ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [2MIN] LOVE IS PAIN

    ลำดับตอนที่ #6 : LOVE IS PAIN..SPECIAL ALL ..

    • อัปเดตล่าสุด 4 พ.ค. 56


    LOVE IS PAIN..

    SPECIAL ALL ..


    เสียงปรบมือดังก้องกังวาลไปทั่วทั้งหอประชุม  หลังจากการแสดงละครเวทีจบลง  ผู้คนต่างพากันทยอยเคลื่อนย้ายออกไปข้างนอก  เหลือไว้เพียงนักแสดงข้างบนเวทีที่กำลังยืนดูความสำเร็จของตัวเองอย่างปลื้มปิติ

    "พี่มินโฮฮะ  เล่นดีมากๆเลยนะ ^^ ทำเอาแทมินอินตามแหนะ  ง่า..ดูสิ  ละครเวทีเรื่องนี้ทำให้พี่มินโฮร้องไห้จนตาบวมหมดแล้ว  ไม่เป็นไรใช่ไหมฮะ?"

    แทมินนักศึกษาปี1ที่ได้รับคัดเลือกเป็นตัวละครหลักในเรื่องนี้คู่กับมินโฮ  นักศึกษาปี4 เอ่ยถามขึ้นอย่างเป็นห่วง

    "ฮ่าๆ ไม่เป็นไรหรอก พี่อินไปหน่อยน่ะครับ เราก็เหมือนกันแหละ  ร้องไห้จนตาบวมหมดแล้ว  อืม...ว่าแต่แทมินจะกลับเลยหรือเปล่า  เดี๋ยวพี่ไปส่ง^^"

    "กลับเลยก็ได้ฮะ^^"

    *****************************************************************************


    ระหว่างทางกลับบ้าน แทมินกับมินโฮเดินพูดคุยกันมาอย่างสนุกสนาน~~~

    "นี่ ถ้าเราแอบไปคบคนอื่น เหมือนในละครเวทีล่ะก็  จับได้เมื่อไรพี่จะจับตีก้นให้ลายเลยนะ"  มินโฮพูดอย่างน้อยใจ

    "T^Tใจร้ายจัง พ่อหนุ่มคนนี้  เอ๊ะ! อะไรกัน อย่ามาตู่น่าพี่มินโฮ-//-แทมินยังไม่รับรักพี่เลยนะ..."

    "ก็รับซะสิT_____T  พี่ตามจีบเรามาเกือบเดือนแล้วนะ  ตั้งแต่เริ่มซ้อมละครเวทีนู่น"

    "คิคิ ถ้ารับแล้วพี่มินโฮต้องสัญญากับแทมินนะ ว่าจะรักแทมินให้มากกว่าในละครเวทีอีก" แทมินหลี่ตารอฟังคำตอบ.....

    "แน่นอนอยู่แล้ว น่ารักอย่างนี้จะไม่รักมากๆได้ไงครับ คึคึ"

    "ทะลึ่งแล้ว!" แทมินตีไหล่มินโฮเบาๆ

    "ทะลึ่งหรอ????~~~ บีบบบ~~~" มินโฮว่าพลางเลื่อนมือไปบีบก้นแทมินเบาๆ

    "ตานี่! ยังไม่ทันรับรักเลยนะ!! ยังมาทำยังงี้อีก" แทมินถลึงตาใส่มินโฮ

    "จะรับไม่รับ" มินโฮหลี่ตามองคนตัวเล็กที่อยู่ตรงหน้าอย่างมีเลศนัย

    "ไม่! แบรรรรรร่"

    "ไม่หรอ!  บีบๆๆๆๆ" มินโฮวิ่งไล่ตามแทมินเพื่อจะบีบก้นคนตัวเล็กอีกรอบ

    "อย่านะ~" แทมินรีบวิ่งหนีอย่างสุดชีวิต~ 

    ทั้ง2คนวิ่งไล่กันจนกระทั่ง

    "โอยยยย... วิ่งไม่ไหวแล้วฮะ  แทมินยอมแล้ว" คนตัวว่าพลางล้มตัวลงนั่งบนพื้นถนน....

    "แค่ นี้ ก็ หมด เรื่อง ให้  วิ่ง ตาม อยู่ ได้  รู้  ไหม ว่า  หาย ใจ ไม่ ทัน " มินโฮก้มลงนั่งข้างๆคนตัวเล็กสีหน้าแสดงอาการเหนื่อยล้าอย่างชัดเจน

    "ยอมเป็นแฟนพี่แล้วใช่ไหม"

    "อือ" แทมินตอบเสียงเบา

    "เย่^^!!! เยส เยส เยส!!!!!!"มินโฮรีบลุกขึ้นวิ่งไปรอบตัวแทมิน

    "พี่มินโฮ~ ดีใจเป็นเด็กๆเลยนะ"แทมินพูดยิ้มๆอย่างมีความสุข  คนตัวเล็กมองตามมินโฮที่กำลังวิ่งไปเรื่อยๆไม่ยอมหยุดซักที

    "เย่ แทมินยอมเป็นแฟนพี่แล้ว~"

    ×××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××

    เหตุการณ์กลับมาเป็นปกติอีกครั้ง....

    "สัญญากับพี่นะครับ  ว่าจะไม่ทำกับพี่เหมือนในละครเวที..."

    "ฮะ แทมินสัญญา แทมินไม่มีทางทำอย่างนั้นหรอกฮะ^^"

    "แต่พี่ก็กลัวอยู่ดี.. :( "

    "หูยย แทมินไม่กล้าหรอกฮะ! ขนาดแค่เป็นละคร  สายตาพี่มินโฮดูน่ากลัวมาก รู้ไหมฮะ แทมินแอบกลัวด้วย แต่ก็ต้องเล่นต่อ"

    "จริงอ้ะ?" มินโฮหลี่ตาอย่างไม่เชื่อ

    "อือ" แทมินพยักหน้าหงึกๆ

    "ฮ่าๆๆดีมาก"

    "ถึงแล้ว หลังนี้แหละฮะ เข้ามาหาพ่อกับแม่แทมินก่อนไหม^^?"

    "ก็ดีเหมือนกัน จะได้ทำคะแนนกับพ่อตาแม่ยาย" มินโฮบ่นกับตัวเองเบาๆ

    "พี่มินโฮ____พูดอะไรน่ะ  แทมินได้ยินนะ =_="

     

    "กลับมาแล้วหรอ~ แทมิน"

    "แม่คีย์~นี่พี่มินโฮฮะ วันนี้จะมากินข้าวด้วย^^"

    คิม คิบอม หรือแม่คีย์ที่แทมินเรียก มองตามไปยังชายหนุ่มที่ยืนอยู่ข้างๆแทมิน

    "เข้ามาในบ้านกันก่อนนะจ้ะ^^ เดี๋ยวไปตามพ่อก่อน แปปนึงนะจ้ะ~~" คีย์รีบเดินขึ้นไปชั้นบนอย่างรวดเร็ว  เพื่อตรงไปหาสามีสุดที่รัก

     

    คีย์เปิดประตูห้องเข้าไป เมื่อเห็นอนยูนั่งฟังเพลงอยู่ก็รีบเดินตรงไปหาพลางล้มตัวลงนั่งที่ตักของอนยู

    "อนยู อนยู ~ ! ! แทมินพาผู้ชายเข้าบ้านด้วย> < สงสัยจะเป็นแฟน  หล่อมากเลยแหละ >//< ลูกเราจะเป็นฝั่งเป็นฝาแล้ว~~ ดีใจไหม อู้ววว~~ จะมีลูกเขยแล้ว~~ ดีใจจัง"

    " -.-' คีย์~ ลูกเราพึ่งอยู่ปี1เองนะ...ไม่รีบเกินไปหน่อยหรอ"

    "ไม่เป็นไรหรอกกก~ หมั้นไว้ก่อนก็ได้^^"

    " เออะ -_-"

    "อนยู มัวทำอะไรอยู่  เร็วๆรีบลงไปดูลูกเขยในอนาคตเร็ววววว~"

    "จ้า  จ้า~" อนยูตอบอย่าจำใจ  ก่อนจะเดินตามคีย์  ภรรยาสุดสวยของเขาลงไป

     

    ×××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××

    ++++3ปีต่อมา++++

    "มินโฮนี่~ พาแทมินมาทำไมที่แบบนี้" แทมินพูดพลางมองรอบๆ  สถานที่แห่งนี้คือ สุสาน....

    "เดี๋ยวนี้ ไม่เรียกพี่เลยนะ"  มินโฮเขกกะโหลกคนตัวเล็กอย่างแรง

    " -3- ไม่เรียกหรอก!!!! ไม่อยากเรียก  จะเรียกมินโฮ  มินโฮ  มินโฮ  เข้าใจไหมฮะ "

    "เข้าใจๆ" มินโฮตอบอย่างเอือมๆ

    "ว่าแต่  มินโฮยังไม่บอกแทมินเลย  ว่าพามาที่นี่ทำไม!!?"

    มินโฮไม่ตอบ  แต่พาแทมินเดินไปหยุดอยู่ที่หลุมฝังศพแห่งหนึ่ง  หน้าหลุมฝังศพมีรูปของคน2คนอยู่เคียงข้างกัน  มินโฮหันมายิ้มให้แทมิน  ในขณะที่แทมินยังคงทำหน้างงอยู่

    "นี่คือ...พ่อกับแม่พี่เอง..." มินโฮยิ้มอย่างจริงใจ รอยยิ้มแฝงด้วยความอบอุ่นเวลามองท่านทั้ง2ที่หน้าหลุมฝังศพ

    "ที่พามาที่นี่..เพราะว่าพี่มีเรื่องสำคัญจะต้องบอกให้พวกท่านรับรู้"

    "เรื่องสำคัญ?" แทมินถามด้วยน้ำเสียงงุนงง มินโฮไม่ตอบแต่หันไปมองพ่อกับแม่ต่อ

    "พ่อกับแม่ครับ... ผมพาคนที่มีค่าที่สุดในชีวิตของผม  มาทำความรู้จักครับ...."มินโฮหันมามองแทมินก่อนที่จะพูดต่อ

    "แทมินทำความรู้จักกับพวกท่านสิ"  รอยยิ้มที่แสนจะงดงามที่แทมินได้เห็น ทำให้แทมินได้รับรู้และเข้าใจทุกอย่าง...แทมินนั่งอยู่ข้างหน้าหลุมฝังศพ  พูดคุยกับพ่อแม่มินโฮอย่างสนุกสนาน....มินโฮมองอย่างสุขใจ  ก่อนจะค่อยๆขยับตัวออกไปนั่งทางด้านหลังแทมิน  พลางหยิบกล่องเล็กๆในกระเป๋าขึ้นมาเปิด......

    "แทมิน" มินโฮเรียกคนที่ตัวเองรัก ด้วยสีหน้าที่เปี่ยมไปด้วยความสุข

    "ฮะ?" แทมินหันมองก่อนที่สายตาจะหลุบต่ำลง เหลือบไปเห็น แหวนสีเงินที่อยู่ในกล่อง

    "พะ.... พี่มินโฮ" แทมินมีท่าทีตกใจมาก

    "แต่งงานกับพี่นะ" มินโฮพูดด้วยสีหน้าจริงจัง  แต่ก็ยังคงเต็มไปด้วยรอยยิ้ม

    "ฮะ! ผมจะแต่งงานกับพี่มินโฮ!! >//<"

     


     

     

    ~~~~~~~~~~~จบบริบูรณ์~~~~~~~~~~~













     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×