คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : คำสารภาพ
พลับพลาั่วราวพอแ่บัแไ้ถูั้ึ้น เหล่าเสนาบ้าแลใร่ราาแทบะทุนาม ะเ้ออบ่าแลูสนธยา ที่ำลัสั่าร ให้นำเศษผ้าเ่าและเปลือไม้ำนวนมา ้มลไปในหม้อิน
เมื่อมันเปื่อยยุ่ยไ้ที่ ึนำมันไปรอเทบนระ้หวายาแให้แห้นเ็มลานพระหน้าปราสาทประูทัษิ
ท้าวเ้าเหนือหัวอใร่พินิใไม่อยู่ สั่ให้้ารารับใ้ ไปนำมาใหู้
“้อรอาให้แห้แล้วใ้หินัให้เรียบ ็พอะเียนไ้พุทธะเ้า่ะ” สนธยาราบทูลวาม
“แล้ว ระไรนะารเรีย ินสอ นี่รือ”
“นี่เรียระาษพุทธะเ้า่ะ ส่วนนั่นเรียินสอ”
สนธยาี้นิ้วไปทาทหารที่ำลับผถ่านลุเ้าับินเหนียว ำลั่วนแหย่ลไปในรูไม้ไผ่หลาวป่า ้นเล็ๆ นาเท่าินสอ ที่สนธยาพอะนึไ้ หาะหาไม้ยานัที่ะเาะรูเรว่า้อายอีรอบเพื่อลับไปเอาสว่านมาแน่แท้
หลายวันนานโนลืมเรื่อำไลำแล ระาษินสอ็พอใ้านไ้ แม้ัวระาษะสีไม่าวมานั แถมรุระผิวไม่ลื่นเท่าที่วร แ่สนธยา็พอใในฝีมือน ัแใ้ปลายริมๆ รีเ้าับระาษ ัเป็นแผ่นๆ ึ้นทูลเล้าถวาย
วันนั้นทั้วันทั่วท้อพระโร่าันอาสา ฟัออราปรามเียรสอนวารูปแมวลอ่ำวัน
แผ่นป้ายระาษรูปแมวถูิทั่วพระนรพุาม ประาศามหาแมวออ์เ้าฟ้ารัทายาท ยัวามสนใแปลา่อผู้ผ่านไปผ่านมา
“ัลอรานรล้มเนื้อล้มสมั่น ประทานเบี้ยผ้าแพร ารอวยยศให้ออราปรามเียรเสียอย่าให้ื่อ”
านเลี้ยลอถูัึ้น......
“พระราทานแพรสิบั้ สัวาลย์รอยศ แลเวียอาศัยหนึ่ปราสาทราถานั้นใน ้าทาสสี่น”
เสียออาโวหารประาศลาานเลี้ยลอ ทุน่าื่ม่าินวบนไ้ที่ ึบ้าอัวบ้าฟุบหลับาโ๊ะ็มี
ออราปรามเียรนใหม่ ำพึ่รู้ว่าเวียอาศัย ็ือห้อนอนหรือห้อบรรทมนี่เอ
โยมี้ารับใ้เป็นายรร์อีสี่น ไว้อยเรียไว้ใ้สอย หาแ่วามสุมัหลระเริเินระวััว
สุภาษิว่า อย่าทำัวเ่นะเป็นภัย ใ้ไ้ทุยุทุสมัย สนธยาื่มเหล้าหนัไปหน่อย แม้้าทาสะเป็นอนที่พาลับมานอน แ่ไหนเลยะล้าืนำสั่อ์พระวิายิท ที่้อะินับสนธยาอยู่นานแล้ว
สนธยาุปัุ๊เป๋หายผึ่ไปบนเีย ้วยฤทธิ์น้ำันทร์หรือเหล้าป่า อ์พระทร่าายำยำายโบราแท้ๆ อสามศอ เินระุหนวระุล้ามเ้ามา แ่สะบันิ้วไล่เบาๆ พว้าทาส็ลัวถอยหลัแทบเผ่นระเิ
อ์พระทยืนแสยะยิ้มใร่อบใยิ่นั หาวันนี้ัสมใสัรา ให้สาสมเพียรว้าหลายรอบแ่ิ้อมีอุปสรรทุที
ว่าแล้วึไม่รอ้าเ้าไปใ้ำลัหาไ้ทะนุถนอม ับัวสนธยาายเอวเอสอยู่แล้วพลิว่ำื้อๆ สนธยาแม้ะเมาแ่็รับรู้วามผิปิ
“อารายวะ” เอ่ยปาปรือาเหลียวหลัมอู เท่านั้นวามเมาแทบส่าสิ้น เมื่อเห็นหน้าผู้อยู่เบื้อหลั ำรีบิ้นรนัืนเป็นพัลวัน
หลัมือหนาๆ ออ์พระทฟาาเ้าไปที่หน้านปาแ สนธยาเมา้วยอยู่แล้ว หัวทิ่มเียแบบไม่้อสสัย
อ์พระทไม่รีรอเสือะะปบเหยื่อ ระโเ้าไประาผ้าโระเบนยื้อึ
สนธยา่อให้อบวามใร่นาไหน แ่ถ้าอะไรที่ไม่ใ่็ไม่เอา้วย ึัืน่อสู้เอาัวรอ
แ่ร่าบาหรือะสู้ร่าหนา ร่าหนาๆ ออ์พระทใ้เพียแ่มือเียว็รวบสอมืออสนธยามาไว้หลั ใ้อีมือระาเ็มัึผ้าโระเบน ันร่าเปลือยเปล่าอสนธยาไปิอบเีย
สนธยาใ้เรี่ยวแรเท่าที่มีิ้นรน แ่เหมือนะเ้าทาอมาิส์เยี่ยพระทยิ่อบใ อ์พระทรีบัแปลผ้านุ่นไม่รอ้า…..
“ถวายบัมพระเ้า้า”
เสียทาส้านนอำให้้อะัาร
“บับหมูะหามเสือเอาานเ้ามาสอ” อ์พระทไม่สบอารม์ยิ่ันร่าสนธยาทิ้ไปบนเีย รวบผ้านืนั่เิมำออไปรับหน้า
“โธ่เว้ย เหุใอ์พระพี่ถึระทำเยี่ยนี้ มันเป็นนอไอ้พระฤษ์นะ เ้าพี่็เห็น หรือว่าอ์พระพี่็พอใมันระนั้นรึ ลืมาินเสียสิ้นแล้วรึพระพี่”
ผั๊วะ! วาาที่เินะฟัอ์พระไพรรับเ้าาให่เือนสิน้อายในสายเลือ พร้อมี้หน้ามือสั่นเทา หันหลัเินาไป้วยหมำพูำา
อ์พระทสะบัหน้าลับมอามพลาเอานิ้วมือปาเลือที่ลบปา หาระลึไม่ หันหลัลับเ้าเวียบรรทม หมายะสำเร็ามิน
สนธยาเห็นวนัวเป็นแน่แท้หมหนทา ำหมุนำไลืนร่าแมว ระโนลหน้า่าลัเลาะลับไปหาอ์พระฤษ์ผู้เป็นที่รัโยไม่ลัเล
ุ่บ...ทันทีที่สี่เท้าระโนลพื้น อ์พระฤษ์รออยอยู่ทุ่ำืน ไหนเลยะพลาโอาส ับอุ้มึ้นมา้วยับไว
แม๊ววววว แม๊วววววว แมวสนธยาร้อเป็นารให่ใระีใใร่ะไนารยาะบอ วามปลอภัยวามอบอุ่นในยามนี้ มันแทบะสื่อภาษาแมวว่าไม่อยาาไปไหนเสียเหลือเิน
“ไระนั้นรือ สนุพอหรือยัเ้า” อ์พระฤษ์อุ้มแนบอถามวามนน่าใ
แมวสนธยาเอียหัวสบาวลมๆ ร้อ้วยสำนึผิ
“ราหนาอ์พ่อปู่ฤาษีาไฟัไม่บอารำแล ว่าอยู่เพียเ็ืนระนั้นรือ”
แม๊วว แม๊ววววว แมวสนธยาร้อออมาเป็นารให่ าร้วยทุอย่าลับลายเป็นอ์พระฤษ์รับรู้ทุอย่า แ่้วยวามรัที่มีำเลยปล่อยหวัเพียอยูอยู่ห่าๆ
“ไอ้สีไอ้สุ เรียมลอน้ำอุ่น ้วยแมว้ามีแ่ลิ่นน้ำันทร์ ้าั้อทำวามสะอาเสีย”
ไอ้สีไอ้สุ เ้ามาราบรับสนอบัม แมวสนธยาเบิาโพล เพราะสอ้ารับใ้นี่ือนอ์เหนือหัวประทานให้
“แล้วเรื่อาร้วยอ์พระไพรรัเล่าพุทธะเ้า้า”
“ารนี้เราััารเสียเอ อบใพวเอมา”
แม๊ววว แม๊ววววว แมวสนธยาแทบะร้อออมา้วยวามสำนึ ทุอย่าไม่ใ่เรื่อบัเอิ
ารมาออ์พระไพรรั ทำให้เามีโอาสรอ มี่วเวลาหลบหนีออมาไ้เพราะอุบายอพระฤษ์เป็นแน่แท้
“หืมมม ว่าแ่ะอบแทน้าบ้าไม่ไ้หรือ” อ์พระฤษ์อุ้มแมวสนธยาลบ่อน้ำอุ่น
“แบบแมวเมื่อราที่แล้ว เ่นนั้น้า็สุโไม่หวัให้เ้าั้อำแลเลยหนา”
แม๊วววววววววววว....!!! แมวสนธยาสะเิในพอาโเป็นไ่ห่าน ไม่ใ่เพราะน้ำมันร้อนเิน แ่อายที่ถูับไ้ว่าลัหลับอ์ท่าน
อร๊ายยยยยยย.....หาเป็นมนุษย์อีราะหน้าแล่ำไม่น้อยเลยเทียว
ความคิดเห็น