ตอนที่ 13 : บทที่ 3 เหตุผลที่ทำให้ไม่มีทางเลือก (4)
“อ้าว คุณคริสเตียนมีอะไรหรือเปล่าครับถึงเข้ามาในครัว” เสียงทักของพ่อบ้านวัยกลางคนทำให้คริสเตียนชะงักฝีเท้าที่กำลังเดินตรงไปยังตู้เย็น
“อยากได้น้ำสักแก้ว” เสียงไม่สบอารมณ์เอ่ยตอบ
“รอสักครู่นะครับ”
“ไม่ต้องหรอกครับ เดี๋ยวผมหยิบเอง” คริสเตียนว่าพลางก้าวเท้าไปที่ตู้เย็น หยิบขวดน้ำออกมาเปิด
“ยามันต้องกินหลังอาหารไม่ใช่เหรอครับ” เพราะยาที่อีกฝ่ายกำลังจะส่งมันเข้าปาก บวกกับรอยผืนแดงที่ลำคอ และแขนทำให้เฮนรี่ถามออกไป
“คงทนกินข้าวก่อนไม่ไหว”
“รองท้องก่อนสักหน่อยเถอะครับ เดี๋ยวผมให้แม่บ้านจัดอาหารเพิ่มอีกที่”
“ไม่ล่ะ คันจะตายอยู่แล้ว”
“สักสองสามคำก็ยังดีนะครับ”
“เฮ้อ! ลุงนี่จู่จี้เหมือนผู้หญิงขึ้นทุกวันเลยนะ” คริสเตียนเอามือที่กำยาไว้ออกห่างจากปากก่อนจะถอนหายใจแล้วพูดขึ้น
“ครับ”
“ยังจะครับอีก ผมว่านะครับไม่ได้ชม” คริสเตียนอดส่ายหัวอย่างระอากับคำตอบรับพร้อมกับรอยยิ้มไม่รู้สึกรู้สากับคำประชดของเขาไม่ได้
“ครับ ผมทราบ”
“รู้อะไรไหม คุยกับลุงทีไร ผมเป็นอันต้องปวดหัวทุกที ผมไปรอที่ห้องอาหาร จะให้กินอะไรก็ให้คนจัดมา” น้ำเสียงของคริสเตียนเต็มไปด้วยความรำคาญ แต่ก็ยอมตอบรับแต่โดยดี
“ได้ครับ” เฮนรี่คลี่ยิ้มก่อนจะเอ่ยตอบรับด้วยเสียงสุภาพ เขารู้ดีกว่าใครว่าผู้ชายในตระกูลเปรโดสแต่ละคนมีนิสัยเป็นแบบไหน
เย็นชา ปากร้าย และเหมือนจะใจร้าย แต่ก็แค่เหมือน นั่นแหละ ‘คริสเตียน เปรโดส’
“เดี๋ยวครับคุณคริสเตียน” เฮนรี่รีบเอ่ยขึ้นเมื่อนึกบางอย่างขึ้นได้ แต่เหมือนจะไม่ทันเสียแล้ว ร่างสูงของคริสเตียนลับหายไปจากประตูห้องครัว
ถึงจะตามไปตอนนี้ก็คงไม่ทันแล้ว เขาได้แต่ภาวนาว่าหัวข้อสนทนาระหว่างคาร์ลอสกับอุรัสยาก่อนหน้าที่เขาจะออกจากห้องอาหารมาจะจบลงแล้ว
ภาพที่เห็นทำให้เส้นเลือดในหัวของเขาเต้นตุบๆ ชายหนุ่มกำมือแน่น กรามถูกบดเข้าหากันจนเป็นสันนูน อารมณ์คุกรุ่นพลุ่งพล่านขึ้นมา มันอยู่นอกเหนือเหตุผลและการควบคุมของสมอง และอัดแน่นเหมือนภูเขาไฟที่กำลังจะระเบิด
“เอื้อก็รักพี่ค่ะ”
และทันทีที่ถ้อยคำนี้หลุดออกมาจากริมฝีปากของหญิงสาวที่ได้ชื่อว่าเป็นภรรยาอย่างถูกต้องตามกฎหมายและประเพณีก็ทำให้ความยับยั้งชั่งใจทั้งหมดก็ขาดผึง ทุกการกระทำของเขาเต็มไปด้วยความเกรี้ยวกราด ยามนี้เขาไม่ต่างจากไฟร้อนๆ ที่พร้อมจะแผดเผาทุกอย่างให้เป็นจุณ ทำลายทุกอย่างให้มอดไหม้ลงอย่างบ้าคลั่ง
คริสเตียนสาวเท้าเข้าหาร่างเล็กที่อยู่ในอ้อมแขนของน้องชาย ก่อนจะกระชากร่างบางออกห่างจากร่างสูงแข็งแรงไม่ต่างจากตนพร้อมกับตะคอกลั่น
“คิดจะทำอะไร!!!”
แถมๆ
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ

1,111 ความคิดเห็น
-
#403 ภาวนา ยะถาเทศ (จากตอนที่ 13)วันที่ 30 สิงหาคม 2560 / 09:03แหมๆหึงรึกลัวเสียหน้ายะ#4030
-
#293 aemly (จากตอนที่ 13)วันที่ 28 สิงหาคม 2560 / 15:13งานเข้าอีกแล้วเอื้อ#2930
-
#214 YulSica (จากตอนที่ 13)วันที่ 27 สิงหาคม 2560 / 09:38แหมมมม ไม่ค่อยจะเลบ#2140
-
#208 jirantan (จากตอนที่ 13)วันที่ 26 สิงหาคม 2560 / 16:05
ค้างๆๆๆ มาอัพเร็วๆน๊าาา
0 -
#207 Cheeryblue (จากตอนที่ 13)วันที่ 26 สิงหาคม 2560 / 14:07หมาหวงก้างชัดๆ#2070
-
#206 unun (จากตอนที่ 13)วันที่ 26 สิงหาคม 2560 / 11:47อ๊ากกกก ค้างอ่ะ ลุ้นมาก สรุปแก่หวงใช่ป่าว อิคริส 5555#2060
-
#205 LuckyTarot (จากตอนที่ 13)วันที่ 26 สิงหาคม 2560 / 09:18หึงหรือหวง....ถามใจตัวเองดูนะเฮีย ^^#2050
-
#201 Paiky Klongluang (จากตอนที่ 13)วันที่ 26 สิงหาคม 2560 / 07:56อาการแบบนี้เค้าเรียกว่าอะไรพี่คริส..#2010
-
#200 wilawankung1869 (จากตอนที่ 13)วันที่ 26 สิงหาคม 2560 / 06:23
ลุ้นๆนางจะโดนอะไรมั้ยเนี่ย อ๊ายยยยยยย
0