เถื่อนรักจอมมาร

ลำดับตอนที่ #22 : บทที่ 5 ไม่ได้ต่างกัน (5)

“พะ...พอแล้ว” ร่างกายของรัดเกล้าแข็งทื่อ เลือดในกายเย็นเฉียบจนแทบจับตัวเป็นน้ำแข็ง ความขยะแขยงและความกลัวเข้ารุมเร้าจนเธอแทบประคองสติเอาไว้ไม่อยู่

“พร้อมฟังเหตุผลข้อต่อไปของผมหรือยัง”

“...”

หญิงสาวเม้มปากแน่นไม่ได้ปฏิเสธแล้วก็ไม่ได้ตอบรับ แต่แม็กซิมัสก็รู้ดีว่านั่นหมายความว่าเธอพร้อมที่จะฟังต่อแล้ว...

“ข้อที่สอง คุณจะได้เป็นคนที่ผู้หญิงทั้งโลกอิจฉา ผู้หญิงทั่วโลกแทบจะแก้ผ้าแล้วยั่วให้ผมขึ้นเตียงกับเธอสักคืน ไม่ต้องนับการได้เป็นมิสซิสคาริโน”

“ฉันไม่เข้าใจ ถ้าคุณอยากมีภรรยา ทำไมคุณไม่หาใครสักคนหนึ่งที่รักคุณและคุณก็รักเธอ แทนที่จะมาเสียเงินจ้างฉันแบบนี้”

“นั่นเป็นเพราะเหตุผลข้อที่สาม เพราะผมไม่ได้คิดจะมีเมียจริงๆ”

“ฉันก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี ถ้าเป็นแบบนั้นแล้วทำไมคุณต้องจ้างฉันไปเป็นภรรยาของคุณทำไม คุณจะหาชั่วครั้งชั่วคราว สักกี่คนก็ได้ หรือจะเปลี่ยนวันละคนเลยก็ยังได้”

“เพราะผมจำเป็นต้องมีเมียที่ถูกต้องตามกฎหมาย แต่เป็นเพียงชั่วคราวเท่านั้น เมื่อถึงเวลาทุกอย่างจะสิ้นสุดลง ผมไม่ชอบอะไรที่ควบคุมไม่ได้ การทำแบบนี้จะทำให้ผมควบคุมได้ทุกอย่าง และหากเมื่อไรที่ผมอยากได้อิสรภาพของผมคืนมาผมจะได้มันคืนมาทันที”

“ทำไมคุณต้องทำแบบนั้นด้วย” รัดเกล้ามองเขาราวกับคนบ้าเสียสติ

“คุณจะได้รู้เหตุผลที่ทำให้ผมต้องทำอย่างนี้ก็ต่อเมื่อคุณรับข้อเสนอของผม และเซ็นสัญญานี่เรียบร้อยแล้ว ตอนนี้ผมบอกคุณได้แค่นี้” แม็กซิมัสว่าพลางยกซองเอกสารในมือขึ้น ซึ่งรัดเกล้าคิดว่าคงเป็นซองเดียวกันกับที่เธอเห็นตอนที่เขากับเธอคุยกันเรื่องนี้เมื่อสามวันก่อน

“ก็ได้นั่นเป็นเหตุผลของคุณ แล้วถ้าฉันรับข้อเสนอของคุณฉันจะได้อะไร”

“ผมจะใช้หนี้ทั้งหมดให้คุณ”

“ฉันไม่ได้เป็นคนก่อหนี้บ้าๆ นี่ ฉันไม่จำเป็นต้องเป็นคนชดใช้ด้วยซ้ำ”

“แล้วคุณคิดว่าคุณจะทำยังไงต่อไป ในเมื่อเจ้าหนี้เขาอยากได้ตัวคุณแลกหนี้”

“ฉันก็จะแจ้งตำรวจ เรื่องนี้มันไม่ถูกกฎหมาย”

“แล้วคุณจะออกไปจากที่นี่ยังไง กว่าคุณจะหนีออกไปได้ผมว่าคุณคง...” แม็กซิมัสลากเสียงยาวพลางกวาดสายตาตั้งแต่ใบหน้าของเธอลงไปยังปลายเท้าอยางจาบจ้วงสื่อความหมายของคำพูดที่เขาไม่ได้พูดออกมา

“คะ...คุณก็ช่วยพาฉันออกไปสิ นะคะ” ความคิดปั่นป่วนอยู่ในหัวราวกับพายุเฮอร์ริเคน รัดเกล้าคิดทบทวนความเป็นไปได้ที่เธอจะออกจากที่นี่ได้โดยที่เธอยังเป็นเธอ และวิธีเดียวที่เธอคิดออกคือขอความช่วยเหลือจากคนตรงหน้า แต่พอพูดออกไปเธอก็รู้ว่าสิ่งที่เธอขอร้องเป็นสิ่งที่ไม่ควรพูดออกไปเลยสักนิด เพราะสิ่งที่เห็นในดวงตาคมเข้มของคนที่เธอกำลังวอนขอให้เขาช่วยมันมีอะไรบาง... บางอย่างที่ทำให้เธอหวาดหวั่น ตัวเกร็งขึ้น และเย็นยะเยือกไปทั้งร่าง 

“แล้วผมจะได้อะไรล่ะ ผมเป็นนักธุรกิจ การลงทุนทำอะไรสักอย่างผมจะคิดถึงผลกำไรเป็นอันดับแรก ดังนั้นผมจะไม่พาคุณออกไปจนกว่าคุณจะเซ็นเอกสารนี่”

“คุณมันไร้มนุษยธรรม”

“ผมไม่สนว่าคุณหรือใครๆ จะคิดว่าผมเป็นคนแบบไหน ผมรู้แต่ว่าถ้าอยากได้ ผมก็ต้องได้”

“...” รัดเกล้าหลุบตาลง ความคิดหลากหลายประดังประเดเข้ามาในหัว ทั้ง กรุ่นโกรธ เกลียดชัง เจ็บปวด กังวล และหวาดกลัว มันสบสนจนเธออยากหายไปจากโลกใบนี้เสียเลยถ้าทำได้

          “ว่าไง” แม็กซิมัสว่าพลางยกนาฬิกาขึ้นมองเพื่อเป็นการเร่งเอาคำตอบจากหญิงสาว

รัดเกล้าเม้มปากแน่นจนเป็นเส้นบาง เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องที่จะตัดสินใจได้ง่ายๆ แต่กลับไม่มีเวลาให้เธอได้คิดเลย แล้วเธอจะทำอะไรมากไปกว่าพยักหน้าตอบรับข้อเสนอของเขา ทั้งๆ ที่ในใจไม่อยากเลือกเลยสักนิด ไม่ว่าจะทางไหน ไม่ว่าจะเขาหรือเสี่ยสมภพ ก็ไม่ใช่ทางที่เธออยากจะเดินไป

“นี่เอกสารทั้งหมดที่คุณต้องเซ็น มีทะเบียนสมรส ใบหย่า สัญญากู้ยืม และก็สัญญาว่าจ้างอีกหนึ่งใบ ในสัญญาจะระบุข้อห้ามและหน้าที่ของคุณ”

รัดเกล้ารับเอกสารที่ยื่นมาตรงหน้ามาไว้ในมือ แล้วสิ่งที่เธอเห็นก็ยืนยันในสิ่งที่เขาพูดได้เป็นอย่างดี...

เขาไม่ได้อยากแต่งงาน ไม่ได้อยากมีภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมาย เพราะจากเอกสารทั้งหมดในมือของเธอมีเพียงเอกสารการหย่าใบเดียวเท่านั้นที่แม็กซิมัสเซ็นชื่อไว้ก่อนแล้ว รัดเกล้าซ้อนใบสำคัญการหย่าไว้ด้านหลัง รู้สึกปวดหนึบในใจอย่างบอกไม่ถูกแต่เธอก็ปัดความรู้สึกนั้นทิ้งอย่างรวดเร็ว

‘ข้อหนึ่ง ห้ามเปิดเผยข้อมูลเกี่ยวกับการทำสัญญาครั้งนี้และข้อมูลเกี่ยวกับนายจ้างโดยที่นายจ้างไม่ยินยอม’

หญิงสาวไล่สายตาไปตามตัวอักษรบนหน้ากระดาษสีขาวก่อนจะทำเครื่องหมายถูกเล็กๆ ไว้ที่ข้อแรกอย่างยอมรับได้

‘ข้อสอง ต้องปฏิบัติตามคำสั่งที่นายจ้างสั่งทุกประการ โดยไม่มีข้อโต้แย้ง ไม่ว่าจะเต็มใจหรือไม่เต็มใจ’

รัดเกล้าเบ้หน้ากับข้อที่สอง เธอเว้นข้อนี้ไว้ แล้วเลยไปข้อที่สามแทน และทำเครื่องหมายไว้ในข้อที่สามอย่างไม่ลังเลเมื่อข้อความที่กล่าวไว้เป็นสิ่งที่เธอเองก็ไม่ได้ต้องการจากเขาเช่นกัน

‘ลูกจ้างไม่มีสิทธิ์ในสมบัติของนายจ้างแม้แต่บาทเดียวนอกจากเงินที่จะได้เป็นค่าตอบแทนตามที่ตกลงกันไว้ แม้ว่าจะจดทะเบียนสมรสกันแล้วอย่างถูกต้องตามกฎหมายแล้ว’

หญิงสาวไล่สายตาตามอักษรที่ไล่เรียงเป็นข้อๆ และทำเครื่องหมายไว้ในข้อที่เธอรับได้ ก่อนจะชะงักอยู่ที่สองข้อสุดท้าย เป็นข้อความเกี่ยวกับเงินค่าจ้างที่เธอจะได้จากการรับจ้างเป็นภรรยาของเขา

_______________________