คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : เลือกไกด์นำทาง(ตรงตามคู่เลย)*ReWrite*
เด็กสาว7คนนอนหลับอยู่บนเตียงสีขาวสะอาดในห้องของโคนัน ซึ่งความจริงแล้ว7คนนี้ต้องไปนอนที่ห้องโถงหรือไม่ก็โซฟาแต่ที่ทั้ง7คนได้มานอนอยู่บนเตียงนุ่มๆแบบนี้เพราะเจ๊โคนันนั้นถูกชะตาทั้งรักและเอ็นดูพวกเธอทั้ง7คนมากเปรียบได้ว่าเห็นเด็กสาว7คนนี้เป็นลูกในไส้เลยก็มิปาน(เว่อร์) และตอนนี้โคนันยังคงนั่งมอง7สาวที่หลับอยู่บนเตียงด้วยสายตาเอ็นดูเหมือนแม่ที่กำลังมองลูกสาว “อือ...” นลินครางเสียงใสพร้อมกับดวงตาที่กำลังค่อยๆเปิดออกดูสิ่งรอบๆตัวในตอนนี้แล้วก็เหลือบไปเห็นโคนันที่กำลังมองมาทางตนด้วยสายตาเอ็นดู “หนูไม่ต้องตกใจนะจ๊ะ เดี๋ยวเจ๊เล่าให้ฟังทีหลังว่าเกิดอะไรขึ้น ตอนนี้หนูก็รีบๆปลุกเพื่อนๆเถอะนะจ๊ะ แล้วไปเจอกันที่ห้องประชุมนะส่วนแผนที่อยู่ที่โต๊ะตัวข้างๆนั่นนะ เจ๊ไปละ” โคนันพูดรวบรัดตัดตอนอีกเช่นเคยแล้วเดินออกจากห้องไป ทิ้งให้นลินงงอยู่อย่างนั้นแต่ก็ตั้งสติได้แล้วรีบปลุกอีก6คนที่ยังหลับอยู่ทันที “เฮ้ยๆๆ!!!ตื่นเร็วพวกแก” นลินปลุกเพื่อนสาวที่กำลังหลับสบายอยู่อย่างนั้น “หืม...มีอะไรเหรอลินนี่...ฮ้าว...” พรรณพูดพลางหาวหวอด “นั่นดิ กำลังนอนหลับสบายเลยรู้ป่าว” นิพูดพลางทำท่าเสียดาย “ง่วงอ่ะ...” สั้นๆง่ายๆได้ใจความ ณัฐกับเมย์พูดพร้อมกันแล้วทำท่าจะหลับอีกรอบ “เรียกพวกเราทำไม แล้วที่นี่ที่ไหน...” วราพูดแล้วหันไปสำรวจรอบๆห้อง “.............” วีไม่ได้พูดอะไรเพียงแต่มองด้วยสายตาสงสัยไปทางนลิน ที่เหลือก็เช่นกัน “ฉันว่าพวกเราหลุดมาที่โลกนารูโตะอ่ะ...” นลินพูดด้วยสีหน้าจริงจัง เด็กสาวอีก6คนที่เหลือมองหน้ากันทันทีที่นลินพูดจบแล้ว “555+ พวกฉันว่าแกดูนารูโตะมากไปรึป่าวว้า...ฮิฮิฮิ...” นิขำก๊ากรวมถึงคนที่เหลือด้วย “แต่ฉันพูดจริงนะ ตอนนี้เราอยู่ในรังลับแสงอุษา!!!” นลินพยายามอธิบายให้เข้าใจแต่เด็กสาวอีก6คนกลับปล่อยก๊ากออกมามากกว่าเดิมหลายเท่า “เงียบๆหน่อยสิ!!!พวกเธอนะ จะเสียงดังหาสวรรค์วิมานอะไร!!!?” เพนเปิดประตูเข้ามาพร้อมตวาดดุเด็กสาว7คนอย่างหงุดหงิด(มาก) ซึ่งเมือเพนตวาดเสร็จก็ปิดประตูดังปังแล้วออกไปรอข้างนอกและเมื่อเด็กสาวได้เห็นดังนั้นก็ถึงกับก๊ากไม่ออกกันเลยทีเดียว “เห็นไหมละ ฉันบอกแล้วพวกแกก็ไม่เชื่อ!” นลินตัดพ้ออย่างหน่ายใจแล้วตั้งงท่าจะเดินออกไปแต่วีห้ามไว้ก่อน “เดี๋ยวก่อนลิน เราจะให้ใครรู้ไม่ได้เด็ดขาดว่าเรามาจากมิติอื่นไม่งั้นพวกเขาอาจส่งตัวพวกเรากลับไปหรือไม่ก็หาว่าเราบ้า” วีพูดพร้อมอธิบายคำชี้แจงเสร็จสรรพ “นั่นสิ พวกเราเองก็ไม่อยากกลับไปสักเท่าไหร่หรอกนะอยู่นี่น่าสนุกดีออก” เมย์ ณัฐ นิ นลิน วราและพรรณพูดพร้อมกันอย่างร่าเริง แล้วเด็กสาวทั้ง7คนก็พากันเดินออกไปตามแผนที่ๆโคนันให้มา
ณ ห้องประชุมในรังลับแสงอุษา...
เด็กสาว7คนเห็นสมาชิกกลุ่มแสงอุษาแล้วถึงกับเก็บอาการกันเกือบไม่อยู่เลยทีเดียวเพราะพวกเธอ7คนนี้มีอคติกับกลุ่มแสงอุษามาก(เพราะเป็นตัวหน้าหมั่นไส้ในการ์ตูน) “นี่นะเหรอเด็กใหม่ หน้าตาดูโง่ๆเนอะ” ฮิดันมอง7สาวแล้ววิจารณ์แบบจงใจให้7สาวได้ยินกันแบบชัดๆ ซึ่ง7สาวก็ปล่อยออร่าทมิฬไปทั่ว “อย่าไปว่าน้องเค้าสิ เดี๋ยวก็โดนโคนันไล่กระซวกไส้หรอก...ถึงน้องเค้าจะดูกระจอกจริงๆก็เหอะ” อิทาจิพูดปรามฮิดันแล้วสังเกตุเด็กสาว7คนนี้ ซึ่งสิ่งที่อิทาจิเห็นคือเด็กสาว6คนกำลังอดกลั้นอารมณ์โกรธเอาไว้โดยไม่สวนกลับแต่เด็กสาวอีกคนหนึ่งกลับมองอิทาจิด้วยสายตาอาฆาตแบบเปิดเผยแล้วเชิดใส่อิทาจิทันที ซึ่งเด็กสาวคนที่ตั้งตัวเป็นศัตรูกับอิทาจินั้นคือเจ๊นินั่นเอง เมื่ออิทาจิเห็นการกระทำแบบนั้นก็ไม่ได้ว่าอะไรเพียงแต่รอให้โอกาศมาถึงแล้วค่อยเคลียร์ทีหลัง (อิทจังจะทำอะไรหนูนิ!?) “เอาล่ะ...เราจะเริ่มประชุมกันแล้วนะ คืองี้ พวกเธอชื่ออะไรกันบ้าง” โคนันเปิดประชุม(ตกลงเพนหรือโคนันเป็นหัวหน้า?//รีดเดอร์ , ก็ต้องเพนดิแต่โคนันดูหน้าเชื่อถือกว่าเฉยๆ//ฟ้า) แล้วถามชื่อเด็กสาว7คนทันที “นะ...หนูชื่อเมย์ค่ะ...”
“ส่วนหนูชื่อณัฐ...” “หนูชื่อนิ...” “ส่วนหนูนลินค่ะ...” “หนูชื่อวรา...” “ส่วนเค้าชื่อว่าพรรณนะจ๊ะ ^ ^” “หนูชื่อวีค่ะ...” เมื่อเด็กสาวแนะนำตัวเสร็จโคนันก็ถามต่อทันที “แล้วพวกหนูมาจากที่ไหนกันเนี่ย...หืม?” โคนันถามต่อแบบไม่ยืดเยื้อ “จำไม่ได้ค่ะ...” วีตอบแบบไม่ลังเล(7คนนี้เตี้ยมกันไว้ในห้องแล้ว) “เอ๋!?!งั้นมาอยู่กับพวกเราสิ” โคนันชักชวน7สาวทันทีที่ได้ยินคำตอบ “ขอบคุณค่า...” 7สาวพูดพร้อมกันด้วยใบหน้าที่ดีใจสุดๆ “จ้า...” โคนันมองเด็กสาวแล้วตอบกลับแบบนุ่มนวล(7คนนี้ไม่ใช่ลูกแกนะ...) “แต่ถ้าจะเข้าแก๊งค์เราต้องผ่านด่านทดสอบก่อน!!!” เพนที่หึงจนตาร้อนโพล่งออกมาท่ามกลางความดีใจของเด็กสาวทั้ง7คน “พวกเธอ7คนต้องไปทดสอบที่หมู่บ้านอุจิวะแล้วทำตามคำสั่งในใบคำสั่งที่ฉันส่งไปให้ โดยคำสั่งนั้นเดี๋ยวฉันจะแรนด็อมเองว่าใครได้ทำอะไรบ้าง ส่วนเรื่องทิศทางก็ไม่ต้องกลัวว่าจะหลงเดี๋ยวฉันให้เลือกไกด์นำทาง และใครก็ตามที่ไม่สามารถทำตามภารกิจได้คนๆนั้นจะต้องตายอยู่ในบ้านอุจิวะ มีใครสงสัยอะไรมั๊ย...” เมื่อเพนกล่าวจบ “แล้วไกด์นำทางนี่คือใครคะ?” วีถามอย่างสงสัย “ก็คนในหน่วยเรานี่แหละที่เป็นไกด์นำทาง” เพนตอบคำถามเด็กสาวแล้วพูดต่อว่า “ไม่มีใครสงสัยอะไรแล้วใช่มั๊ย โอเค...พวกเธอ7คนเลือกสมาชิกแสงอุษาไปคนละ1คน(ไม่งงนะ?)และเมื่อเลือกได้แล้วพวกเธอก็เอาด้ายจักระนี่ไปคล้องข้อมือคนที่พวกเธอเลือก” และเมื่อเพนกล่าวจบเพนก็แจกด้ายจักระให้7สาวคนละเส้น
เด็กสาว7คนก็ทำการพิจารณาสมาชิกในหน่วยทันที “หนูเลือกเฮียคิซาเมะค่ะ!” ณัฐใช้เวลาในการเลือกเพียงเสี้ยววินาทีก็ชี้ไปที่คิซาเมะ “จะอยู่กับผมแน่เหรอครับ?” คิซาเมะถามเพื่อความแน่ใจ(เพราะว่าดีใจสุดๆที่ยังมีคนเห็นค่า) “ถ้าไม่แน่แล้วฉันจะผูกด้ายจักระหาอะไร ^_^” ณัฐตอบแบบกวนๆแล้วนำด้ายจักระไปคล้องข้อมือของคิซาเมะอย่างประณีต(ด้ายลูกด้าย ไม่ใช่งานโอทอป) “กวนteenดีจังเลนะครับเนี่ยระวังอายุจะสั้นนะครับ” คีซาเมะแช่งเด็กสาวแบบเปิดเผย “อุ๊ย ขอบคุณค่าที่อวยพรให้ฉัน...^_^” ณัฐกวนและยังยิ้มต่อไป “ =_=; ” คิจังเครียด
เมย์มองเดอิดาระสลับกับซาโซริและเมื่อเลือกได้แล้วเมย์ก็ตรงไปทางเดอิดาระที่กำลังงงๆแล้วคล้องด้ายจักระที่ข้อมือของเดอิทันที “ทำไมเลือกฉันละ อืมม์” เดอิถามอย่างสงสัย “ก็อยู่กับผู้หญิงด้วยกันมันอุ่นใจกว่าไม่ใช่เหรอค่ะ...” เมย์ตอบกลับพลางยิ้มอย่างเป็นมิตรให้เดอิแต่สิ่งที่ได้รับกลับมาคือคำด่า “ยัยบ้า!!!ฉันเป็นผู้ชายเฟ้ย!!!อืมม์” เดอิสวนกลับอย่างไม่รอช้า “เอ๋!?!” เมย์อุทานอย่างตกใจ
เจ๊นิมองสมาชิกแสงอุษาทุกคนแล้วยังตัดสินใจไม่ได้เลยลองไปถามวีดู “นี่ๆวี ใครในกลุ่มนี้น่าไว้ใจที่สุดเหรอ” “คงจะเป็นอุจิวะ อิทาจิละมั้ง นายนั่นนะจริงๆเป็นคนดีนะ ลองไปถามไอ้คนที่ตัวสีฟ้าๆมีดาบใหญ่ๆดูดิ” วีพูดกลับแล้วพิจารณาต่อไป ถามว่ารุ้จักไหม? ไม่ค่ะไม่ แม้นางจะเคยดูนารูโตะอยู่บ้างแต่นางดูไปแค่2-3ตอนแรกเท่านั้น ที่เหลือฟังคำบอกเล่าจากเพื่อนเอา แล้วเจ๊นิของเราก็วิ่งไปหาคิซาเมะ“นี่นาย...ใครคืออุจิวะ อิทาจิเหรอ?” เจ๊นิถามแล้วหันซ้ายหันขวา “คุณอิทาจิครับ!ช่วยมาทางนี้หน่อยคร้าบ...!” คิซาเมะตะโกนเรียกอิทาจิ แล้วบุคคลที่เจ๊นิถามหาก็เสด็จมาถึงแล้ว “มีอะไร คิซาเมะ...” อิทาจิพูดเสียงเรียบพลางปรายตามองนิ “น้องเค้าอยากคู่กับคุณน่ะครับ” คิซาเมะว่าแล้วหันไปคุยกับณัฐต่ออย่างสนุกสนาน(สนิทกันตั้งแต่เมื่อไหร่...) “หึ อยากอยู่กับฉันรึไง?” อิทาจิว่าแล้วมองเด็กสาวที่กำลังเดินหนีไปอีกทาง “หลงตัวเอง ใครเขาอยากอยู่กับนาย ห๊ะ!!!” นิพูดแล้วกำลังจะเดินหนีไป แต่ว่า... “แต่เธอต้องอยู่กับฉัน!” อิทาจิพูดแล้วกระชาก ย้ำ!!! กระชากเด็กสาวเข้ามาหาตัวแล้วดึงด้ายจักระมาคล้องข้อมือของตัวเอง(กรี๊ตตต พี่ชายเป็นคนแบบนี้เองหราาา!!?!!) “คราวนี้เธอก็ต้องอยู่กับฉันเท่านั้น!!!” อิทาจิพูดแบบเย้ยหยัน “ไอ้บ้า!!!ฉันไม่อยากอยู่กับแกเฟ้ย!!!ไอ้พังพอนหน้าย่น!!!” เจ๊นิด่าอิทาจิทันทีแล้วพยายามแกะด้ายออกแต่ก็ไม่เป็นผล “เหอะ ด้ายนี้จะหลุดก็ต่อเมื่อทำการทดสอบเสร็จนั่นล่ะ” อิทาจิพูดเสียงเรียบ “ฉันเกลียดแก!!!ไอ้แก่!!!ไอ้...@$^*&%$#%^&*&%*”แล้วเจ๊นิแกก็บ่นๆๆของแกต่อไป ซึ่งเป็นการเพิ่มพุนความแค้นใจขุ่นเคืองให้อิทจี้อีกล้านๆๆๆเท่า =_=;;;
เด็กสาวผมสีเขียวพิจารณาชายหนุ่มคนนึงอยู่ซึ่งเจ๊แกก็เหล่มานานเหมือนกัน ‘ไม่เป็นไร ถึงไม่ได้อิทาจิฉันเอาซาโซริก็ได้ฟระ’ เจ๊นลินสุดสวย(รึเปล่า?)คิดแล้วเดินไปทางซาโซริแล้วเตรียมผูกด้ายจักระทันที แต่... “ว๊าย!!!” เจ๊นลินดันไปสะดุดขาเจ๊นิ(ซึ่งจริงๆแล้วเจ๊นิแกล้งขัดขา) จึงทำให้ด้ายจักระของนลินไปคล้องที่ข้อมือของเซ็ตซึเต็มๆ “มะ...มีคนเลือกฉันด้วยเหรอเนี่ย ดะ...ดีใจสุดๆเลยอ่ะ!(คอนเซ็ปเดียวกับคิซาเมะเลย)” เซ็ตจังดีใจมากที่มีสาวสวยนามนลินมาเลือกไปเป็นไกด์ “ใครบอกย่ะ!!!ฉันเล็งซาโซริไว้ต่างหากเล่า!!!ฮึ่ย...” เจ๊นลินว่าแล้วก็ปลงกับชีวิตแบบสุดๆ (น่าสงสารเนอะ...)
“..........” เจ๊วีมองชายหนุ่ม3คนแล้วทำการพิจารณาอย่างถี่ถ้วนราวกับว่ากำลังเลือกผลไม้ในตลาดสดอยู่ก็มิปาน(เว่อร์) ซึ่ง3หนุ่มผู้โชคดีของเราก็คือ ฮิดัน ซาโซริ และ โทบิ ‘ไอ้หน้ากากนั่นดูปัญญาอ่อนเกินไปหน่อย...’ แล้วเจ๊แกก็ตัดโทบิออกจากลิสต์รายชื่อ ‘ไอ้หน้าตายนั่นอีก ดูเงียบจนไม่น่าไว้ใจ...’ แล้วก็ตัดซาโซริออกจากลิสต์รายชื่อไปอีกคน ‘แต่เท่าที่เราเคยดูในเมะและมังที่ผ่านๆมา ไอ้หัวสีขี้นกบ้าจาชินนั่นก็ไม่ใช่คนดีซะด้วย สงสัยมันคงต้องหาเรื่องแกล้งให้เราสอบไม่ผ่านแน่ๆเลย...’ คิดได้ดังนั้นเจ๊แกก็ดิ่งไปหาซาโซริทันที “นี่ นายนะมาเป็นไกด์ให้ฉันหน่อยได้ไหม...” เด็กสาวที่ชื่อวีถามเสียงเรียบแล้วผูกด้ายจักระที่ข้อมือของซาโซริ “เหอะ เธอไว้ใจฉันรึไง คิดว่าไปกับฉันแล้วจะเจอเรื่องดีรึไง” ซาโซริสวนกลับเสียงเรียบเช่นกัน “ไว้ใจได้ไม่ได้แล้วยังไง ก็ฉันผูกด้ายจักระไปแล้วนี่...” เจ๊วีตอบแบบง่ายๆไม่มีหลักการอะไรมากมาย
“พี่คะพี่!!!พี่ชายตรงนั้นน่ะ ช่วยมาเป็นไกด์ให้หนูหน่อยได้มั๊ยอ่ะ!?!” หนูพรรณวิ่งไปทักฮิดันเอียงคอเล็กน้อยแล้วเตรียมด้ายจักระทันที “อะไรของเธอฮะ ยัยเด็กแก่แดด!!!” (อื้อหือ...แรงส์อ่ะ) ฮิดันว่าแล้วสะบัดมือหนี “นายมีสิทธิ์อะไรมาว่าเพื่อนฉัน!?!!” แล้วเจ๊วราก็เข้ามารับหน้าแทนเพื่อนของตน “นี่ๆ เธอตรงนั้นน่ะ มาอยู่กับผมมั๊ยเอ่ย...? ” โทบิกวักมือเรียกหนูพรรณแล้วยื่นข้อเสนอให้ “เอาสิ!เอาสิ!น่าสนุกกว่าพี่คนมะกี้นี้อีก” ว่าแล้วหนูพรรณก็วิ่งไปหาโทบิแล้วคล้องด้ายจักระทันที
“แกนะแก!!!บังอาจมาด่าเพื่อนฉัน!!!” เจ๊วราเอาเรื่องเต็มที่ “แล้วยังไง เธอคิดว่าตัวเองเป็นใครถึงมาต่อล้อต่อเถียงกับฉันเนี่ยห๊ะ!!!?!” ฮิดันไม่ยอมแพ้และยังคงสวนกลับอีกเช่นกัน “ฉันดีกว่านายละกัน ไอ้หัวขี้นก!!!” วราด่ากลับแบบเย้ยหยัน “งั้นเรามาแข่งกันเลยไหมล่ะ ถ้าฉันทำให้เธอแพ้ได้ก็ถือว่าฉันชนะ” ฮิดันท้า “ก็เอาเดะ มาเลยมานี่เลย” วราว่าแล้วหยิบด้ายจักระมาคล้องข้อมือฮิดัน “ฉันต้องชนะ” ฮิดันพูดอย่างอวดเก่ง “ฉันต่างหากละ ไอ้บ้าจาชิน!!!” แล้วก็เถียงกันให้ตายไปข้างเลย
“เอาล่ะ ในเมื่อจับคู่เสร็จแล้วก็ออกเดินทางไปทดสอบได้!!!” เพนพูดแล้วใช้คาถาย้าย14คนนี้ไปที่หมู่บ้านอุจิวะทันที..........
ความคิดเห็น