่โต๊ะฉันซะงั้น
" แต่เป็นอะไรหรอครับน้องมิชิ " กริ๊ดดดหน้าด้าน
" พี่มานั่งอะไรตรงนี้อะ ทำไมไม่ไปนั่งโต๊ะของพี่ "
" คือ มิชิ พี่คนนี้ชื่อสอง เป็นเพื่อนพี่สาวกรูเองอะ พี่สองเขาจะมากินข้าวกับพวกเราอะ"หญิงเพื่อนสนิทของฉันพูดขึ้นมา อันที่จริงฉันมีเพื่อนสนิทอยู่สี่คน อั้ม หญิง ผักบุ้ง อีฟ พวกนี้อะ เป็นเพื่อนฉันมาตั้งแต่เตรียมอนุบาลรวมๆแล้วก็ประมาณ 13 ปี
" ไม่ต้องบอกหรอก ก็พี่สองแว่นของมรึงอะ แย่งแป๊ปซี่ของกรู มาสองครั้งแล้ว " ฉันพูดขึ้นมา ทำเอาเพื่อนทั้งโต๊ะมันหันมามองฉันแบบขำๆ
" นี้มรึงไม่รู้หรอที่พี่เขาแย่งน้ำมรึงหนะเพราะอะไร" อีฟกระซิบฉันก่อนจะหันไปยิ้มให้พี่สอง
" ก็เพราะพี่แว่นไม่มีมารยาทไง อยากกินน้ำแต่ขี้เกียจต่อแถวอะ แค่นี้มรึงก็ดูไม่ออกโง่ว๊ะ " ฉันกระซิบอีฟต่อ
แต่ว่าจะพูดว่ากระซิบก็ไม่ค่อยถูกอะนะ เพราะทั้งโต๊ะได้ยินกันหมดเลยอะ อิอิ
" อี่ โง่ ที่พี่เขาแย่งแป๊ปซี่ที่รักมรึงอะนะก็เพราะ " อีฟยังพูดไม่จบ ผักบุ้งก็แทรกขึ้นว่า
" ก็พี่สองเขาจะจีบมรึงอะ แมร่งโค-ต-รโง่เลยอะ " ผักบุ้งกระซิบ
" ฮา 0_0 จีบ " ฉันตะโกนขึ้นมาอย่างดังทำเอาพี่สองหันมามองแล้วยิ้ม
" น้องมิชิ จะจีบพี่งั้นหรอ ดีใจจังเลยอะ " นายจะบ้าหรอยะ ฉันไม่ชอบพวกสี่ตานะ
" จะ จะบ้าหรอ ไม่เอาแล้ว ไม่กงไม่กินมันแล้ว อั้มลาให้ด้วย มิชิจะไปห้องพยาบาล "ฉันพูดกับอั้มก่อนจะเดินไปอย่างช่วยไม่ได้ อะไรกันเนี้ยฉันต้องอดกิน ข้าว แล้วก็น้องแป๊ปซี่ เพราะนายแว่นนั้นหนะหรอ ฉันหละเซงจริงๆๆอะ
"มันก็อย่างงี้เหละพี่สองมันหนะปิ๊งพี่ตั้งแต่หน้าฝนแล้ว แต่มันอายอะ. " งั้นหรอฉันพึ่งรู้นะเนี้ยว่าฉันชอบนายแว่นอะไรนั้นหนะ ฝันไปเถอะนะถึงจะหล่อก็เถอะ รับไม่ได้เลยอะ
ความคิดเห็น