คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Bullying.....แกล้ง [Intro]
1
“ฮ่าๆๆๆ “ เสียงหัวเราะของชายหนุ่มกับเพื่อนฝูงยืนพิงล็อกเกอร์ ในเวลาเลิกเรียน หยอกล้อ และเหล่าคนที่เดินไปเดินมาจามห้องโถง หมายหาเหยื่อจะแกล้งเล่น
เสียงเปิดตู้ล็อกเกอร์ดังสนั่น ประตูตู้กระแทกไปยังอีกตู้หนึ่ง ต้นเสียงนั้นกลายเป็นจุดสนใจของกลุ่มคนที่กำลังยืนคุยหยอกล้อกัน ร่างบางที่กำลังเก็บของในตู้ล๊อกเกอร์ถูกจับจ้งเป็นตาเดียวโดยไม่รู้เลยว่า เขาจะกลายเป็นเหยื่อในอีกไม่ช้า...
ปัง!!
เสียงมือกระแทกลงบนตู้ล๊อกเกอร์ตู้ถัดมาจากร่างเล็ก เขาหันไปมองมือนั้น สายตาลุกลี้ลุกลนอยากจะเดินออกมาจากตรงนั้นให้ไว ใบหน้าของร่างสูงแสยะยิ้มให้ ยิ้มที่แอบแฝงไปด้วยความอำมหิตชวนขนหัวลุก
“ว่าไง จงฮยอน จะรีบไปไหน…..” เสียงเย็นยะเยือกเอ่ยขึ้น คนคัวเล็กกว่ารีบก้าวขาออกมาทันทีแต่ก็ไม่วายโดนดึงข้อมือเอาไว้
“อย่ามายุ่ง”
“จะรีบไปไหนละ มาเล่นกันก่อน” ร่างสูงโปร่งกระชากข้อมือของร่างเล็กให้เดินตามเข้ามา กลุ่มเพื่อนๆต่างหัวเราะชอบใจคอยสนับสนุน
“อารอนฮยอง ในห้อง B มีคนอยู่รึเปล่า” ชายหนุ่มที่ยืนอยู่ในกลุ่มอีกคนวิ่งออกจากกลุ่มไปยังห้อง B เพื่อจะเช็กดูว่าห้องนั้นมีใครอยู่รึเปล่า เขามองเข้าไปในห้องที่ว่านั้น ยังมีคนอยู่แต่แค่คนเดียว เขายิ้มกว้าง รีบเดินออกมาจากห้อง ระหว่างทางเดินกลับมา เขายิ้มไม่หุบ ในใจมีแผนอะไรไว้ เขาเดินไปกระซิบกระซาบอะไรบางอย่างกับเพื่อนร่างสูงของเขา
“คิดว่าไง มินฮยอน” อารอนยิ้มกว้างพลางยักคิ้ว มินฮยอนยิ้มตอบและพยัคหน้าชอบใจ อารอนเดินกลับไปที่ห้องพร้อมกับเพื่อนอีกสองคน
มินฮยอนจับตรึงข้อมือของจงฮยองเอาไว้สองข้างพิงกับตู้ล็อกเกอร์ คนตัวเล็กเบือนหน้าหนี ทำไมคนตรงหน้าต้องมารังแกเขาด้วย เขาไปทำอะไรให้
“เฮ้ย ไปขอยืมลิปสติกพวกผู้หญิงมาหน่อย” มินฮยอนบอกเพื่อนอีกคนนึงที่ยืนอยู่กับเขา เพื่อนคนนั้นพยัคหน้ารับ
“ ปล่อยฉัน!!!” เสียงตะโกนลั่นออกมาจากห้อง B เสียงหวานๆของเด็กหนุ่มร้องลั่นห้อง มินฮยอนและจงฮยองหันไปตามเสียงเรียก
“นายจะทำอะไร” มินฮยอนหันไปมองร่างเล็กที่พึ่งตั้งคำถาม เขาแสยะยิ้ม
“หาอะไรสนุกๆทำกันน่ะ”
“มินฮยอน ฝั่งนี้เสร็จแล้ว” อารอนโผล่หน้าออกมาจากห้องพร้อมตะโกนเรียกเพื่อนของเขา มินฮยอนพยัคหน้ารับคำ
“ยืมมาแล้วลิปสติค” เพื่อนของมินฮยอนเดินกลับมาพร้อมกับลิปสติกสีชมพูสวย เขายิ้มคว้าออกมาจากมือเพื่อนของเขา มินฮยอนเปิดฝามันออก นิ้วเรียวยาวบรรจงบิดปลายด้ามเนื้อลิปสติกสีชมพูสวยโผล่ขึ้นมา มือใหญ่บีบคางของร่างเล็กเอาไว้ จงฮยอนจับข้อมือที่กำลังบีบคางเขาอยู่พยายามดันมันออก
“อยู่นิ่งๆสิ ฉันจะเติมสวยให้นายไง” จงฮยอนเบือนหน้าหนีอีกคน คางสวยถูกบิดกลับมาให้ประจันหน้าร่างสูง ถึงใบหน้าจะตรงกัน จงฮยอนหลบสายตาอีกฝ่าย ในขณะที่มินฮยอนกำลังทาปากอีกฝ่ายด้วยลิปสีชมพูนั้น
“มีประกายวิ๊งๆด้วยว่ะ ฮ่าๆๆๆ” ร่างสูงหัวเราะชอบใจ แต่เมื่อเขามองไปยังคนตรงหน้าดีๆแล้ว ใบหน้าหวานหลบสายตาอีกฝ่าย ใบหน้าขึ้นสีเพราะความอายที่ต้องมาอยู่ในสภาพนี้ มือหนาลบแก้มใสเบาๆ ร่างเล็กสะดุ้งจ้องตาอีกฝ่ายเมื่อสัมผัสถูกต้องแก้มของเขา
“ปล่อยนะ..” เสียงของร่างเล็กเอ่ยขึ้นเบาๆ รู้สึกกลัวว่าอีกฝ่ายคิดจะทำอะไรพิเรนๆ และเขาก็คิดถูก
“ปล่อยฉันเว้ยย!!” เสียงตะโกนลั่นออกมาจากห้อง ร่างเล็กถูกผลักออกมาจากห้องกองกับพื้นร่างกายถูกพันธการไปด้วยเชือกหนาสีน้ำตาลอ่อนยากแก่การแกะออก ร่างเล็กพยามเงยหน้าขึ้นมา ใบหน้าหวานดวงตากลมโต เขาสะบัดหน้าไปมาเพื่อจัดการกับผมสีทองสลวยที่ปรกใบหน้าเขา อารอนเอื้อมมือดึงคอเสื้อของร่างเล็กออกแรงดึงจนอีกร่างต้องลุกตาม
“ช้าอยู่นั้นแหละ มินฮยอน! ไม่ได้ดั่งใจเลย” อารอนกล่าวอย่างอารมณ์เสียพลางเสยผม จงฮยอนเบิกตากว้างมองร่างเพื่อนร่วมห้องของเขาที่ถูกพันธการไปด้วยเชือกอย่างทารุณ ความรู้สึกไม่ค่อยต่างกันหรอก
“นายจะทำอะไรมินกิ?” จงฮยอนหันไปถามร่างสูงโปร่งเขาไม่ตอบอะไร มือหนาผลักร่างเล็กให้ล้มลงกับพื้น จงฮยอนล้มลงไปองกับพื้น มินฮยอนดึงคอเสื้ออีกฝ่ายขึ้นให้เขาอยู่ในท่านั่งคุกเข่า อารอนจิกกลุ่มเส้นผมสีทองของใบหน้าหวาน มินกิหลับตาปี๋เพราะความเจ็บ อารอนดันหัวของร่างเล็กให้นั่งลงตรงหน้าจงฮยอน
“จูบสิ” อารอนยิ้ม จงฮยอนเงยหน้ามองอีกฝ่ายอย่างไม่เข้าใจ มินกิกัดปากด้วยความแค้น อยากจะฆ่าไอคนพวกนี้เสียจริงๆ
อารอนจับหัวของมินกิไว้มั่น เพื่อนอีกสองคนก็ดันหลังของมินกิเอาไว้ไม่ให้ดิ้น จงฮยอนตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นตอนนี้ มินฮยอนดันหลังอีกฝ่ายให้เข้าไปประกบปากกับมินกิ จงฮยอนสะดุ้งตกใจดิ้นออกมาเพื่อนอีกคนนึงของมินฮยอนจับข้อมื้อของจงฮยอนไว้เพื่อไม่ให้ดิ้น
อารอนยิ้มอย่างสะใจที่ได้แกล้งคนสองคนนี้ มันช่างสะใจ มินกิหลับตาปี๋ ความรู้สึกอับอายแทบจะแทรกแผ่นดินหนีและอยากจะฆ่าคนพวกนี้ยิ่งกว่าอะไร มินกิพยายามหุปปากตนเองแน่น แต่มือซยของอารอน บีบคางของเขาแรงจนปากเผยอออก มินฮยอนก็ทำอย่างเดียวกัน จับหัวของจงฮยอน มืออีกข้างบีบคางให้ร่างเล็กเปิดปาก ดันเข้าไปหามินกิลิ้นร้อนของทั้งคู่สัมผัสกัน ขนลุกซู่ไปทั้งตัว
“ฮ่าๆๆ ๆๆ ๆ เหมือนเลสเบี้ยนจูบกันเลยว่ะ” อารอนหัวเราะชอบใจใหญ่ พลางสะกิดเพื่อข้างๆให้บันเทิงไปกับเขาด้วย
“คนสวยจูบกัน~~” มินฮยอนลากเสียงล้อเลียนจงใจให้จงฮยอนได้ยิน รู้สึกขยะแขยงที่สุด รู้สึกขยะแขยงคนกลุ่มนี้
อารอนกระชากหัวของมินกิออกมา น้ำใสๆไหลยืดออกมาจากปาก ร่างเล็กหลับตาไม่อยากจะเห็นอะไรอีกต่อไปแล้ว ถูกกระทำแบบนี้ก็ไม่ต่างจากการขืนใจ
“จงฮยอน ลิปที่ปากหายไปหมดแล้ว เดี๋ยวฉันเต็มให้..” มินฮยอนคว้าบีบคางเล็กเตรียมจะทาให้ใหม่ จงฮยอนสะบัดหน้าหนีด้วยความรังเกียจ
“ไม่อยากสวยหรอไง” มินฮยอนกล่าวทำปากจูจุ๊บล้อเลียนอีกฝ่ายอย่างสะใจ จงฮยอนกัดฟัน กำมือแน่นด้วยความแค้น แต่ร่างของเขายังถูกกอบกุมโดยกลุ่มคนพวกนี้อยู่ มินฮยอนก้มนั่งยองๆข้างร่างเล็ก มองหน้าเพื่อนของเขา ยักคิ้วหลิ่วตา
“ต่อไปทำอะไรดี”
“ขอแบบเมื้อกี้อีกรอบ ยังไม่ได้ถ่ายรูป คิคิคิ” อารอนแสยะยิ้มมือตวักไอโฟนออกมาจากกางเกง
“ไอเลว!!” มินกิกรีดร้องลั่น หายใจหอบด้วยความแค้นอาฆาต กัดฟันกรอด เรียกเสียงหัวเราะจากคนกลุ่มนี้ได้มาก
“คนสวยอย่าอารมณ์ร้อน” อารอนจิกหัวของมินกิอีกครั้ง น้ำตาแทบไหลรินทั้งโกรธ แค้น อับอาย
“ขอถ่ายรูปลงทวิตเตอร์ซะก่อน....ฮ่าๆๆๆๆ” อารอนหัวเราะลั่นใส่อีกคนด้วยความสะใจ
“จะมีซักกี่รีทวีตดี” มินฮยอนถามพลางยิ้มกว้าง
“คนสวยสองคนคงจะรีทวีตเป็นพันถ้าเอาลง ฮ่าๆๆ”
สิ้นสุดบทสนทนาของคนทั้งสองมินฮยอนผลักร่างของจงฮยอนให้ล้มทับร่างเล็กของมินกิ อารอนสะดุ้งตกใจ แต่ก็ยินดีที่เพื่อนรักของเขาจะเล่นแบบนี้ มินฮยอนจับร่างของจงฮยอนเอาไว้ไม่ให้ดิ้น อารอนถือไอโฟนเตรียมกดชัตเตอร์ด้วยความตื่นเต้น นิ้วสั่นระริกอยากจะกดเต็มที....
“หยุด พอได้แล้ว!!” กลุ่มคนทั้งกลุ่มหันไปตามเสียง อารอนรีบเก็บไอโฟนลงกระเป๋าเพราะตกใจ มองไปทางต้นเสียงอย่างหงุดหงิด ใครบังอาจมาขัดขวางกัน มินฮยอนยืนขึ้น จงฮยองรีบลุกออกจากร่างของมินกิและยังช่วยดึงร่างเล็กให้อยู่ในท่านั่ง
ชายหนุ่มร่างใหญ่ ใบหร้าคมเข้ม ผมสีทองที่ถูกเซตขึ้นบวกกับกล้ามแขนและหุ่นนักกีฬาของเขา ดูดีเลยทีเดียว เดินออกมาจากห้องคอมพิวเตอร์ เขาเฝ้าดูอยู่พักหนึ่งแล้ว แต่เพราะว่าห้องที่อยู่ไกลจากเหตุการณ์ในตอนแรกเขาจึงมองไม่ชัดว่าทำอะไรกันไปแล้วบ้าง แต่นี้มันมากไปละ ถึงจะเป็นเพื่อนของเขา เขาก็ต้องห้ามปามเพื่อนไม่ให้เล่นอะไรเสียๆหายๆแบบนี้...
Talk ♥
เอ่อ สวัสดีค่ะ เรื่องเก่ายังไม่จบ เรื่องใหม่มาซะแล้ว แหะๆ แต่อันนี้เป็นช๊อตฟิคนะคะ ~ ไม่ยาวหรอก เปลี่ยนแนวด้วย แต่มินฮยอนยังคงคอนเซปเดิม ฮ่าๆๆ ติดตามกันด้วยนะคะ ♥
ความคิดเห็น