คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Intro
Intro
—We do not see each other. It’s probably because we were too close together.—
การที่เรามองไม่เห็นกันและกัน อาจเป็นเพราะเราอยู่ใกล้กันเกินไปก็ได้
“คุณจะรักผมได้ยังไง ในเมื่อเราทั้งสองเป็นผู้ชายกันทั้งคู่ ปล่อยผม!” ข้อมือเล็กพยายามใช้แรงทั้งหมดสะบัดออกจากสัมผัสมือของคนตัวสูงที่กอบกุมไว้
“แล้วที่ผ่านมาคุณไม่ได้รักผม เหมือนที่ผมรักคุณบ้างเลยรึไง...” อ้อมแขนของร่างสูงพยายามโอบกอดร่างเล็กไว้แนบชิด แต่กลับไม่เป็นผลเท่าไหร่เมื่อคนตรงหน้าของเขายังดิ้นและขัดขืนต่อสัมผัสของเขา
“ม..ไม่!”
“มองตาแล้วบอกผมอีกทีสิ บอกผมสิว่าคุณที่ผ่านมาคุณไม่ได้รักผม แบคจุน...” พยายามของคนตัวสูงล่มละลายอย่างหมดสิ้น เมื่อน้ำตาที่เขาห้ามไม่ให้มันไหลออกมา ตอนนี้มันกลับไหลออกมาจากตาเขาอย่างไม่หยุดหย่อน เมื่อได้ยินคำปฏิเสธจากคนตรงหน้าที่เขารักสุดหัวใจ
“ฮึก... ผมโกหก ผมรักคุณ รักคุณจนไม่รู้จะทำยังไงแล้ว ได้ยินมั้ย ผมรักคุณ ชานมิน ฮือ” ร่างบางค่อยๆประคองหน้าร่างสูงเข้ามาแนบชิดกับใบหน้าของตน ก่อนจะ...
.
.
.
“คัททททททททททททท!!!!!!!!!! พักกองได้ครับ!!” เสียงตะโกนจากหน้ามอนิเตอร์ดังลั่นทั่วกอง ก่อนทุกคนจะแยกย้ายกันพักผ่อน
“ขอบคุณที่ทำงานหนักกันนะครับๆ” เสียงประสานของตัวละครหลักชายทั้งสองไล่ขอบคุณทีมงานของกองถ่ายที่ทำงานหนักข้ามวันข้ามคืนกับการถ่ายซีนสุดท้ายของซีรีย์
“ชานยอลกับแบคฮยอน แสดงดีจนผู้กำกับอิน แอบเช็ดน้ำตาตามเลยแหละ เรทติ้ง ‘ซีรีย์ blind love’ ต้องพุ่งกระฉูดขึ้นกว่านี้แน่เลย ขนาดออนแอร์ตอนแรกไปเมื่อวันพุธก่อนยังพุ่งสูงสุดๆไปเลย ฮิๆ” ผู้ช่วยผู้กำกับสาวของกองถ่ายเข้ามาชื่นชมผลงานของสองนักแสดงหลักที่ทำไว้ดีเกินความคาดหมาย โดยเฉพาะบยอน แบคฮยอน นักแสดงหน้าใหม่ที่ยังไม่เคยผ่านการแสดงซีรีย์มาก่อน
ชานยอลและแบคฮยอนยิ้มตอบรับคำชม ก่อนทั้งสองจะโค้งตัวพร้อมกับกล่าวขอบคุณพี่สาวที่คอยช่วยเหลือดูแลและสอนพวกเขาตลอดการถ่ายทำ
“สู้ๆนะทั้งสอง กลายเป็นคู่จิ้นสุดฮอตของวงการบันเทิงไปเลยนะตอนนี้ เดี๋ยวนี้ไปเช็คบทช่วยผู้กำกับก่อนนะจ้ะ พักผ่อนตามสบายเลยนะ”
“ครับผม” แบคฮยอนและชานยอลยิ้มให้พี่สาวผู้ช่วยผู้กำกับ ก่อนทั้งคู่จะเดินไปยังห้องพักของนักแสดง เมื่อเห็นโซฟา ชอนยอลและแบคฮยอนก็ทิ้งตัวลงบนโซฟาพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมายกันแต่อย่างใด แต่เป็นเพราะความเหนื่อยล้า จากการเข้าฉากซีนอารมณ์ที่หนักและหน่วง
“ฉากเมื่อกี้ดูดพลังกูไปเกือบหมดเลยว่ะชานยอล เหนื่อยว่ะ” ชานยอลมองแบคฮยอน เพื่อนร่วมงานของตนที่ตอนนี้กำลังนอนหลับตาราวกับคนหมดแรง และแน่นอนว่าชานยอลก็เหนื่อยเหมือนกัน แต่คงเหนื่อยสู้นักแสดงใหม่อย่างแบคฮยอนไม่ได้
มันก็น่าตลกดีนะ ที่เขาโดนจับพลัดจับผลูมาแสดงซีรีย์ไม้ป่าเดียวกันแนวรักโรแมนติกกับบยอน แบคฮยอนเพื่อนนักแสดงในสังกัดเดียวกับเขา แถมพวกเขาทั้งสองยังมีคิม จงแดเป็นเมเนเจอร์จัดการตารางงานพวกเขาอีกด้วย
ปาร์ค ชานยอลก็ไม่ถือว่าเรื่องนี้มันแย่มากหรอก เพราะสมัยนี้สังคมเปิดกว้างเรื่องเพศแล้ว แถมได้ร่วมงานกับบยอน แบคฮยอน ที่เป็นคนเข้ากับคนอื่นง่าย เลยทำให้สนิทกับปาร์ค ชานยอลอย่างรวดเร็วโดยไม่ต้องสงสัย นั่นก็เป็นผลดีเพราะมันทำให้ทั้งคู่ร่วมงานกันง่ายมากขึ้น ถ้าชานยอลได้ไปแสดงกับนักแสดงคนอื่นที่ไม่ใช่แบคฮยอน คงซวยแย่
“มึงพึ่งเข้าวงการ แค่นี้ขี้ไก่ขี้กานะแบค เดี๋ยวมึงก็ได้ผ่านอะไรที่เยอะกว่านี้ สู้ๆแล้วกัน” ผมหันไปให้กำลังใจไอ้เตี้ยที่ตอนนี้มันกำลังโงนเงนหัวไปมาอย่างไร้วิญญาณ ที่เหลือไว้แต่กายหยาบ
“เออ ไอ้นักแสดงที่ผ่านอะไรมาเยอะ กูก็สู้อยู่เนี่ย เหนื่อยชิบหายยย” แต่สุดท้ายหัวของไอ้ลูกหมาก็มาซบตรงไหล่ผม ก่อนจะถูไถอย่างออดอ้อน
แน่นอนว่าการกระทำของมันไม่ได้ส่งผลกระทบอะไรต่อความรู้สึกด้านหวั่นไหวของผมอยู่แล้ว ถึงแบคฮยอนมันเป็นผู้ชายน่ารัก แต่ยังไงมันก็เป็นผู้ชายที่ชอบผู้หญิง เหมือนที่ผมเป็น
ผมยักไหล่ข้างที่แบคอยอนซบขึ้นลงอย่างกวนตีน เพื่อไม่ได้มันนอนสบาย แต่ก็ดูว่าไม่เป็นผลเพราะไอ้เตี้ยนี่ยังนอนหลับตาพริ้มราวกับไม่มีอะไรมารบกวนมันได้ ผมเลยตัดสินใจเขยิบหนีเพื่อให้ระยะห่างเพิ่มขึ้น จนทำให้หัวของไอ้คนที่นอนซบผมอยู่นี่ตกไปอย่างที่ผมตั้งใจ
“”โอ้ยยยย กูขอพักนิดหน่อยเอง ขี้หวงตัวจังนะไอ้ดัมโบ้โยดา ทีต่อหน้าแฟนคลับ เซอร์วิสจังนะ ไอ้ตอแหลลลล” ผมยักไหล่ ไม่ยี่หระในคำพูดของแบคฮยอน ก่อนจะแบะปากใส่อย่างไม่ใส่ใจ
“มันเป็นงาน ยิ่งผู้หญิงกรี้ดเยอะๆยิ่งดังนะ มึงรู้ไว้ไอ้นักแสดงหน้าใหม่และหน้าหมา” ผมมองไอ้เตี้ยที่ไถหัวตัวเองอยู่บนโซฟาแถมดูเหมือนเจ้าตัวกำลังจะกระเถิบตัวเข้ามาใกล้ผม ก่อนจะวางหัวแหมะที่ตักผมอย่างสวยงาม ให้มันได้ยังงี้สิครับ -_-
“เออ กูรู้ล่ะ แต่กูเสียเปรียบตรงที่กูต้องแสดงเป็นเมียมึงเนี่ย สาวๆที่เขาไม่จิ้นกัน จะมองกูยังไงวะ”
“มองมึงเป็นผู้ชายนั่นแหละ เพราะเขารู้ว่ายังไงกูก็ไม่เอามึง ลุกขึ้นมาเซลก้ากับกูเร็ว เดี๋ยวจะเอาลงไอจี” มืออีกข้างล้วงหาโทรศัพท์ พร้อมใช้มือข้างที่ไม่ได้ใช้งานผลักหัวแบคฮยอนให้ออกจากตักผมอีกรอบ
ไอ้แบคฮยอนลุกขึ้นนั่งมองหน้าผมด้วยสายตาที่ไม่พอใจเล็กน้อย แต่ผมได้แยแสไม่ ผมจะเขยิบตัวติดกับมัน ก่อนจะยกโทรศัพท์ขึ้นสูงพร้อมถ่ายรูปเต็มที่ แต่ยังไม่ทันกดชัตเตอร์ ไอ้คนข้างๆผมก็พูดโพล่งขึ้นมาก่อน
“กูว่าไม่ฟินอ่ะ แนวเดิมๆ”
“แล้วแบบไหนวะฟิน” ผมมองหน้าเจ้าของคิ้วที่กำลังขมวดเข้าเรื่อยๆเหมือนคนใช้ความคิด ก่อนที่แบคฮยอนจะเปลี่ยนสีหน้า คิ้วที่ขมวดเริ่มคลายออก ก่อนจะยิ้มมุมปากอย่างคนมีแผน
“แปบ มึงคอยดู พี่ครับๆ พี่นั่นแหละครับ รบกวนถ่ายรูปตอนที่ชานยอลถ่ายรูปกับผมได้มั้ยครับ” หนึ่งในพี่ทีมงานที่กำลังจัดไฟอยู่ถูกแบคฮยอนเรียก พี่ผู้ชายคนนั้นชี้นิ้วเข้าหาตัวเอง เหมือนประมาณจะถามว่ากูหรอ แบคฮยอนยิ้มพร้อมพยักหน้ารัวๆ ทำให้พี่เขาเดินมาหาพวกเราอย่างจำใจ
“ขอโทษที่รบกวนนะครับพี่ แต่ช่วยถ่ายรูปผมกับชานยอลตอนกำลังถ่ายรูปได้มั้ยครับ รบกวนนะครับ” พี่ช่างจัดไฟในกองถ่ายรับโทรศัพท์จากมือแบคฮยอนไปอย่างงงๆ อย่าว่าแต่พี่เขางงเลยครับ ผมก็งง มันจะทำอะไรของมัน
“เอ้า นั่งหน้าโง่หูกางอยู่ทำไม ถ่ายสิมึงอ่ะ” ถึงแม้ผมจะไม่เข้าใจแผนของแบคฮยอนเท่าไหร่ แต่มือของผมก็จับโทรศัพท์ชูขึ้นถ่ายอย่างไม่มีข้อกังขา
“จะถ่ายแล้วนะครับ หนึ่ง สอง ซั่ม! อีกรูปนะครับ ซั่ม!” พี่ช่างจัดไฟถ่ายรูปอย่างลวกๆให้ก่อนจะยื่นโทรศัพท์คืนให้แบคฮยอน
แบคฮยอนกล่าวขอบคุณ ก่อนจะเปิดแอพเข้าดูผลงานชิ้นเอกที่มันคิดได้เองอย่างภูมิใจ หลังจากนั้นผมก็ได้ยินเสียงหัวเราะในลำคออย่างกับตัวร้ายในละครจากคนข้างๆ
“ไหนๆ กูดูด้วย” ผมยื่นหน้าเข้าไปประชิด ก่อนจะยิ้มออกมาเมื่อเห็นรูปที่พี่ช่างไฟผู้ชายคนนั้นถ่ายให้ ถึงหน้าผมจะแย่ไปหน่อย แต่รูปมันโอเค๊
“เหยดดดด โคตรฟินนน มึงคิดได้ไงวะแบคฮยอน”
“คนมีสมองเท่านั้นแหละที่จะคิดได้ ☺” ไม่พูดเปล่า แบคฮยอนยังแสยะยิ้มให้ผม ก่อนจะยกนิ้วชี้เรียวของมันผลักหัวผมเบาๆ
แหม่ ไอ้เตี้ยหมาตื่น กูนี่ห้ามตีนตัวเองแทบไม่ทัน (ノಠ益ಠ)ノ
.
.
แต่ก็นั่นแหละครับ ความสัมพันธ์ของเราสองคนมันไม่มีอะไรเกินเพื่อนเลยกันหรอก ก็แค่คู่จิ้นที่แสร้งทำว่าเรารักกันมาก ทั้งๆที่เราไม่ได้รู้สึกอะไรต่อกันแม่แต่น้อย
แต่ว่าถามว่าการกระทำแบบนี้ของพวกเรามีความรักบ้างมั้ย...
ผมตอบได้อย่างมั่นใจเลยครับ .. ว่ามี
.
.
อ้อ อย่าพึ่งเข้าใจผิดกันไปใหญ่ล่ะ
ความรักที่เราสองคนมีให้กันสร้างขึ้นมาเพื่อผลประโยชน์ของเราแค่นั้นแหละครับ☺
Real__pcy วันนี้ทั้งเหนื่อยทั้งหนาว #แต่ยังยิ้มได้ #ขอบคุณนะ #ยิ้มได้เพราะใคร #เพราะคนในกองทุกคนเลย #คึคึคึคึคึคึ
อยากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ ♥
อย่าลืมเฟบ โหวต เม้น แท็ก ให้กำลังใจมิชาด้วยนะ ฮริฮริ (~‾▿‾)~
#ฟิคฟกล
ความคิดเห็น