นักสืบรุ่นไม่จิ๋ว โคนัน ฉบับปรับปรุง !!!

ลำดับตอนที่ #3 : ความปิดบัง ความจริง...

" นี่ โคนันคุง วันหยุด ดร.อากาสะ ไม่ได้พาไปเที่ยวหรอจ๊ะ " รัน
" ไม่อ่ะคร้าบ ไม่ได้ไปคร้าบ " โคนัน
" งั้นหรอจ๊ะ มิน่าหล่ะวันนี้โคนันคุงดูหงอยๆ " รัน
" เฮ้ย ! เธอนี่ไม่รู้เรื่องอะไรเลยนะคนที่เป็นนักสืบน่ะเค้าไม่ทิ้งคดีกันหรอก " โคนัน
" พูดอะไรอยู่หรอจ๊ะ " รัน
" เปล่าคร้าบ คือ... ผมฮำเพลงอยู่นะครับ " โคนัน
" งั้นหรอจ๊ะ พี่นึกว่าโคนันคุงกำลังเม้าส์พี่อยู่ซะอีก " รัน
" พูดอีกก็ถูกอีก " โคนันพูดในใจ
" ไหน ๆ โคนันคุงลองร้องเพลงให้พี่ฟังหน่อยสิจ๊ะ " รัน
" จะดีหรอครับ... งั้นร้องเลยนะครับ ...วันเพ็ญเดือนสิบสอง น้ำก็นองเต็มตลิ่ง... " โคนัน
" เอ๊ะ เพลงนี้ เพลงแบบนี้ เสียงแบบนี้ เหมือนเพลงที่ชินอิจิเคยร้องให้เราฟังเลยนี่นา " รัน
" อะไรหรอครับ เพลงนี้มีอะไรหรอครับ " โคนัน
" อือ พอดีว่าเพลงนี้น่ะพี่ชินอิจิเป็นคนแต่งน่ะ และพี่กับพี่ชินอิจิก็รู้กันแค่ 2 คน แล้ว... " รัน
" อ๋อ เพลงนี้หรอครับ ดร. ก็เคยร้องให้ผมฟังนะค่รับ ดร. บอกว่าพี่ชินอิจิเค้าเป็นคนแต่งน่ะครับ " โคนัน
" งั้นหรอจ๊ะ พี่ก็นึกว่าโคนันคือชินอิจิซะอีกน่ะ +555 " รัน