คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ลูกสะใภ้ของพ่อ
นายจะพาฉันไปไหน ไอหูกางง!! : อึนบี
อยู่เงียบๆได้มั้ย!! เดี๋ยวก็รู้เองแหละน่า : ชานยอล
ฉันไม่เงียบจนกว่านายจะบอกฉันว่านายจะพาฉันไปไหน!! :อึนบีตะโกนบอกกับชานยอลด้วยความโมโห
หลังจากนั้นชานยอลก็หยุดรถจอดข้างทางแล้วโน้มตัวลงมาหาอึนบีแล้วประกบจูบลงอย่าอ่อนโยนและเขาก็ขับรถต่อไป
‘ฉันอึ้งและตกใจกับเหตุกาณ์เมื่อกี้มากมะ...มันคืออะไรเขาทำอะไรฉัน’อึนบีคิดในใจ
เหตุการณ์บนรถเงียบสงบไม่มีใครพูดอะไรภายในรถจนกระทั่งรถเข้าจอดในบ้านของชานยอลเมื่อลงจากรถ
ยินดีต้อนรับครับ/ค่ะ คุณหนูอึนบี^^ :เหล่าลูกน้องพ่อบ้านแม่บ้านมายืดเรียงแถวเพื่อต้อนรับอึนบี
มาถึงกันแล้วหรอลูกสะใภ้ของพ่อ....มาๆเข้าบ้านกันก่อน : พ่อชานยอล
→Eun B Part←
หลังจากที่ฉันถูกไอหูกางนั้นแบกขึ้นรถและโดน..นั่นแหละ ฉันทำอะไรไม่ถูกเลย ดีโอจะเป็นยังไงบ้างนะเขาโดนไอหูกางต่อยไปคงเจ็บน่าดูเลยแล้วเขาพาฉันมาที่นี่ทำไมที่บ้านของเขาพอมาถึงก็มีคนมาคอยรับอีกพวกเขารู้จักฉันได้ยังไง นี่มันอะไรกัน?? หรืออย่าบอกนะว่าไอหูกาง ที่ชื่อปาร์คชานยงชานยอลนั่น คือคนที่ฉันจะต้องแต่งงานด้วยแล้วผู้ชายคนนั้นคงเป็นพ่อของหมอหรือเจ้าหนี้สินะ พวกเขาพาฉันมาที่นี่ทำไมกัน ฉันได้แต่ยืดนิ่งไม่พูดอะไร
→End Eun B Part←
หลังจากที่ทุกคนเข้าบ้านกันมาเรียบร้อยแล้วชานยอลก็บอกแม่บ้านให้พาอึนบีไปเปลี่ยนชุดแล้วมานั่งทานข้าวกับเขา
ป้าซงจีครับช่วยพาเธอไปเปลี่ยนชุดด้วยครับ : ชานยอล
ได้ค่ะคุณหนู : ป้าซงจี
คุณหนูอึนบีค่ะมากับป้าค่ะ: ป้าซงจี
ฉันไมได้พูดอะไรแต่ก็เดินตามป้า...ไปแบบง่ายๆ หลังจากที่เปลี่ยนชุดเสร็จ “นี่มันอะไรกันค่ะ” : อึนบี
ป้าซงจีไม่ได้บอกอะไรกับอึนบีแต่พาเธอไปนั่งทานข้าโดยนั่งตรงข้ามชานยอล
หนูคงจะรู้แล้วล่ะนะว่าพวกเราคือใคร:พ่อชานยอล
พรุ่งนี้จะมีงานแต่งงานระหว่างหนูอึนบีกับชานยอล:พ่อชานยอล
หาาา!!!!! พรุ่งนี้: อึนบี
ใช่!! พรุ่งนี้เธอจะต้องมาแต่งงานกับฉัน เพราะอะไรคงไม่ต้องบอกหรอกนะ....ลูกหนี้!!!! :ชานยอล
ทำไมพ่อกับแม่ไม่บอกอะไรฉันเลย : อึนบี
เอาเป็นว่ารีบกินข้าวจะได้ไปนอนกัน.......หนูอึนบีหนูไปนอนห้องชานยอลนะ: พ่อชานยอล
หลังจากที่ทุกคนทานข้าวกันเสร็จก็แยกย้ายกันเข้านอน
‘หน้าห้องนอนของชานยอล’ “ทำไม ทำไม ทำไม ฉันจะต้องมานอนกับหูกางนี่ด้วย”อึนบีคิดในใจ
“จะเข้ามาสักทีได้รึยัง”ชานยอลถามหลังจากที่ดูสถานการณ์จากข้างในมาอยู่นาน
ฉันตกใจมากที่อยู่ๆเขาก็ออกมาถามฉันตรงๆฉันจึงรีบเข้าไปข้างในทันที
เธอ!! ลงไปนอนข้างล่างหรือไม่ก็ไปนอนบนโซฟา : ชานยอล
อะไรของนายไอหูกางฉันเป็นผู้หญิงนะ!! : อึนบี
ผู้หญิงแล้วไงเธอเป็นลูกหนี้ฉัน ทำตามที่ฉันบอกก็พอ : ชานยอล
ลูกหนี้แล้วไง!! ฉันจะนอนข้างบน : อึนบี
หรือเธออยากจะนอนกับฉันงั้นหรอ?? //ทำหน้าเจ้าเล่ห์ :ชานยอล
หืมม!! ไม่ๆๆไม่มีทาง ฉันไปนอนบนโซฟาก็ได้ : อึนบี
‘ผ่านไป2-3 ชั่วโมงขณะนี้ก็เวลาตี1’
ทำไมมันหิวอย่างนี่นะ...ลงไปหาอะไรกินดีกว่า:อึนบีพูดกับตัวเองเบาๆ
หลังจากที่อึนบีลงมาหาอะไรกินเสร็จพอกำลังจะกลับขึ้นเข้าไปในห้องขณะนั้นเอง
เธอลงมาทำอะไรดึกๆดื่นๆ: ชานยอล
เอ่อ...คือฉันนหิวนะ: อึนบี
เธอบังอาจมาขโมยของในบ้านฉันกินงั้นหรอ!! : ชานยอลพูดเสียงดัง
ฉันขอโทษ....นายจะโมโหอะไรนักหนาล่ะฉันก็แค่หิวอ่ะ : อึนบี
ไม่รู้แหละพรุ่งนี้หลังจากงานจบเธอเจอดีแน่ : ชานยอลพูดแล้วเดินขึ้นห้องไปโดยไม่สนใจอึนบี
อะไรของเขานะ ฉันผิดขนาดนั้นเลยหรออที่ฉันหิวเนี่ยย ให้ตายเถอะพรุ่งนี้ฉันจะต้องเจออะไรบ้างเนี่ยยใครก็ได้ช่วยยฉ้านนนทีฉันอยากออกไปจากที่นี่.....T.T : อึนบี
.
.
ไรท์ทั้งสองต้องขอโทษด้วยที่หายไปนานยังไงก็เม้นให้กำลังใจไรท์ด้วยนะ
รักนางเอกทุกคนน
ความคิดเห็น