[ficbts] Rainbow llVGAllMONKOOKllMINHOPEll - นิยาย [ficbts] Rainbow llVGAllMONKOOKllMINHOPEll : Dek-D.com - Writer
×

    [ficbts] Rainbow llVGAllMONKOOKllMINHOPEll

    โดย MewPeko

    Rainbow จุดเริ่มต้นและจุดจบของพวกเขา...

    ผู้เข้าชมรวม

    954

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    0

    ผู้เข้าชมรวม


    954

    ความคิดเห็น


    9

    คนติดตาม


    11
    จำนวนตอน : 4 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  21 ม.ค. 58 / 20:33 น.

    แท็กนิยาย

    vga monkook minhope bts jin

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ




    -Rainbow-
     
    "อ่าาาา คุณแม่อธิการคะนั้นอะไรอะคะสวยจังเลยว้าววว" เด็กน้อยว่าพลางชี้นิ้วไปในสิ่งที่ตนสนใจ "อ่ะ.. ฮานึลอย่าชี้ซิเดี๋ยวนิ้วจะกุดนะจ๊ะ ฮิฮิ..." พอคุณแม่อธิการพูดจบเด็กน้อย ชื่อ 'ฮานึล' ก็รีบหุบนิ้วของเขาทันที "คุณแม่อธิการนิ้วฮานึลจะขาดไหมอ่าาาา" ฮานึลพูดด้วยความกลัวตามประสาเด็กๆ "ดีนะที่ฮานึลหุบนิ้วทันไม่งั้นได้ขาดจริงๆแน่เลยล่ะ... ไอ่นั้นที่ฮานึลว่าเขาเรียกว่าสายรุ้งล่ะจ้ะ..." ยังไม่ทันที่คุณแม่อธิการจะพูดจบดีเด็กน้อยฮานึลก็ขัดขึ้นซะก่อน "เอ๊ นั้นเหมือนความหมายของชื่อบ้านเราเลยนะคะ.. ว้าววววไอ่นั้นนี้เองสวยมากเลยค่าาาา ฮิฮิ"เด็กน้อยฮานึลพูดด้วยความตื่นเต้น คุณแม่อธิการได้แต่ยิ้มให้เด็กน้อยด้วยความอ่อนโยน...


                'บ้านของเรา' ที่เด็กน้อยกว่าถึงนั้นหมายถึง บ้านเด็กกำพร้า Rainbow ทำไมถึงต้องเป็นเรนโบว์ล่ะ?... เพราะที่นี้เป็นที่ๆทุกครั้งที่ฝนตกก็จะมีสายรุ้งเกิดล้อมรอบบ้านหลังนี้ซึ่งมันสวยมาก... เพราะงั้นบ้านหลังนี้ถึงชื่อเรนโบว์และที่สำคัญยังมีคนกลุ่มหนึ่งที่เปรียบเหมือนสายรุ้งด้วยเช่นกัน สายรุ้งที่คุณแม่อธิการรักมากที่สุด และเป็นสายรุ้งที่ทำให้คุณแม่อธิการผิดหวังที่สุด บุคคลเหล่านัั้นคือ อดีต ที่คุณแม่อธิการไม่เคยลืม...

           
     


     
    "คุณแม่อธิการนี้ใครกันค่ะ? เป็นเด็กของบ้านเราหรอค่ะทำไมไม่เห็นกลับมาเยี่ยมเลยล่ะ? แต่หน้าตาดีมากเลยนะค่ะคุณแม่อธิการ..." ฮานึลหยิบรูปที่ตกมาจากสมุดโน้ตของคุณแม่อธิการพร้อมรัวคำถามด้วยความอยากรู้แต่...  "ฮานึล... ขอรูปนั้นคืนฉันด้วยนะ" คุณแม่อธิการขอรูปนั้นจากฮานึลด้วยรอยยิ้มที่อบอุ่นแต่กลับมีน้ำตา "คุณแม่อธิการค่ะ.... เล่าให้ฮานึลฟังเถอะนะคะ" ฮานึลว่าพลางเสียงสั่นเพราะจะร้องไห้ตาม คุณแม่อธิการปาดน้ำตาที่เอ้ออยู่ที่ดวงตาก่อนจะพยักหน้าและยิ้มตอบฮานึลเพราะเด็กน้อยกำลังสะอื้นนั่นเอง "ฮานึล... อย่าร้องไห้ซิจ๊ะ ฉันขอโทษนะเอาเป็นว่าฉันจะเล่าให้ฟังนะฮานึลถ้าอยากรู้ " คุณแม่อธิการถามเด็กน้อยพร้อมเน้นย้ำคำว่าอยากรู้... เด็กน้อยที่เมื่อกี้กำลังสะอื้นก็ยิ้มกว้างขึ้นมาทันที 

     
    แล้วคุณล่ะ... อยากรู้  กันรึป่าว?





    Start:14/12/2014
      End:     /   /          







     



    ป.ล.  ฟิคเรื่องนี้เป็นฟิค ชายxชาย คำหยาบมีเยอะพอสมควร ข้อนี้สำคัญเพราะนี้เป็นฟิคเรื่องแรก
             มันเลยดูงงๆ ง่วงๆ  555555555555 ยังไงก็ช่วยให้คำแนะนำกันด้วยนะค่ะ ฮี่ๆ ฟิคนี้เป็น
            วีก้าจิน ม่อนกุก มินโฮป นะคะ แฮ่ๆ ช่วยให้ความรักกับฟิคเรื่องแรกของเค้าด้วยน้าาาา T^T
            *อ้อนวอนนนน* แล้วก็ไรต์ชื่อ..มิว...นะคะ ^^ ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนจ้าาาา ตามไปเม้าด้วยกัน
            ในทวิตเตอร์ได้นะค่ะ >>>@Mew_Yoonki<<< ทวิตเตอร์ไรต์เองงงง อิอิ. จะรีบมาอัพตอนแรกนะคะ
            แต่คงไม่ใช่เร็วๆนี้แฮ่ๆ ^^;; ตอนนี้เย็นล้าวววไปกินข้าวแล้วคะบรัยยยยน้าาาา. ><!!

           




    Thx.

    Shalunla

            
           

     

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    คำนิยมล่าสุด

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    ความคิดเห็น