คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : INTRO
Writer: โซฟา...ตัวยาว (เจ้าของเดียวกันกับ #ฟิครูมเมทบอย)
Rate : หยาบอยู่นะ....คิดว่า
ร่างกายบิดไปมาเมื่อรู้สึกว่าร่างกายนั้นกำลังแบกรับภาระหนักไว้อยู่กลางลำตัวเขาใศอกดันตัวเองให้ลุกขึ้นด้วยอาการที่เหมือนมีอะไรมาทุบที่หัวมันหนักจนเขามองโลกนี้เอียงไปมาก่อนจะมองร่างที่นอนรอบข้างตัวเองอย่างกับพวกข้างถนนที่นอนเกลื่อนตามพื้นแค่มันดูดีกว่าหน่อยเพราะที่นี่คือบ้านของซึงยูนเพื่อนของเขา เมื่อคืนปาร์ตี้ฉลองจบโปรเจ็คใหญ่เลยดื่มหนักกันทั้งฝูงแล้วก็นอนตายกองกัน เขายกขาของซึงยูนที่เอามาวางบนตัวเขาออกก่อนจะมองดูนาฬิกาข้อมือตัวเอง
"ซิบหายละ"ร่างสูงบ่นพึมพำก่อนจะมองหากุญแจรถที่ไม่รู้วางไว้ตรงไหนเขาพลิกตัวเพื่อนที่นอนอยู่ข้างๆก่อนจะพบว่ามันโดนซึงยูนนอนทับไว้เขารีบหยิบเดินข้ามร่างเพื่อนที่นอนขวางทาง
"เชี่ยมินโฮมึงจะรีบไปไหนวะ"
"ส่งน้องไปโรงเรียน"
มินโฮรีบเดินออกมาจากบ้านเพื่อนอย่างทุรักทุเรแล้วขับรถเหยียบคันเร่งจนมิดมาที่คอนโดตัวเอง กำลังจะเลี้ยวเข้าคอนโดแต่พอดีเห็นเด็กที่สวมชุดนักเรียนนั้นเดินอยู่บนฟุตบาทเสียก่อน มินโฮขับรถไปชะรอข้างๆเด็กที่กำลังเดินคอตกก่อนจะเลื่อนกระจกรถลง
"ถ้าไม่ขึ้นรถจะสายเอานะ" มินโฮพูดกับเด็กหน้าบึ้งที่ตอนนี้กำลังโกรธเขาแน่ๆ สงสัยต้องเล่นบทโหดใส่ซะแล้ว "ย่าห์ฮันบิน ถ้าไปเรียนสายแล้วได้จดหมายเรียกผู้ปกครองพี่โกรธกว่าเดิมนะโว่ยพี่เคยพูดใช่ไหมว่าอย่าทำตัวให้ได้ไปนั่งห้องปกครอง" เท่านั้นแหละฝีเท้าของเด็กม.ปลายซะงักแล้วหันมามองมินโฮก่อนจะยอมขึ้นรถทั้งที่ยังไม่หายโกรธจากเมื่อคืนมินโฮไม่ยอมกลับมานอนที่ห้องจนเช้า โทรไปก็ไม่รับนี่เด็กอย่างเขาสมควรโกรธไม่ใช่หรือไง
รถมาจอดหน้าโรงเรียนก่อนเวลาเวลาปิดประตูซะอีก ก็มินโฮเล่นเหยียบคันเร่งจนสุดแบบไม่ได้กลัวชีวิตหล่นหายอยู่ข้างทางเลยสักนิดไหนจะกฏหมายที่ห้ามขับรถเกินความเร็วกำหนดนั่นอีก
"เดี๋ยวเย็นนี้พี่มารับนะคนดี" มินโฮพูดพร้อมกับเอามือขยี้หัวฮันบินเบาๆ
"หน้าที่ของพี่อยู่แล้วป่ะวะ" ฮันบินขรึมใส่เหมือนยังไม่หายโกรธก่อนจะเดินลงจากรถส่วนผู้เป็นพี่ที่นั่งอยู่ข้างในก็ได้แต่มองน้องที่กำลังจะเดินเข้าไปในโรงเรียนมินโฮก็รีบเลื่อนกระจกรถลงก่อนชะโงกหน้าออกไป
"ฮันบิน เดี๋ยวพี่ซื้อมิคกี้ตัวใหญ่มาง้อนะ" เสียงของมินโฮทำให้เด็กที่กำลังเดินเข้าโรงเรียนหันมามองเขาแล้วสลับไปมองฮันบินพร้อมกับหัวเราะออกมาเบาๆ "ตั้งใจเรียนนะ" พูดจบมินโฮก็ขับรถออกไปปล่อยให้ฮันบินถูกมองด้วยสายตาแปลกๆจากผู้หญิง ฮันบินรีบเดินเข้าโรงเรียนเพื่อหนีความอายทันทีมินโฮชอบทำให้เขาอายตลอด ไอ้คนแก่ใจร้าย
"ฮันบิน" ยุนฮยองเพื่อนสนิทของเขาเดินเข้ามากอดคอฮันบินไว้แน่น ถ้าจะถามหาคนที่ป๊อบของโรงเรียนก็ต้องยุนฮยองนี่แหละ ไม่ว่าจะก้าวขาหรือกระดิกนิดหน่อยก็เรียกความสนใจจากผู้หญิงทั้งโรงเรียนได้เลยแถมยังมีเพจที่พวกนักเรียนหญิงตั้งให้อีก ฮันบินแทบเป็นเพียงผู้ชายทั่วไปถ้ามียุนฮยองมายืนข้างแต่รู้ใช่ไหมว่าสาววายมันครองโลกแค่ไหนนอกจากจะมีเพจยุนฮยองแล้วยังมีเพจฮันบินกับยุนฮยองที่พวกผู้หญิงนิยมชายรักชายตั้งขึ้นมาเพราะความสนิทของสองคที่แทบไม่แยกจากันเลยก็ว่าได้ "ทำหน้าเหมือนทะเลาะกับพี่ชายอีกละ" รู้ดีทุกอย่างนิสัยอย่างหนึ่งที่พวกผู้หญิงไม่รู้คือ ยุนฮยองขี้เผือก!
"ไม่ได้ทะเลาะแค่โกรธที่พี่มันแดกแต่เหล้าไม่สนใจกู"
"ห่า! พี่นะโว้ยไม่ใช่ผัวจะให้มาดูแลเหมือนมึงเป็นเมีย ทุกวันนี้ก็ยิ่งเหมือนผัวเมียอยู่"คำพูดของยุนฮยองทำให้เขาถึงกับต้องกลืนน้ำลายฝืดๆลงคอคำพูดที่เหมือนอยากจะพูดแต่กลับพูดออกมาไม่ได้เหมือนกำลังจุกกับคำพูดอย่างจัง
"เป็นไรวะ อยู่ใกล้กูละใจสั่นไงเข้าใจวะกูหล่อมาก" ยุนฮยองตบไหล่ฮันบินเบาๆ
“สัส!”ยุนฮยองหัวเราะกับคำสบถใส่ของฮันบินก่อนจะกดโทรศัพท์แล้วให้ฮันบินดูรูปที่อยู่ในเพจ ‘ซงคิม’ ฮันบินถึงกลับถลึงตาโตนี่เพราะในรูปเป็นเขากับยุนฮยองกำลังคุยกันเมื่อกี้นี้ ฮันบินพยายามมองหาคนที่ถ่ายรูปที่คิดว่าน่าจะอยู่แถวๆนี้แน่ๆ
“มึงกับกูต้องร่วมกันสร้างโมเม้นต์อีกนานแค่ไหนวะแม่งอึนจินน้องกูเริ่มสั่นคลอนในความเป็นชายของกูละ”ยุนฮยองเก็บโทรศัพท์เข้ากระเป๋ากางเกงพร้อมกับถอนหายใจออกมา
“มึงก็ให้กูจีบน้องมึงดิจะได้รู้ว่ามึงแมน”
“สัส! กูไม่คิดสั้นต้องเอามึงมาเป็นน้องเขยกลับไปงุ้งงิ้งกับพี่มึงต่อเถอะ”ยุนฮยองพูดจบก็เดินหนีฮันบินอย่างเบื่อหน่ายพวกที่คอยจะตามจีบน้องสาวตัวเอง ยุนฮยองนอกจากขี้เผือกแล้วก็ยังขี้หวงน้องสาวตัวเองอีกด้วย
“เฮ่ย! กูเลี้ยงน้องมึงได้นะ”ฮันบินวิ่งเข้าไปกอดคอยุนฮยองไว้แน่น
“ฮันบินมึงอย่ากอดคอกู! อย่าสร้างโมเม้นต์มึงนี่แม่ง”
------------------------------------
เม้นโลด!!!!!
◊ SQWEEZ
ความคิดเห็น