คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : การรับรู้ที่เสียใจ
ตอนที่ 1 : การรับรู้ความเสียใจ
“แจจุงฉันรักเธอ รักมานานแล้ว รักตั้งแต่เราเจอกันครั้งแรก”เบอร์รี่พูด
“ทำไมมาบอกแจตอนนี้หละเบอร์รี่”แจจุงพุด
“ทำไมแจไม่รักเบอร์รี่หรอ? อืมจริงสิ แจคบกับน้ำค้างอยู่นี่น่า”
“มันก็ใช่นะเบอร์รี่ แต่เรารักน้ำค้างไม่เท่าเธอน่ะ แต่เบอร์รี่มีแฟนอยู่แล้วไม่ใช่หรอ?”
“มันก็ใช่น่ะแจ แต่เบอร์รี่คบกับยูชอนเพราะว่า อยากให้แจหึง แต่แจไม่หึงอะ แถมมีแฟนแล้วด้วย”
“จริงๆหรอเบอร์รี่ เบอร์รี่ไม่โกหกแจนะ ที่แจคบกับน้ำค้างก็อยากให้เบอร์รี่หึงเหมือนกัน แต่เบอร์รี่ไม่หึงแถมยังเอายูชอนมาให้รู้จักอีก งั้นตอนนี้เราใจตรงกันแล้วใช่มั้ย”
“อืม ใช่ แจคบกับเบอร์รี่ได้รึเปล่า?”เบอร์รี่พูดทำท่าอาย
“อืมได้สิ งั้นเราคบกันน่ะเบอร์รี่”
“อืมได้อยู่แล้วแจ แต่แจต้องบอกเลิกกับน้ำค้างน่ะ”
“ได้สิเบอร์รี่ ก็เบอร์รี่เป็นแฟนแจหนิ”
(แจจะรู้ไม่ว่าน้ำค้างที่กำลังมาหาแจ ได้ฟังแจพูดกับเบอร์รี่ ตั้งแต่ต้นจนจบ และแจยังไม่รู้ว่าความรักของเธอนั้นมันเศร้าแค่ไหน)
+ + เช้าวันรุ่งขึ้น ณ บ้านของน้ำค้าง + +
“น้ำค้างแจมีอะไรจะบอกน้ำค้าง”
“มีอะไรหรอคะแจ”(น้ำค้างยิ้มให้แจ แต่ในใจเศร้ามากเรื่องเมื่อวาน)
“คือ...คือน้ำค้างเราเลิกกันเถอะ”
“ทำไมละแจ น้ำไม่ดีตรงไหน”
“คือน้ำค้างดีมากดีมากจนเกินไป แต่น้ำค้างกับแจเข้ากันไม่ได้ แจเจอคนที่เข้ากับแจได้แล้ว”
“อืม ก็ได้แจ ถ้าแจต้องการ น้ำค้างทำทุกอย่างเพื่อแจ น้ำค้างจะไม่รบกวนแจกับแฟนใหม่แจ แต่แจน้ำค้างมีเรื่องสำคัญสำหรับน้ำค้าง มาบอกถึงแจถึงมันจะไม่สำคัญกับแจก็ตาม”
“อะไรหรอ? น้ำค้าง”พร้อมทั้งทำหน้าสงสัย
“คือน้ำค้างเป็น..” “แจจุงเราไปกันเถอะ นี่เสียเวลามามากแล้วนะแจ”
“อืม ได้เลย อืมว่าแต่ว่า น้ำค้างมีเรื่องอะไรจะบอกแจละ”
“อืมไม่เป็นไรแจ มันคงไม่สำคัญกับแจหรอก ซักวันนึงแจ ก็จะรู้เอง”
“อืม หรอ งั้นแจไปนะ เรายังคงเป็นเพื่อนต่อกันนะน้ำค้าง”
“เราเป็นเพื่อนกันแจ บายนะ ขอให้มีความสุข”
“งันเบอร์รี่ เราไปกันเถอะจ๊ะ”
“ได้เรยค่ะ แจ”
แล้วแจก็เดินออกจากบ้าน น้ำค้างมองแจออกไป เบอร์รี่ได้หันมามองพร้อมแสยะยิ้ม แล้วน้ำค้างก็ทรุดตัวลงพร้อมกุมหน้าอก แล้วน้องน้ำค้างก็มาเห็น
“พี่ๆเป็นอะไรอะไปโรงพยาบาลกันเถอะ แพรอาว่าพี่ไม่สบายแน่”
“พี่..อึก..พี่ไม่เป็นอะไร”
“แพรอาไม่เชื่อไปโรงพยาบาลเถอะ”
“พี่บอกว่าไม่เป็นอะไรไง”น้ำค้างพูดเสียงดัง
“แต่พี่..” “ไม่มีแต่ จะไปทำรัยก็ไปทำเถอะ มีนัดกับยุนไม่ใช่หรอ พี่กินยาก็หายแล้ว”
“อืมแน่นะว่าไม่เป็นอะไร งั้นแพรอาไปหายุนก่อนน่ะ”
“อืมแน่สิ ไปหาแฟนแกเหอะ”
(แล้วแพรก็ออกไป)น้ำค้างก็พูดคนเดียวว่า”แจทำไมแจต้องเลิกกับน้ำค้างด้วย แจคงไม่รักน้ำตั้งแต่แรกแล้ว แจรู้มั้ยว่าน้ำค้างเป็น...(อิอิ ไม่บอกตอนหลังรู้เอง เดี๋ยวแพรอาจะบอก)(น้ำค้างจะรู้ไม่ว่าแพรอาน้องสาวของตัวเองได้ฟังเรื่องทั้งหมดรวมอันที่ไม่รู้) “ฮือ..พี่น้ำค้างทำไมเป็นแบบนี้”
ตืด...ตืด..เสียงโทรศัพท์(สมองตันคิดไม่ออกแถมลาว)
“ฮัลโหล...ยุนหรอ?..อืมจะไปเด๋วนี้หละ..บายจ้า”
+ + ในผับ + +
“สวัสดี ยุน ไง แจ”
“ดีจ้าแพรของยุน”
“อืม ดี แพร”แจพูด
“ อืม ยุนก็แพรอายนะ เอ๊ะ ผู้หญิงข้างๆแจคัยอะ”
“เออ...แฟนฉันเองหละ”
“แจ!แล้วเธอเอาพี่สาวฉันไปไว้ไหนแล้ว หา!แจ”
“เราเลิกกันแล้วแพร..ฉันเข้ากับพี่สาวเธอไม่ได้”
“หึ! พี่น้ำค้าเป็นขนาดนี้ เธอยังจะบอกเลิกพี่สาวฉันอีกหรอ?”
“น้ำค้างเป็นอะไร ฉันไม่เห็นรู้เรื่องเรย”
“พี่น้ำค้างเป็นโรคหัวใจ!”
“แจคะ เบอร์รี่ว่าพี่ของคุณแพรอานะคะโกหกคุณสินะ เพื่อให้แจหันไปสนใจอีก”
“ใช่ ฉันไม่เชื่อนะ น้ำค้างเห็นตอนเช้ายังแข็งแรงอยุ่เรย จะเป้นโรคได้ไง”
“ หึ!เธอไม่เชื่อก็ตามใจ ซักวัน..เธอจะเสียใจเพราะความโง่ของเธอ เอ๊ะ คุณเบอร์รี่ ฉันยังไม่ได้ถามคุณเรยน่ะคะ มาหน้าด้านตอบทำไม”
“เออ...คือ”
“555+ เค้าเรียกว่า เสือก นะคะเนี่ย” (มุดๆเหอะๆ:ดาว) (มุดมาไม:ผู้แต่ง)(--+)
“แพรหยุดเลย เลิดด่าแฟนของฉันซักที”
“ทำไม มีปัญหาอะไร แจ”
“ก็เบอร์รี่เป็นแฟนแจไงคะ แจเลยปกป้อง คุณไม่มีแฟนคงอิจฉา ฉันหละสิ”
“หุบปาก!เน่าๆ แล้วห้อยของเธอซ่ะ มันเหม็นเน่า แล้วฉันมีแฟนแล้วด้วย ไม่มีทางอิจฉา”
“พอได้แล้วทุกคน เรามาเที่ยวกันนะไม่ใช่มาด่า”
“แต่..ยุน..”
“เอาน่าแพร เราไปเต้นหรือไปดื่มกันเถอะ ด่ามากไปไม่ดีนะ เด๋วหน้าไม่สวยนะจ๊ะ”
“นี่ฉันเห็นเพราะยุนนำไม่งั้นแกตายแน่อีนางเบอร์รี่เน่า”
“ว้ายตายกลัวจังเลยฉันว่าคุนไม่กล้าหรอก”
“หึ..คัยว่าฉันไม่กล้าแน่จิงเข้ามาดิ”
“นี่คุนเบอร์รี่คับคุนควรต้องระวังตัวเหมือนกันนะแพรแฟนผมเอาจิงเสมออยู่แร้วยุนถึงได้รักแพรงัย”ยุนพูดพร้อมทำสายตาหวานเยิ้ม(คัยแต่งเนี่ยเลี่ยนๆๆๆมากๆๆๆๆๆๆ:นกฮูก)(แกนั่นแหละ:ยุน+แพร)
“ยุน..ก็..แพรอายนะแพรว่าเราไปเต้นกันเถอะเบื่อคนบางคน”
“ไปกันเถอะที่รัก”
“แจขา..ยุนเค้าเป็นแฟนกะอีนางเอ้นคุนแพรหรอคะ”
“อืมใช่ เค้ารักกันมากเลยถามทำไมหรอที่รัก”
“เออ.คือว่าอยากรู้นะคะเห็นสวีทกันจัง”(แกตั้งใจจะจับยุนอีกคนชัว:นกฮูก)
“งั้นเรามาสวีทหรือดื่มอะไรกันมั้นจ้ะที่รัก”
“ค่า...แจขา”
จบตอนที่หนึ่งแระคะ
ว่างๆๆๆเข้ามาคุยกันได้นะคะ
5555+
ที่เมลคะ
ไม่สนุกบอกได้นะคะ
บายคะ
ความคิดเห็น