คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ◤ Intro ◢
Intro
“ครับแม่ เข้าใจแล้วครับ”
ฮันบินเก็บโทรศัพท์ของเขาไปหลังจากที่คุยธุระเสร็จ ร่างสูงในชุดนักเรียนมัธยมปลายกำลังเดินเอามือล้วงกระเป๋าไปบนเส้นทางประจำเพียงลำพัง วันนี้ก็เหมือนกับทุกๆวันหลังเลิกเรียน นั่นก็คือการที่เขาต้องไปรับน้องสาวที่โรงเรียนอนุบาลซึ่งตั้งอยู่ไม่ไกลจากโรงเรียนเขามากนักเพื่อพากลับบ้านด้วยกัน
แต่ว่าวันนี้เขามีภารกิจเพิ่มมาจากเดิมเล็กน้อย
‘ฮันบินลูก... ไปรับฮันบยอลแล้วอย่าลืมพาลูกของเพื่อนแม่มาด้วยนะ’
นั่นคือคำสั่งจากโทรศัพท์เมื่อครู่
เมื่อวานนี้แม่ของเขากำชับเป็นอย่างดี มาวันนี้ก็ยังอุตส่าห์โทรมากำชับอีก เขาไม่ใช่คนขี้ลืมขนาดนั้นนะ แล้วอีกอย่างแม่ก็บอกฮันบยอลไปแล้วว่าให้พาเพื่อนกลับมาที่บ้านด้วยกัน คือเด็กคนนั้นเป็นเพื่อนกับฮันยอลอยู่แล้ว และน้องสาวของเขาก็เป็นเด็กฉลาด เรื่องแค่นี้ต้องจำได้ขึ้นใจแน่นอน
ที่จริงเรื่องของเรื่องคือแม่เขาไปเจอเพื่อนเก่าที่ย้ายมาทำงานในโซลเข้า ก็เลยคุยกันยาว คุยไปคุยมาก็รู้ว่าบ้านอยู่ไม่ไกลกันนัก แถมลูกของตัวเองต่างก็เรียนอยู่ที่เดียวกัน แต่ประเด็นอยู่ตรงที่เพื่อนแม่เขาเอ่ยถึงเรื่องอยากจะหาคนมาช่วยดูแลลูกให้เพราะตนเองไม่มีเวลาต้องทำงานจนดึกดื่น ส่วนแม่ของเขาก็เป็นคนใจดีเลยรับอาสาให้เพื่อนเอาลูกมาฝากที่บ้านแล้วค่อยมารับหลังเลิกงานได้
นั่นคือเหตุผลทั้งหมดทั้งมวลที่เขาต้องรับหน้าที่เพิ่ม แต่มันก็ไม่ได้ลำบากอะไรมากนี่นะ
เดินเข้าไปในโรงเรียนอนุบาลที่เหลือเด็กเพียงไม่กี่คนวิ่งเล่นอยู่ เพราะผู้ปกครองต่างก็มารับเด็กๆกลับบ้านกันแล้ว ฮันบินเลิกเรียนช้าจึงเป็นเรื่องปกติที่ฮันบยอลจะไปเล่นอยู่ตรงสนามระหว่างรอเขา
มองเห็นน้องสาวอยู่ไม่ไกล และน้องสาวก็มองเห็นเขาแล้วเช่นกัน เด็กหญิงตัวเล็กวิ่งไปหยิบกระเป๋าก่อนจะส่งเสียงเรียกเพื่อนอีกคน ฮันบยอลกำลังจูงมือเพื่อนในขณะที่วิ่งตรงมาหาเขา โอเค... มันก็ดูน่ารักดีอะนะถ้าไม่ติดตรงที่ว่าเด็กคนนั้นเป็นเด็กผู้ชาย!!
ฮันบินยอมรับว่าเขาหวงน้องสาวและหวงมากด้วย จริงๆเขาอยากจะพุ่งเข้าไปกระชากมือออกจากกันซะเดี๋ยวนี้ถ้าไม่ติดตรงที่มโนธรรมและจิตใต้สำนึกกำลังเตือนเขาว่าสองคนนี้ยังเป็นแค่เด็ก...
ไม่เห็นจำได้ว่าแม่บอกเขาเรื่องที่ลูกของเพื่อนเป็นเด็กผู้ชาย หรือบอกแล้ว... แต่เขามัวนั่งดูทีวีอยู่กันนะ?
ยังไงก็ช่างเถอะ ตอนนี้ขอเขม่นไว้ก่อน
“พี่ฮันบินๆ เพื่อนใหม่ของฮันบยอล เพิ่งย้ายมาหละ” น้องสาวเขากำลังแนะนำเพื่อนใหม่อย่างยินดีก่อนจะปล่อยมือแล้วดันหลังเพื่อนตัวน้อยให้เขยิบมาข้างหน้าอีกนิด “ทักทายพี่ชายเราสิ”
ใบหน้าเล็กเงยขึ้นมาสบตากับเขาไม่นานก่อนจะรีบก้มหน้าหลบไปอย่างเดิม ท่าทางเด็กคนนี้จะขี้อายอยู่ไม่น้อย หรือจริงๆแล้วเด็กคนนี้กำลังกลัวเขาอยู่หรือเปล่า... ฮันบินเองก็ไม่แน่ใจ
“ส...สวัสดีฮะ ผม..ผมชื่อคิมจินฮวาน” ร่างเล็กตอบด้วยน้ำเสียงแบบเด็กๆพลางโค้งให้เขาตอนแนะนำตัว
ดูไปดูมาก็เป็นเด็กเรียบร้อยมีมารยาท แต่ยังไงซะเขาก็ไม่ค่อยชอบเด็กคนนี้อยู่ดี เพราะว่าเมื่อกี้เล่นมาจับมือน้องสาวเขาต่อหน้าต่อตา
“อืม... เพื่อนคนนี้หรอที่แม่บอกให้พากลับด้วย” ก้มหน้าลงไปถามน้องสาวทั้งๆที่ก็รู้คำตอบดีอยู่แล้ว แต่ถ้าฮันบยอลตอบว่าไม่ใช่ก็คงจะดีมาก เพื่อนก็มีตั้งเยอะแยะทำไมไม่เป็นเพื่อนผู้หญิงนะ...
“ค่ะ” ใบหน้าเล็กยิ้มหวานในขณะที่ตอบเขาพลางพยักหน้าหงึกๆ
เฮ้อ... เพราะมีน้องสาวน่ารักอย่างนี้ไงฮันบินถึงได้หวง
มองไปยังอีกร่างที่ยืนอยู่ข้างๆกัน ถึงเด็กที่ชื่อจินฮวานนี่จะเป็นเด็กหน้าตาน่ารักใช้ได้(แน่นอนว่าน้อยกว่าน้องสาวของเขา) แต่ดวงตาเรียวเล็ก ริมฝีปากอมชมพู กับแก้มกลมน่าหยิกนั่นก็ไม่มีทางเรียกคะแนนสงสารจากเขาได้อย่างแน่นอน เพราะฮันบินไม่ชอบให้ผู้ชายที่ไม่ว่าจะหน้าไหนก็ตามมาสนิทสนมกับน้องสาวมากกว่าเขา
แค่คิดว่าต่อไปนี้จะต้องเดินกลับบ้านพร้อมกันทุกวันก็ชักจะเริ่มไม่สบอารมณ์ซะแล้วสิ...
จินฮวาน... คิมจินฮวานงั้นสินะ...
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Talk: มากินเด็กกันเถอะ...
ความคิดเห็น