คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : chapter *three
Just for u chapter three
** เพื่อนสนิทของยูชอน คือ ฮันกยอง น้าา
สำหรับตอนที่แล้ว เนยแก้แล้วนะ ตรงที่ ว่า ซีวอนลากชอนออกไปอ่ะ แก้แล้วเน๊ๆๆ
“ จุนซู . .ขอโทษนะ.. .ขอโทษที่ทำให้พี่นายต้องเสียใจ.. .ชั้นมันแย่มากใช่มั้ย ?? ที่รักษาสัญญาของเราไม่ได้”
ร่างสูงเอ่ยออกมาด้วยความเสียใจก่อนจะบรรจงจุมพิตลงบนหน้าผากของร่างเล็กที่นอนนิ่งนั้นอีกรอบ ยามเมื่อมองร่างบอบบางบนเตียงความรู้สึกอาลัยยังคงมีอยู่อย่างเต็มเปี่ยม . .. . มันยากเกินกว่าจะก้าวออกห่างจากร่างนี้ได้
Flash black
“ พี่ชาย .. . ผมขอคุยด้วยได้รึเปล่าครับ ??”
“ อ๊ะ !! จุนซู..ได้สิ มีอะไรเหรอ ??” ยูชอนยิ้มให้อย่างอ่อนโยน
..รอยยิ้มที่อบอุ่น .. .
. . ... .รอยยิ้มที่สามารถครอบครองหัวใจของเค้าได้แต่เพียงผู้เดียว
“ ว่ามาสิ เจ้าตัวเล็ก ??”
“ ผม.. .มีเรื่องอยากให้พี่ชาย..ช่วย ได้รึป่าวครับ ??”
“ ให้ช่วยเฉยๆ เหรอ ?? หึๆๆ ไม่คิดจะมีค่าตอบแทนกันหน่อยเหรอ ??” รอยยิ้มเจ้าเลห์เผยออกมาทางใบหน้าหล่อเริ่มทำให้ร่างเล็กเริ่มวางตัวไม่ถูกก่อนจะรวบรวมความกล้าแล้วพูดมันออกไป
“ พ..พี่ชายอยากได้อะไร ผมจะให้ทุกอย่างเลย แต่พี่ชายต้องช่วยผมนะ”
“ ตกลง ^^”
“ พี่ชาย..ช่วยเป็นแฟนพี่แจจุงทีได้มั้ยครับ ??” จุนซูเอ่ยถามด้วยท่าทีที่สงบนิ่ง ทั้งๆ ที่ภายในใจของเค้าตอนนี้กลับร้อนรุ่มอย่างยากที่จะสงบลงได้
“ เป็นแฟนพี่ชายของนายน่ะเหรอ . . . “ นิ้มเรียวจิ้มสัมผัสลงบนแก้มนิ่มของร่างเล็กก่อนจะเอามาจิ้มตรงปากของตัวเองทำท่าราวกับคิดไตร่ตรองอะไรอยู่ ทำให้ร่างเล็กมองอย่างลุ้นๆ
“ ไม่”
“ แต่พี่ชายตอบตกลงแล้วนะว่าจะช่วยผม !!” ร่างเล็กว่าพลางเบะปากราวกับจะร้องไห้ทันทีที่พี่ชายที่แสนดีปฏิเสธคำขอของเค้าอย่างไร้เยื่อใย
“ ทำไมล่ะ ?? ทำไมต้องให้ชั้นดูแลแจจุงด้วยล่ะ ฮื้มม เจ้าตัวเล็ก ??”
“ ช่วยผมนะครับ ขอร้องล่ะครับ !!” ร่างเล็กว่าพลางก้มหัวขอร้องร่างสูงอย่างไม่รู้จะทำอย่างไร
“ ก็ชั้นบอกว่า ไม่ ^^” ยูชอนยิ้มอย่างอารมณ์ดีก่อนจะเดินผ่านเจ้าตัวเล็กที่ยั่งก้มหัวอยู่อย่างน่าสงสาร
“ ฮึกก ก..พี่ชายใจร้าย..ฮึกก ..” ดวงตากลมโตที่เคยดูสดใสบัดนี้กำลังมีน้ำเอ่อคลออยู่ ก่อนที่ร่างเล็กๆ จะทิ้งตัวลงบนพื้นอย่างหมดแรง
“ พี่ชายเกลียดจุนซูแล้วใช่มั้ย ?? ฮึกก ก จุนซูขอโทษ..จุนซูแค่อยากให้พี่แจจุงมีความสุข ฮึกก ก” ร่างเล็กที่นั่งร้องไห้พูดกับตัวเองเบาๆ
“ เฮ้ยย ย เจ้าตัวเล็ก . . อย่าร้องไห้เลยนะ . . ชั้นขอโทษ” ร่างสูงที่ได้ยินเสียงเหมือนเจ้าตัวเล็กของเค้าร้องไห้จึงรีบเดินกลับมาทันที . . ก็มันรู้สึกเหมือนแปลกๆ เวลาเห็นเจ้านี่ร้องไห้..มันรู้สึกเจ็บแปลกๆ
มือเรียวเอื้อมไปจับใบหน้าใสที่เต็มไปด้วยน้ำตา ก่อนจะเช็ดมันออกเบาๆ แล้วค่อยๆ ดึงร่างเล็กมากอดเอาไว้แนบอกตัวเอง หัวใจที่เต้นรัวอยู่ที่หน้าอกข้างซ้ายนั่น ยิ่งทำให้ร่างสูงรู้สึกแปลกไปกว่าเดิม
อาการแบบนี้..เค้าเรียกว่า รัก ได้รึป่าวนะ ?? ทั้งๆ ที่เคยคิดว่า สนุกที่ได้แกล้งเจ้านี่ แต่ตอนนี้..มันไม่ใช่แล้วสินะ
“ ชั้นไม่ได้เกลียดจุนซูซักหน่อย..เพียงแต่ชั้นแค่ทำตามที่จุนซูขอไม่ได้”
“ ทำไมล่ะครับ ??” ร่างเล็กมองใบหน้าหล่อของยูชอนด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความสงใส ทั้งๆ ที่ในใจกลับดีใจอย่างประหลาด และลุ้นว่าคำตอบนั้นคืออะไร
“ เพราะว่าชั้นจะไม่เป็นแฟนกับคนที่ชั้นไม่ได้รัก เข้าใจมั้ย ??” ยูชอนค่อยๆ พยุงเจ้าตัวเล็กของเค้าให้ลุกขึ้น
“ พี่ชายไม่ได้รักพี่แจจุงหรอกเหรอ ??”
“ ไม่ ได้ รัก . . ที่นายจะขอให้ชั้นช่วยมันก็เรื่องนี้เองใช่มั้ย ?? ^^”
“ พี่ชายย ย ถ้างั้นพี่ชายก็ช่วยดูแลพี่แจจุงหน่อยจะได้มั้ยครับ..ผมขอร้องนะ” ร่างเล็กเอ่ยขอออกมาอีกครั้งด้วยน้ำเสียงเหมือนจะร้องไห้อีกครั้ง
“ อ่า..รู้แล้วๆ ชั้นจะช่วยดูแลแจจุงให้ เพราะนายเลยนะเนี่ย เจ้าตัวเล็ก” ยูชอนก้มลงใช้มือทั้งสองข้างจับแก้มใสของจุนซูอีกครั้งก่อนจะกระซิบที่ข้างหูเล็กนั้นให้พอได้ยินกันสองคน
“ นี่ก็ถือว่าเป็นค่าตอบแทนแล้วกันนะ” พอพูดจบริมฝีปากอิ่มก็ประทับเข้ากับริมฝีปากบางของร่างเล็กก่อนที่ยูชอนจะค่อยๆ ถอนริมฝีปากออกอย่างเชื่อช้า ก่อนจะขยี้หัว ‘เจ้าตัวเล็ก’ แล้วเดินจากไปทิ้งให้เจ้าตัวเล็กของเค้าอายจนแทบมุดลงไปกับพื้นด้วย เสียงฮือฮารอบๆ ข้างนั้นทำให้จุนซูเพิ่งรู้ตัวว่า พวกเหล่านักเรียนทั้งหลายกำลังมองเค้าอยู่ !!
- * Just for U . .
Flash come
“ พี่ลีทึก..พี่..เห็นแจจุงมั้ย ??”
ร่างสูงที่วิ่งตามเจ้าของชื่อที่เอ่ยมานั้นถามกับเจ้าของร้านขายดอกไม้ข้างโรงพยาบาลอย่างรีบร้อน
“ เห็น ^^ ”
ร่างบางเจ้าของร้านขายดอกไม้ตอบอย่างอารมณ์ดี ทันทีที่เห็นท่าทีกระวนกระวายของชายหนุ่มอายุคราวน้องชายของตนตรงหน้า
“ เค้าอยู่ที่ไหนเล่า !! ยิ้มอยู่ได้รีบๆ ตอบผมมานะ !!”
“ แล้วถ้าชั้นไม่ตอบล่ะ ?? ^^”
“ พี่ลีทึก ผมไม่ได้ล้อเล่นนะ!!”
ร่างบางตรงหน้าหัวเราะออกมาเบาๆ ก่อนจะพยักพเยิดไปทางข้างหลัง ก่อนจะเดินฮัมเพลงหงุงหงิงตามประสาคนอารมณ์ดีเข้าไปยังหลังร้าน
“ มีอะไรเหรอ ฮันกยอง ??”
“ แจจุง !!”
ร่างสูงรวบร่างบางตรงหน้ามากอดเอาไว้ราวกับกลัวคนตรงหน้าจะหายไปอีก
“ แจจุง..ชั้นรักนาย..รักมากๆ ..”
“. .ฮันกยอง. ..”
“ นายไม่ยังต้องตอบชั้นตอนนี้หรอก . ..ชั้นรู้ว่านายรักยูชอน”
“ แต่หลังจากนี้น่ะ..ขอให้ชั้นได้เปลี่ยนความคิดของแจจุงเถอะนะ”
“ ฮันกยอง.. .ฮึกก ก ..ขอบคุณ.. .ขอบ..คุณ” ร่างบางร้องไห้ออกมาอย่างนึกขอบคุณร่างสูงที่กอดตนอยู่จริงๆ
_______________________________
คอมเม๊น และ ติชมได้น้าา
ขอบคุณทุกคนที่อ่านนะคะ :))
ไว้จะมาต่อให้อีกเร็วๆ เม๊นเร็วๆ ด้วยก็ดี
555 555 55
^^
ขอขอบคุณจริงๆ ค่ะ
ความคิดเห็น