fic [soonew -split] เพื่อน-รัก (Yaoi)

ลำดับตอนที่ #2 : บทที่ 1 เพื่อน-รัก 100%

(เครดิตภาพน่ารักๆ : Pai's Nadokkhom)


NEW PART'S

"โซ่ๆ ปล่อยกูได้แล้ว เจ็บ" ผมพูด ดูมันสิ จับมือผมแน่นไปแล้ว ! 
"อ๊ะ จริงเหรอ ขอโทษนะนิว" มันปล่อยมือผมแทบจะทันที "ไหน เป็นอะไรมากไหม"
"ไม่มากหรอก" ผมมือตัวเอง ก่อนจะนึกอะไรออก "เออ ทำไมรีบเดินออกมาอะ ยังไม่ได้ซื้อไรเลย - -*"
"ก็เพราะนิว มึงนั้นแหละ ทำให้กูหมดอารมณ์เดิน" อ้าว ทำไมน้ำเสียงมันแตกต่างจากเมื่อกี้จังเลยว่ะ แถมยังหันหน้าหนีอีก
"เอ่ออออ ใช่สิ กูมันผิดหมดแหละ" ผมหมั่นไส้ เลยแกล้งงอนใส่มัน คราวนี้มันเหวอเลย ฮ่าๆๆ แกล้งเพื่อนสนุกจัง
"เห้ย นิวววว มึงอย่างอนกูดิ กูล้อเล่น ! >_____<" โซ่หันมาง้อผมเหมือนทุกครั้ง แถมยังเอาหน้ามันมาถูกับมือผมอีก เห้ย ไม่อายคนแถวนี้เลยไงว่ะ -*-
"เออๆๆๆๆ เลิกงอนแล้ว แต่มึงเลิกทำท่าทางยังงี้สักทีสิ.. กูหวั่นไหว" ผมพยายามลดเสียงในคำสุดท้าย เพื่อไม่ให้คนข้างๆ ผมได้ยิน
"จ้ะๆ -3-"
-~จะมีเพียงเธอ รักเพียงแต่เธอ โอบกอดเธอด้วยรัก รักที่ห่วงใย ~-
เสียงโทรศัพท์ของโซ่ดังขึ้น แถมชื่อยังขึ้นว่า "ฟ้า" อีก.. เจ็บชะมัด
โซ่รับแทบจะทันที "ฮัลโหลจ้ะ น้องฟ้า ^___^" ยิ้มหน้าบาน...
เอาเถอะ ในระหว่างนี้ ผมจะเล่าเรื่องของผมกับมันให้ฟังก่อนละกัน
ผมกับโซ่น่ะ รู้จักกันตอนม.1 แต่ตอนนั้นยังไม่สนิทกันหรอกนะ มาสนิทกันตอนม.2 เพราะเราได้อยู่ห้องเดียวกัน ตอนนั้นผมนิยามคนอย่างโซ่ไว้ว่า -เจ้าชู้ กวนตีน ลามก ขี้เล่น- ตอนแรกๆ ผมเข้ากับมันไม่ค่อยได้หรอก เพราะผมกับมันน่ะ คนละขั้ว แต่สุดท้ายเราก็มาสนิทกันได้ยังไงไม่รู้ ความรู้สึกน่ะหรอ ตอนนั้นรู้แค่ว่า มันเป็นเพื่อนสนิทเราเฉยๆ แต่ตอนนี้ ผมน่ะ.. คิดว่าผมชอบมันเข้าแล้วละ.. ตอนแรก ผมยอมรับความรู้สึกนี้ไม่ได้หรอก แทบจะหลบหน้ามันทุกวันเลยด้วยซ้ำ สุดท้ายก็ต้องยอมรับความรู้สึกนั้นจริงๆ เพราะความจริงยังไงก็ความจริง
แต่ช่วงนี้น่ะ ไอ้โซ่มันกำลังคบกับรุ่นน้องที่ชื่อฟ้าอยู๋ และนั้นยิ่งทำให้ผมแน่ใจ ว่าผมรักมันจริงๆ ยิ่งเวลาเห็นมันใกล้ฟ้า ผมยิ่งเจ็บและยิ่งแน่ใจ
"เห้ย นิวระวัง !!" เสียงของโซ่ทำให้ผมหลุดจากภวังค์ เห้ยย ผมกำลังจะตกบันไดสะพานลอยO_O
ร่วงแล้วววว >___<
หมับ !
ก่อนที่ผมจะหน้าทิ่งดิ่งพสุธานั่น ไอ้โซ่มันก็คว้าแขนผมไปได้ซะก่อน ฮู้ว เกือบไป
แต่เรื่องที่จะทำให้ผมตกใจมากกว่านั้น คือตอนนี้ผมกับไอ้โซ่หน้ามันใกล้กันมากกก เหลือ 2-3 เซนหน้าเราจะชนกันแล้วเห้ยยย =//[]//=
*ก่อนอื่นขออธิบายก่อน โซ่ดึงแขนนิวเข้ามาอยู่ในอ้อมกอดของโซ่ เมื่อนิวเงยหน้าขึ้นมา ก็เป็นสภาพอย่างที่เห็น..(บรรยายได้ฟินมาก :ไรเตอร์)*
 =//[]//= << ผม (ช็อคไปแล้ว)
^//^ << ไอ้โซ่ ยิ้นหน้าบาน
"ซ..โซ่" ผมกล่าวเรียกสติไอ้โซ่ "ปล่อยได้แล้วมั่ง..."
"อ๊ะ ขอโทษที เผลอไปหน่อยน้ะ.." พอโซ่รู้สึกตัว มันก็แทบจะปล่อยมือจากผมทันที "เมื่อกี้ไม่เป็นไรใช่ไหม ?" ไอ้โซ่ถามอย่างเป็นห่วง
"อ..อื้ม -//////-"
"เป็นไรอ่า หน้าแดงเลย เอ๊ะ หรือเพราะเมื่อกี้ ?" ไอ้โซ่ทำหน้ากวนๆ
"ป่าวซะหน่อย ไอ้นี้มั่ว" ผมตอบปัดๆ แล้วหันหน้าหนี กลัวไอ้โซ่จะเห็นหน้าแดงๆ ของผมจัง...
"เขินละสิ แหมๆ ^^" โซ่ยังหยอกล้อผมไม่เลิก
"โว้ยๆ เยอะแหละมึงอ่ะ ไปเถอะ รีบๆ กลับกูง่วง" พอผมว่าจบ ผมก็รีบก้มหน้างุดๆ เดินลงสะพานลอยไป
"^_________^"

END NEW PART'S


WRITER PART'S

ขณะนี้นิวและโซ่ได้มาถึงบริเวณหน้าบ้านของนิวแล้ว ในขณะที่นิวเลื่อนรั้วบานใหญ่ของบ้านเขาออก และกำลังจะเดินเข้าไป แต่เขาก็เจอรถของพ่อและแม่ของร่างบางกำลังจะสวนออกมาพอดี
"อ้าว นิว กลับมาพอดีเลย" ผู้เป็นพ่อชะโงกหน้าออกมาจากรถเก๋งคันงาม
"สวัสดีฮะ คุณลุง" โซ่ไหว้ พ่อของนิวรับไหว้ร่างโปร่งก่อนจะหันมาพูดกับนิว
"นิว สองสามวันนี้พ่อกับแม่ไปต่างจังหวัดนะ อยู่คนเดียวได้สินะ" ผู้เป็นพ่อถามอย่างเป็นห่วง
"ได้สิฮะ สองสามวันเอง" ร่างบางตอบ แต่ยังไม่คลายความเป็นห่วงของพ่อเขาอยู่ดี
"งั้นเดี๋ยวผมมาอยู่เป็นเพื่อนนิวละกันฮะ คุณลุงกับคุณน้าจะได้ไม่เป็นห่วง" โซ่เห็นสถานการณ์ไม่ค่อยดี ถ้าปล่อยเป็นอย่างนี้ พ่อกับแม่ของนิวต้องบังคับให้นิวไปด้วยแน่ๆ เขาจึงอาสาจะมาอยู่เป็นเพื่อนนิว
แต่ร่างโปร่งไม่เคยรู้เลยว่า ร่างเล็กนั้นกำลังตกตะลึงกับคำพูดของโซ่อยู๋
ผู้เป็นพ่อกล่าวอย่างโล่งใจ "อื้ม.. งั้นก็คงลำบากโซ่แย่ แต่ยังไงก็ฝากดูแลนิวด้วยนะ"
"ฮะ คุณลุง ^^" โซ่ไหว้ลาพร้อมกับนิว แล้วปล่อยให้รถคันงามออกจากบ้านของนิวไป..
"นี่ มึง" นิวเรียกโซ่ "มึงจะมาอยู่กับกูจริงๆ เหรอ =[]=;"
"จริงดิ ก็บอกพ่อแม่มึงไปแล้วอ่า ^^+" โซ่ทำหน้ากวนๆ
"ม..มึงไม่ต้อง..."
"งั้นเดี๋ยวกูกลับไปเก็บของก่อนละกัน เดี๋ยวมา..." ร่างโปร่งตัดบทพูดของนิว ในขณะที่กำลังจะเดินออกไป โซ่ก็ทิ้งคำพูดที่ทำให้นิวหวั่นไหวอย่างมากไว้..

"คืนนี้ เจอกันนะที่รัก <3"

END WRITER PART'S

SOO PART'S

16.28 น.
ตอนนี้ผมอยู่หน้าบ้านของนิวพร้อมกับกระเป๋าเป้ใบเล็กใบนึง
หึๆ มันนอนไม่หลับแน่คืนนี้...
เห้ย ผมรู้นะนักอ่านทุกคนคิดอะไรอยู่ ผมแค่จะแกล้งมันหรอก - -+ //นักอ่านอารมณ์ค้าง
ผมเลื่อนรั้วบานใหญ๋ โห บ้านมันนี้ใหญ่จริงๆ ก็งี้ละ มันรวยนี่ เชอะๆ
ผมเดินเข้าไปภายในบ้าน ผ่านสวน ผ่านโรงจอดรถ และก็มาถึงหน้าบ้านมัน...
ถ้าให้เทียบแล้วนะ ของนอกบ้านมัน ใหญ๋กว่าบ้านมัน 2 เท่า =0=
ก็อกๆๆ (เคาะประตู)
"มาไวจัง - -" แทบจะทันที ไอ้นิวมันก็มาเปิดประตูให้ หู้ว ชุดมันล่อแหลมจริงๆ เสื้อกล้ามกับกางเกงบ็อกเซอร์ =.,=b
เหมือนไอ้นิวจะรู้ความคิดผม มันตบหัวผมที่หนึ่ง
"ลามก คิดอะไรอ่ะ รู้นะ -*-" มันว่า เชอะๆ ดูแค่นี้ก็ไม่ไ้ด้ -3-* "เชิญเข้ามาในบ้านสิครับคุณโซ่ หรือจะให้กูปูพรมแดงให้ก่อน"
"มีป้ะละ" ผมกวนมันหน่อย
"จะเข้าไหม -*-+"
"เข้าครับๆ คุณภรรยา" ผมทิ้งท้ายไว้ ก่อนจะวิ่งขึ้นบนห้องของมันไป
"สัดดดดด"

END SOO PART'S

------------------------------------------------------

TALK WITH WRITER

เยส บทที่ 1 ผ่านไปด้วยดี... //ปาดเหงื่อ
ส่วนตัวคิดว่ามันสั้นมากกกก บทนี้ สัญญาว่าบทหน้าจะทำให้ดีกว่าเดิม ยาวกว่าเดิม..
1 บรรทัด //ฮา
เอาเถอะ ยังไงก็ฝากติชมด้วยนะครับ //รักนักอ่าน -3-
ปล. ไรเตอร์อาจจะอัพวันละครึ่งบท ไม่ก็สมองแล่นหน่อยวันละบท หรือบางที่อาจจะหายไปนานเพราะเตรียมตัวสอบเข้า ม.1
เฮ้ ไรเตอร์ ป.6 จริงๆ นะ -3- อัพช้ายังไง ก็ขออภัยด้วยนะครับ ;)



:)  Shalunla