ลิขสิทธิ์มาร
ทะ...ทำบ้าอะไรของคุณ ญารินดาว่าพลางยกหลังมือขึ้นปาดริมฝีปากที่เปียกชื้น ก็อยากหาผัวรวยไม่ใช่เหรอ ฉันก็รวย #นิยายเรื่องนี้จะทำให้คุณยิ้ม #ขำ #ฟิน #เขิน #จิกหมอน #บิดตัวเป็นเลขแปด
ผู้เข้าชมรวม
309,104
ผู้เข้าชมเดือนนี้
27
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
“อะไรๆ ก็ยืมเงินคุณก่อน เงินเดือนแค่นี้ ถ้าไม่ถูกล็อตเตอรี่รางวัลที่หนึ่ง ฉันคงต้องหาสามีรวยๆ สักคนล่ะมั้ง ชาตินี้... ถึง...จะ...ใช้...หนี้...คุณ...หมด” ท้ายประโยคหลุดออกมาแบบคำต่อคำ เมื่ออยู่ๆ เปลวไฟก็ลุกพรึบในดวงตาของคนที่เธอสนทนาด้วย
ตึง!
เกิดเสียงดังขึ้นเมื่อชายหนุ่มออกแรงดันร่างเธอจนแผ่นหลังกระแทกเข้ากับผนังไม้ด้านหลัง
ความเจ็บเพียงเล็กน้อยที่ได้รับไม่ได้ทำให้เธอหวั่นใจได้เท่ากับใบหน้าถมึงทึงที่ลอยอยู่ไม่ห่าง
อยู่ใกล้กันแบบนี้ มันเหมือนกับดวงตาคู่นั้นจะเผาเธอให้ลุกไหม้ทั้งเป็น
มือหนาที่กำรอบต้นแขนเพิ่มแรงบีบมากขึ้นเมื่อเธอพยายามดิ้นรนหนี
“คุณ...อื้อออ” คำพูดของเธอถูกกลืนหายไปฉับพลันเมื่อ
ใบหน้าคมคายโฉบเข้ามาใกล้ กดริมฝีปากสีกุหลาบแนบลงมากับกลีบปากของเธอ
ขบเม้มอย่างรุนแรง บ่งบอกอารมณ์ของคนกระทำได้อย่างดี ญารินดาพยายามเบี่ยงหน้าหนีทว่ามือข้างหนึ่งที่ใช้กดไหล่เธอไว้ก็เคลื่อนขึ้นมายึดช้อนท้ายทอยไว้ไม่ให้เธอทำอย่างที่ต้องการได้
“อื้อออ” ปลายลิ้นที่แทรกเข้ามาทำให้หญิงสาวตระหนกจนต้องครางประท้วงในลำคอ
มือเล็กพยายามผลักไสเขาออกห่าง แต่นอกจากร่างหนาจะไม่ได้ถอยห่างไป
ชายหนุ่มกลับดันร่างเข้ามาดันเธอให้ผนังด้านหลัง
กักกันเธอไว้ด้วยกายแกร่งราวกับป้อมปราการ
“ทะ...ทำบ้าอะไรของคุณ" ญารินดายกหลังมือขึ้นปาดริมฝีปากที่เปียกชื้นเมื่อเขายอมถอนริมฝีปากออกไป
ก่อนจะร้องขึ้นทั้งๆ ที่ยังหอบหายใจ
“ก็อยากหาผัวรวยไม่ใช่เหรอ”
“แล้วยังไงคะ”
เขาแค่นหัวเราะ
ท่าทางที่ดูจริงจังทำให้เธอหวั่นใจอย่างบอกไม่ถูก
“ฉันก็รวย”
ร่วมพูดคุยกัน สอบถามนิยาย และเล่นเกมชิงของที่ระลึกได้ที่แฟนเพจ 'สุนิตย์ ดอกเหมย' นะคะ
ผลงานอื่นๆ ของ สุนิตย์ / นิลยา / เพลงพยัพ ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ สุนิตย์ / นิลยา / เพลงพยัพ
ความคิดเห็น