ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    {Fic Infinite} The 7'SINs Story [Myungyeol ft.Gyuwoo,Yadong]

    ลำดับตอนที่ #5 : #4 100%

    • อัปเดตล่าสุด 29 พ.ย. 56


    The 7’SINs story
     
    Myungyeol [Ft.gyuwoo,yadong]
     
    #4
    "นายมันไม่ได้เรื่องซะเลยซองยอล" หลังจากที่ผมแยกจากแอลและตามมาดูอูยอน เกือบห้าสิบอย่างแล้วมั้งที่หมอนี่ใช้ผม 
    "คุณอูฮยอนมีอะไรให้ผมรับใช้อีกไหมครับ"
    "ไปประชุมแทนฉันทีสิ"
    "แต่ผมเกรงว่า..."
    "เลขามีหน้าที่ทำตามเจ้านายไม่ใช่หรือไง ถ้าทำไม่ได้ก็ลาออกไปซะ" อูฮยอนเดินผ่านหน้าผมออกไปแล้ว ถ้าเป็นไปได้ผมแทบจะหยิบแจกันบนโต๊ะแล้วปาใส่ให้รู้แล้วรู้รอดแต่คำว่า"เงินค่าจ้าง"มหาศาลมันค้ำคออยู่....สักวันเถอะอูฮยอนแกจะตกลงมาตายเพราะความทะเยอทะยานแกเองนั่นแหละ เฮอะ!
    @ห้องประชุม คิม คอเปอร์เรชั่น
    "อย่างที่บอกว่ายอดกำไรสุทธิปีนี้ของเราลดลงเกือบ 5% ซึ่งส่งผลกระทบต่อภาคการผลิตของเรา นายมีวิธีจะแก้ปัญหายังไง ดงอู"
    "ดงอู!" เสียงเรียกจากหัวหน้าซองกยูดังขึ้นทำให้ผมหันมาพร้อมขอทวนคำถามอีกครั้ง
    "เอ่อ บอสว่าอะไรนะครับ"
    "นายไม่ฟังที่ฉันพูดเลยนะช่วงนี้ดูแปลกๆไปนะนายนะ ปกตินายไม่ปล่อยให้การตลาดเราตกขนาดนี้นี่"
    "ผม..."ผมก้มหน้าพร้อมถอนหายใจ ไม่อยากเห็นคนตรงข้าม ไม่อยากสนใจ แต่ก็ต้องเงยหน้าขึ้นไปตอบคำถามบอส เพราะผมเกลียดหมอนั่น อีโฮวอน!
    "ผมจะจัดการทำไตรมาสหน้าให้ดีกว่านี้ครับ"
    "ฉันก็ไม่ได้ว่าอะไรนะ แต่ฝากด้วย เลิกประชุมได้" บอสซองกยูยื่นแฟ้มเอกสารให้ผมก่อนจะเดินออกไปพร้อมแอล
    [Sunggyu's Part]
    "เรื่องอูฮยอนไปถึงไหนแล้วแอล" หลังจากผมยื่นเอกสารงบประมาณให้ดงอูผมก็เดินมาปรึกษาเรื่องนี้กับแอล
    "ผมให้ซองยอลไปติดตามแล้วครับ"
    "ลำบากหมอนั่นหน่อยละ ท่าทางอูฮยอนคงไม่ใช่คนธรรมดาด้วย"
    "คิดออกแล้วหรือยังครับว่าเขาเป็นใคร"
    "ไม่ นายกลับบ้านเถอะ เลยเวลาเลิกงานแล้ว เดี๋ยวฉันจะจัดการต่อเอง"
    "อืม"
    [Sungyeol's Part]
    ผมมารอแอลที่รถประมาณครึ่งชั่วโมงแล้ว ไหนบอกจะรีบมาไง
    "นี่ รอนานหรือเปล่า" แอลเดินมาจากข้างหลัง
    "ไม่" ผมตอบก่อนจะหันหน้าไปพร้อมถอนหายใจ
    "โทษทีนะ พอดีฉันคุยเรื่องนั้นอยู่นะ จริงสิ วันนี้ฉันต้องพานายไปซื้อเสื้อผ้าด้วยนี่" แอลลากผมก่อนจะเปิดประตูรถแล้วดันผมเข้าไปก่อนจะปิดประตูแล้ววิ่งไปฝั่งคนขับ และขับรถออกไปจากบริษัท
    "แล้ววันนี้เป็นไงบ้าง" แอลถามขณะที่สายตาจับจ้องไปที่ท้องถนนตรงหน้า
    "วุ่นวายชะมัด อูฮยอนนะโครตเรื่องมากฉันบอกเลย"
    "ถือว่ามารับบทดราม่าละกันนะ"
    "ฉันก็กำลังรับบทอยู่นี่ไง"ผมพูดขึ้น"ตัวละครที่สุดท้ายก็รับเงินก่อนจะจากผู้กำกับไปไม่ผูกพันกัน"
    "นั่นสินะสุดท้ายฉันกับนายก็เป็นแค่คนเคยรู้จักกันอยู่ดี"
    บรรยากาศในรถเงียบกริบ เสียงจังหวะการเต้นของหัวใจและเสียงลมหายใจของคนสองคนที่สามารถรับรู้ได้อย่างชัดเจน แต่ไม่สามารถกำหนดใจอีกคนได้เลยสักนิดเดียว
     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×