ลำดับตอนที่ #19
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #19 : :: Chapter 9 ::
"ิบอม.... ั้นว่า เราอย่าเอันอีเลยนะ"เสียระิบเบาหวิวลอยมาาที่ใัแห่.......
เสียนี้ผมุ้นเยีนะ ....เสียอทเฮ....
แล้วผมอยู่ที่ไหนันล่ะรับเนี่ย....
แล้วทเฮ็ปราึ้น่อหน้าผม วาบวม้ำาารร้อไห้ำลั้อมอผมอย่าหมหวัมันไม่เหมือนเยแถมยัพูอะไรอี็ไม่รู้
"ิบอม.... ั้นว่า เราอย่าเอันอีเลยนะ"
ุไม่ไ้หมายวามว่าแบบนั้นใ่มั้ยทเฮ....ในเมื่อผมยัไม่ทันบอรัุเลย.....
พลึ่บ!!!
"ทเฮ!!....ทเฮ!!!!!!....."
ทเฮหายไปแล้ววามมืรอบำผมอีแล้ว....
"ทเฮ!!!!!!!!"
ฝัน....?
ใ่สิ.... นี่มันห้อผมเอเมื่อืน่อนทเฮะไป็ไม่ไ้พูอะไรเลย ผมเ็บเอามาฝัน็ะไม่ให้ฝันแบบนี้ไ้ยัไันน่ะ นสวยเล่นหน้าบูหายไปแบบนั้นไม่รู้ว่าเาะโรธผมรึเปล่า......บาทีอาะโรธมานไม่อยาเอหน้าป่อๆอผมอีแล้ว็ไ้ โอ้ยยยยยยยยยยยย!!!!!!!! ทำยัไีละรับเนี่ย.....
................................................................
พัเที่ย......
"ทเฮอา~ มาูัโมะมั้ย" เยอยิ้มนาหยี
"อื้อๆ แป๊ปนึนะ"ลายมือหวัๆเรียรายามบรรทับนระาษ
"เอ้อ...เยอ ทเฮ พรุ่นี้มีสอบvocabนะ อย่าลืม"
ยูฮยอนถือทั้ล่อเ้ ทั้ล่อไอศรีมมาพะรุพะรั ให้เาไ้เลยว่าไออหวานๆเหล่านี้ เอาไปให้ระ่ายอวบอมินน่ะีแ่เยอและทเฮไม่ไ้สนใมันหรอเพราะทัู้่ำลัถะหลึาใส่นที่ถืออหวานเหล่านี้เยอถือเ้าัโมะ้าไว้บนอาาศส่วนทเฮ็ถอนใหนัๆ่อนะ่อยๆเ็บรายานที่เพิ่ปั่นไป
"เย่ ฝาเ๊ื่อ้วยนะ"เ้านไม่รู้ร้อนรู้หนาวถือล่ออหวานาไปทเฮยัอทุอย่าลระเป๋า่อนะมุ่หน้าไปส่รายาน
"เย่ ฝาเ๊ื่อ้วย...."
สรุปว่า....เยอ็้อวยเพราะเพื่อนๆ่อไป (เยอ: เอ่อ... ถ้าเป็นแบบนี้วันหลัผมไม่ออมา็ไ้นะ_ _")
......................................................................................
"เฮ้ย!! เอแล้วๆๆ โอ้ย! ไอ้ม้าเอามือออไป!!!" เสียเอ็ะโลโวยวายอร่าสอร่าที่นธรรมา็ไม่สามารถไ้ยินุลุมสีาวยาวเือบลาพื้นอฮีอลพริ้วไสวห้อยระย้าอยู่บนิ่ไม้มือเล็ถือล้อส่อทาไลาเียวแบบพวโรสลั ส่วนนที่โนว่านั้นมือไม้็อยู่ไม่สุแบบสัว์ำพวปลาหมึเลื้อยไปามไหล่และเอวบาๆอนสวยอยู่เรื่อย
"โถ่....ับนิับหน่อย็ไม่ไ้"
"ไป๊ๆ!!ลไปไ้แล้ว เอเป้าหมายแล้ว" ฮีอลไม่ใส่ใับำัพ้อเลื่อนายลสู่พื้นแล้วเินรไปที่ทเฮอย่ารวเร็ว โยมีปลาหมึเลื้อยไปิๆ
้านทเฮที่ำลัเรียมะสะพายระเป๋าลับบ้านวาู่หวาน็สัเเห็นบุลในุประหลา(?)สอน รมาหาเาอย่ารวเร็ว
"ลี ทเฮใ่มั้ย"
"อะ..เอ่อ รับ"สายาอร่าบาเริ่มมอไปหานอื่นแ่็พบว่านเหล่านั้นไม่ไ้สัเบุลทั้สอนี้เลย เป็นอันสรุปไ้ว่า2นนี้ไม่ใ่มนุษย์ธรรมา
"ามเรามา" เสียุๆอฮีอลสั่
"เอ๋?"
โยไม่ทันั้ัวฮีอลับแนและลาทเฮไปยั้านหลัอึเรียนแล้วทั้สาม็หายวับไป้วยัน.....
สวนสวยถูประับประา้วยอไม้พันธ์แปลที่ทเฮไม่เยเห็นหมอาวและไอเย็นสบายัวปลุมไปทั่วบริเว ้านในอสวนือเรือนไม้สุหรูแบบโบราทเฮอุทานในใอย่าไม่าฝัน
....นี่มันสวรร์หรืออะไรเนี่ย....
................100%..............................
เ๊ะม้าับหมวยมาทำไม???
เสียนี้ผมุ้นเยีนะ ....เสียอทเฮ....
แล้วผมอยู่ที่ไหนันล่ะรับเนี่ย....
แล้วทเฮ็ปราึ้น่อหน้าผม วาบวม้ำาารร้อไห้ำลั้อมอผมอย่าหมหวัมันไม่เหมือนเยแถมยัพูอะไรอี็ไม่รู้
"ิบอม.... ั้นว่า เราอย่าเอันอีเลยนะ"
ุไม่ไ้หมายวามว่าแบบนั้นใ่มั้ยทเฮ....ในเมื่อผมยัไม่ทันบอรัุเลย.....
พลึ่บ!!!
"ทเฮ!!....ทเฮ!!!!!!....."
ทเฮหายไปแล้ววามมืรอบำผมอีแล้ว....
"ทเฮ!!!!!!!!"
ฝัน....?
ใ่สิ.... นี่มันห้อผมเอเมื่อืน่อนทเฮะไป็ไม่ไ้พูอะไรเลย ผมเ็บเอามาฝัน็ะไม่ให้ฝันแบบนี้ไ้ยัไันน่ะ นสวยเล่นหน้าบูหายไปแบบนั้นไม่รู้ว่าเาะโรธผมรึเปล่า......บาทีอาะโรธมานไม่อยาเอหน้าป่อๆอผมอีแล้ว็ไ้ โอ้ยยยยยยยยยยยย!!!!!!!! ทำยัไีละรับเนี่ย.....
................................................................
พัเที่ย......
"ทเฮอา~ มาูัโมะมั้ย" เยอยิ้มนาหยี
"อื้อๆ แป๊ปนึนะ"ลายมือหวัๆเรียรายามบรรทับนระาษ
"เอ้อ...เยอ ทเฮ พรุ่นี้มีสอบvocabนะ อย่าลืม"
ยูฮยอนถือทั้ล่อเ้ ทั้ล่อไอศรีมมาพะรุพะรั ให้เาไ้เลยว่าไออหวานๆเหล่านี้ เอาไปให้ระ่ายอวบอมินน่ะีแ่เยอและทเฮไม่ไ้สนใมันหรอเพราะทัู้่ำลัถะหลึาใส่นที่ถืออหวานเหล่านี้เยอถือเ้าัโมะ้าไว้บนอาาศส่วนทเฮ็ถอนใหนัๆ่อนะ่อยๆเ็บรายานที่เพิ่ปั่นไป
"เย่ ฝาเ๊ื่อ้วยนะ"เ้านไม่รู้ร้อนรู้หนาวถือล่ออหวานาไปทเฮยัอทุอย่าลระเป๋า่อนะมุ่หน้าไปส่รายาน
"เย่ ฝาเ๊ื่อ้วย...."
สรุปว่า....เยอ็้อวยเพราะเพื่อนๆ่อไป (เยอ: เอ่อ... ถ้าเป็นแบบนี้วันหลัผมไม่ออมา็ไ้นะ_ _")
......................................................................................
"เฮ้ย!! เอแล้วๆๆ โอ้ย! ไอ้ม้าเอามือออไป!!!" เสียเอ็ะโลโวยวายอร่าสอร่าที่นธรรมา็ไม่สามารถไ้ยินุลุมสีาวยาวเือบลาพื้นอฮีอลพริ้วไสวห้อยระย้าอยู่บนิ่ไม้มือเล็ถือล้อส่อทาไลาเียวแบบพวโรสลั ส่วนนที่โนว่านั้นมือไม้็อยู่ไม่สุแบบสัว์ำพวปลาหมึเลื้อยไปามไหล่และเอวบาๆอนสวยอยู่เรื่อย
"โถ่....ับนิับหน่อย็ไม่ไ้"
"ไป๊ๆ!!ลไปไ้แล้ว เอเป้าหมายแล้ว" ฮีอลไม่ใส่ใับำัพ้อเลื่อนายลสู่พื้นแล้วเินรไปที่ทเฮอย่ารวเร็ว โยมีปลาหมึเลื้อยไปิๆ
้านทเฮที่ำลัเรียมะสะพายระเป๋าลับบ้านวาู่หวาน็สัเเห็นบุลในุประหลา(?)สอน รมาหาเาอย่ารวเร็ว
"ลี ทเฮใ่มั้ย"
"อะ..เอ่อ รับ"สายาอร่าบาเริ่มมอไปหานอื่นแ่็พบว่านเหล่านั้นไม่ไ้สัเบุลทั้สอนี้เลย เป็นอันสรุปไ้ว่า2นนี้ไม่ใ่มนุษย์ธรรมา
"ามเรามา" เสียุๆอฮีอลสั่
"เอ๋?"
โยไม่ทันั้ัวฮีอลับแนและลาทเฮไปยั้านหลัอึเรียนแล้วทั้สาม็หายวับไป้วยัน.....
สวนสวยถูประับประา้วยอไม้พันธ์แปลที่ทเฮไม่เยเห็นหมอาวและไอเย็นสบายัวปลุมไปทั่วบริเว ้านในอสวนือเรือนไม้สุหรูแบบโบราทเฮอุทานในใอย่าไม่าฝัน
....นี่มันสวรร์หรืออะไรเนี่ย....
................100%..............................
เ๊ะม้าับหมวยมาทำไม???
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น