คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทที่2..เฮ้~ นักเรียนใหม่น่ารักเหมือนกันแฮะ
โมจังและซาจังนั้นลุกขึ้นมาพร้อมกันความโกธรราวกับไฟ แต่ซาจังนั้นขี้กลัวจึงหลบหลังโมจัง โมจังเดินมาหาคาโมะคุง แล้วกล่าวว่า “นี้นายนะ แกล้งเพื่อนฉันเหรอ” คาโมะนั้นลุกขวักแล้วพูดว่า “ข..ข..ขอโทษด้วยครับ!!!” คาโมะพูดแล้วก้มหน้าอย่าต่ำซาจังเริ่มเอามือมาวางบนหัวของคาโมะอย่างกล้าๆกลัวๆแล้วจึงบอกเบาๆว่า
“ม..ไม่เป็นไรเหรอจ้ะ” ส่วนโมจังนั้นฟากดาบไปที่หน้าของเกนจิคุงแล้วพูดว่า “นายนะ!!” เกนจิหันมาอย่างช้าๆ โมจังมองหน้าเกนจิคุงอย่างไม่ละสายตา จนปากเริ่มใกล้กัน เกนจิจึงถอยหน้าห่างแล้วบอกว่า “โมจังมีอะไรเหรอ” โมจังนั้นอุทานว่า “ชิ” ออกมาเบาแล้วแล้วจึงพาซาจังไปยังห้องสมุด ระหว่างที่ทันคู่กำลังอ่านหนังสือกันอย่างสนุกสนาน ก็มีเสียงชายหนุ่มดังขึ้นเมื่อหันไปก็พบ คาโมะและเกนจิเดินเข้ามา ก่อนทั้งคู่จะหยิบหยังสือและมาถามโมจังและซาจังว่า “ขอนั่งด้วยนะ” แล้วจึงนั่งลง โมจังและซาจังนั้นไม่สนใจแล้วอ่านหนังสือกันต่อ บนใบหน้าของโมจังและซาจังนั้นเป็นรอยยิ้มที่อ่อนหนาวอย่างที่ไม่เคยเห็นมาก่อน คาโมะคุงเกนจิคุงถึงกับหน้าแดงซ่านและอึ้งราวกับว่าข้างหน้าพวกเขานี้มีนางฟ้า2คนกำลังยิ้มหวานให้ โมจังและซาจังหันมาแล้วเอียงคอไปทางเดียวกัน ยิ่งทำให้คาโมะคุงและเกนจิคุงนั้นเริ่มอาการหนักขึ้น แต่ก็ยังมีสติอยู่จึงเอามือสองข้างจึงมาโบกมือว่าไม่มีอะไรก่อนโมจังและซาจังเริ่มบทสนทนาว่า “นี้ๆ หยุดฤดูร้อนไปเที่ยวกันไหม”
ความคิดเห็น