คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Chapter5 (100%)
"ยิ้ม วันนี้จะมีวิทยากรมาให้ความรู้ด้วยแหละ" เฟรมมองแผ่นโบชัวร์ในมือแล้วอมยิ้ม
"เหรอ แล้วทำไมเธอต้องดีใจขนาดนั้นด้วยล่ะ" ยิ้มงงกับท่าทีของเพื่อน
"ก็ วิทยากรคนเนี้ย ทั้งเก่ง ทั้งรวย และยัง หล่ออีกอ่ะ" เฟรมบอกยิ้มแล้วเขินบิดไปบิดมา
"พูดเหมือนกับเธอเคยเห็นเค้างั้นแหละ"ยิ้มมองเพื่อนแล้วหัวเราะ
"ก็เคยนะสิ เขาน่ารักมากเลยนะแถวนิสัยดีอีกต่างหากล่ะ" เฟรมพูดกับยิ้ม
"จ้าๆ แล้วพี่ชายของฉันล่ะ เธอจะว่าไงห๊า" ยิ้มถามกวนเฟรม
"พี่ชายเธออ่ะ ก็หล่อนะ แต่ว่าเขาไม่เห็นสนใจฉันเลย"เฟรมอดน้อยใจไม่ได้
"เอาน้ะ. พี่ชายฉันก็เป็นแบบนี้แหละ" ยิ้มเอามือโอบไหล่เพื่อน
“นี่แก ฉันรับรองเลยนะยิ้ม ว่าถ้าแกเจอวิทยากรคนเนี้ยแกจะต้องตะลึงแน่ๆ”เฟรมบอกกับเพื่อน
“ฉันก็ชักอยากจะเจอคนที่แกว่าแล้วล่ะสิ” ยิ้มหันไปมองหน้าเฟรม
“นั้นไงๆ เค้ามาแล้ว”เฟรมชี้ไปทางรถสปอร์สีดำที่กำลังเลี้ยวเข้ามาจอดในลานจอดรถ
“เอ๊ะ ฉันว่ามันคุ้นๆนะ” ยิ้มพูดพล่างนึก
“คุ้นยังไงยิ้ม หรือแกเคยเจอเขาแล้ว” เฟรมถามยิ้ม
“เหมือนรถคนที่เคยขับเกือบชนรถฉันนะสิ แต่คงไม่หรอกโลกมันคงไม่กลมขนาดนั้น” ยิ้มพูดพร้อมมองไปที่รถอย่างจดจ่อที่จะเห้นหน้าคนขับ
และแล้วเขาผู้นั้นก็ก้าวลงจากรถ ชายคนนั้นสวมชุดสูทดูหรู แล้วยังสวมแว่นตาเรแบนรด์สีดำสุดเท่ห์อีกต่างหาก
นักศึกษาสาวๆได้วิ่งเข้าไปรุมถ่ายรูปกับวิทยากรหนุ่ม
“ฉันว่าเราเข้าไปใกล้ๆดีกว่านะยิ้ม จะได้เห็นชัดๆ” ว่าแล้วเฟรมก็กึงลากกึ่งฉุดยิ้มวิ่งเข้าไปดู
แค่เพียงแวบแรกที่ยิ้มเห็นวิทยากรหนุ่มเขาก็จำได้ทันทีว่านี้คือ ชายหนุ่มที่ขับรถชนเกือบชนเธอวันนั้น
“นายคนนั้นนิ” ยิ้มอุทานออกมา
“เธอ ยัย18 มงกุฎ”แกงส้มก็ไม่ต่างกับยิ้มมากนัก เขายังคงเชื่อว่าเธอเป็น 18 มงกุฎ
“นี่นาย กล้าดียังไงมาว่าฉันห๊า ?”ยิ้มไม่พอใจกับคำพูดของแกงส้มมากนัก
“ก็มันจริง ฉันว่าคนอย่างเธอไม่เหมาะที่จะมาเรียนที่นี้เลยแม้แต่น้อย”แกงส้มแขวะยิ้มตอบ
“ทำไม ทำไมฉันจะไม่เหมาะ”ยิ้มลำคาณกับคำพูดดูถูกของเขา
“ก็เธอน่าจะไปอยู่สำนักโจรอะไรซักอย่าง”แกงส้มพูดพร้อมหัวเราะ
คำพูดของเขาทำให้กลุ่มนักศึกษาพากันหัวเราะยิ้ม
“หุบปากเน่าๆของนายซะ ก่อนจะหาว่าฉันไม่เตือน” ยิ้มเริ่มโมโหเอามากๆ
“คนอย่างเธอจะกล้าทำอะไรฉัน”แกงส้มท้ายิ้ม
ว่าแล้วยิ้มกำหมัดแน่นแล้วชก เปรี้ยง เขาที่หน้าแกงส้มอย่างจัง กลุ่มนักศึกษากันแตกออกจากวง
“เธอ เธอกล้าดียังไงมาชกหน้าฉัน ไม่รู้หรือไงว่าฉันเป็นใคร” แกงส้มโมโห
“อ่าว ชนาดคุณยังไม่รู้แล้วดิฉันจะรู้ได้ไงล่ะคะ ว่าคุณเป็นใคร” ยิ้มพูดไปหัวเราะไป
“ยิ้ม พอเถอะ ยิ้ม นะฉันขอ อย่ามีเรื่องเลย” เฟรมขอร้องเพื่อน
ความคิดเห็น