ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ชายหนุ่มในความมืด
“ อย่าเข้ามานะ อย่าเข้ามา”
“ มาให้ข้าจับกินซะดีดี 555”
“ ฝันไปเถอะ”
“จับได้แล้ว”
“กรี้ดๆๆๆๆ”
“อ่าวฝันไปเหรอเนี้ย ตกใจหมดเลย”
ก๊อกๆๆๆ
“ไอ่ชาแกโอเครึเปล่ากรี้ดซะลั่นเลย”
“เออ ฉันฝันร้ายอ่ะไอ่นัชแกมานอนกะฉันหน่อยสิ”
“อ่าๆแปปไปเอาหมอนก่อน”
“แกฝันว่าอ่ะไรว้ะ ผันว่ามีคนมาแย่งขี้หมากินรึไง”
“บ้านแกสิย่ะ ฉันฝันว่าโดนแวมไพร์งับคออ่ะ”
“แกดูหนังมากไปรึเปล่า”
“สงสัย”
“หลับเถอะตี 2 แล้วพรุ่งนี้ต้องไปเรียน”
“อ่าๆ”
“นี้ตั้งแต่ฝันเมื่อคืนก็นอนไม่หลับเลยอ่ะ”
“ทำไมว้ะ คิดไรมาก”
“ฉันรู้สึกว่ามันแปลกๆ”
“ยังไงเล่า เอางี้มั้ยแวะดูดวงที่ร้านหัวมุมนี้มั้ย”
“ดูทำไมอะ”
“ก็แกจะได้รู้ไงว่าดวงแกเป็นยังไง”
“ดูก็ได้”
“ถึงแล้ว”
“คนเยอะแหะ”
คร่อก............ฟี้...........
“ไอ่ชาถึงคิวแล้ว ตื่นๆ”
“อ่าราย”
“ถึงคิวทำนายดวงเราแล้ว”
“อ๋อ”
“สวัสดีแม่นู๋” หืม แม่นู๋เหรอป้าคนนี้น่ากลัวชะมัดผมยาวๆตาขวางๆท่าจะขลัง
“สวัสดีค่ะ พอดีเพื่อนหนูคนนี้เค้าฝันไม่ดีอ่ะค่ะ กลัวเป็นลางเลยจะขอให้แม่หมอดูดวงให้หน่อยค่ะ” ยัยนัชพูดซะคล่องแสดงว่ามาบ่อย แล้วทำไมฉันไม่เคยมาเลยอ่ะ
“งั้นดูไพ่ยิปซีก่อนละกัน”
“สับไพ่ตามเลขที่ชอบ ตัดออกเป็นสองกองด้วยมือซ้าย จับกองหนึ่งว่าบนอีกกอง แล้วเลือกออกมา 7 ใบ”
“อ่าค่า” ใบไหนดีว้า....เยอะจิง ใบนี้ ใบนั้น ใบนั้น
“ครบแล้ว”
“ค่า”
“ตั้งใจฟังให้ดีนะ”วื้อ....~ ~เสียงลมพัดผ้าของร้านปริ้วอย่างแรง
“หวา เกิดไรขึ้นอ่ะชา”
“ไม่รู้ดิ ก็พอแม่หมอเปิดไพ่เสร็จลมมานก็พัดอ่ะ”
“หา!”
“เกิดอ่ะไรขึ้นค่ะ” อ่ะไรของป้าเนี่ยตกใจหมด
“แม่นู๋คนนี้ดวงแปลกมาก จากไพ่ทั้ง 7 ใบ เธอจะพบกับความชั่วร้าย ความน่ากลัว ต้องปั่นป่วน วุ่นวาย จะมีชายหนุ่มก้าวเข้ามาในชีวิต เขาจะเป็นคนที่แตกต่าง เขาจะนำทุกสิ่งเข้ามาในชีวิตของเธอ ความมืด ความชั่วร้ายแต่ในนั้นจะแฝงไปด้วยความสุขอย่างที่เธอไม่เคยได้พบ” OoO ชายหนุ่ม โอ้วเกิดมายังไม่เคยมีแฟน
“ขอบคุณนะค้า” ป้าท่าจะบ้าแต่ก็ขอให้มานจิงเหอะชายหนุ่ม ^ ^
“ แกเป็นบ้ารึไงตั้งแต่ออกจากร้านแล้ว ยิ้มอยู่ได้”
“ก็จะมีชายหนุ่มเข้ามาในชีวิตอ่ะ”
“เรื่องแค่นี้อ่านะไอ่ชา”>3<
“ฉันไม่ได้เสน่ห์แรงแบบแกหนิ” เราเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็กแต่น่าแปลกที่ยัยนัทมีแต่คนมาจีบแต่ฉันไม่มีใครเลย ฟ้ามิยุติธรรม ฉันก็ออกจะน่ารักสูง 162 ซม. ผิวสีขาวเหลืองออกคล้ำๆ( เล่นกีฬาย่ะ) ตากลม ยมยาวถึงกลางหลัง อยู่ม.4/1 โรงเรียนมัธยม Lion Kingdom โรงเรียนชื่อดัง
“เออๆฉันว่าเราไปเรียนกันเถอะสายแล้ว”ว่าไงนะ...สายแล้ว
“แร้วซี้ช้าอยู่ได้”
“นัชชา”
“มาค่ะ”เฮ้อ...เกือบสาย(ซวย)แล้วสิ
“นัชชนันท์”
“มาค่ะ”เสียงยัยนัทขานรับอย่างหอบแห่กๆ
“วันนี้ครูมีเพื่อนใหม่จะมาแนะนำนะจ๊ะ เข้ามาสิ ฐิติวัสส์” ว้าว.....หล่อลาก
“สวัสดี ฉันชื่อ บุช นะเป็นคนไทยแต่ไปโตที่ยุโรป” ตานี้ดูหยิ่งชะมัด...แต่ก็เท่ห์ ดูลึกลับ สาวๆในห้องกรี้ดกร๊าดกันใหญ่เชียว
“ไว้ค่อยไปทำความรู้จักกันทีหลังนะ เธออยากนั่งตรงไหนล่ะ ฐิติวัสส์”
“ข้างยัยนั้นอ่ะครับ” ใครเป็นสาวผู้โชคดีคนนั้นว้า........
“แต่ฉันนั่งอยู่นะ” อ่าวแล้วยัยนัทไปเกี่ยวอ่ะไรละ.....
“อ.ครับผมจะนั่งตรงนั้นครับ”
“อ่าๆนัชชนันท์ลุกให้เค้านั่งซะเธอไปนั่งข้างหลังแทนนะ” ตานั้นจะมานั่งข้างฉันเหรอ….>3<
ซวบ
ตานี้เดินเร็วจังอย่างกะหายตัวได้แหน่ะ
“หวัดดีฉันชื่อชานะ นัชชา”
“ใครถามมิทราบ”OoOกวน....มากเรย
“ไม่มีใครถามหรอกแต่ฉันอยากบอก”
“สะเออะ” กรี้ดๆๆๆๆๆตานั้นพูดจบก็หันหน้ามาจ้องฉันอย่างๆนิ่งๆอีก
“ชิส์”
“เรียนหนังสือไปซี้มองอยู่ได้”
“ท่านายไม่มองฉันนายจะรู้มั้ยว่าฉันมองนาย” ไงๆๆๆฉันคืนบ้าง 555+
วื้อ...~ ~ นายนั้นจ้องมาที่ฉัน ตาของเขาเป็นสีแดงเหมือนไฟเลย น่ากลัวชะมัด
“ขอโทษๆฉันไม่กวนแล้ว”
“ดีมาก”
กริ๊งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
“เฮ้อเลิกเรียนซะที”
“นี้นัทกลับบ้านกันเถอะ”
“แกกลับก่อนไปเลยนะวันนี้ฉันมีเดทกะพี่ปอ”หวา เพื่อนตูมีเดทอีกแล้ว...
“ 3 วันที่แล้วแกยังไปกะพี่เติ้ลอยู่เลยนี้หว่า”
“พี่เติ้ลน่าเบื่อจะตาย ช่างเหอะกลับบ้านดีนะ”
“ง่ะ ไปซะล่ะ”
“หึหึ”
“หัวเราะอ่ะไรมิทราบนายบุช”
“ก็หัวเราะคนไม่สวยไม่มีใครเอาไง”
“นาย.....”จึกๆๆๆๆมานตรงใจ.....ทำไมน่ามันเปียกๆเนี่ย
“เธอร้องไห้...ทำไมอ่ะ” ยังมีน่ามาถามอีก
“.......”
“หยุดนะ หยุดร้องเดียวนี้!!!” ฮึกนายนี้น่ากลัวชะมัดเลย
“.......”
“ฉันไปส่งที่บ้านนะ” หือ.....ผิดคาด
“ไม่ต้อง ฉันกลับเองได้” หุหุเล่นตัวไว้ก่อน รักษาฟอร์มนิดนึง
“อยากให้ฉันไปส่งก็บอกมาไม่ต้องมาทำฟอร์ม”
“นายรู้ได้ไง”
“ฉันรู้ก็ล่ะกันน่า”เกลียดๆๆๆนายทำไมต้องยิ้วอย่างมีเรศนัยยังงี้ด้วย
“ป่ะ”
“ทำไมนายถึงย้ายมาอยุ่ที่นี้เหรอ”
“ย้ายมาตามหาของสำคัญบางอย่างที่หายไป”
“อ่ะไรเหรอ”
“อยากรู้ม่ะ”นายนั้นยิ้มแบบนี้อีกแล้ว...อย่าได้มั้ยมันตรงสเป๊กอ่ะ
“ไปไมอ่ะ”
“จะพาไปดูครอบครัวฉัน”
“ก็ได้” หวา...ฉันทำไมฉันดูคุ้นเคยและไว้ใจตานี้ชะมัดเลยก็ไม่รู้
“เธอนี้ใจง่ายนะเนี่ย...ผู้ชายชวนไม่คิดเลยตอบตกลง”
“อ่าว”
“ตามมานี้บ้านฉันเอง”โห....WoW
“มานเป็นบ้านหรอวังเนี่ย”
“บ้านฉันเอง แต่ไม่มีใครอยุ่หรอกฉันอยู่กะพ่อบ้านแค่ 2 คน”
“บ้านหลังเบอเร่อมีคน 2 คนวังเวงจัง”
“ใช่”
“ทำไมมันมีทางเลี้ยวเยอะแยะไม่หมดเลยเนี่ย”
หมับ “มานี้เดียวหลง”ตานี้จับมือฉันเฉย
“นี้ห้องนอนฉันเอง”ว้าวหรูจิง
“ทำไมนายแต่งห้องดูมืดๆอ่ะ”
“ฉันชอบ”
“อ่านะ”
“ฉันแวะมาเอาของหนะ”
“อ่าๆงั้นฉันกลับแล้วนะ”
“ฉันไปส่ง”
“ไม่เปนไร”
“ฉันไปส่ง”
“อ่าๆ”
“คุณชายครับจะไปไหนครับ”
“ผมจะไปบ้านเพื่อนเดียวก็กลับแล้วครับ”
“งั้นเดียวผมจะเตรียมอาหารเย็นไว้ให้นะครับ”
“ครับ”
“ถึงแล้วล่ะ”
“อ่าๆบายๆ”
“จัยมากนะที่มาส่ง”
“เออ...ชา”
“หือ...นายเรียกชื่อฉันเหรอ”
“นี้นัทกลับมารึยัง”
“ยัง...นายมีอ่ะไร”ที่แท้นายก็มาจีบนัทผ่านทางฉันสินะ....
“อ่าๆ”
“หนีฉันจะปิดประตู”
“เธอเป็นอ่ะไรรึเปล่า”
“ป่าว”ปัง
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น