ลำดับตอนที่ #11
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : ทาสซาตาน l สับสน (เพิ่มตัวละคร+hbd อูยอง)
HAPPY BIRTH DAY WOOYOUNG
มีความสุขมากๆนะจ๊ะ
"ระวังด้วยอย่าให้แผลโดนนํ้านะครับ"นิชคุณบอกและลุกขึ้นเพื่อนํากล่องยาไปเก็บแต่ก็มีมือหนามาจับมือเขาไว้เพื่อให้หยุดเดิน
"ขอบใจนะ"แทคยอนพูดเบา ทําให้นิชคุณใจชื้น อยากน้อยแทคยอนก็คงไม่เกลียดเขาขนาดนั้น ทําให้นิชคุณส่งยิ้มบางๆไปให้ก่อนจะเดินเอากล่องยาไปเก็บ แทคยอนจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแนบหู
"ฮัลโหลไอ้ชานมึงอยู่ไหน?"แทคยอนโทรหาชานซองนั่นเอง
[กูอยู่บรูไน ประมูลเพชรอยู่ มึงโทรมามีอะไร]
"มึงจะกลับเมื่อไหร่"
[อาทิตย์นึงโน่น ว่าแต่มึงมีอะไรเนี่ย!]
"กูอยากให้มึงส่งลูกน้องมึงมาเคลียร์ที่บ้านกูหน่อย ไอ้จินอุนมันบุกมา คนของกูตายไม่เหลือ"
[เห้ยยย!!! เคๆเดี๋ยวกูส่งคุณปาร์คกับลูกน้องไป มึงไม่เป็นอะไรใช่ไหม]
"อืมกูไม่เป็นไร แค่นี้นะ"
[เห้ยยย!!....เดี๋ยว!แล้ว....แล้วน้องคุณอะเป็นไงบ้าง]ชานซองถามอย่างร้อนรนมันทําให้แทคยอนอารมณ์เสีย
"แค่นี้นะ"แทคยอนตัดสายทิ้งทันทีและหันไปมองนิชคุณ
"นี่!นายบอกว่าห้ามแผลโดนนํ้าใช่ไหม?"แทคยอนหันไปถามเพราะนึกอะไรสนุกๆขึ้นมาได้
"ใช่ครับเพราะว่าถ้าแผลโดนนํ้ามันอาจจะทําให้เน่าและไม่หายได้นะ คุณต้องระวัง"นิชคุณบอก
"งั้น....อาบนํ้าให้ฉันหน่อยสิ"แทคยอนยกยิ้มอย่างเหนือกว่า
"ฮะ...หา!!อาบนํ้า??!!"นิชคุณถึงกับตกใจที่อยู่คนตัวสูงก็ขอให้ตนอาบนํ้าให้
"อะ....โอ๊ยยย!!!!"แทคยอนทําทีเหมือนเจ็บแผลและร้องออกมาทําให้ร่างบางรีบวิ่งเข้ามาดูอาการ
"เป็นอะไรครับ...เจ็บแผลเหรอ?!!"นิชคุณพูดอย่างตื่นตระหนกโดยไม่รู้ว่ามันคือกลอุบาย
"อะ..โอ๊ย..ฉันเจ็บ....เจ็บมากเลย"แทคยอนพูดเหมือนเจ็บปวดมาก
"อะ...เอางี้งั้นคุณ....เดี๋ยวผมอาบนํ้าให้คุณก็ได้"นิชคุณพูดอย่างไม่มีทางออกมือบางลูบเบาๆที่แผลเหมือนว่าให้มันหายไวๆ แทคยอนรู้สึกถึงความอบอุ่นที่แล่นจากมือของคนตัวเล็ก เป็นสิ่งที่มันขาดหายจากชีวิตในเส้นทางแห่งความมืดของเขามานานมาก จนเกือบจะจําไม่ได้ มือหนาเอื้อมไปแตะมือบางเบาๆ
"คุณเจ็บแขนไหม?ต้องให้ผมถอดเสื้อให้หรือเปล่า?"นิชคุณถามด้วยความใสซื่อแต่กลับทําให้อีกคนหัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะ
"อะ...อืมเจ็บนิดหน่อย"แทคยอนบอก
"งั้นเดี๋ยวผมถอดให้นะ"มือบางต้องปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตเนื้อดีเป็นครั้งที่สอง มือเล็กสั่นน้อยๆแบบไม่มีสาเหตุเมื่อมาถึงเม็ดสุดท้าย นิชคุณก็ปลดมันสําเร็จด้วยความยากลําบาก ทั้งสองฝ่ายต้องห้ามใจตัวเองไม่ให้คิด กลิ่นหอมอ่อนๆจากตัวนิชคุณ สามารถทําให้สติคนตัวใหญ่กระเจิดกระเจิงออกไปได้
"ดะ....เดี๋ยวฉันถอดกางเกงเอง...นายไปเตรียมนํ้าอุ่นให้หน่อย...เร็ว!"แทคยอนไล่ให้คนตัวเล็กไปเตรียมนํ้าอุ่นให้เพราะถ้าเกิดมันเลยเถิดจากเสื้อไปเป็นกางเกง ตนเองจะสติกระเจิดกระเจิงไปได้ คิดจะแกล้งคนอื่นเขา ตนเองกลับคลั่งซะเอง
"คะ...ครับ"นิชคุณรีบวิ่งไปห้องนํ้าทันที เพื่อไม่ให้แทคยอนเห็นว่าใบหน้าขาวนั้นแดงแค่ไหน
"ฮู่วว!!"เมื่อมาถึงห้องนํ้านิชคุณถอดหายใจเฮือกใหญ่ เพราะความรู้สึกแปลกๆตอยฃนอยู่ใกล้แทคยอน
"มือบางเปอดก็อกนํ้าเย็น และนํ้าร้อนผสมกันให้มันกลายเป็นนํ้าอุ่นที่อาบสบาย ร่างบางยกเก้าอี้เหล็กตรงหน้าประตูห้องนํ้าเข้ามานั่งรอจนกว่านําจะเต็มและแทคยอนจะเดินเข้ามา
"เห้ออ...."นิชคุณถอดหายใจเบาๆครั้งแล้วครั้งเล่า
"ถอนหายใจอะไรนักหนา"จู่ๆเสียงเข้มของแทคยอนก็ดังขึ้น ร่างเล็กหันไปมอง เมื่อเห็นคนตัวใหญ่ในสภาพเปลือยท่อนบน ใบหน้าเล็กถึงกับหันหนีด้วยความตกใจ ใบหน้าร้อนวูบวาบทั้งที่ก็เตรียมใจไว้แล้วว่ายังไงก็ต้องเห็น
"คุณอาบนํ้าเถอะระวังนะ"ถึงคนตัวเล็กจะเขินแค่ไหน แต่ก็คอยระวังเอาใจใส่แทคยอนอยู่ดี
"อืม"แทคยอนตอบมือหนาทําเหมือนจะเอื้อมมือไปดึงผ้าที่พันท่อนล่างออก ทําให้คนตัวเล็กต้องยกมือขึ้นมาปิดตา จนได้ยินเสียงนํ้ากระฉอกออกมาจากอ่างเป็นสัญญาณบอกว่า คนตัวใหญ่ลงไปในอ่างแล้ว นิชคุณจึงลืมตาขึ้นมา เมื่อเห็นแทคยอนลงไปแล้วก็โล่งใจ คนตัวเล็กยกเก้าอี้โลหะก่อนะวางไว้ข้างๆอ่างในแนวดียวกับที่แทคยอนหันหลังให้แต่มนก็ติดขอบอ่างทําให้ไม่สามารถอาบนํ้าให้ได้
"นายก็นั่งตรงนี้สิ"แทคยอนชี้ที่ขอบอ่างที่หนาพอสมควรสามารถนั่งได้
"อ่า...ครับ"นิชคุณถกขากางเกงขึ้นก่อนจะนั่งตามที่แทคยอนสั่ง มันก็เหมือนกับว่า ตอนนี้แผ่นหลังอันแข็งแกร่งของแทคยอนกับลังนาบกับหน้าขาของคนตัวเล็กอยู่
"ผมจะอาบนํ้าให้แล้วนะ"นิชคุณพูดบอกแทคยอน
"อะ...อืม"แทคยอนตอบ มือเล็กหยิบฝักบัวที่ติดกับอ่างเปิดนํ้าเบาๆและให้มันไหลลงสู่ผ่นหลังของแทคยอนโดยไม่ลืมที่จะให้มือกันแผลไว้ไม่ให้นํ้าไหลโดน แทคยอนลอบมองคนตัวเล็กเป็นระยะ และสังกตได้ถึงใบหน้าอ่อนหวานที่กําลังอาบนํ้าให้เขาอย่างตั้งใจ
"ผมจะถูสบู่แล้วนะ"นิชคุณบอก
"อืม"แทคยอนตอบเพียงเท่านี้ มือบางจึงเอื้อมมือไปหยิบขวดสบู่และบีบลงบนฟองนํ้านิมก่อนจะค่อยๆถูที่แผ่นหลังกํายําเบาๆนั่นเป็นการผ่อนคลายทําให้แทคยอนค่อยๆหลับตาลง มือบางค่อยๆใช้ฟองนํ้าลูบจากหลังไปที่แผ่นอก และใช้นํ้าล้างทําความสะอาด จนเสร็จเรียบร้อย
"คุณแทคยอน...เดี๋ยวผมเอาเสื้อมาให้มันอยู่ตรงไหน?"คนตัวเล็กถามแทคยอนที่กําลังหลับตาเพื่อผ่อนคลายจากเรื่องเครียดๆ
"ตู้ตรงทางเข้าห้องนํ้า อันไหนก็ได้หยิบมา"แทคยอนบอก
"ครับ"นิชคุณเดินไปหยิบเสื้อยืดแบบสบายๆสีนํ้าเงินและกางเกงนอนขายาวสีดํา
"ผมวางไว้ตรงนี้นะ...เดี๋ยวคุณใส่มันเองแล้วกัน"นิชคุณบอกและรีบเดินออกไป แทคยอนขําออกมากับท่าทีเขินจนน่ารักของนิชคุณคนตัวใหญ่หยิบผ้าเช็ดตัวมาพันรอบกายก่อนจะเริ่มแต่งตัว แผลแค่นี้ไม่ทําให้เขาจ็บจนอาบนํ้าเองไม่ได้หรอก แค่อยากจะแกล้งคนขี้อายเท่านั้นแหละ.....
............
................
......................
"ขอบใจนะ"แทคยอนพูดเบา ทําให้นิชคุณใจชื้น อยากน้อยแทคยอนก็คงไม่เกลียดเขาขนาดนั้น ทําให้นิชคุณส่งยิ้มบางๆไปให้ก่อนจะเดินเอากล่องยาไปเก็บ แทคยอนจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแนบหู
"ฮัลโหลไอ้ชานมึงอยู่ไหน?"แทคยอนโทรหาชานซองนั่นเอง
[กูอยู่บรูไน ประมูลเพชรอยู่ มึงโทรมามีอะไร]
"มึงจะกลับเมื่อไหร่"
[อาทิตย์นึงโน่น ว่าแต่มึงมีอะไรเนี่ย!]
"กูอยากให้มึงส่งลูกน้องมึงมาเคลียร์ที่บ้านกูหน่อย ไอ้จินอุนมันบุกมา คนของกูตายไม่เหลือ"
[เห้ยยย!!! เคๆเดี๋ยวกูส่งคุณปาร์คกับลูกน้องไป มึงไม่เป็นอะไรใช่ไหม]
"อืมกูไม่เป็นไร แค่นี้นะ"
[เห้ยยย!!....เดี๋ยว!แล้ว....แล้วน้องคุณอะเป็นไงบ้าง]ชานซองถามอย่างร้อนรนมันทําให้แทคยอนอารมณ์เสีย
"แค่นี้นะ"แทคยอนตัดสายทิ้งทันทีและหันไปมองนิชคุณ
"นี่!นายบอกว่าห้ามแผลโดนนํ้าใช่ไหม?"แทคยอนหันไปถามเพราะนึกอะไรสนุกๆขึ้นมาได้
"ใช่ครับเพราะว่าถ้าแผลโดนนํ้ามันอาจจะทําให้เน่าและไม่หายได้นะ คุณต้องระวัง"นิชคุณบอก
"งั้น....อาบนํ้าให้ฉันหน่อยสิ"แทคยอนยกยิ้มอย่างเหนือกว่า
"ฮะ...หา!!อาบนํ้า??!!"นิชคุณถึงกับตกใจที่อยู่คนตัวสูงก็ขอให้ตนอาบนํ้าให้
"อะ....โอ๊ยยย!!!!"แทคยอนทําทีเหมือนเจ็บแผลและร้องออกมาทําให้ร่างบางรีบวิ่งเข้ามาดูอาการ
"เป็นอะไรครับ...เจ็บแผลเหรอ?!!"นิชคุณพูดอย่างตื่นตระหนกโดยไม่รู้ว่ามันคือกลอุบาย
"อะ..โอ๊ย..ฉันเจ็บ....เจ็บมากเลย"แทคยอนพูดเหมือนเจ็บปวดมาก
"อะ...เอางี้งั้นคุณ....เดี๋ยวผมอาบนํ้าให้คุณก็ได้"นิชคุณพูดอย่างไม่มีทางออกมือบางลูบเบาๆที่แผลเหมือนว่าให้มันหายไวๆ แทคยอนรู้สึกถึงความอบอุ่นที่แล่นจากมือของคนตัวเล็ก เป็นสิ่งที่มันขาดหายจากชีวิตในเส้นทางแห่งความมืดของเขามานานมาก จนเกือบจะจําไม่ได้ มือหนาเอื้อมไปแตะมือบางเบาๆ
"คุณเจ็บแขนไหม?ต้องให้ผมถอดเสื้อให้หรือเปล่า?"นิชคุณถามด้วยความใสซื่อแต่กลับทําให้อีกคนหัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะ
"อะ...อืมเจ็บนิดหน่อย"แทคยอนบอก
"งั้นเดี๋ยวผมถอดให้นะ"มือบางต้องปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตเนื้อดีเป็นครั้งที่สอง มือเล็กสั่นน้อยๆแบบไม่มีสาเหตุเมื่อมาถึงเม็ดสุดท้าย นิชคุณก็ปลดมันสําเร็จด้วยความยากลําบาก ทั้งสองฝ่ายต้องห้ามใจตัวเองไม่ให้คิด กลิ่นหอมอ่อนๆจากตัวนิชคุณ สามารถทําให้สติคนตัวใหญ่กระเจิดกระเจิงออกไปได้
"ดะ....เดี๋ยวฉันถอดกางเกงเอง...นายไปเตรียมนํ้าอุ่นให้หน่อย...เร็ว!"แทคยอนไล่ให้คนตัวเล็กไปเตรียมนํ้าอุ่นให้เพราะถ้าเกิดมันเลยเถิดจากเสื้อไปเป็นกางเกง ตนเองจะสติกระเจิดกระเจิงไปได้ คิดจะแกล้งคนอื่นเขา ตนเองกลับคลั่งซะเอง
"คะ...ครับ"นิชคุณรีบวิ่งไปห้องนํ้าทันที เพื่อไม่ให้แทคยอนเห็นว่าใบหน้าขาวนั้นแดงแค่ไหน
"ฮู่วว!!"เมื่อมาถึงห้องนํ้านิชคุณถอดหายใจเฮือกใหญ่ เพราะความรู้สึกแปลกๆตอยฃนอยู่ใกล้แทคยอน
"มือบางเปอดก็อกนํ้าเย็น และนํ้าร้อนผสมกันให้มันกลายเป็นนํ้าอุ่นที่อาบสบาย ร่างบางยกเก้าอี้เหล็กตรงหน้าประตูห้องนํ้าเข้ามานั่งรอจนกว่านําจะเต็มและแทคยอนจะเดินเข้ามา
"เห้ออ...."นิชคุณถอดหายใจเบาๆครั้งแล้วครั้งเล่า
"ถอนหายใจอะไรนักหนา"จู่ๆเสียงเข้มของแทคยอนก็ดังขึ้น ร่างเล็กหันไปมอง เมื่อเห็นคนตัวใหญ่ในสภาพเปลือยท่อนบน ใบหน้าเล็กถึงกับหันหนีด้วยความตกใจ ใบหน้าร้อนวูบวาบทั้งที่ก็เตรียมใจไว้แล้วว่ายังไงก็ต้องเห็น
"คุณอาบนํ้าเถอะระวังนะ"ถึงคนตัวเล็กจะเขินแค่ไหน แต่ก็คอยระวังเอาใจใส่แทคยอนอยู่ดี
"อืม"แทคยอนตอบมือหนาทําเหมือนจะเอื้อมมือไปดึงผ้าที่พันท่อนล่างออก ทําให้คนตัวเล็กต้องยกมือขึ้นมาปิดตา จนได้ยินเสียงนํ้ากระฉอกออกมาจากอ่างเป็นสัญญาณบอกว่า คนตัวใหญ่ลงไปในอ่างแล้ว นิชคุณจึงลืมตาขึ้นมา เมื่อเห็นแทคยอนลงไปแล้วก็โล่งใจ คนตัวเล็กยกเก้าอี้โลหะก่อนะวางไว้ข้างๆอ่างในแนวดียวกับที่แทคยอนหันหลังให้แต่มนก็ติดขอบอ่างทําให้ไม่สามารถอาบนํ้าให้ได้
"นายก็นั่งตรงนี้สิ"แทคยอนชี้ที่ขอบอ่างที่หนาพอสมควรสามารถนั่งได้
"อ่า...ครับ"นิชคุณถกขากางเกงขึ้นก่อนจะนั่งตามที่แทคยอนสั่ง มันก็เหมือนกับว่า ตอนนี้แผ่นหลังอันแข็งแกร่งของแทคยอนกับลังนาบกับหน้าขาของคนตัวเล็กอยู่
"ผมจะอาบนํ้าให้แล้วนะ"นิชคุณพูดบอกแทคยอน
"อะ...อืม"แทคยอนตอบ มือเล็กหยิบฝักบัวที่ติดกับอ่างเปิดนํ้าเบาๆและให้มันไหลลงสู่ผ่นหลังของแทคยอนโดยไม่ลืมที่จะให้มือกันแผลไว้ไม่ให้นํ้าไหลโดน แทคยอนลอบมองคนตัวเล็กเป็นระยะ และสังกตได้ถึงใบหน้าอ่อนหวานที่กําลังอาบนํ้าให้เขาอย่างตั้งใจ
"ผมจะถูสบู่แล้วนะ"นิชคุณบอก
"อืม"แทคยอนตอบเพียงเท่านี้ มือบางจึงเอื้อมมือไปหยิบขวดสบู่และบีบลงบนฟองนํ้านิมก่อนจะค่อยๆถูที่แผ่นหลังกํายําเบาๆนั่นเป็นการผ่อนคลายทําให้แทคยอนค่อยๆหลับตาลง มือบางค่อยๆใช้ฟองนํ้าลูบจากหลังไปที่แผ่นอก และใช้นํ้าล้างทําความสะอาด จนเสร็จเรียบร้อย
"คุณแทคยอน...เดี๋ยวผมเอาเสื้อมาให้มันอยู่ตรงไหน?"คนตัวเล็กถามแทคยอนที่กําลังหลับตาเพื่อผ่อนคลายจากเรื่องเครียดๆ
"ตู้ตรงทางเข้าห้องนํ้า อันไหนก็ได้หยิบมา"แทคยอนบอก
"ครับ"นิชคุณเดินไปหยิบเสื้อยืดแบบสบายๆสีนํ้าเงินและกางเกงนอนขายาวสีดํา
"ผมวางไว้ตรงนี้นะ...เดี๋ยวคุณใส่มันเองแล้วกัน"นิชคุณบอกและรีบเดินออกไป แทคยอนขําออกมากับท่าทีเขินจนน่ารักของนิชคุณคนตัวใหญ่หยิบผ้าเช็ดตัวมาพันรอบกายก่อนจะเริ่มแต่งตัว แผลแค่นี้ไม่ทําให้เขาจ็บจนอาบนํ้าเองไม่ได้หรอก แค่อยากจะแกล้งคนขี้อายเท่านั้นแหละ.....
............
................
......................
เพิ่มตัวละคร
ทั้งสองอาจพูดหยาบคายไปหน่อยอย่าถือสานะ
ทั้งสองอาจพูดหยาบคายไปหน่อยอย่าถือสานะ
แจบอม บุคคลที่ไม่มีใครสามารถเถียงชนะ พอรู้ตัวว่าแพ้ก็งอน กินเก่ง ตลก เรียนไม่เก่ง ปากเสีย แต่รักเพื่อนมาก ชอบทําผิดกฎไปแอบสักมาซึ่ง พอสักมาแล้วไม่เข้ากับตนเอง ก็ต่อยเจ้าของร้านสักจนควํ่า บ้านรวย พ่อมีอิทธิพลใหญ่ ชอบอวด | อูยอง บ้านรวย เป็นคู่กัดกับแจบอม เป็นคนแรกที่สามารถเฉียงแจ บอมได้เพราะใช้ไม้ตายเดียวกันคือ...งอน กินเก่ง เรียนเก่ง รักนิชคุณ(แบบเพื่อน)มาก เป็นคนเอาใจใส่เพื่อนแต่ติดที่ว่า นิสัยลูกคุณหนูไปหน่อย |
"โฮ...ทําไมเดี๋ยวนี้คุณไม่ค่อยมาเรียนเลยวะ?"โจควอนเพื่อในกลุ่มถามจุนโฮคนที่สนิทกับนิชคุณมากที่สุด
"ไม่รู้สิ ปกติคุณก็ไม่สบายบ่อยก็คงป่วยอีกนั่นแหละ...อูยองมึงว่าไง?"จุนโฮหันไปถามความเห็นจากเพื่อนอีกคน
"กูเป็นห่วงคุณจังเลยว่ะ"อูยองพูดด้วยสีหน้าไม่ค่อยดี
"กูก็เมือนกัน"แจบอมพูดขึ้น
"อย่ามาก็อปกูดิ"อูยองพูดใส่แจบอม
"ใครก็อปมึงไอ้ถั่ว!"ชายร่างเตี้ยพูดขึ้น
"ก็มึงไงไอ้เสลดเขียด"อูยองสวนกลับ
"โถ่เอ้ย!!!ไอ้ไก่บูด!"
"มึงว่าใครหา??!!"ทั้งคู่ประชันกันด้วยคําด่าที่แสนเจ็บแสบ(?)
"พวกมึงทั้งคู่พอเลย!"เป็นโจควอนที่ต้องมาแยกทั้งคู่ออกจากกันจุนโฮได้แต่ส่ายหัวให้กับความเป็นเด็กของสองคนนี้เจอหน้ากันทีไรเป้นต้องทะเลาะกันทุกที
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ไรต์ไม่รู้จะเอาเพลงอะไร
หวัดดีค่ะทุกๆคน ช่วงนี้ไรต์เตอร์มึนมากทุกคนคงคิดแบบ
อิไรต์เตอร์ แกเอาเจย์กับด้งเข้ามาทําไม? เพราะไรต์เบลอไงคะ
ขออนุญาติไปนอนก่อนเม่อคืนดูหนังจีนดาบมังกรหยกกับพ่อจนดึกพ่อไรต์ซื้อแผ่นมา ไรต์ง่วงมากไปหล่ะ กู๊ดบาย
ปล.ช่วงนี้ไรต์มึน อย่าถือสาอะไรมาก
ไรต์ไม่รู้จะเอาเพลงอะไร
หวัดดีค่ะทุกๆคน ช่วงนี้ไรต์เตอร์มึนมากทุกคนคงคิดแบบ
อิไรต์เตอร์ แกเอาเจย์กับด้งเข้ามาทําไม? เพราะไรต์เบลอไงคะ
ขออนุญาติไปนอนก่อนเม่อคืนดูหนังจีนดาบมังกรหยกกับพ่อจนดึกพ่อไรต์ซื้อแผ่นมา ไรต์ง่วงมากไปหล่ะ กู๊ดบาย
ปล.ช่วงนี้ไรต์มึน อย่าถือสาอะไรมาก
:)bootertheme
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น