Bad girl band กดล็อคหัวใจของยัยสาวร็อค

บทนำ

เย้ วันนี้ก็เปิดเทอมแล้วจะได้เจอเพื่อนซักทีอยู่แต่ในบ้านไม่ได้ออกไปไหนเลยจนจะกลายเป็นแวมไพร์อยู่แล้วเนี่ยที่ฉันไม่ได้ออกไปไหนเพราะพ่อกับแม่ไม่ว่างเนื่องจากพวกท่านต้องไปทำงานที่ต่างประเทศและสั่งฉันไว้ว่าห้ามออกไปไหนคนเดียวเด็ดขาดถ้าจะไปต้องมีเพื่อนไปด้วยแล้วเพื่อนฉันแต่ละคนก็ไม่ว่างเพราะต้องไปเที่ยวกับแฟนเจ็บใจเป็นบ้าเลยไม่สนใจเพื่อนคนนี้ที่ยังโสดT Tและที่สำคัญพ่อกับแม่ฉันไปตั้งหนึ่งปี หนึ่งปีเฉียวนะไม่ใช่หนึ่งเดือนT Tฉันเลยไม่ได้ออกไปเที่ยวไหนเลยฉันบ่นให้ฟังมาตั้งนานแล้วยังไม่ได้เเนะนำตัวเลยเอ๊ะหรืออยู่แล้วว่าฉันชื่ออะไรคงไม่ต้องบอกแล้วมั้ง...เงียบงั้นฉันแนะนำตัวดีกว่าเพื่อจะมีคนที่ยังไม่รู้จัก สวัสดีค่ะฉันชื่อไวท์ อายุ 18ปี เรียนอยู่ที่โรงเรียน M-highschool มีเพื่อนที่สนิทด้วยอยู่สามคนด้วยกัน(ไม่รวมฉันนะ)คนแรกชื่อ มิ้นต์ คนที่สองชื่อ แจน คนที่สามชื่อ ลัค พวกเราสี่คน(รวมฉันแล้ว^0^)ได้ตั้งวงดนตรีขึ้นมาชื่อวง Bad girl ทั้งๆที่พวกเราไม่ได้ดื้อหรือว่าไม่ดีนะแต่ที่เราตั้งชื่อแบบนี้ก็เพราะเห็นว่ามันเท่ดีแล้วลุคของพวกเรามันก็ออกแนวร็อคๆด้วยเลยทำให้มันดูบาลานซ์กันขึ้นมา
"ยัยไวททททท์"ยัยหัวส้มหรือยัยแจนเรียกฉันแล้ววิ่งมากระโดดกอดฉันดีนะที่ฉัีนตั้งตัวทันไม่งั้นได้ล้มไปแน่ๆ
"นี่ ยัยบ้าอยู่ดีๆก็วิ่งมากอดถ้าฉันตั้งหลักไม่ได้มีหวังได้จู๋จุ๊บกับพื้นแน่"ฉันพูดพลางดันหน้ายัยแจนออก อ้อฉันคงลืมบอกไปว่าโรงเรียนของฉันสามารถให้นักเรียนทำสีผมได้และไม่จำกัดว่าไม่ให้ทำสีอะไรดีสุดๆไปเลยใช่ม้า
"ง่ะ ก็คนมันคิดถึงอ่า-3-ไม่ได้ไปหาแกที่บ้านเลยตาบ้านั่นพาฉันไปเที่ยวซะเกือบจะทั่วโลกเลยไม่มีเวลาไปหาแกเลย"
"ฉันก็ไม่ได้ออกไปไหนเหมือนกันพ่อสั่งห้ามไว้ เออแล้วมิ้นต์กับลัคล่ะ"
"มิ้นต์อยู่กับมูล ส่วนลัคอยู่กับลิค"แงๆทำไมอยู่กับแฟนจนลืมเพื่อนคนนี้เลยหรอคงมีแต่แจนล่ะมั้งที่ยังรักฉันอยู่
"แล้วทำไมแกถึงไม่ได้อยู่กับจิมล่ะ"
'ฉันก็แอบหนีตาบ้านั่นมาสิไม่งั้นใครจะมาต้อนรับแกในวันเปิดเทอมล่ะ โธ่ช่างน่าสงสารจิรงๆเลยลูกแม่"ว่าแล้วแจนมันก็เอามือมาลูบหัวฉันอย่างเห็นใจ แต่มันก็จริงล่ะน้าถ้ายัยแจนไม่มาหาฉันฉันก็คงเหงาตายเลย
"ไม่เป็นไรหรอก แกกลับไปหาจิมเหอะฉันอยู่ได้เดี๋ยวฉันว่าจะไปห้องซ้อมด้วย"
"เอางั้นก็ได้รักนะจุ๊บๆ"
"ไปได้แล้ว"ฉันผลักยัยแจนแล้วเดินตรงดิ่งไปยังห้อมซ้อมก็ไม่รู้จะไปที่ไหนดีเพื่อนก็ไปอยู่กับแฟนหมดแล้ว T3Tทำไมฉันเป็นคนช่้างน่าสงสารขนาดนี้
แต๊วว แตแต๊ะแต่ววว
เสียงใครเล่นกีต้าร์ในห้องซ้อมของฉันเนี่ยหวังว่าคงจะไม่ใช่....
แต แต่ แต๋วววววตึงๆๆ
ฉันค่อยๆย่องไปตรงประตูทียังปิดไม่สนิทเลยทำให้เห็นบางสิ่งบางอย่างข้างในแล้วสิ่งที่ฉันเห็นนั้นคือ.....
       แบล็ค!!!!คู่อริของฉันเอง