ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    แฮร์โรเวิร์ด

    ลำดับตอนที่ #6 : ตารางสอน + คำสัญญา

    • อัปเดตล่าสุด 24 ธ.ค. 48




             ทุกคนตะลึงมาก ทันใดนั้นโซนาร์ก็เอ่ยทำลายความเงียบ



    “เอ่อ..ฉันว่านะ พวกเราเข้าห้องไปจัดและเตรียมของกันเถอะ ดีมั้ย”



      ทุกคนจึงพยักหน้าและทยอยกันเดินเข้าไปในห้องนอนของพวกเขาอย่างเงียบเชียบและเรียบร้อย

    เมื่อคารีนเดินถึงเตียงตัวเองที่มีชื่อติดเอาไว้ เธอก็วางกระเป๋าและก็รื้อของออกมาจากกระเป๋า

    เตียงของผู้หญิงจะอยู่ฝั่งขวา ส่วนผู้ชายอยู่ด้านซ้าย เตียงของคารีนอยู่ติดกับผ้าม่านซึ่งตรงข้าม

    กับไคทินพอดี



      ตอนนี้คารีนกำลังจัดเก็บเสื้อผ้าเข้าตู้ข้างเตียง (มีเตียง 6 เตียงก็มีตู้ 6 ตู้) พอเธอจัดเสร็จก็หยิบ

    ตารางสอนขึ้นมาดู พอเธอเปิดตารางสอนออกมาก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้น คารีนตกใจมากจึงโยนทิ้ง

    อย่างหวาดกลัว



    “ฮ่าๆๆ หวัดดีหนูน้อย ข้าคือตารางสอนของจ้าวนะ ข้ามีชื่อว่าลาเมียนะ  จ้าวจงอย่าลืมข้าและ

    หยิบข้าขึ้นมาดูเมื่อเปี่ยนคาบเรียนล่ะ แม่หนูน้อย 555++” ลาเมียพูดแบบมั่ยช้าด~



      เมื่อเสียงของลาเมียจบลงตารางสอนก็เปิดออกให้คารีน เธอจึงหยิบขึ้นมาดู



    ~ ตารางสอน ปี 1 ~ (ห้อง xx 1 xx 12)

        

    วัน/เวลา    9.00-11.50    13.00-15.50    16.00-17.00

    จันทร์    ปรุงยา    แปลงร่าง    คำสาปต้องห้าม

    อังคาร    เวทมนตร์    ภาษาแม่มด    ประวัติโรงเรียน

    พุธ    แปลงร่าง    เวทมนตร์    คาบว่าง

    พฤหัสบดี    ปรุงยา    ภาษาแม่มด    คาบว่าง

    ศุกร์    กิจกรรมร่วม    ทำงานหรือทำการบ้าน    เที่ยว/ทัศนศึกษา



      หลังจากที่เธอดูตารางสอนเสร็จแล้ว เธอก็เตรียม..

    -หม้อปรุงยา

    -ไม้เวทมนตร์

    -หนังสือวิถีปรุงยากับอัลฟรา

    -เรียนแปลงร่างกับมิเกล

    -คำสาปต้องห้ามกับกอร์ดอร์น

      ใส่ลงกระเป๋าที่เธอเตรียมมา กระเป๋าของเธอเป็นแบบสะพายข้าง



    “เอ่อ..เตรียมของกันเสร็จรึยังล่ะ” คารีนถามเพื่อนร่วมห้อง

    เธอกวาดตามองไปรอบๆ เธอเห็นทุกคนเตรียมของเสร็จแล้วและพยักหน้าหงึกๆ ทุกคนจึง

    ทยอยกันเดินออกไปข้างนอก และเดินไปยังห้องเรียนปรุงยาโดยมีไคทินเป็นผู้ดูแผนที่และเดินนำ

    ทุกคนไป ไคทินพาทุกคนหลงทางไปไกลมากๆ พวกเขาไปเจอห้องๆหนึ่งจึงเข้าไปดู

    ภายในห้องมีของเก่าแก่มากมาย เช่น ลูกแก้ววิเศษณ์ กระจกไปไหนก็ได้ ตำราเก่าๆ ฯลฯ



    “พวกเรามาในที่ที่ควรจะมารึเปล่าน่ะ” โจลี่พูดขึ้น



    “นั่นสิ ฉันว่าไม่น่ามากันเลยนะ”โซนาร์เอ่ยบ้าง



    “ฉันชอบนะ” คารีนว่าอย่างตะลึง



    “ช่าย ฉันก็ว่างั้น” สมาชิกชายของเราสนับสนุนคารีน



    “ไว้พวกเรามากันอีกนะ ฉันอยากจะมาอ่านตำราเก่าๆพวกนี้ดู เผื่อมันจะมีประโยชน์อะไรบ้าง

    พวกเธอล่ะ” คารีนถามเพื่อนๆ พลลางหันไปมองเพื่อนๆ



    “ถึงฉันจะพูดว่าชอบ แต่ฉันคิดว่าไม่ควรมาอีกนะ” เรย์ออกความเห็น



    “ทำไมล่ะ??????????????” คารีนถาม



    “คารีนไม่กลัวหรือไง ที่นี่น่ากลัวจะตายไป” โจลี่ว่าบ้าง



    “ไม่นี่นา ไม่มีใครอยากมาเลยหรอ งั้นไม่เป็นไรเดี๋ยวเรามาคนเดียวก็ได้ เอ้อ..ไปเรียนกันเถอะ

      เดี๋ยวสายนะ”คารีนตัดบทแล้วเดินนำออกจากห้องอย่างรวดเร็ว



    “คารีน ผมจะมากับคารีนด้วยนะ ผมก็อยากมา” ไคทินเสนอ



    “ฉันด้วย” โซนาร์กับสตัฟฟ์พูดพร้อมกัน



    “งั้นพวกฉันไปด้วยละกัน สรุปเรามากันทุกคนใช่มั้ย” เรย์สรุปพลางมองเพื่อนๆ



    “ถ้าพวกเธอไม่เต็มใจก็ไม่ต้องมาก็ได้ เราไม่อยากให้ใครเห็นเราเป็นคนที่เห็นแก่ตัว” คารีนว่า



    ทุกคนจึงส่ายหน้าและพูดพร้อมๆกันว่า

    “..xx2 ไม่ทิ้งกัน ไปไหนไปกัน เจออะไรเจอด้วยกัน..”



    “อย่าบอกนะว่าเธอลืมไปแล้วที่พวกเราสัญญากันเอาไว้น่ะ” โจลี่ถามอย่างน้อยใจทุกคนก็มี

    ท่าทีน้อยใจเช่นกัน คารีนจึงยิ้มอย่างสุขใจ



    “ฉันไม่ลืมหรอก ขอบคุณมากนะทุกคน พวกเราไปเรียนกันได้แล้วล่ะ” คารีนตัดบท(อีกหน)

      คราวนี้ทุกคนไปกันจิงๆแล้ว



    -+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-



    (ตอนที่สัญญาเอาไว้มีอยู่ว่า

    ..ตอนรับประทานอาหาร..



      “นี่พวกเรามาสัญญากันนะว่าเราจะ ไม่ทิ้งกัน ไปไหนไปกัน เจออะไรเจอด้วยกัน ดีมั้ย” โซนาร์เสนอ



      “เอ๋? เอาสิๆ” คารีนเห็นด้วย เธอก็หันไปพยักหน้าเห็นดีด้วยกับโซนาร์



      “เอาสิครับ xx2จะได้มีคติของห้องคือ ..xx2 ไม่ทิ้งกัน ไปไหนไปกัน เจออะไรเจอด้วยกัน.. ไงครับ” ไคทินเสนอมั่ง



      “ความคิดดีนี่” สตัฟฟ์พูดบ้าง



      “งั้นก็ตกลงเอาแบบนี้ใช่ไหม งั้นก็ Ok! เลยนะ คติของเราคือ.. “เรย์สรุปออมาแล้วจึงพยักหน้า

       ให้ทุกคนพูดพร้อมกัน



      “..xx2 ไม่ทิ้งกัน ไปไหนไปกัน เจออะไรเจอด้วยกัน.. เฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ!”ทุกคนพูดพร้อมกัน



      “เอ้อ..ไคทิน นายเลิกพูดครับซะทีเถอะ พวกเราไม่ใช่คุณครูนะ ไม่หักคะแนนหรอกน่า” สตัฟฟ์เอ่ยกลั้วหัวเราะ

       ทุกคนก็หัวเราะบ้าง (กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ)



      “คร้าบ~บ เอ้ย ได้เลยพวกกกกก “ ไคทินตกลงอย่างมีความสุข

       (mew:ไคทินที่รักเวอร์ไปมะจ๊ะ +.+” แค่ก้อดีนี่เนอะ 555++”) จบ~บ)



    **/*/*/*/*/*/*///*/*///*********//////////**/*/************//////////////////////*******************////////*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/********///////



    mew: นี่ยังน้อยอยู่มั้ยง่ะ เราไม่ค่อยมีเวลาง่ะ ไงๆก้อกรุณาช่วยเม้นบอกและถ้าถูกใจก้อโหวต

               ให้ด้วยน้า เจ้าค้า~







    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×