ทดลองเล่น Writer

ลำดับตอนที่ #1 : ครั้งแรกของการทดสอบ

วันนี้วันที่ 19 กันยายน 2554 เวลาที่เริ่มพิมพ์คือ 13.10 น ตามเวลาหน้าจอคอมของฉัน

คงตลกดีนะ ฉันกำลังทำอะไรอยู่... นั้นนะสิ ฉันเองก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน
ถ้าถามว่าทำไม๊ถึงมานั้งทำอะไรไร้สาระ คงเพราะหวังว่าอาจมีใครสักคนที่เข้ามาอ่านแล้ว รับรู้ความรู้สึกของฉันบ้าง คงประมาณนั้นมั่ง

เรื่องของเรื่องคือ...
ฉันชอบผู้ชายคนหนึ่ง แม้แต่ฉันเองยังไม่กล้าใช่คำว่ารักเลย เพราะฉันไม่มีความมั่นใจที่จะใช่คำๆนั้น และฉันคงกำลังเป็นทุกข์เพราะมัน
มันไม่ใช่ครั้งแรกที่รักใคร ความรู้สึกชอบใครสักคน ใครๆก็คงต้องเคยมีทั้งนั้น อยู่ที่เรายอมรับมันหรือป่าว แล้วเรารู้ตัวไม๊ว่าเรากำลังชอบใคร ฉันยอมรับว่าตัวเองเป็นคนหนึ่งที่ชอบใครหลายคนและบางทีอาจจะชอบพร้อมๆกัน หรือบางที่การเป็นคนที่มีใครๆต่างมารุมชอบ มีคนอยากคุยด้วยหลายๆคนก็เป็นความรู้สึกที่ดี คำแก้ตัวของฉันคือ ฉันเป็นคนขี้เหงา อยากให้มีใครสักคนมาเอาใจ ดูแลเอาใจใส่ฉันจริงๆสักคน ถึงแม้จะมีใครหลายคนถามว่าฉันอยากมีแฟนไม๊ ฉันก็จะตอบว่า คนอยากฉันจะมีใครเอา นั้นคงเป็นความต้องการลึกๆข้างในตัวฉันมั่ง ที่อยากได้รับการยอมรับและการเป็นคนที่ต้องการจากคนๆหนึ่ง
ก่อนหน้านี้ฉันจะปรึกษาเพื่อนเสมอ หรือถามจากคนใกล้ชิดว่าทำไม๊ เพราะอะไร แต่ก็เหมือนมันไม่ได้ผลเท่าไรเลย เพราะสุดท้ายฉันก็ยังคงคิดมากอยู่นั้นเอง ฉันเป็นคนคิดมาก และคิดไม่ตก อุ้มบอกว่า ถ้าไม่มั่นใจเขาจะหยุดเพื่อรอคำตอบ แต่ฉันไม่ใช่คนแบบนั้น ฉันเป็นคนที่วิ่งหาคำตอบให้ตัวเอง และถึงแม้จะได้คำตอบแล้ว หรือรู้อยู่แก่ใจก็ตาม แต่ถ้าหากไม่ได้รับการยืนยัน ฉันก็ยังคงดิ้นทุรนทุรายอยู่อย่างนั้น น่าสมเพสนะว่าไม๊ บางทีฉันก็รู้ว่าคนที่ต้องมานั่งทนฟังฉันพูดแต่เรื่องของตัวเองมันคงเป็นเรื่องที่น่ารำคาญ แต่ฉันก็อยากให้ใครสักคนรับรู้ คงถึงเวลาที่ฉันจะต้องปล่อยพวกเขาออกไปจากวงวนที่เขาไม่ได้ก่อสักที

เฮ้อ ฉันบ่นไปถึงไหนแล้วเนี้ย อิอิ แต่ว่านะ มานั่งทำอะไรแบบนี้ ก็สบายใจดีเหมือนกันแฮะ คงเหมือนไดอารี่เล่มหนึ่งล่ะมั่ง