คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ฉันชื่อ ปาร์ค ชานยอล
ตอนที่2 ฉันชื่อ ปาร์ค ชานยอล
“ก็เหมือนเดิมไม่ใช่หรอดีโอ ฉันมาเวลานี้ตลอด” เเล้วคุณก็มานั่งข้างๆดีโอ ฟุ่บหน้าลงกับโต๊ะ
“วันนี้ทำไมแกทำตัวเหมือนเบื่อโลกจังว่ะอึนบี”[ดีโอกำลังจะดีดติ่งหูคุณ]:ดีโอ
“นักเรียนทุกคน นั่งที่ให้เรียบร้อย”: ครูประจำชั้นคุณ
→ พักกลางวัน ←
ไปกินข้าวกันอึนบี : ดีโอ
ฉันไม่หิวอ่ะ -*- : อึนบี
วันนี้แกเป็นอะไรของแกว่ะอึนบีทำหน้าอย่างนั้นมาตั้งแต่เช้าแล้วนะข้าวก็ไม่กิน : ดีโอ
ฉันไดเอตอยู่นะรู้สึกว่าอ้วนขึ้น (ฉันตอบดีโอไปงั้นๆแหละแต่ที่จริงฉันเครียดเรื่องแต่งงานบ้าบอนี่ต่างหาก): อึนบี
งั้นฉันไปกินข้าวก่อนนะ เดวซื้อนมกับขนมปังมาให้ : ดีโอ
งืมมมม~~~ : อึนบี
→Eun B Part ←
ทำไมฉันต้องมาแต่งงานด้วยเนี่ย โอ๊ยยยยยยยย~~~~ คิดแล้วกลุ้ม แต่งกับใครยังไม่รู้เลยพ่อแม่ก็ไม่บอกแถมยังทิ้งฉันไว้กับพี่ซิ่วหมินที่เกาหลี หน้านายนั่นฉันก็ไม่เคยเห็น นิสัยใจคอจะเป็นยังไงบ้างเนี่ย ถ้าฉันแต่งงานฉันก็ต้องอยู่กับนายนั่นตลอดชีวิตนะสิ้ T.T ม่ายยยยน้าาา
→End Eun B Part←
นี่เลิกเรียนแล้วแกกลับยังไงอ่ะ : ดีโอ
พี่ซิ่วหมินมารับอ่ะ : อึนบี ฉันเดินมากับดีโอจนมาถึงหน้ามหาลัยก็มีรถคันสีดำหรูหรามาจอดตรงหน้าฉันพอดี มีผู้ชายชุดดำค่อนข้างน่ากลัวเดินตรงมาที่ฉัน
คุณชื่อ อึนบี รึป่าว ครับ!! : ชายชุดดำ
คะ...คะ...ค่ะ : อึนบี หลังจากนั้นฉันก็โดนชายชุดดำอุ้มพาดบ่า แล้วตรงไปที่รถคันหรู
ว้ายยยย.....นายจะทำอะไร ปล่อยฉันนะ!!! :อึนบีร้องโวยวายขณะที่โดนชายชุดดำอุ้มตรงที่ไปที่รถของเขา
คุณเป็นใคร คุณจะพาเพื่อนผมไปไหน : ดีโอ
อย่ามายุ่ง ไอ้ตาโปน : ชายชุดดำ
ดีโอไม่ยอมหยุดแค่นั้นเขาพยายามดึงตัวฉันแต่ก็โดนต่อยหน้าอย่างจังจนล้มไป
ตอนนี้ฉันอึ้งมากตัวแข็งทื่ออย่างกะหินพอรู้ตัวอีกทีก็มาอยู่ในรถกับผู้ชายคนหนึ่ง หน้าตาหล่อเหลา ผิวขาว แต่เสียดายหูกางไปหน่อย ฉันพอที่จะได้สติกำลังจะเปิดประตูรถหนี แต่ก็โดนไอ้หูกางรั้งไว้
เธอจะไปไหน อึนบี : ชายหูกาง
นายรู้จักชื่อฉันได้ยังไง ไอ้หูกาง:อึนบี
ฉันรู้ก็แล้วกัน เธอต้องไปกับฉัน แล้วอีกอย่างฉันไม่ได้ชื่อไอ้หูกาง ฟังแล้วจำไว้ให้ดี ฉันชื่อ ปาร์ค ชานยอล : จากนั้นชานยอลก็ขับรถหรูสีดำออกไปอย่างรวดเร็ว
→D.O. Part ←
ผมพยายามจะช่วยอึนบีแล้วแต่ผมทำไม่สำเร็จหมอนั้นมันเป็นใครกันบังอาจมาลักพาตัวเพื่อนรักของผม
นายไม่ได้ตายดีแน่ พอดีโอได้สติจึงรีบโทรบอกพ่อกับแม่ของอึนบีทันที
“คุณน้าครับอึนบีถูกลักพาตัว”
[อ่อน้ารู้แล้วแหละขอบใจมากนะดีโอ]
“.......”
[ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก อึนบีไม่เป็นอะไรแน่นอน]
“.......”
[แค่นี้ก่อนนะน้ามีธุระต้องไปทำ]
“คะ...ครับ”
ตู๊ด ตู๊ต ตู๊ด~~~
นี่มันอะไรกันคุณน้ารู้เรื่องนี่ด้วยหรอแล้วทำไมอึนบีถึงไม่รู้ว่าหมอนั้นเป็นใครฉันต้องรู้ความจริงให้ได้
→End D.O. Part←
ความคิดเห็น