คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : การมาค้างที่บ้านของนายคนนั้น
“เฮ้อ อาบน้ำดีกว่าเรา”ฉันพูดแล้วหยิบผาขนหนูเข้าห้องน้ำ
“ก๊าบๆเป็ดอาบน้ำในครองปลาก็จ้องแลมองเพราะในครองมีหอยปูลา เพราะในครองมีหอยปูปลา” เพลงนี้ฉันชอบมากเลยแหละตอนอนุบาลน่ะ
“อา..สบายตัวตอนป.1ก็ร้องทะเลแสนงาม ลาลันลา โอ้ทะเลแสนงาม อิ”ฉันฮัมเพลงแล้วหยิบโลชั่นมาทา
“ใส่ตัวชุดนอนตัวนี้ดีกว่า”ฉันหยิบชุดนอนกระโปรงลายหมีเท็ดดี้สีฟ้าแขนยาวมาใส่
“โอ๊ย!เหมื่อยไปทั้งตัวเลยเดินทั้งวัน”ฉันนอนแผ่บนเตียงเปิดโทรทัศน์ดู แอร์เย็นๆ
“เป็นกำลังใจให้พวกเราชาว C-SA นะคะวันอาทิตย์นี้ หก โมงถึง สองทุ่ม”
”อ๊าย แบงค์S1 สุดหล่อกะพี่ซาช่า S6ของช้าน”ฉันยิ้มกับโทรทัศน์ เหมือนคนบ้า
“ดูชินจังดีกว่ามีแต่ข่าวเบื่อจริง” ฉันลุกขึ้นหยิบ CD ชินจังใส่เครื่องเล่น
“555ดูสิชินจังมันเปิดก้นให้แม่ดูดดนตีก้นเลย อิๆตลกจัง เอะ กี่โมงแล้วจะ หก โมงแล้วไปกินข้าวดีกว่า” โอยเสียงท้องมันรำร้องให้ฉันต้องปิดทีวีปิดไฟแล้วไปข้างล่าง
“น้องมิ้นกลับมานานแล้วหรอ”พี่เมย์อยู่ในชุดนอนกระโปรงแขนยามสีชมพูลายหัวใจถามขณะเปิดทีวีไปมา
“ค่ะแล้วพี่เมย์ล่ะ”
“พี่กลับมาตอน 4 โมงครึ่งนะเพิ่งอาบน้ำเสร็จเลยลงมาจ๊ะ”
“อ๋อ!ค่ะ”ฉันยิ้มแล้วไปหยิบขนมในตู้มากินกับพี่เมย์
“ขนมค่ะ”ฉันส่งให้พี่เมย์
“ขอบคุณจ๊ะ”พี่เมย์หยิบโตโร่รสสตอเบอรี่ในห่อเข้าปาก
“แล้วพี่แมนทำไมยังไม่ลงมา”ฉันถามพี่เมย์
“อืมก็ไม่รู้นะถามพ่อดูสิจ๊ะ”พี่เมย์หันไปดูข่าวต่อ
“พ่อคะพี่แมนอ่ะคะ”
“อืม อยู่บนห้องน่ะเห็นกลับมาตั้งแต่ บ่าย 3 แล้วเห็นพาเพื่อนมา 2 คนไปซ้อมกีต้าร์เห็นว่าจาค้างด้วยน่ะ”พ่อแนะนำแล้วหยิบชาร้อนจิบ แล้วยิ้มมีเลสนัยนิดๆ
“ค่ะ”ฉันเลยเดินขึ้นห้องไปดูพี่แมน เป็นพี่เรนกะพี่เกมส์แน่เลยฉันสนิทกะพี่เค้าตั้งแต่ฉันอยู่ป.1เพราะเค้ามาบ้านบ่อยเป็นเพื่อนสนิทพี่แมนน่ะ ที่สำคัญหล่อมากค่ะ อิๆ
“ก๊อกๆ”ฉันยืนเคาะห้องพี่แมน
“พี่แมนคะ”ฉันเรียก
“จ๊ะ น้องมิ้น”พี่แมนเปิดประตูออกมา ตอนนี้พี่แมนอยู่ในชุดนอนลายทางสีฟ้า
“พี่พีกะพี่นิวมาใช่มะเดี๋ยวไป say hi หน่อย”ฉันยิ้มแล้วก็เดินเข้าห้องแล้วต้องตาค้างสุดๆ
น่ะนั่นพี่วินนี่
“สวัสดีค่ะ พี่วิน”ฉันยิ้มเขินเหมือนกันนะเนี่ย อยู่ในชุดนอนแบบนี่พี่เค้าเท่กระฉูดเลยล่ะพี่เมย์เห็นต้องดีใจมากๆแน่ๆลย
“น้องมิ้น มาอยู่นี่ได้ไงครับ”
“เข็มขัดสั้นจริงๆเลยค่ะไม่นึกว่าจะเจอพี่ที่นี่”
“อะไรอ่ะที่ว่าเข็มขัดสั้นน่ะครับ”พี่วินถามทำหน้างงนิดหน่อย
“ก็คาดไม่ถึงไงคะ”ฉันบอกพี่วินยิ้ม
“อ๋อ!ครับ เหมือนกันเลย ทำไมน้องมิ้นมาอยู่นี่ได้ไงครับ”พี่วินถามส่วนพี่แมนไม่สนใจน้องคนนี้เลยกลับไปเล่นเกมส์ต่อ
“ก็นี่บ้าน้องมิ้นจะให้น้องมิ้นอยู่ไหนอ่ะคะ”คะฉันบอกแล้วยิ้มเล็กน้อย
“น้องมิ้นนี่เองน้องพี่แมนแล้วพี่เมย์ล่ะครับ”คำหลังนี่พี่แมนเสียงเบายิ้มเขินๆเล็กน้อย น่ารักมากเดี๋ยวข่มขืนซะเลย แหะๆล้อเล่นหน้าอย่าทำหน้าอย่างงั้นดิ
“แน่ถามถึงก่อนเลยนะ อยู่ข้างล่างค่ะ”
“พี่วินคุยกะใครอ่ะ”ใครน่ะเสียงคุ้น มาขัดจังหวะจริงๆเลยควับพอหันไปเท่านั้นแหละ
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด”ฉันกรี๊ดลั่นเลยล่ะไอ้บ้าเวฟอยู่ในเปลือยท่อนบน
“น้องมิ้น”พี่แมนวิ่งมาปิดปาก
“น้องมิ้นป็นไรน่ะ”พ่อตะโกนถามพี่แมน
“อ่อ!เปล่าครับพ่อแมงมุมน่ะครับมันเกาะมือน้องมิ้นอ่ะ น้องเลยตกใจ”
“แมนก็เอาออกให้น้องสิ รู้ว่าน้องกลัวก็รีบเอาออกสิ”
“คร้าบบบ”
“อืม งั้นพ่อไปก่อนนะ”
“ครับ”
“เธอเป็นไรเสียงดังน่ากลัวเชียว”นายเวฟถามพลางเช็ดผม ส่วนพี่แมนไปล็อกห้อง
“ก็นายออกมาอย่างงั้น ฉันก็ตกใจสิยะ”ว่าแล้วตอนอาบน้ำว่าทำไมตาขวากระตุกนายนี่เอง นาคือความโชคร้ายของฉันนะยะรู้มั้ย
“เฮอะ”เขาทำหน้ากวนตีน
“ชิ ไปแต่งตัวสิยะ”
“เธอน่ะเห็นได้ยากนะ สัดส่วนฉันเนี่ย”ฉันกำลังจะซัดหมอนใส่เขาเขารีบหยิบชุดนอนไปเปลี่ยนในห้องน้ำทันที
“น้องมิ้นวันหลังอย่าเสียงดันแบบนี้อีกนะ”พี่แมนบอก
“ค่ะ”ฉันทำหน้าบูด
“รู้แล้วที่แท้คู่กัดที่มิ้นว่าไว้ก็เป็นนายเวฟนี่เองหรือเนี่ย หึๆตลกจัง”
“พี่แมน”ฉันทำตาเขียวใส่
“โทดจ้า”
“ปิดคอมแล้วลงไปกินข้าวซะ”
“คร้าบ”
“พี่วินคะไปข้างล่างดีกว่ ไปหาพี่เมย์ด้วย”
“เอ่อ ครับ”
“เชอะเห็นไอ้วินมันน่าตาดีกว่าพี่แล้วก็ไปเล่นกับันเชียวนะ”
“ก็ให้พี่แมนปิดคอมแล้วค่อยตามลงไปสิคะ”ฉัพาพี่วินไปข้างล่าง
“สวัสดีครับคุณอา”พี่วินสวัสดีพ่อฉันทำเหมือนรู้จักกันมาแรมปีส่วนพี่เมย์ตกใจเล็กน้อยก่อนจะเขินเล็กน้อย
“วินเป็นไงโตขึ้นเยอะเลยนะเรา แล้วบอกแม่ยังเนี่ยมาบ้านอา”
“บอกแล้วครับบอกว่าจะมานอนกลับพี่แมน”
“ดีแล้ว ตาเวฟล่ะ”รึว่าคนที่พ่อหมายถึงเมื่อวานคือนายเวฟนี่ ม่ายนะ ฮือๆ
“อ่อ!เวฟแต่งตัวเดี๋ยวคงลงมาพร้อมพี่แมนน่ะครับ”
“อ้าวตาวินเสร็จแล้วหรออาทำอาหารตั้งเยอะแยะแน่ะลูกเดี๋ยวเรียกเวฟกับแมนมากินได้แล้วล่ะจ๊ะ อ้อ นั่นไงพูดถึงมาเลย”
“สัวสดีครับคุณอา”ตาเวฟสัวสดีพ่อกับแม่ฉัน
“ไหว้พระเถอะลูกมาๆมากินข้าวได้แล้วน้องเมย์น้องมิ้นมาช่วยแม่เตรียมจานซีเร็ว”
“ค่ะ”พี่เมย์ตอบส่วนฉันไม่ตอบอะไรเดินตามพี่แมนไป
“เสร็จแล้วจ๊ะมาทานได้เลย”
“ครับ”เรานั่งโต๊ะกลมพี่แมนนั่งข้างพ่อและก็ฉันนายเวฟบ้า พี่วินพี่เมย์แล้วก็แม่ทำไมต้องให้ฉันนั่งข้างตานี่ด้วยนะเนี่ย
“อาว่าแล้วคนที่น้องมิ้นมีเรื่องด้วยต้องตาเวฟนี่แน่ๆเลย อิๆ”แม่พูด
“ครับ”นายเวฟยิ้มเชอะทำเรียบร้อย น่าเกลียดล่ะสิไม่ว่า
“ทานเยอะๆไม่ต้องเกรงใจ”
“ครับ”แล้วมื้อค่ำก็จบลง พ่อกับแม่ขอตัวไปอาบน้ำส่วนพวกเด็กๆก็หมายถึงฉันพี่เมย์พี่แมนพี่วินและนายเวฟก็มาเล่นเกมส์บิงโกใครแพ้กินน้ำ
“ไม่หนุกเลยมิ้นกินน้ำแก้วที่ 3 แล้วนะ”
“น้องมิ้นแพ้ล่ะสิเลยไม่หนุกอ่ะดิ”
“ค่ะ”
“งั้นเล่นอีแก่กันมั้ย”พี่แมนชวน
“ดีนะ”พี่เมย์บอก
“ไปเล่นห้องใครดีอ่ะ ตรงนี้มันคันยุงเยอะ”พี่แมนถาม
“อืมห้องเมย์ก็ไม่เหมาะโตเป็นสาวแล้ว ห้องพี่ก็ออกแนวมืดๆทึมๆเพราะตกแต่งสีออกดำๆไม่ดีๆ ห้องน้องมิ้นดีกว่ายังเด็กเข้าได้ไม่ดูน่าเกลียดแล้วก็มีเกมส์หนุกๆโล่งดีด้วย”ว่าแล้วพี่แมนก็ไปห้องฉันทันที แล้วสั่งให้ฉันหยิบขนมตู้ไปด้วยใช้ยังกะทาส
“ฮ้า…เย็นมากเลยห้องน้องมิ้นนี่”พี่แมนเปิดโทรทัศน์แล้วเล่นไพ่ ไม่ฉันกาเวฟเล่นเชอะ
“ห้องเธอนี่ปัญญาอ่อนดีนะ”นายนั่นว่าแล้วนอนลงบนเตียงสีฟ้าของฉัน
“ปัญญอ่อนแล้วนอนทำไม”ฉันดึงเขาลุกจากเตียง
“ก็จะนอนอ่ะ”ว่าแล้วเขาก็ทำหลับ
“ก๊อกๆอยู่ห้องนี้ใช่มั้ยจ๊ะ”พี่ๆหยิบเกมบิงโกมาตั้งทันที
“ค่ะ”พี่เมย์รีบไปเปิดประตู
“แม่เอานมมาให้”
“ขอบคุณค่ะ”พี่เมย์รับนมมา
“คืนนี้จะนอนห้องน้องมิ้นกันก็ได้นะจ๊ะแอร์เย็นสบายกว่าเพื่อนแล้วล่ะเพราะติดหลังเลยเย็นมากนะจ๊ะ”
“นอนห้องน้องมิ้นได้หรือครับแม่”พี่แมนตาโตแหงสิห้องพี่แอร์เก่าแล้วไม่ค่อยเย็นล่ะสิเลยได้โอกาสนอนห้องนี้อ่ะ
“จ๊ะ หลับให้สบายนะลูกวิน เวฟ”
“ครับ”
“เออ แต่เมย์ต้องไปนอนห้องตัวเองนะเพราะเป็นสาวแล้สน้องมิ้นยังเล็กไมเป็น”แม่คะน้องมิ้นเป็นสาวนะคะ
“ค่ะแม่ ฝันดีนะคะ”พี่เมย์หอมแม่ฉันกับพี่แมนก็หอมแม่ด้วย
“อืมไปล่ะนะจ๊ะ”
“ค่า/คร้าบ”แล้วฉันกับเวฟก็ทะเลาะกันต่อพี่ๆก็เล่นไพ่ต่อฉันขี้เกียจทะเลาะต่อเลยนอนแล้วเปิดโทรทัศน์ดู ตาเวฟเลยนอนด้วยจากทะเลาะเรื่องนอนเตียงคราวนี้เปลี่ยนมาแย่งผ้าห่มกันแล้วฉันก็ผล็อยหลับไป
ความคิดเห็น