คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : chapter * five
RRRRRRrrrr
โทรศัพท์มือถือเครื่องสวยขยับสั่นเบาๆ ทำให้เจ้าของเครื่องอดไม่ได้ที่จะต้องหยิบยกมันขึ้นมารับ หน้าจอโทรศัพท์ดีไซน์หรูแสดงชื่อบุคคลสนิท ทำให้เจ้าตัวไม่ลังเลที่จะรับมัน
~ คังอิน ~
“ มีอะไร ??”
น้ำเสียงนิ่งๆ ถูกกรอกลงบนโทรศพท์ แววตาจากที่เคยอ่อนโยนยามมองร่างบางตรงหน้า กลับแปรเปลี่ยนเป็นเยียบเย็น และแข็งกร้าวเมื่อได้ยินสิ่งที่คนสนิทของตัวเองพูด
“ รอชั้นที่นั่นก่อน จะเข้าไปเดี๋ยวนี้แหละ”
ยูชอนเก็บโทรศัพท์มือถือเครื่องสวยลงในกระเป๋ากางเกง ก่อนจะช้อนสายตาไปยังร่างบอบบางที่นอนอยู่บนเตียงคนไข้ มือเรียวเอื้อมไปเกี่ยวปอยผมสีน้ำตาลทองที่ยาวลงมาหมุนเล่นไปมา ก่อนจะเพ่งพิศใบหน้าหวานนั้นราวกับจะเก็บรายละเอียดให้นานที่สุด
“ ผมของจุนซูตอนนี้ยาวเหมือนผู้หญิงเลยนะ ฮะๆๆ”
“ ไว้นายลุกขึ้นมาวิ่งพล่านได้เมื่อไหร่ . . ชั้นจะพานายไปทำผมที่ปารีสเลย”
“ ประเทศที่จุนซูอยากไปไม่ใช่เหรอ ?? แต่รีบๆ หน่อยนะเดี๋ยวชั้นจะเปลี่ยนใจซะก่อน”
ร่างสูงพูดกับร่างเล็กที่นอนอยู่บนเตียงด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนซึ่งต่างจากตอนคุยโทรศพท์เมื่อกี๊อยู่มาก ก่อนจะจุมพิตลงบนริมฝีปากบางนั้นช้าๆ แล้วค่อยๆ เดินออกไปจากห้อง
‘ ใกล้แล้วล่ะพี่ชาย..ใกล้ถึงเวลานั้นแล้วว
พี่ชายรอผมนะ..’
ท่ามกลางตึกสูงเสียดฟ้าในย่านธุรกิจ แม้ว่าตอนนี้จะเป็นเวลาพลบค่ำแล้วก็ตาม แต่ไม่ว่าจะเป็นที่แห่งไหนก็มีแสงไฟปกคลุมไปทั่วๆ บริเวณนั้น รถคันหรูขับผ่านร้านกาแฟเล็กๆ ตรงมุมถนนไป ก่อนจะเลี้ยวเข้าไปยังตึกสูงสง่าที่ตั้งอยู่ตรงข้ามร้านกาแฟนั้น เรียกความสนใจของชายหนุ่มสองคนที่นั่งติดริมกระจกใสที่สามารถมองทะลุออกไปยังภายนอกได้
“ ฮันกยอง นั่นรถของยูชอนรึป่าว ??”
เสียงหวานเอ่ยขึ้นอย่างแปลกใจ ในเวลานี้ปกติยูชอนจะนอนเล่นอยู่บ้าน หรือไม่ก็จะอยู่กับจุนซูจนถึงดึก แล้วทำไมคนที่เกลียดการเข้าบริษัทไปทำงานอย่างยูชอน จะยอมเสียสละเวลาของตนมาที่นี่ได้ ??
“ เอ๋ ?? ไอ้ยูชอนเข้าบริษัทตอนนี้อ่ะนะ ??”
“ ..ช่างมันเถอะ อาจจะเป็นรถคนอื่นก็ได้....”
..ไม่ผิด...ไม่ผิดแน่นอน …
..ก็ในเมื่อเค้าจำทะเบียนรถของยูชอนได้ขึ้นใจ
และเค้าก็มั่นใจว่านั่นเป็นรถของยูชอนไม่ผิดแน่....
“ ไปกันเถอะ”
“ ตามไปดูว่ามันเข้าบริษัททำไม”
ไม่ว่าเปล่าร่างสูงก็ดึงร่างบางให้วิ่งตามตนเองเข้าไปในตัวบริษัท ‘Park Corporation’ ของคุณชายปาร์คยูชอนผู้สืบทอดกิจการทั้งหมดของ ปาร์ค คอร์ป’
“ ไอ้ฮันกยองง รอด้วยย ย !!” ชายหนุ่มที่วิ่งมาอย่างเร่งรีบตะโกนบอกคนในลิฟท์ ทำให้เจ้าของชื่อต้องกดลิฟท์ให้เปิดอีกครั้งเพื่อรับชายหนุ่มคนนั้นขึ้นไปด้วยกัน
“ ฟู่วว ว นึกว่าจะไม่ทัน”
ชายหนุ่มคนนั้นพูดเบาๆ ออกมาอย่างโล่งอก ก่อนจะหันไปมองต้นเหตุทำให้เค้าต้องรีบขนาดนี้ แล้วก็ต้องแปลกใจเมื่อพบกับหนุ่มหน้าหวานที่ปกติไม่เคยแม้แต่จะย่างกรายเข้ามาที่บริษัทแห่งนี้ยืนข้างๆ เจ้าตัวต้นเหตุที่ว่า
“ ไง จะรีบอะไรปานนั้น ??” เจ้าตัวต้นเหตุยกยิ้มที่มุมปากก่อนเอ่ยถาม ซึ่งในความคิดของเค้าแล้ว รู้สึกว่า รอยยิ้มนี้มันช่างกวนยิ่งนัก จนทำให้เค้าอยากจะเอาฝ่าเท้ายันปากมันจริงๆ
“ ไม่ต้องพูดมากเลยแกอ่ะ”
“ วันนี้แกจิตปกติรึป่าวเนี่ย ?? ปกติไม่เห็นเคยเห็น ชิมชางมิน คนนี้คิดจะทำโอที”
“ โอที อะไรล่ะ ?? ไอ้คุณชายปาร์คมันเรียกมาโว้ยย !!”
“ เรียกแกมาตอนนี้ ?? เรื่องไรวะ ??”
“ เออดิ !! แล้วมันไม่ได้บอกแกเหรอ ?? "
" ไม่เห็นบอกหนิ.." ฮันกยองเอ่ยตอบด้วยน้ำเสียงเบาๆ ใบหน้าเริ่มแสดงความกังวลออกมาอย่างปิดไม่มิดทำให้ชางมินเริ่มเปลี่ยนคำถามไม่ให้เพื่อนเครียด
" แล้วแกมาทำไมวะ ??"
“ พอดีเห็นไอ้คุณชายมันเข้าบริษัทนอกเวลางาน เลยอยากจะรู้ว่ามันมาทำไม”
“ สรุปแล้วยูชอน มันเรียกแกมาทำไม ??”
ฮันกยองเอ่ยถามเพื่อนร่างสูงที่เดินนำหน้าลิ่วๆ ตั้งแต่ออกจากลิฟท์อีกครั้ง ทำให้เจ้าตัวต้องหันกลับมามองหน้าคนถามอย่างลำบากใจที่จะตอบแล้วจะหันไปมองแจจุงที่เดินก้มหน้าตามมาข้างหลังอย่างเงียบๆ
“ เกี่ยวกับ..จุนซูน่ะ”
ชางมินตอบเสียงเบาเพื่อที่จะไม่ให้ใครอีกคนที่เดินตามหลังมาได้ยินถนัดนัก ฮันกยองพยักหน้ารับอย่างเครียดๆ ก่อนจะหันกลับไปพูดกับร่างบางด้วยความลำบากใจเมื่อทั้งสามมาหยุดยืนตรงหน้าประตูไม้สีน้ำตาลเข้มที่มีป้ายบอกชื่อและตำแหน่งติดเอาไว้
“ เอ่อ..ขอโทษนะแจจุง นายรอข้างนอกได้มั้ย ??”
ร่างบางพยักหน้ารับพลางส่งยิ้มให้ฮันกยองและชางมิน ก่อนจะเดินไปนั่งยังชุดโซฟารับแขกสุดหรู หน้าห้องของประธานบริษัทใหญ่
“ พวกนายเข้าไปเถอะ ไม่ต้องห่วงชั้นหรอก ^^” แจจุงเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นสีหน้ากังวลของฮันกยองและชางมิน ทำให้สองหนุ่มต้องส่งยิ้มบางๆ ให้แจจุงก่อนจะเดินเข้าไปยังห้องของยูชอน
_______________________________________
ขอโทษน้าา มาอัพช้าไปหน่อย
นั่งปั่นแทบตาย กว่าจะคิดคำพูดหรือพลอตต่อไปออก
ขอโทษนะคะ เรามันไม่โปร เรื่องมันเลยออกมาช้าๆ นิดนึง ยังไงก็ ช่วยๆ กันติดตามต่อด้วยน้าา
เม๊น ติชมกันหน่อยนะคะ อยากให้เม๊นกันเยอะๆ จังถ้าเป็นไปได้
ขอบคุณทุกคนที่อ่านนะคะ
^^
ความคิดเห็น