เถื่อนรักจอมมาร

ลำดับตอนที่ #45 : บทที่ 10 แผดเผาและมอดไหม้ (2)

รัดเกล้าอ้าปากหอบหายใจเฮือกทันทีที่เขาถอนริมฝีปากออกไป เธอพยายามกระเสือกกระสนเรียกสติของตัวเองคืนมา แต่ก่อนที่เธอจะทำสำเร็จริมฝีปากได้รูปก็กลับเข้ามาใหม่ คราวนี้เป็นจุมพิตเร่าร้อนเรียกร้อง ไม่มีช่องว่างให้เธอหายใจ เรี่ยวแรงของเธอก็เหมือนถูกเจ้าของริมฝีปากร้ายกาจสูบไปจนหมด มือเล็กขยุ้มเสื้อเชิ้ตของเขาไว้แน่นเพื่อบรรเทาความรัญจวนที่ก่อตัวขึ้นในกาย

หญิงสาวไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าเขาปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของเธอออกตอนไหน ไม่รู้ว่าตัวเองแอ่นกายขึ้นช่วยอำนวยความสะดวกให้กับมือหนาที่สอดเข้าไปใต้แผ่นหลังปลดตะขอชั้นในออกอย่างยินดี

หญิงสาวหอบหายใจถี่แรงจนร่างสะท้าน เมื่อชายหนุ่มขูดฟันสลับกับขบเม้มไปตามแนวกราม ลงไปที่คอ แม็กซิมัสรั้งชั้นในตัวจิ๋วขึ้นไปกองอยู่ตรงเนินอกอวบ ไล้เรียวปากลงไปไปที่ทรวงอกเปลือยเปล่า ครอบครองยอดอก ดูดดึงแรงๆ

“อื้ออออ” ร่างบางสะท้อนครางแผ่วและแทบลืมหายใจ เธอบิดเร้าอย่างทรมานอยู่ใต้ร่างเขา ลมหายใจกระเส่า ในใจสับสน ทั้งต้องการและเกลียดชังไปพร้อมๆ กัน แต่ร่างกายของเธอกลับมีเพียงการบิดเร้าตอบสนองและแอ่นขึ้นปรนเปรอของเขาอย่างลืมอายเท่านั้น

แม็กซิมัสเลื่อนมืออีกข้างที่ใช้กอบกุม บีบขย้ำหยอกล้อทรวงอกอีกข้างไปหน้าท้องแบนราบ ลงไปตามสะโพกที่มีกระโปรงทรงเอปกปิดเนื้อเนียนอยู่ เขารั้งกระโปรงตัวสวยขึ้น ก่อนจะวกขึ้นมาสอดมือเข้าไปในผ้าลูกไม้เนื้อบางส่งปลายนิ้วเข้าไปลูบคลำสัดส่วนอ่อนไหวของกายสาว

“มะ... ไม่นะ...พอ...แล้ว” รัดเกล้าสะดุ้งเฮือก ละล่ำละลักร้องห้าม เสียงที่หลุดออกมาสั่นระริก ไม่ประติดประต่อและแผ่วพร่าจนแทบไม่ได้ยิน

ความหวาดหวั่นพรั่นพรึงเคลื่อนเข้าเกาะกุมอยู่เต็มหัวใจเท่าเทียมกับความร้อนแรงเกินจะต้านทาน เธอต้องการเขาแทบขาดใจ ขณะเดียวกันก็หวาดกลัวในสิ่งที่ไม่เคยมีประสบการณ์ และแทนที่เธอจะได้สิ่งที่เธอร้องบอก แม็กซิมัสกับทรมานเธอหนักขึ้นด้วยการขยับพลิกพลิ้วหมุนวนปลายนิ้วอย่างไร้ความปราณี  ส่วนปากก็ดูดกลืนยอดอก ขบเม้ม สลับกับปัดปลายลิ้นจนหญิงสาวใต้ร่างแทบไม่ทันหายใจ

แม็กซิมัสรับรู้เดี๋ยวนี้นี่เองว่าการเก็บกดอารมณ์ส่วนลึกเอาไว้ ยิ่งนานเท่าไรมันยิ่งระเบิดออกมารุนแรงเท่านั้น เขาจัดการรูดผ้าเนื้อบางชิ้นสุดท้ายออกจากสะโพกผายลงไปยังเรียวขาและเขี่ยมันให้พ้นทางด้วยปลายเท้า แล้วกลับมาปลดกระดุมและซิบกางเกงของตัวเองอย่างร้อนรน

เขาไม่เสียเวลาจัดการกับเสื้อผ้าของตัวเองด้วยซ้ำตอนที่ดันขาเรียวทั้งสองข้างของเธอขึ้น รัดเกล้าปรือตาขึ้นช้าๆ การรุกรานหนักหน่วงร้อนแรงที่หยุดลงชั่วขณะทำให้มนต์สะกดหวามไหวเบาบางลง หญิงสาวกระถดถอยหนีด้วยเรี่ยวแรงน้อยนิดที่เหลืออยู่ แต่เขาก็ยึดขาเธอไว้แน่น ออกแรงดึงเบาๆ ร่างของเธอที่ถอยห่างก็ไถลกลับไปที่เดิม แล้ววินาทีนั้นเขาก็ขยับสะโพกเข้าหาอย่างรวดเร็ว ฝังตัวตนแข็งแกร่งเข้ากับความอ่อนนุ่มด้วยการโจนจ้วงทรงพลัง

ความเจ็บร้าวรุนแรงฉีกทึ้งความรู้สึกทั้งหมดทั้งมวลจนกลายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย  หยาดน้ำสีใสซึมออกทางหางตา ร่างบางเกร็งไปแทบทุกส่วนสัด เธอกัดริมฝีปากแน่นเพื่อกลั้นเสียงร้อง จิกมือลงบนไหล่หนาเพื่อบรรเทาความเจ็บปวด

“อยู่นิ่งๆ ก่อน”

แม้ไม่มีเสียงร้องอย่างเจ็บปวดแต่แม็กซิมัสก็รับรู้ได้ถึงความสะอาดบริสุทธิ์ของหญิงสาวใต้ร่าง ร่างกายของเขาเครียดเกร็งขณะที่หยุดการรุกรานเพื่อรอให้ร่างกายของเขาและเธอปรับเข้าหากันมากขึ้น

“ออกไปจากตัวฉัน!” รัดเกล้าร้องลั่น น้ำตาคลอด้วยความเจ็บปวด มือเล็กผลักไสร่างหนาออกห่าง พร้อมกับดิ้นรนกระถดถอยหนี

แม็กซิมัสแนบหน้าผากลงบนหน้าผากเล็กแล้วส่ายหน้าไปมา เขารู้ว่าเธอเจ็บ แต่เขาก็ไม่สามารถหยุดยั้งอารมณ์อัดเต็มของตัวเองได้อีก ชายหนุ่มก้มลงไปมอบจุมพิตหวานล้ำให้เธออีกครั้ง เขาสำรวจโพรงปากหวานอย่างใจเย็น เลื่อนมือลงไปสัมผัสทรวงอกอิ่ม บีบขยี้ยอดอก กระตุ้นความหวามไหวในกายสาวให้ปะทุขึ้นอีกระลอก

          เมื่อรับรู้ได้ว่าหญิงสาวพร้อมแล้วสำหรับบทรักที่ร้อนฉ่ายิ่งกว่า แม็กซิมัสเริ่มขยับกายอีกครั้งด้วยการดึงตัวตนที่ฝังลึกอยู่ในความอ่อนนุ่มออกอย่างเชื่องช้าวาบหวาม ก่อนจะพุ่งกายเข้ามาใหม่สัมผัสเนื้อแนบแน่นรัดตึงอย่างล้ำลึก ชายหนุ่มครางในลำคอ เกร็งตัว สูดปากผ่านฟันขบแน่นรับเสียงหวานที่ครวญครางไม่ได้ศัพท์

          ความซาบซ่านแผ่ลึกไปทั่วทุกรูขุมขนเมื่อสองกายปรับตัวเข้าหากันด้วยจังหวะสอดประสาน รัดเกล้าไม่รับรู้อะไรอีกแล้วนอกเหนือจากเรือนร่างแข็งแกร่งที่เสียดสีไปมากับร่างของเธอ ตัวตนที่ฝังแน่นอยู่ในร่าง และความเร่าร้อนทรมานที่หมุนวนอยู่ในร่าง

“แม็กซ์” เธอครางชื่อเขาเพื่อให้เขายอมคลายความทรมานนี้ให้เธอ

“ผมรู้” เสียงทุ้มครางตอบพร่าต่ำ ก่อนจะเบียดร่างเข้าไปแนบแน่นยิ่งขึ้น หมุนสะโพกขยับไปมาซ้ำๆ อย่างรุนแรง ดิบเถื่อน เติมเต็มสิ่งที่หญิงสาวเพรียกหา

ห้วงอารมณ์หวามไหวถาโถมโจมตีครั้งแล้วครั้งเล่า พร้อมกับจังหวะการขยับการหมุนวนเสียดสี ก่อนจะอัดแน่นเป็นปมแล้วระเบิดออกเป็นเสี่ยง

รัดเกล้ากรีดร้องเมื่อความสุขสมถูกผลักดันให้ถึงขีดสุด ทุกอย่างในกายเหมือนถูกฉีกทึ้งเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย เธอยึดแขนไว้รอบคอเขาปลดปล่อยห้วงอารมณ์ไปกับการก้าวผ่านความทรมานไปสู่ความสุขซ่านพร้อมกับร่างหนาที่โถมเข้าใส่ในจังหวะสุดท้ายปลดปล่อยตัวเองให้ก้าวตามเธอไปในดินแดนที่เต็มไปด้วยแสงสีและประกายระยิบระยับงดงาม

E-book โหลดได้แล้วนะคะ

มาพร้อมกับโปรโมชั่นคุ้มๆ รีบโหลดกันเลย:)