คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ช่วย
ตอนที่ 6 ช่วย
ณ ผับแห่งหนึ่งในเมืองกรุง ภายในผับมีผู้คนพลุกพล่านพอสมควร บรรยากาศ แสง สี เสียง เป็นไปอย่างครื้นเครง ด้วยเสียงเพลงจังหวะสนุก พร้อมทั้งยังมีการแสดงต่างๆบนเวทีให้ได้ชมอยู่ไม่ขาดสายจึงดึงดูดความสนใจของลูกค้าได้มากอยู่เหมือนกัน
หญิงสาวทรงผมสั้นซอยรับกับใบหน้าคมเข้ารูป เธอแต่งตัวในชุดที่ดูเรียบง่าย สบายตา ด้วยเสื้อครอปแขนยาวสีดำยางมะตอย กางเกงเดนิมเอวสูงสีเงินและรองเท้าผ้าใบส้นสูงสีเทาอมน้ำเงินนวล เธอเดินเข้ามาข้างในของผับ พร้อมทั้งแลซ้ายแลขวาชะเง้อหาใครสักคน
“เฮ้ ! นิว ทางนี้ๆ”
เสียงทุ้มของชายหนุ่มรูปร่างท้วมคนหนึ่ง ตะโกนโบกไม้โบกมือเรียกให้หญิงสาวเข้าไปหา ซึ่งตรงที่เขานั่งอยู่นั้นคงจะเอาไว้รองรับแขกพิเศษเพราะเป็นโต๊ะที่ตรงกับด้านหน้าของเวทีพอดี จึงสามารถรับชมการแสดงบนเวทีได้ชัดทุกกระเบียดนิ้วกว่าทุกโต๊ะ
เมื่อหญิงสาวมองเห็นคนเรียกแล้วเธอจึงเดินเข้าไปหาเขาแล้วนั่งลงตรงที่นั่งข้างๆ
“ยินดีด้วยนะไอ้บอมพ์ ที่มีผับเป็นของตัวเองซักที”
เพียงประโยคแรกที่เธอทักทายเขา ก็ทำให้พอเข้าใจได้ว่าเขาเป็นเพื่อนกับเธอและเป็นเจ้าของผับแห่งนี้
“เออ ขอบใจว่ะ แล้วเนี่ยมาคนเดียวหรอ ไม่เห็นคู่หูแกมาด้วยเลย”
“อ๋อ..จิ๋วเค้าอยากพักผ่อนน่ะ ฉันก็เลยมาคนเดียว แล้วเพื่อนๆที่แกนัดไว้ล่ะหายไปไหนหมด”
หญิงสาวเอ่ยถามอย่างสงสัยเมื่อไม่เห็นมีใครนั่งอยู่กับเขาเลยแม้แต่คนเดียว
“แต่ละรายนะ พอมาถึงก็รีบลุกไปแดนซ์น่ะแก ไอ้เราก็หนักตูดขี้เกียจลุก เลยต้องนั่งคนเดียวอย่างที่แกเห็นนี่แหละ”
“หืม..แกก็หัดลดน้ำหนักบ้างสิ จะได้ไม่ต้องมานั่งเหง็กอยู่อย่างเนี้ย แต่ไม่เป็นไรนะ เดี๋ยวฉันจะนั่งเป็นเพื่อนแกเอง ชิวๆ”
หญิงสาวยักคิ้วขึ้นมาเล็กน้อยเหมือนต้องการจะสื่อให้เขารู้ว่าเธอยังไงก็ได้ ชีวิตนี้ทำตัวสบายๆอยู่แล้ว ส่วนเขาก็ฟังเธอพูดไป พลางยกดรายมาร์ตินี่ขึ้นมาจิบไปด้วย
“ว่าแต่แกเถอะนิว ฉันไม่เห็นหน้าตั้งนานสวยขึ้นเป็นกองเลยนะ ไม่เหมือนสมัยที่เรียนมหา’ลัยด้วยกัน แกนี่นะอย่างกะทอม ทั้งทรงผมและการแต่งตัวจนไม่มีผู้ชายหน้าไหนอยากมาจีบแกเลยซักคน เห็นมีแต่ผู้หญิงมาเกาะทั้งนั้น ก็ไม่รู้ว่าจะสงสารหรือดีใจกับแกดีว่ะ แต่พอได้ยินข่าวว่าแกคบผู้ชายเป็นแฟน ฉันก็เลยเลิกคิดว่าแกคงไม่ได้เป็นทอมหรือเลสเบี้ยนหรอกจริงมั้ย”
“หึ ! บุคลิกภายนอกก็ไม่เท่าไหร่หรอกแก แต่ข้างในนี่สิมันยังสับสนอยู่เลย ว่าจริงๆแล้วฉันชอบผู้ชายหรือว่าผู้หญิงกันแน่ หรือไม่..ฉันอาจจะเป็นไบที่ชอบได้ทั้งสองเพศก็ได้”
“จะเป็นเพศไหนหรือจะรักกับใคร มันก็ไม่สำคัญหรอกนิว ฉันจะบอกอะไรให้แกรู้ไว้นะว่าความรักมันไม่มีข้อจำกัดหรอกว่าจะต้องชอบเพศไหนยังไง เพราะสุดท้ายแล้วมันก็คือความรักอยู่ดี แกลองใช้หัวใจตรองดูสิ ว่าใครกันที่ทำให้แกหวั่นไหว ใครกันที่ทำให้แกมีความสุข แล้วก็ใครที่ทำให้แกอยู่ไม่ได้เมื่อขาดเค้าไป เพราะใครคนนั้นก็คือคนที่แก ‘รัก’”
หญิงสาวฟังเขาพูดด้วยท่าทางที่จริงจังอย่างตั้งใจ เพราะสิ่งที่เขาพูดนั้นมันเกี่ยวข้องกับเธอล้วนๆ เธอนำสิ่งเขาพูดไปเมื่อครู่มาคิดทบทวนอะไรบางอย่างอยู่พักหนึ่ง จนกระทั่งได้ยินเสียงพูดกังวานของโฆษกคนหนึ่งในที่นั้นดังขึ้น จึงทำให้เธอหลุดออกจากห้วงความคิดแล้วหันมาสนใจในสิ่งนั้นแทน
“ต่อไปนี้ ขอเชิญพบกับ น้องจ๊ะ เทอร์โบ ขอเสียงปรบมือต้อนรับเธอหน่อยเร๊ววว”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้คนต่างก็ตื่นเต้นในการมาของเธอ หนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่รีบหยิบอุปกรณ์ที่สามารถอัดคลิปวีดีโอได้ขึ้นมาเพื่อบันทึกภาพตั้งแต่ที่เธอเดินออกมาปรากฎตัวอยู่บนเวที
เธอคือ หญิงสาวผมยาวตรง เอวบางร่างเพรียว หน้าตาดีระดับหนึ่ง ใบหน้าถูกแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางเพียงเล็กน้อย แต่สิ่งที่โดดเด่นบนตัวเธอที่สุด เห็นจะเป็นเสื้อสายเดี่ยวกับกางเกงยีนส์ขาสั้นที่เธอใส่อยู่นั้นมันช่างเซ็กซี่ เย้ายวน ชวนให้ผู้ชายหลายๆคนจ้องจนตาแทบถลนออกมาได้อยู่แล้ว
“นี่แหละ คือโชว์เด็ดของวันนี้”
บอมพ์หันมาพูดกับนิว ส่วนนิวเองก็มองดูผู้หญิงที่ยืนอยู่บนเวทีอย่างสนใจ แต่เธอไม่ได้สนใจที่รูปลักษณ์อันเซ็กซี่ของผู้หญิงคนนั้น เพียงแต่เธอแค่อยากรู้ว่าผู้หญิงคนนั้นจะแสดงอะไรออกมาทำไมทุกคนโดยเฉพาะผู้ชายจึงให้ความสนใจกันยิ่งนัก
หลายๆคนดูเหมือนว่าจะรู้จักผู้หญิงคนนี้ แต่สำหรับนิวเหมือนจะยังไม่รู้ว่าเธอคือใคร
“สวัสดีทุกคนนะคะ พร้อมกันรึยังที่จะสนุกไปกับจ๊ะ ถ้าพร้อมแล้วเรามาสนุกไปด้วยกันในเพลง ‘คันหู’ได้แล้วจ้า”
อู๊ย คันหู ไม่รู้เป็นอะไร เอาสำลี มาปั่นก็ไม่หาย
คันจริ๊ง คันอยู่ข้างใน คันหูทีไร ขนลุกทุกที ~
เอาเพลงสตอเบอแหลไปฟังแทนแล้วกันนะคะ สนุกเหมือนกัน
‘จ๊ะ’ คือนักร้องของวงเทอร์โบ เธอมักจะออกมาพร้อมกับเพลงที่มีชื่อว่า ‘คันหู’ ซึ่งเป็นเพลงที่เธอใช้หากินอยู่เป็นประจำ บางคนจึงตั้งฉายาให้กับเธอว่า ‘จ๊ะ คันหู’ นอกจากเนื้อหาเพลงจะล่อหูคนฟังแล้ว ท่าเต้นที่เซ็กซี่เร่าร้อนของเธอยังล่อตาผู้ชายหลายๆคนหรือแม้แต่ผู้หญิงบางคนให้ต้องหลงใหล จนสายตาทุกคู่ไม่อาจจะเลี่ยงหนีไปจากสรีระเนื้อตัวของเธอได้
3 ชั่วโมงผ่านไป ไวเหมือนกระพริบตา ขณะนี้เวลาได้เดินมาถึงเที่ยงคืนพอดี นิวจึงขอตัวกลับ เธอลาบอมพ์และเพื่อนๆทุกคน เพราะอยากกลับบ้านไปพักผ่อน อีกอย่างก็กลัวว่าเพื่อนตัวเล็กที่อยู่ทางบ้านจะเป็นห่วง เมื่อเธอเดินออกมาจากผับกำลังจะเดินไปหารถมินิคูเปอร์คันสีดำของเธอที่จอดไว้ พลันสายตาก็เหลือบไปเห็นชายฉกรรจ์สองคน กำลังช่วยกันฉุดกระชากผู้หญิงคนหนึ่งที่ยืนโซเซไม่เป็นท่าเหมือนคนเมา แต่เธอก็พยายามต่อต้านไม่ไปกับกับผู้ชายทั้งสองโดยง่าย
“ปล่อยฉานนะ ! พวกแกจาพาฉานปายหนายยย” เธอพูดน้ำเสียงดูหย่อนยาน
“ก็พาไปขึ้นสวรรค์ไงจ้ะน้องสาว” ชายฉกรรจ์ท่าทางหื่นกามคนหนึ่งพูดขึ้น เห็นแล้วน่ากลัวเป็นยิ่งนัก
“ม่ายอาว ฉานม่ายปายกาบพวกแกหรอก ปล่อย !”
หญิงสาวพยายามใช้เรี่ยวแรงที่มีอยู่ ผลักร่างผู้ชายทั้งสองคนออกไป แต่ก็ไม่เป็นผล คนโดนผลักไม่สะทกสะท้านอะไรเลย อาจด้วยร่างกายที่ใหญ่กำยำ ลำพังผู้หญิงตัวเล็กกว่าอย่างเธอจะสู้ได้อย่างไรกัน
แต่แล้วโชคก็เข้าข้างเธอ เมื่อบังเอิญมีตำรวจนายหนึ่งกำลังเดินเข้ามาใกล้บริเวณแถวนั้น เมื่อชายฉกรรจ์ทั้งสองเห็นเข้าจึงต้องรีบหนีหายไปก่อนที่จะโดนจับได้ ปล่อยให้หญิงสาวยืนอยู่เพียงลำพัง เธอยังคงยืนอยู่ด้วยอาการมึนๆ+_+ เหมือนพยายามจะก้าวขาเดิน แต่ก็ต้องเดินด้วยท่าทางที่โซซัดโซเซจนเกิดไปสะดุดขาตัวเองเข้าให้ เมื่อเธอกำลังจะล้มลงไปก็มีมือสองข้างของใครบางคนมาจับที่ต้นแขนทั้งสองข้างของเธอเอาไว้ แล้วช่วยพยุงร่างของเธอไม่ให้ล้ม
“อ้าว ! ก็นึกว่าใคร ที่แท้ก็คุณคันหูนี่เอง ทำไมถึงเมาเละขนาดนี้ล่ะเนี่ย”
คนที่มาช่วยหญิงสาวไว้คือนิว เมื่อเธอมองหน้าหญิงสาวให้ชัดแจ้งแล้วถึงรู้ว่าเป็นจ๊ะนักร้องสาวที่หยิบเพลงคันหูมาร้องเมื่อสามชั่วโมงก่อน ที่นิวไม่ได้เข้ามาช่วยจ๊ะตั้งแต่แรก อาจเพราะไม่รู้ว่าจะรับมือกับชายฉกรรจ์ทั้งสองคนได้อย่างไร แต่พอจะไปเรียกให้คนมาช่วย ก็เป็นจังหวะเดียวกันที่ชายสองคนนั้นมองเห็นตำรวจแล้วเผ่นหนีไปพอดี เธอจึงไม่ต้องออกแรงทำอะไรสักอย่าง จนกะทั่งจ๊ะทำท่าจะล้ม เธอจึงต้องรีบวิ่งมาพยุงเอาไว้อย่างที่เห็น
นิวตัดสินใจจะไปส่งจ๊ะที่บ้าน หากจะปล่อยให้กลับแท็กซี่ตามลำพังก็กลัวจะไม่ปลอดภัยเพราะเสื้อผ้าน้อยชิ้นที่ดูหวือหวาคงจะเรียกความหิวกระหายทางเพศให้กับคนขับแท็กซี่อยู่ไม่น้อย เธอพาจ๊ะมานั่งในรถของเธอ ซึ่งเป็นที่นั่งข้างเบาะคนขับ เมื่อเธอเตรียมตัวจะออกรถก็ต้องไตร่ถามคนข้างๆก่อนว่าจะให้ไปส่งที่ไหน
“บ้านของคุณคันหูอยู่ที่ไหนหรอ เดี๋ยวนิวจะไปส่ง”
“……” ไม่มีเสียงตอบรับจากคนข้างๆ
“อ้าวเงียบ นี่คุณ! คุณ ! คุณ !”
นิวพูดพร้อมทั้งใช้มือข้างซ้ายไปสะกิดที่แขนของจ๊ะ แต่เธอก็ยังเงียบอยู่เช่นเดิม จึงหันหน้าไปสังเกตมองคนนั่งข้างให้ชัดๆว่าทำไมเธอถึงเงียบไป
“หลับซะงั้น ทำไงดีล่ะทีนี้” o_O?
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
จ๊ะ : จะทำยังไงกับจ๊ะก็ได้ แต่อย่าทิ้งจ๊ะไว้ที่นี่นะ
นิว : อันนี้ก็ต้องแล้วแต่ไรท์แล้วล่ะ ไม่เกี่ยวกับนิว ส่วนนิวยังไงก็ได้ จ๊วบๆ
จิ๋ว : ตอนนี้จิ๋วไม่ได้แสดงด้วยเลยอ่า คิดถึงนิวจัง
ความคิดเห็น