ミ V E N U S :: { Exo Snsd }

ตอนที่ 14 : Chapter 14

©
t
h
e
m
y
b
u
t
t
e
r

 

 

“ มิยอง .... ฮวังมิยอง ? “
 

“ อ๊ะ .. อือ !! “ ฮวังมิยองสะดุ้งและเบือนหน้าหนีจากจอโทรศัพท์มือถือที่มืดสนิทเมื่อได้ยิน

เสียงชเวซูยองเพื่อนสมัยเรียนที่นัดคุยกันเรื่องโปรเจคงานของมิยองที่ซูยองช่วยเสนอให้กับทางบริษัทของตัวเอง

 

“ โห .. นี่แกไม่ได้ฟังฉันเลยใช่มั้ยเนี่ย ฉันถามว่าถ้าโปรเจคแกผ่าน แกจะดึงใครมาร่วมดำเนินรายการฮื้ม ? “
 

“ อ้อ ... ยังไม่ได้คิดเลย “
 

“ ยังไม่ได้คิด !! นี่มันไม่ใช่แนวแกเลยนะเนี่ย ! ฮวังมิยองคนที่เตรียมพร้อมสำหรับทุกสิ่งอย่าง “
 

“ .................... “
 

“ นี่แกเหม่ออะไรกันแน่? เห็นนั่งจ้องแต่โทรศัพท์ตั้งแต่คุยงานเสร็จมาแล้ว .. รอใครโทรมาอยู่เหรอ “

 

รอใครโทรมางั้นเหรอ .. นั่นสิ ... ฉันรอใครติดต่อมาอยู่นะ ...

 

มิยองยิ้มบางๆ พลางโยนมือถือใส่ลงในกระเป๋าและหยิบแว่นดำเก๋ไก๋นั้นขึ้นมาสวมใส่ 

"ไม่ได้รอหรอก ก็คิดเรื่องงานอยู่นั่นแหล่ะ .. ซูยองอ่า .. วันนี้ฉันไปก่อนนะ ขอบใจแกมาก แล้วฉันจะโทรหานะ “

 

ใช่แล้ว ... การรอคอยผู้ชายคนนั้น ก็ไม่ต่างอะไรกับการรอคอยให้พระอาทิตย์ขึ้นตอน

กลางคืน ... มันไม่มีทางเป็นไปได้ ..

 

เพราะเขาหมดความสนใจในตัวเธอแล้ว .. ผู้หญิงใจง่ายที่อยู่ดีๆจับพลัดจับพลูเป็นของตาย

หมดความท้าทายสำหรับเขาแล้ว
 

เขาไม่ติดต่อเธอมาเป็นเวลาหลายสัปดาห์แล้ว ยิ่งตอกย้ำความแน่ใจว่า ความสัมพันธ์ชั่วข้าม

คืนนั้นไม่มีความหมายอะไรเลย

 

ไม่มีเลย .....

 

 

“ นูน่า .. “
 

ร่างบางที่เหม่อลอยใส่หมวกหลุบต่ำยืนพลิกนิตยสารตรงหน้าอย่างใจลอย จนร่างสูงที่ใส่ผ้าปิดปากนั้นเข้ามาประชิดตัว
 

“ รอนานมั้ยฮะ ? ผมเพิ่งอัดรายการเสร็จ “
 

ควอนยูริวางนิตยสารลงกับชั้นหนังสือและส่ายหน้าน้อยๆพลางเดินนำเด็กหนุ่มออกจากร้านไป เมื่ออยู่ในจุดลับตาคน
 

ปาร์คชานยอลเข้าเดินเคียงคู่และสอดมือจับหญิงสาวเอาไว้ ยูริสะดุ้งออกจากภวังค์เล็กน้อยและหันส่งยิ้มบางๆออกไป

 

ขอโทษนะ ....

 

หญิงสาวเอ่ยคำนี้อยู่ภายในใจเป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วไม่รู้ .. ตอนที่ก้มหน้าก้มตาเดินอยู่ด้วย

กันกับเด็กหนุ่ม มีความในใจมากมายเหลือเกินที่อยากสารภาพออกมา .. คำที่อยากจะบอก

แต่ไม่สามารถจะพูดออกไปได้ .... เหตุผลที่แสนเห็นแก่ตัวนั่น ...

 

เพราะถึงแม้เธอยังไม่สามารถที่จะสามารถตอบรับความรู้สึกของชานยอลไปได้ทั้งหมด ..

แต่เธอก็ยังอยากมีเขาอยู่ข้างๆ แบบนี้ไปเรื่อยๆ อยากให้เขายืนอยู่ใกล้ๆ เพื่อที่เธอจะได้ยื่น

มือไปหาได้ทุกเมื่อยามที่ต้องการเกราะกำบัง ..
 

เพราะอย่างนั้นถึงแม้จะรู้สึกผิดที่ใช้เขาเยียวยาหัวใจของตัวเอง ... แต่ เธอก็ยังอยากมีเด็กหนุ่มคนนี้อยู่เคียงข้าง

 

ขอโทษด้วยนะ ... ชานยอลอ่า ...

 

 

“ นี่ .. ไม่ต้องทำตามที่รับปากยัยนั่นไว้ก็ได้นะ “ เจสสิก้าที่เดินช็อปปิ้งในศูนย์การค้านั้น

ปรายตามองชายหนุ่มที่ช่วยเธอหอบข้าวของพะรุงพะรัง นักแสดงหนุ่มหัวเราะในลำคอ

“ ไม่ต้องเกรงใจน่า ... ทำอย่างกับเราเป็นคนอื่นคนไกลกันไปได้ “
 

“ สรุปแล้ว ... นายจีบยูริไม่ติดเหรอ ? คงไม่คิดจะเบนเข็มมาหาฉันใช่มั้ย “
 

“ .................... “ ท็อปสตั๊นท์ไปชั่วครู่กับคำถามตรงไปตรงมาอย่างนั้น ... อันที่จริง

เขายังไม่ได้คิดไปถึงขั้นนั้นเสียด้วยซ้ำ
 

“ นายเดินแผนผิดพลาดอะไรไปหรือเปล่า ... ทำไมยูริถึงบอกฉันว่า สิก้า ... คุณท็อปเป็น

ผู้ชายที่ใช้ได้เลยล่ะ เธอน่าจะลองคบกับเขาดู ฉันจะได้ไม่ต้องเป็นห่วงอะไร “

เจสสิก้าหันมองเขาล้อๆ และท็อปทำหน้าเหมือนกลืนไม่เข้าคายไม่ออก
 

“ แต่ดูเหมือน.. ยูริจะลืมไป ว่าฉันกับนายร่วมงานกันมานาน ถ้าจะสปาร์คอะไร คงไม่ต้องรอจนถึงป่านนี้ “
 

“ ฉันกำลังคิดว่า ... คุณยูริคงจะห่วงเธอเกินไปจริงๆนั่นแหล่ะ “ ท็อปส่ายศีรษะพร้อมรอยยิ้มบางๆให้เจสสิก้า
 

“ นายไม่ใช่เสป็คฉันเสียด้วยสิ “ หญิงสาวหัวเราะเบาๆ “ ตัวจริงนายออกจะจืดชืดกว่าที่คิดไปหน่อย ฮ่าฮ่า “
 

“ เฮอะ ! ขอโทษเถอะ .. เธอก็ไม่ใช่เสป็คของฉันเหมือนกัน เธอก็รู้นี่นา “
 

“ คึคึ ... รู้แล้วล่ะน่า คุณชายชเว "

 

 

บริษัทเอสเอ็มเอนเตอร์เทนเมนท์ที่ปั่นป่วนมาตั้งแต่เช้า เพราะรูปกับข่าวที่ออกมามากมาย

มหาศาล และกำลังถูกพูดถึงเป็นวงกว้าง ... ครั้งนี้ดูเหมือนเหตุการณ์จะบานปลายเมื่อ

กลายเป็นข่าวเดตของเซ็นเตอร์สาวอิมยุนอา ไอดอลนักแสดงที่กำลังรุ่ง
 

หยิบจับอะไรก็เป็นผลงาน เป็นลูกรักของทางค่าย ความเห็นชาวเน็ตและคนทั่วไปมีทั้ง

กระแสดีใจและกระแสต่อต้าน
 

หนักไปที่ต่อต้านเสียมากกว่า ยุนอา ดอกไม้ที่กำลังเบ่งบานของเกาหลี และหนุ่มคาริสม่า

รุนแรงแสนรักแสนหวงของวงการบันเทิงจีน ไม่แปลกหรอก ที่ต่างฝ่ายต่างเริ่มออกอาการ

หวงคนของตัวเอง .. และกลายเป็นการไม่ยอมรับกันเกิดขึ้น

 

เมื่อกลายเป็นเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างการลงทุนอุตสาหกรรมภาพยนตร์จีน-เกาหลี

ประธานค่ายของคริสถึงกับบินตรงมาพบกับผู้ใหญ่ค่ายของนักแสดงอิมยุนอาและประกาศจัดงานแถลงข่าวทันที
 

การแถลงข่าวจัดขึ้นโดยมีนักแสดงทั้งสองนั่งเงียบให้นักข่าวถ่ายรูป โดยมีตัวแทนเป็นผู้แถลง
 

“ เรื่องนี้ไม่เป็นความจริงแต่อย่างใด .. เป็นแค่การไปเที่ยวแบบเพื่อนธรรมดา คริสมาเที่ยว

เกาหลีและยุนอาพาเที่ยวเพราะทั้งคู่เป็นเพื่อนร่วมงานกันอยู่ก่อนหน้านี้แล้ว แล้วมีเพื่อนคน

อื่นๆไปด้วยกัน แต่ถูกจับภาพแค่คนทั้งคู่ “
 

อิมยุนอารู้สึกได้ถึงใบหน้าที่ชาวาบไปด้วยแสงแฟลช ... ความรู้สึกผิดในใจทำให้ก้มหน้าลงหลบตาอย่างลืมตัว ..
 

เมื่อมีนักข่าวยกมือขึ้นถาม และเมเนเจอร์ผายมืออนุญาติ “ สรุปแล้วทั้งคู่มีความสัมพันธ์อย่างไรคะ ? “

 

“ เป็น ... เพื่อนร่วมงานคนจีน ที่ฉัน .. สนิทด้วยค่ะ “ ยุนอาตอบด้วยรอยยิ้มที่จืดเจื่อน ...
 

คริสระบายยิ้มก่อนจะหยิบไมค์บนโต๊ะจ่อที่ริมฝีปากและหันมองเด็กสาว

“ ตอนนี้ ... เป็นเพื่อนกันครับ .. “
 

ทั้งนักข่าวและผู้คนภายในห้องต่างพากันเงียบกริบ แม้แต่แสงแฟลชยังหยุดชะงักที่จะฟังเขา

 

“ แต่ .. เสป็คผมคือคุณยุนอา ... ผมชอบผู้หญิงแบบนี้ “
 

“ ....................... “

 

 

ร่างสูงของลู่หานที่เคาะประตูห้องแต่งตัวศิลปิน ใบหน้าคุ้นตาของเด็กหนุ่มมินโฮนักร้องค่าย

เดียวกับยุนอาและซอฮยอนนั้นเปิดประตูออกมามองเขาด้วยแววตาคมกริบก่อนจะเดินสวน

ออกมาด้านนอก ลู่หานไม่สนใจและเดินเข้าไปยืนมองซอฮยอนที่ขมวดคิ้วนั่งมองเขาเดินเข้า

มาอย่างงงๆ “ คุณมาดูฉันอัดสเปเชี่ยลสเตจด้วยเหรอคะ “
 

“ ก็วันนี้ผมว่างจากตารางถ่ายหนังเหมือนคุณนั่นแหล่ะ คุณว่าง ผมก็ว่าง “
 

“ แต่ฉันก็มีงานอื่นอยู่นี่ไง ... เห็นมั้ยคะ ? ฉันไม่ได้แค่รับจ๊อบเป็นตัวอิจฉาไปวันๆนะ “
 

“ เห็นครับ คุณมีความสามารถรอบด้านจริงๆ แต่เมื่อกี๊ เต้นซะเต็มที่แบบนั้น ขาเป็นยังไงบ้าง ? “
 

จู่ๆ เขาก็ทรุดนั่งลงมองรองเท้าส้นสูงของเธอ จนซอฮยอนขยับหนีโดยอัตโนมัติ

“ คุณรู้ด้วยเหรอ ? “
 

“ เพราะเป็นเรื่องเธอน่ะสิ .. ผมก็เลยมีเซ้นส์ดีเป็นพิเศษน่ะ แล้วเวทีลื่นขนาดนั้น ทำไมต้องใส่รองเท้าส้นสูงขนาดนี้ด้วย “
 

“ เพราะพวกฉันคือโซนยอชิแดผู้เปล่งประกายวัยสาวไงล่ะ หึหึ “
 

ซอฮยอนขมวดคิ้วเล็กน้อยเมื่อคำพูดต่อปากต่อคำของเธอไม่ได้ทำให้เขาอารมณ์ดีเหมือน

อย่างเคย หากแต่หน้าเคร่งขรึมออกไปทางบึ้งตึงของเขานั้นกลับทำให้เธอประหลาดใจ


เข้ามาแทนที่ “ ไปครับ ลุกเถอะ อย่ามัวนั่งอยู่แบบนี้เลย ! “
 

“ ไปไหนคะ? "


 

 

 

ลู่หานพาซอฮยอนไปยังโรงพยาบาลใกล้เคียง เขาพยายามให้เธอทั้งเช็ค ทั้งเอ็กซเรย์

ทุกทางเท่าที่ทำได้หากแต่เธอกลับปฏิเสธ
 

“ ข้อเท้าฉันแพลงนิดเดียว .. พวกเราขึ้นคอนเสิร์ตและก็เกิดเรื่องอย่างนี้ขึ้นเป็นประจำ

ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ “

 

“ สัญญามาก่อนสิว่าต่อไปต้องใส่รองเท้าที่มนุษย์เขาใส่กัน “
 

ซอฮยอนหัวเราะออกมา “ แล้วรองเท้าของฉันมันเป็นแบบไหนกันล่ะ“ ทำไมจู่ๆเขาถึงมา

ทำท่าทีจริงจังราวกับเป็นคนละคนนะ
 

“ มันเป็นรองเท้าดูดวิญญาณน่ะสิ แถมใส่แล้วก็ไม่สบายเท้าไม่ใช่เหรอ “
 

“ คุณแค่ไม่ชอบเพราะมันทำให้ฉันสูงเท่าคุณใช่มั้ยคะ ? “
 

“ เฮอะ ! สูงเท่ากันที่ไหนเหรอครับ ยังไงผมก็ยังสูงกว่านิดนึงอยู่ดี “
 

“ ที่สูงกว่าเพราะที่เสริมส้นรองเท้าไม่ใช่เหรอ “
 

“ ไม่จริง .. ผมไม่ได้ใส่มันนะ “
 

“ โอเคค่ะ .. คุณสูงที่สุดแล้วล่ะ ... สูงและเท่ห์ที่สุดไปเลย “ เด็กสาวหัวเราะนัยน์ตาระยิบ

ลู่หานอ้าปากจะเถียงแต่กลับชะงักค้างไว้เมื่อมองเห็นรอยยิ้มของเด็กสาว .....


หายดีแล้วหรือยังนะ .... นี่คือรอยยิ้มที่แท้จริงหรือเธอแค่ฉาบมันเอาไว้เฉยๆ ...

 

เธอยังแสดงไม่เก่งหรอกนะ .. ผมบอกตรงนี้เลย นักแสดงซอจูฮยอน ...





 

 

เช้านี้ .. ฮวังมิยองหยิบเสื้อวอร์มสีน้ำเงินเข้มสวมทับเสื้อกล้ามสีเหลืองสดใส สวมรองเท้า

ผ้าใบก่อนจะเปิดประตูรั้วมาเจอร่างสูงของใครบางคนที่ยืนอมยิ้มอยู่หน้าบ้านของเธอ

และด้วยความตกใจฮวังมิยองถึงกับเซก้าวถอยหลังไปอย่างไม่รู้ตัว

 

เขาใส่เสื้อยืดขาวตัวหลวมโคร่ง กางเกงสปอร์ตและผมที่ไม่ได้จัดแต่งทรงเหมือนเช่นเคยทำให้ดูแปลกตาไปกว่าทุกที

 

“ อรุณสวัสดิ์ครับ พีดีฮวังมิยองที่ผมคิดถึง ... “

 

“ ........................ “

 

 

“ ฮ้า ~~ เหนื่อยชะมัด “
 

ปาร์คชานยอลพูดเสียงดังพลางทิ้งตัวลงนั่งบนพื้นหญ้าหลับตาหอบและหรี่ตาขึ้นมองร่างบางที่นั่งลงมาข้างกัน

 

“ นายควรจะออกกำลังให้มากกว่านี้นะ ... เข้าฟิตเนสบ้างสิ “
 

“ ผมไม่ชอบออกกำลังกายนี่นา ถ้าต้องไปเข้าฟิตเนสแบบนั้น สู้ดีผมขอมาวิ่งแบบนี้กับนูน่าทุกวันดีกว่า “
 

ฮวังมิยองยังคงจ้องมองนิ่ง ... มีสิ่งที่ค้างคาในใจมากมายวิ่งไหลวนอยู่ในร่างกายจนบรรยายออกมาไม่ถูก ...
 

ใบหน้าสะอาดเกลี้ยงเกลา และผมปรกหน้าผากอย่างเป็นธรรมชาติของเด็กหนุ่มที่นอนมอง

หน้าเธออยู่นั้น ทำให้หญิงสาวเผลอยื่นนิ้วมือเข้าไปเกลี่ยกลุ่มผมของเขาอย่างลืมตัว

“ สบายดีมั้ย ... ปาร์คชานยอล ? “ น้ำเสียงแผ่วเบาที่เอ่ยถามออกไป ..
 

และเขาที่จับมือเธอเอาไว้อย่างนุ่มนวลราวกับกลัวว่าเธอจะบุบสลายนั้น ...

“ ครับ .. นูน่าล่ะครับ คิดถึงผมบ้างหรือเปล่า “

 

“ ไม่หรอก ... “ ใบหน้าสวยคลี่ยิ้มบางๆ “ ฉันก็แค่แปลกใจ .. ที่ตัวเองต้องเจอเรื่องแบบนี้ “
 

“ หึหึ ... แต่ผม ... คิดถึงนูน่านะครับ “
 

“ ...................... “
 

“ ยินดีด้วย .. สำหรับงานใหม่นะฮะ .. “
 

ฮวังมิยองเลิกคิ้วอย่างประหลาดใจ มองเด็กหนุ่มตรงหน้าอย่างเต็มไปด้วยคำถาม .

. “ ผมได้ข่าวว่า .. นูน่ากำลังจะถ่ายรายการใหม่ “
 

“ หมอนั่นบอกนายเหรอ? “ หมอนั่นที่ฮวังมิยองหมายถึง ก็คือ ท็อปเพื่อนสนิทของเธอนั่นเอง ชานยอลระบายยิ้มบางๆ
 

 “ นูน่า .. ต้องทำได้ดีแน่ ๆ ขอให้งานนี้ประสบความสำเร็จ ทำลายสถิติทุกรายการไปเลยนะครับ “

 

 

.. ยอลอ่า .... ฉันมีงานใหม่ติดต่อฉันเข้ามา เป็นรายการของคุณฮวังมิยอง นายเคยร่วมงานกับเธอใช่มั้ย? เธอเป็นยังไงบ้าง?

 

.. คุณมิยองเป็นพีดีรุ่นใหม่ไฟแรง ตอบตกลงเลยสิครับ พี่จะต้อง ประสบความสำเร็จก้าวไปอีกขั้นอย่างแน่นอน ยูรินูน่า ....