ขอบคุณ.....ที่ทิ้งกัน

เนื้อเรื่อง

ช่วงเวลาที่เสียใจ คนเรามักจะมองผ่านสิ่งสำคัญๆไปเสมอ
สังเกตไหม....
เวลาที่เราร้องไห้ ใครที่ซับน้ำตาให้ พร้อมกับพูดว่า
"สักวันมันจะผ่านไปได้"
คนที่พูดคำนี้ กลับไปมองเขาดีๆ ว่าเขาเคยผ่าน
ช่วงเหตุการณ์ที่เรากำลังเผชิญอยู่รึเปล่า
อย่าคิด...แค่ว่า คงไม่มีวันนั้น หรือ มันจะอีกนานแค่ไหน
ฟังไว้....เผื่อสักวันเราอาจได้ใช้มันกับใครซักคนที่เรารู้จัก
................................................................................
ถ้าไม่เคยถูกทิ้ง....
เราคงไม่มีวันฟังเพลงอกหักได้ลึกซึ้งเลยซักเพลง
เมื่อไรที่ฟังแล้วร้องไห้ ดีใจเถอะว่า เราก็ยังมีหัวใจ

คนที่ใช่ อาจไม่ใช่คนเดียวที่เราต้องใช้ชีวิตด้วย
คนสุดท้าย อาจเป็นคนเดียวกับคนที่เราไม่เคยแม้แต่จะสนใจ
อะไรๆก็เกิดขึ้นได้ กับหัวใจขนาดเท่ากำปั้นของมนุษย์เดินดิน

ถ้าไม่เคยถูกทิ้ง...
เราคงไม่มีวันเข้าใจ..ความรู้สึกของใครบางคน
ที่เราอาจจะหลงลืมไปบ้าง ว่าเคยทิ้งเขามาเช่นกัน

สัจธรรมชีวิต "ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์"
ทุกคนย่อมเจอะเจอ ไม่มียกเว้นแม้ใครซักคนเดียว
เมื่อวานอาจเป็นวันที่เจ็บหนักหนาสาหัสที่สุด
เรายังผ่านมาได้ วันนี้เราจะผ่านไม่ได้เชียวหรือ

ถ้าวันนั้นเราไม่โดนทิ้ง...
เราคงไม่มีโอกาสได้เจอใครบางคนที่ดีกว่า
เขาคนนั้นอาจรอเราอยู่....ในวันข้างหน้า

เมื่อไรที่เรา"ผ่านมันมาได้"ทุกอย่างจะกลาย
เป็นอดีต...กลายเป็นความทรงจำ แม้จะแลกด้วยน้ำตา
แต่ก็ดีกว่า...ชีวิตที่ไม่เคยเจอะเจอะอะไรให้ต้องจำเลย

ให้ความเจ็บช้ำเป็นแรงผลักดันให้เราพัฒนาตัวเอง
ต้องเปลี่ยนแปลงในทางที่ดีขึ้น.......

วันนั้นเราอาจจะหันกลับไปพูดกับเขาด้วยรอยยิ้มเลยว่า
"ขอบคุณที่ทิ้งกัน"

........................................................................