คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #73 : สัมภาษณ์พิเศษชาวหอพักเมี้ยวๆ
สัมภาษณ์พิเศษชาวหอพักเมี้ยวๆ
คุณ : สวัสดีครับ ผมนิชคุณ
วันนี้ได้รับมอบหมายให้เป็นผู้ดำเนินการสัมภาษณ์ชาวหอพักเมี้ยวๆ
แทค : เห จริงเหรอ~
คุณ : นายมาทำอะไรที่นี่
ต้องไปทำงานไม่ใช่หรือไง (เหล่มอง)
แทค : มาเฝ้านายนั่นแหละ
ขืนฉันเผลอเดี๋ยวนายก็หายแว้บไปอีก
คุณ : ฉันเป็นคนนะ จะแว้บไปแว้บมาได้ยังไง
แทค : ไม่มีอะไรที่นายทำไม่ได้เหรอกคุณ
โดยเฉพาะไอ้เรื่องแว้บไปแว้บมานี่ของถนัดนายเลย
คุณ : เอาเถอะ วันนี้ทุกคนเขาไม่ได้จะมาดูเราเถียงกันนะ
ถ้าจะอยู่ก็ไปนั่งอยู่มุมห้องโน่นเลย เขาจะสัมภาษณ์กัน เอาล่ะครับท่านผู้อ่านทุกท่าน
เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา ขอเชิญทุกท่านพบกับชาวหอพักเมี้ยวๆ
แทค : รุ่นที่ 1 (แปะๆๆ ตบมือ)
ทั้ง 7
คนเดินเข้ามาในห้อง
แจ็คสัน : อะไรฮยอง ทำไมต้องมีรุ่น 1 ด้วย
นี่คิดจะมีรุ่น 2 อีกเหรอ
แทค : ก็แหงสิวะ ชีวิตต้องกินต้องใช้
แล้วเมื่อไหร่พวกแกจะย้ายออกไปสักที รีบๆ ไสก้นออกไปได้แล้วโว้ย
แบมแบม : อะไรฮะ นี่ฮยองเกลียดพวกผมแล้วเหรอ
(ตีหน้าเศร้า)
แทค : ไม่ต้องมามารยา ฉันไม่หลงกลแกเหรอก
(ผลักหัวแบมแบม)
แบมแบม : ยูคยอม แทคยอนฮยองว่าฉันมารยาอะ
ยูคยอม : ทีหลังก็เล่นให้เนียนกว่านี้สิครับ
แบมแบม : (กลอกตาแล้วนั่งลงเซ็งๆ)
จูเนียร์ : พอๆ วันนี้มาให้สัมภาษณ์กันไม่ใช่หรือไง
เข้าเรื่องได้แล้วน่า คุณฮยองเริ่มเลย
คุณ : โอเค เริ่มเลยนะ คำถามที่ 1
คำถามนี้มาจากคุณป้าซอยถัดไป
ขอถามยองแจว่าในตอนแรกที่ย้ายเข้ามาแล้วไปเดินสำรวจถนนคนเดียว
ถ้าให้พูดจากใจจริงแล้วไม่ได้อยากไปคนเดียวใช่ไหม
เพราะตอนนั้นนายเดินหลงทางอยู่ตั้งนาน
ยูคยอม : โอ๊ะ วันนั้นฮยองหลงทางด้วยเหรอ
แบมแบม : ผมว่าแล้ว
แจ็คสัน : นายไปสำรวจถนนมาตอนไหนวะ ไม่เห็นรู้เรื่องเลย
ยองแจ : (ทำหน้าเซ็ง) แต่ละคน
เป็นห่วงเป็นใยผมเหลือเกิน ถ้าให้ตอบตามความจริงคือตอนนั้นผมหาเหตุออกจากหอไปงั้นเองแหละ
ในหอมีแต่คนไม่เต็มบาททั้งนั้น ผมคิดจริงๆ นะว่าคนธรรมดาๆ อย่างผมอยู่กับพวกประหลาดพวกนี้ไม่ได้หรอก
หลงทางกลับหอไม่ถูก ยังดีกว่าหลงทางหาสติกลับมาไม่เจอใช่ปะล่ะ
มาร์ค : ฉันก็ไม่เห็นว่านายจะมีมาตั้งแต่แรก
คุณ : คำถามข้อที่ 2 จากนิรนาม ถึงแจ็คสัน ตอบมาตามตรงนะ
ว่าจริงๆ แล้วเป็นคนขี้งอนขี้อิจฉาขี้ใจน้อยขี้หวงใช่ไหม
แทค : มาเป็นจตุรขี้เลย
แจ็คสัน : คำถามนี้จากไอ้เจบีใช่ไหม แกใช่ไหมคนถาม
(หันไปชี้หน้า)
เจบี : เห้ยไม่ใช่ ทำไมต้องเป็นฉันวะ
แจ็คสัน : ก็มีแต่แกแหละที่ชอบทำฉันขายหน้าต่อหน้าคนอื่นอะ
จูเนียร์ : ตอบสิ ตกลงกันแล้วนะว่าจะตอบแต่ความจริง
แจ็คสัน : (หน้าตาไม่พอใจ) จริงๆ แล้วก็ ก็...
ก็มันปกติมนุษย์ปะล่ะ!
ยองแจ : ตอบคำถามด้วยฮยอง
แจ็คสัน : ชิ
ยูคยอม : อย่าถ่วงเวลาครับ หน้ากระดาษมีน้อย
แจ็คสัน : เออๆๆ เออ! ฉันแม่งเป็นทุกขี้แหละพอใจยัง
ยองแจ : รวมขี้เหร่ด้วย
แจ็คสัน : ปั๊ดเตะหัวทิ่ม
เจบี : นั่นไง ขี้งอนมาละ
แจ็คสัน : ทำไมอะ ก็ถ้าไม่รักไม่แคร์ฉันจะเป็นไหม ฉันก็เป็นกับเฉพาะคนที่ฉันแคร์นั่นแหละโว้ย!
แบมแบม : อุ๊ย หน้าแดงด้วย
มาร์ค : จริงๆ แล้วเขินนะนั่น
แจ็คสัน : หุบปากไปเลย!
คุณ : คำถามข้อที่ 3 ถามเจบี จริงๆ แล้วรักจูเนียร์เกินเพื่อนมาตั้งนานแล้วใช่ปะ
เจบี : คำถามข้อนี้จากใคร
แทค : เห้ยๆ เขาถามให้ตอบ ไม่ใช่ถามให้ถามกลับ
คุณ : จากนิรนาม
เจบี : คำถามต่อๆ ไปคงมีแต่นิรนามแหงๆ
จูเนียร์ : ตอบด้วยครับ
เจบี : (มองหน้า) พูดเพราะผิดปกตินะ
มาร์ค : ลีลา เป็นคนบอกทุกคนเองแท้ๆ ว่าให้ตอบตามความจริง
ไม่อยากตอบก็ไม่ต้องตอบ
เจบี : (เหล่มองมาร์คแล้วกระแอม)
ตั้งนานคือตั้งแต่เมื่อไหร่ล่ะ
แจ็คสัน : วุ้ย ตั้งแต่เมื่อไหร่ก็แล้วแต่สิวะ
ตั้งแต่เกิดเลยก็ได้ ลีลาจริงๆ แหละเว้ย เนียร์ จริงๆ มันไม่รักนายเหรอก
ข้ามแม่งไปเลย รำคาญ
จูเนียร์ : เดี๋ยวสิ
เจบี : ตามความจริงก็คือเพิ่งมารู้ตัว ตอนที่รู้สึกว่านายคิดกับฉันเกินเพื่อนนั่นแหละ
(หันไปบอกจูเนียร์)
จูเนียร์ : จะบอกว่าถ้าฉันไม่ชอบนายก่อน
นายก็จะไม่คิดอะไรกับฉันงั้นสิ
เจบี : คงงั้นมั้ง
ยองแจ : ใจร้ายชะมัด
แจ็คสัน : พอๆๆ ไอ้คู่นี้อาศัยรายการส่วนรวมหาผลประโยชน์ส่วนตัวนี่หว่า
ข้ามไปข้อต่อไปเลยคุณฮยอง
แทค : คำถามข้อที่ 4
แจ็คสัน : ฮยองชื่อคุณเหรอ
แทค : (ป้าบ โบกหัวแจ็คสันจนหน้าทิ่ม) คุณเหนื่อยแล้ว
ฉันเลยมารับหน้าที่แทน
คุณ : (กลอกตาเซ็งๆ)
แทค : คำถามข้อที่ 4 จากโดฮี แบมแบม ตอนเด็กๆ นายออกจะเป็นน้องชายใสๆ
ที่มีรอยยิ้มงดงามแท้ๆ ทำไมโตมาถึงกลายเป็นตัวแสบไปได้
ทำไมรอยยิ้มที่เหมือนแสงอาทิตย์นั่นกลายมาเป็นรอยยิ้มปั่นหัวชาวบ้านล่ะ
ทำไมนายถึงเติบโตมาเป็นคนแบบนี้ ฉันไม่อยากจะเชื่อเลย
เอาแบมแบมตัวน้อยของฉันกลับคืนมานะ! เอ่อ
ฉันว่านี่ออกจะเป็นความคับแค้นใจมากกว่าจะเป็นคำถามนะ เอ้า แบมแบมตอบซิ
ยูคยอม : ผมไม่เห็นว่าแบมแบมจะเปลี่ยนไปตรงไหนเลย
ยองแจ : อย่างนายอะ ต่อให้แบมแบมมันลุกมาเอาผ้าขาวม้าพันคอ
เอาดอกไม้ทัดหูรำ นายก็คิดว่ามันเป็นคนเดิมนั่นแหละ
แจ็คสัน : แล้วมันเกี่ยวอะไรกับผ้าขาวม้าพันคอวะไอ้ยองแจ
(กัดฟันพูด)
คุณ : ฮ่าๆๆๆๆๆ
แบมแบม : ก็ดูสิว่าผมเติบโตมาในสภาพแวดล้อมแบบไหน
(แบมือมองหน้าเหล่าฮยองไล่ไปทีละคน)
มาร์ค : โลกมันก็โหดร้ายแบบนี้แหละ
(ตบไหล่แบมแบมทำหน้าเห็นใจ)
แทค : คำถามข้อที่ 5 เห้ยๆ
ข้อนี้มันติดเรตนะเนี่ย แถมจะสร้างความวุ่นวายหรือเปล่าวะ
คุณ : ไหนๆ (ชะโงกหน้ามอง) โอ๊ะ อ่านเลยแทคยอน
อ่านเลยๆ (ยิ้มสนุก)
แทค : อะแฮ่ม คำถามข้อนี้จากนิรนาม ถามมาร์ค
แบมแบม : เดี๋ยวนะ ติดเรตเหรอฮะ
แทค : นิดนึง
มาร์คจงสารภาพมาซะว่านายจูบกับใครในหอไปบ้าง
............................................
กริบ เหล่าผู้ถูกสัมภาษณ์มองหน้ากันเลิ่กลั่ก
มีมาร์คนั่งนิ่งสีหน้าครุ่นคิด
แจ็คสัน : เดี๋ยวๆ ใครในหอไปบ้างนี่คือมากกว่าหนึ่งใช่ไหม
แทค : ถามเจ้าตัวเองดิ
มาร์ค : (ยกนิ้วขึ้นนับ) ก็มีแบมแบม แจ็คสัน
แล้วก็ยองแจ จูเนียร์แค่จุ๊บแก้ม
ไบรอัน : อะไรนะ!!! (ลุกพรวดมาจากหลังกล้อง)
นาย! ตอนไหนอะไรยังไง! (มองหน้ามาร์คที่กำลังยิ้มกรุ้มกริ่ม
แล้วหันไปมองยองแจอึ้งๆ)
ยองแจ : เอ่อ คือ
จูเนียร์ : เรื่องจริงเหรอเนี่ย
ไบรอัน : นาย! พวกนาย
นี่มันอะไรกัน พวกนายไปจูบกันตอนไหน!
แทค : ไบรอัน อย่าโวยวายสิวะ
ไบรอัน : ยองแจ!
ยองแจ : อะไรเล่า ก็ฉันไม่ได้ตั้งใจนี่!
ไบรอัน : (อึ้ง)
แจ็คสัน : มายก้อด
ไบรอัน : อ ธิ บาย มา
แทค : เห้ยๆ พวกเรากำลังอยู่ในรายการสัมภาษณ์นะ
ไบรอัน : สนที่ไหนล่ะ ห้องของผม กล้องก็ของผม
ไมค์นี่ก็ของผม ยองแจอธิบายมา
ยองแจ : อย่ามาทำท่าข่มฉันนะ ฉันไม่ได้ทำอะไรผิดสักหน่อย!
ไบรอัน : นายจูบกับมาร์ค!
ยองแจ : ก็บอกว่าไม่ได้ตั้งใจไงเล่า ถ้าไม่ฟังก็ไปไกลๆ เลย!
ไบรอัน : ก็บอกให้อธิบายมาอยู่นี่ไง
มาร์ค : ใจเย็นๆ น่า
ไบรอัน : อย่ามาจับฉัน ถ้าฉันรู้ว่านายทำอะไรไม่เข้าท่า
ฉันเล่นนายแน่
มาร์ค : (เลิกคิ้ว) โหดแฮะ
เจบี : เห้ย ตั้งสติหน่อยดิวะไบรอัน คิดว่าสองคนนี้จะมีอะไรกันจริงๆ
หรือไง
ไบรอัน : ก็เพราะฉันไม่เคยคิดนี่แหละ แม่ง
เอาเวลาไหนไปจูบกันวะถามจริง
มาร์ค : ก็ตอนนายไม่อยู่อะนะ ถ้าจะพูดกันตามตรง
จูเนียร์ : มาร์คฮยอง!
คุณ : เลิกเล่นสักทีน่า คำถามนี้ลากยาวแล้ว อธิบายไปสักทีมาร์ค
มาร์ค : (ยิ้มขำ) ก็ได้ๆ ยองแจ
(มองยองแจที่สะบัดหน้าหนีไปอีกทาง) ก็ได้ ฉันพูดเอง
ก็แค่ฉันไปหาอะไรกินในครัวตอนยองแจกำลังทำกับข้าวอยู่
พอดีหมอนั่นทำทัพพีหลุดมือฉันก็เลยพุ่งไปจะช่วยรับ ต่างคนต่างจะรับ เลยกลายเป็นฉันไปคว้ากอดยองแจที่รับทัพพีได้พร้อมกัน
พอหมอนั่นหันหน้ามา ด้วยความที่มันใกล้กันมากปากเลยชนกัน นับเป็นจูบไหมล่ะ (ยิ้ม)
ไบรอัน : แล้วได้จ้องตากันต่อไหม
มาร์ค : จ้องอะไรล่ะ ยองแจผลักฉันออก ชจนหงายหลังไปชนตู้เย็น
เจ็บหลังไปทั้งวันเลย (หัวเราะ)
คุณ : เอ้า เคลียร์ละนะ ยองแจเลิกทำหน้างอได้แล้วน่า
ไบรอันกลับไปอยู่หลังกล้องเลย
ยองแจ : จบนี่เมื่อไหร่ผมจะฆ่าคน
แบมแบม : ดีนะฮะที่ไม่ใช่เจบีฮยอง
ไม่งั้นมาร์คฮยองต้องโดนเฉาะปากเลือดแน่ๆ เลย
เจบี : ไม่พูดก็ไม่มีใครว่านายเป็นใบ้นะแบมแบม
แทค : เอาล่ะก่อนที่การสัมภาษณ์คราวนี้จะล่มไปซะก่อน เราไปต่อกันที่คำถามข้อที่
6 กันเลยละกัน คำถามข้อนี้มาจากกีตาร์แมนบี เดี๋ยว
นายจะใช้ชื่อให้มันเดายากกว่านี้หน่อยไม่ได้หรือไงวะ
ไบรอัน : ไม่ได้หรอก ชื่อในวงการผมมีชื่อเดียว
แทค : แล้วมันมีข้อกำหนดไหนบอกว่าต้องใช้ชื่อในวงการ
(ตีนกาสั่นระริก)
คุณ : เอาน่า อ่านคำถามได้แล้ว
แทค : ถามจูเนียร์
จูเนียร์ : ผมเหรอ ทำไมเป็นผมล่ะ (ทำหน้างง)
ไม่ได้จะถามยองแจเหรอ
แทค : ถามว่า อ้าวๆ ติดเรตอีกแล้วครับท่าน
นี่มันอะไรเนี่ย ฟิคเรื่องนี้มันอยู่ในเรต น13 นะพวกแกไม่รู้หรือไง ขนาดฉาก NC ยังไม่มีเลย
มาร์ค : ไม่ใช่ไรท์บอกว่าจะแอบเขียนไว้ในตอนพิเศษในเล่มเหรอ
คุณ : พูดแบบนี้เพราะรู้ว่าตัวเองรอดแน่ๆ ไม่โดนฉากนี้สินะ
แจ็คสัน : (ลุกขึ้นถอดเสื้อแจคเก็ต)
ผมเสียสละตัวเองให้เอาไปเขียนได้นะ ถ้าต้องการ
ยองแจ : ฮยองจะ NC กับใครไม่ทราบ
อ๊กแคทเหรอ
ป้าบ
(แจ็คสันยกเท้าถีบยองแจจนตกเก้าอี้)
ยูคยอม : อย่าพูดแบบนั้นสิครับ ไรท์เขาไม่ได้บอกเลยว่าจะเขียน
(หน้าแดง)
เจบี : แต่ฉันคุ้นๆ เหมือนได้ยินไรท์พูดว่าจะมีแบบเซ็กซี่ๆ
นิดๆ หน่อยๆ นะ
ยองแจ : อ่า คู่แคทแจ็คสินะ
ป้าบ
ยองแจ : โอ๊ย มันเจ็บนะฮยอง ผมยังไม่ทันได้นั่งดีๆ เลย! (ลงไปกองกับพื้นอีกรอบ)
ไบรอัน : แจ็คสัน อย่าทำร้ายแฟนผมครับ
เดี๋ยวผมตัดบทคุณออกจากการสัมภาษณ์นะ (ลุกขึ้นยืนหลังกล้อง วางมาดเป็นพีดี)
แจ็คสัน : อุ๊ย แฟน แฟนหรา แฟนนนนน
แฟนตั้งแต่เมื่อไหร่หรา
โครม
(เก้าอี้ลอยมากระแทกหลังแจ็คสันจนหน้าคะมำ)
แจ็คสัน : โอ๊ย ไอ้ยองแจ
เกิดพลาดมาหัวร้างข้างแตกเลยนะโว้ย!
ยองแจ : พูดมาก (ชี้หน้าทั้งที่นั่งแหมะอยู่บนพื้น)
แทค : เงียบด้วยครับ ขอผมอ่านคำถามหน่อยครับ
นี่จะนอกเรื่องกันไปถึงไหนไม่ทราบ
แบมแบม : ตกลงคำถามว่าไงนะฮะ
แทค : คำถามคือถามจริงเถอะจูเนียร์
ฉากเลิฟซีนสุดร้อนแรงในนิยายขายดีของนายนั่นน่ะ นายเอามาจากชีวิตจริงใช่ไหม
แบมแบม : อุ๊บส์ (เหล่มองจูเนียร์)
จูเนียร์ : (นั่งนิ่ง เงียบกริบ สีหน้าเรียบเฉย)
เจบี : จริงเหรอ (เอียงไปหาจูเนียร์ ยิ้มตาวิบวับ)
โครม
(โดนจูเนียร์ผลักตกเก้าอี้ลงไปกองอยู่กับยองแจ)
แจ็คสัน : นิยายเรื่องไหนวะ เอามาอ่านบ้างดิ๊ ฮยองรู้ปะเรื่องไหน
(หันไปถามมาร์ค)
มาร์ค : อืม ที่เป็นกระแสในเน็ตเยอะๆ ก็มีสองเรื่องนะ
เรื่อง...
จูเนียร์ : มาร์คฮยอง (เรียกด้วยรอยยิ้ม)
วันนั้นที่ผมไปหาฮยองที่คอนโด ผมบังเอิญเจออะไรน้า
มาร์ค : (อึ้งไปนิดนึง) ฉันจำไม่ได้ละ
แจ็คสัน : เห้ย ได้ไงอะ
นี่มันแบล็คเมลกันต่อหน้าต่อตาเลยนี่หว่า เนียร์นายเจอไรที่คอนโดมาร์คฮยองวะ
ไม่ยอมเล่า!
คุณ : รู้สึกเหมือนมีคนพยายามจะนอกเรื่อง เพื่อที่ตัวเองจะได้ไม่ต้องตอบคำถาม
จูเนียร์ : คุณฮยอง! เราไม่เคยเป็นศัตรูกันเลยนะ
แทค : ตอบให้ไวเลยจูเนียร์ นอกเรื่องตลอดวันนี้จะจบไหม
พลัก โครม
(จูเนียร์หันไปผลักเจบีที่กำลังจะลุกมานั่งเก้าอี้คืน จนร่วงตุ้บลงไปที่พื้นเหมือนเดิม)
จูเนียร์ : ก็ ก็...
แจ็คสัน : ความจริงนะเว้ย ความจริง
จูเนียร์ : ก็บางส่วน (หน้าแดงวาบจนต้องก้มหน้าหลับตาหนี)
ยองแจ : จริงเหรอเนี่ย! (ตะโกนมาจากบนพื้น)
ไอ้ฉากที่เอาเนคไทด์มัดข้อมือด้วยเหรอฮยอง!!! (แหกปากตาโต)
แจ็คสัน : โอ้มายก้อด (ตะลึงขั้นสุด)
ยูคยอม : (สะกิดมาร์ค) นิยายเล่มนั้นชื่อเรื่องอะไรเหรอครับ
(กระซิบ)
แทค : พอๆ เดี๋ยวเรตจะเกิน 13+
คุณ : ฉันว่าเกินมาสักพักใหญ่ๆ ละนะ
แทค : คำถามข้อที่ 7 ถามยูคยอมนะ
ถามว่าความจริงแล้วที่นายชวนแบมแบมไปวิ่งตอนเช้าตลอด เพราะนายเองก็คิดว่าแบมแบมกินเยอะจนหน้าบานและอ้วนเกินไปแล้วสินะ
ยูคยอม : ไม่จริงนะ ไม่จริง ผมไม่เคยคิดแบบนั้นเลย!
แทค : คำถามจากไก่น้อย
แจ็คสัน : ไก่น้อยนี่มันใครวะ
แบมแบม : แน่ใจนะฮะว่าไก่น้อยอะไรนี่ไม่ได้คิดจะหลอกด่าผม
(ปากกระตุก)
ยูคยอม : ผมแค่อยากให้แบมแบมออกกำลังกายจะได้แข็งแรง
อีกอย่างเราจะได้ใช้เวลาด้วยกันสองคน
แบมแบม : (เริ่มยิ้ม)
ยูคยอม : แบมแบมน่ารักอยู่แล้ว แก้มยุ้ยๆ แบบนี้ใครเห็นก็มันเขี้ยว
ถึงผมจะไม่อยากให้แบมแบมเอาแก้มยุ้ยๆ ไปอวดใคร แต่ผมก็รู้นะว่าไดเอทหน้ามันลำบาก
ต่อให้หน้าบานปากบวมยังไง ผมก็ว่าน่ารักอยู่ดี (ยิ้มตาหยี)
โครม (ยูคยอมลงไปกองที่พื้นรวมกับยองแจและเจบี)
ยูคยอม : แบมแบมถีบผมทำไมอะ (หันหน้ามาน้ำตาคลอ)
แบมแบม : หึ หึ หึหึหึ (หัวเราะไหล่ไหวข้างนึง)
แจ็คสัน : หวิดแล้วไอ้หมายักษ์
ร่วงไปเมื่อกี๊เกือบหัวทิ่มไปหาฟันไอ้เจบี
เจบี : อีกแล้วนะสั้น
(เงยหน้าพูดเสียงเรียบมาจากบนพื้น)
แจ็คสัน : สั้นบ้าไรฟระ นี่มันความสูงมาตรฐาน
ยองแจ : มาตรฐานมาริโอ้กระโดดเหยียบเห็ดเหรอฮยอง
แจ็คสัน : โหยองแจ พูดงี้ฉันเจ็บพอๆ กับไอ้เนียร์เวลาถูกบอกว่าหน้าเหี่ยวเลยนะเว้ย
จูเนียร์ : แล้วมันเกี่ยวอะไรกับฉันไม่ทราบ!
คุณ : พูดเหี่ยวในที่นี้มันจะกระทบสองนะ
แทค : แล้วนายจะไปชี้ทางมันทำไมไม่ทราบ!
เจบี : ด่าฉันไม่เคืองเท่าด่าแฟนฉันนะ
แจ็คสัน : อ๋อเหรอ เอาเลยมะ ใจปะล่ะ เอาปะล่ะ
(ลุกขึ้นเดินกร่างๆ ไปหา)
เจบี : เอาเด่ะ นึกว่ากลัวเหรอ
ความสูงไม่พัฒนามากี่ปีแล้วล่ะ (ลุกขึ้นลูบกำปั้น)
แจ็คสัน : ปากงี้ต้องเจอกันหน่อยแล้ว
ยูคยอม : เราอยู่ระหว่างสัมภาษณ์กันนะ อย่าทะเลาะกันสิ
เจบี+แจ็คสัน : เป่า ยิ้งงงงงง
พรึบ (ไฟดับ)
แบมแบม : โอ๊ะ เอาแล้วเหรอ
ไบรอัน : Happy Birthday To You, Happy Birthday To You (ถือเค้กปักเทียนเข้ามา)
ทุกคน : Happy Birthday Dear Yugeom, Happy Birthday To Youuuuuu
ยูคยอม : เดี๋ยวๆ นี่ นี่เซอไพรส์ผมเหรอ
แบมแบม : เป่าสิ นายไม่เป่าฉันเป่านะ อธิษฐานด้วย
ยูคยอม : (หลับตาอธิษฐาน) ฟู่ววว
ไฟสว่างเหมือนเดิม
ทุกคน : สุขสันต์วันเกิดยูคยอม!
ยูคยอม : ฮ่าๆๆ ขอบคุณ ฮ่าๆๆ พวกฮยองนี่นะ
ยองแจ : น้ำตาคลอจะร้องไห้อีกแล้ว
ยูคยอม : ผมเปล่านะ อย่ามาล้อแบบนี้สิเดี๋ยวคนอื่นๆ ก็...
มาร์ค : (ยื่นผ้าเช็ดหน้าให้
กระพริบตาใส่ด้วยสีหน้าเห็นใจ)
ยูคยอม : นั่นไง
แบมแบม : โอ๋ๆ ยูคยอมอ่า ไม่เอานะโอ๋ๆ
(ลูบหลังอย่างปลอบประโลม)
เจบี : โตแล้วนะยูคยอม อย่าร้องไห้ง่ายๆ สิ
จูเนียร์ : นายต้องตัดเค้กนะ อย่ามัวแต่ร้องเลย
แจ็คสัน : ไหนตอนแรกบอกว่า จะถามคำถามว่าวันเกิดยูคยอมอยากได้ของขวัญอะไร
แล้วพวกเราทำเป็นจำไม่ได้ไงว่าวันนี้วันเกิดมัน
ไบรอัน : ก็ใครล่ะนอกเรื่องจนออกทะเลเละเทะไปหมด
ฉันกลัวจะล่มซะก่อนน่ะสิ
ยองแจ : ถ้าทำตามที่วางแผนกันไว้ได้ หมอนี่ร้องไห้น้ำตาท่วมห้องแน่ๆ
แบมแบม : แค่นี้ก็ตาแดงแล้ว
คุณ : โอ๋ๆ ยูคยอม ฉันมีของขวัญให้นายด้วย
ยองแจ : บัตรเงินสด!
แจ็คสัน : ฮือๆๆ คุณฮยอง ฮืออออ โฮฮฮฮ
มาร์ค : เวอร์ไป
เจบี : แล้วนายจะพยายามบีบน้ำตาทำไมจินยอง
(มองคนรักตาเป็นขีดเดียว)
แทค : อะนี่ ของขวัญนาย (ยื่นตุ๊กตาแมวเขียวแต่งตัวสไตล์ยูคยอม
มีชื่อยูคยอมปักตรงเสื้อให้)
แจ็คสัน : พรูด อ๊กแคทเวอร์ชั่นแปลงร่างเป็นยูคยอม
ก๊ากกกกกก
มาร์ค : ยูคยอมดีใจจนน้ำตาไหลเลย
จูเนียร์ : ฉันเข้าใจๆ (ตบไหล่ยูคยอม)
แบมแบม : โอ๋ๆ มาๆ ฉันกอด
ยูคยอม : ผมเปล่าร้อง ผมยังไม่ได้ร้องไห้เลย ถ้าเกิดยังพอมีใครสงสัย
(พูดเสียงโมโนโทนแล้วยอมให้แบมแบมกอดปลอบด้วยสีหน้าเซ็งสุดๆ)
--------------------------------------------------------------------------------------------
สวัสดีค่า พอดีว่าว่างๆและเห็นว่าวันนี้เป็นวันเกิดเจ้าลูกหมายักษ์ด้วยเลยโผล่มาแปะบทสัมภาษณ์แบบสเปเชียลเผื่อรีดจะคิดถึงชาวหอพักเมี้ยวๆ ใครมีคำถามอยากถามใครในเรื่องเป็นพิเศษฝากคำถามไว้ที่คอมเม้นตอนนี้ได้นะคะ เดี๋ยวมีสเปเชียลคราวหน้าจะเลือกจากเม้นไปถามให้ ฮ่าๆๆ
คือจริงๆก็ไม่มีอะไรเป็นพิเศษเท่าไหร่ คิดถึงค่ะ แหะๆ
อ๊ะ วันนี้นอกจากจะเป็นวันเกิดยูคยอมแล้วยังปล่อยเอ็มวีตัวใหม่ด้วย อย่าลืมไปดูกันนะคะ
ความคิดเห็น