ม่านเสน่ห์จันทร์

คำโปรย

                        "เจ้างดงามมากจริงๆ และดูสูงส่งด้วยเพราะกิริยาท่าทางของเจ้าเองอาซิน"

                        "................"ข้ามิได้อยากเป็นดวงจันทราที่งดงามและดูสูงเกินใครจะเอื้อมถึง ข้ายอมเป็นดวงจันทราในคลองน้ำก็ได้ หากเจ้าจะหันมาสนใจข้าบ้าง

                        "เจ้าอ่อนหวาน เรียบร้อย สมเป็นกุลสตรีและสามารถเป็นฮูหยินที่ดีได้ ทุกจวนล้วนอยากมาทาบทามสู่ขอเจ้าทั้งนั้น"

                        "................" นางมิได้อยากอ่อนหวานเรียบร้อย เพื่อให้ใครมาชื่นชมปอปั้น และแม้แต่จะไปเป็นภรรยาหรือฮูหยินเรือนของผู้ใด  เว้นแต่เจ้า...อาฉี

                        "เรื่องพิณฝีมือเจ้าใครก็เทียบเคียงได้ยาก แต่พิณของลี่เฉียนข้ากลับให้ความรู้สึกสดใสกว่า"

                          "................" มิใช่เพราะเจ้าชอบเสียงพิณหรอกหรือข้าจึงได้ตั้งใจเรียนและเริ่มหลงใหลมัน ทุกครั้งเจ้ามักชื่นชมไร้คำตำหนิ...หากแต่เมื่อสตรีผู้นั้นเข้ามา มาวันนี้ข้ากลับได้รับคำตำหนิจากเจ้าเป็นครั้งแรก

                        "อาซิน เจ้าและข้าหมั้นหมายเป็นเพียงคำพูดปากเปล่าของบิดาและมารดา อีกทั้งเรื่องนี้เป็นเพียงความลับเท่านั้น ข้าถอนหมั้นเจ้าวันนี้ เจ้าก็ไม่ได้เสียหายอะไร"

                        "................"ไม่ได้เสียหายอะไร...เหตุใดฟังดูง่ายดาย แล้วเรื่องข้าที่ผูกใจไปรักเจ้ามาเนิ่นนานเล่าอาฉี มันไม่เสียหายอะไรเลยจริง ๆ หรือ? หัวใจข้าเป็นเพียงความว่างเปล่าเช่นลมหรือไร ที่แค่พูดว่าไม่...มันก็ลอยหายไป ไม่รู้สึกรู้สา

                        "ยามนี้ข้ารู้ตัวแล้วว่าข้ารักลี่เฉียนมาก ข้าจะให้ท่านพ่อท่านแม่ไปสู่ขอนาง เจ้าเข้าใจข้าใช่หรือไม่อาซิน"

                        "................" ข้าเข้าใจดี มีเรื่องใดบ้างที่ข้าไม่เข้าใจเจ้า มีเรื่องใดบ้างที่ข้าไม่ตามใจเจ้า มีเรื่องใดบ้างที่ข้าจะไม่ยินยอมเจ้า ยามนี้ข้าอยากพูดยินดีและยิ้มให้เจ้า แต่กลับทำได้ยากจริงๆ...

                        "หากข้าได้แต่งกับนางเมื่อใด ข้าจะ...."

                        "ข้าจะกลับเสียนหยาง"

                        "จะ...เจ้าหมายความว่าอย่างไรอาซิน?"

                        "เมื่อเจ้าถอนหมั้นข้าแล้ว ไม่มีเหตุอันใดที่ข้าจะอยู่ที่นี่อีกอาฉี ข้าจะได้กลับเสียนหยาง กลับไปยังบ้านเกิดของข้าเสียที"

แนะนำตัวละคร

ม่านเย่วซิน

               ธิดาของตระกูลม่าน ตระกูลเก่าแก่ของเมืองเสียนหยาง ค้าขายเครื่อประดับอัญมณีและภาพวาด เมื่อสิบปีก่อนตอนม่านเย่วซิน 5 ขวบปี นายท่านและฮูหยินม่านถูกลอบสังหารระหว่างเดินทางไปเมืองหลวง ม่านเย่วซินคือผู้รอดชีวิตใครครั้งนั้น และได้ตระกูลจ้าวอันเป็นสหายร่วมสาบานของบิดาเข้ามาช่วยเหลือ และนำตัวนางไปเลี้ยงดู อีกทั้งยังแอบหมั้นหมายม่านเย่วซินและจ้าวเล่อฉีตั้งแต่ยังเล็ก 

จ้าวเล่อฉี

          บุตรชายคนเดียวของตระกูลจ้าว เป็นตระกูลค้าขายและรับคุมภัยในเมืองหลวง ถูกเลี้ยงดูคู่กันมากับม่านเย่วซิน สนิทสนมรักใคร่กันดีกับเย่วซิน เป็นคนใจร้อนและเยือกเย็น พูดจาโผงผางไม่รักษาน้ำใจ หากแต่กลับคนในครอบครัวจะอ่อนโยนและเอาใจใส่มาก

กู้ลี่เฉียน

          ธิดาคนเล็กตระกูลกู้ ตระกูลเปิดร้านเงินและโรงเตี๊ยม เป็นคุณหนูผู้ซุกซนและสดใส ถูกบิดาและพี่ชายทั้งสามเลี้ยงดูมา เนื่องจากมารดาเมื่อให้กำเนิดนางก็สิ้นลมทันที ทำให้ตั้งแต่ยังเล็กถูกทุกคนตามใจและปกป้องราวกับไข่ในหิน