The SweetHeart 2 (ภาคต่อ) Exo Snsd ●ChanSeo●
ตอนที่ 12 : Chapter 12
.... สัตว์ป่าส่วนใหญ่ ...
... เมื่ออาณาเขตถูกรุกราน ... จะรู้สึกตัวไวมาก
... พวกมันจะแสดงทีท่าตื่นตระหนก .. หรืออาจแสดงความไม่พอใจต่อผู้รุกราน ..
... อาจจะนอนไม่หลับทั้งคืน .. เดินไปเดินมาในอาณาเขตของตัวเอง ...
ภายในห้องรับแขกของบ้านตระกูลปาร์ค หน้าจอโฮมเธียเตอร์ฉายสารคดีสัตว์โลกในทุ่งกว้างแอฟริกา ..
แป๊ะ .. แป๊ะ ... แป๊ะ ะ ะ
เสียงบีบแผ่นอัดสูญญากาศอย่างแก้เครียดและขาที่เขย่าสั่นอย่างต่อเนื่องไม่หยุดหย่อน
เสียงบีบแผ่นอัดสูญญากาศอย่างแก้เครียดและขาที่เขย่าสั่นอย่างต่อเนื่องไม่หยุดหย่อน
“ ฉันไม่ใช่สัตว์ป่า ... ฉันไม่ได้ตระหนก ... แอม โอเค .. แอม คูลล .. “
ชานยอลในชุดเสื้อยืดกางเกงวอร์มนั่งท่องประโยคที่วนไปเวียนมาอย่างสะกดจิตตัวเองอยู่เพียงลำพัง ..
“ โอป้า ชีวิตพี่น่าเบื่อถึงเพียงนี้เลยเชียวเหรอ เป็นอะไรไปอีกล่ะ .. “
ยองจีที่เดินผ่านมาแวะเข้าทักทายพี่ชายอย่างแปลกใจ
ยองจีที่เดินผ่านมาแวะเข้าทักทายพี่ชายอย่างแปลกใจ
“ ฮ๊ะ ... ไม่มีนี่ .. จะเกิดอะไรได้ล่ะ ... ไม่มีหรอก “
เขายักไหล่พลางส่ายหน้าด้วยแววตาฉายแววร้อนรนอย่างไม่รู้ตัว
เขายักไหล่พลางส่ายหน้าด้วยแววตาฉายแววร้อนรนอย่างไม่รู้ตัว
“ แล้วทำไมมานั่งถอนหายใจเป็นคุณลุงวัยเกษียณที่วันๆนั่งดูสารคดีสัตว์โลกอย่างที่พี่ทำอยู่ตอนนี้ล่ะ “
“ ฉันก็รักสัตว์ รักธรรมชาติอย่างนี้อยู่แล้ว “
“ โอป้า ... ฉันว่า ... พี่ลุกขึ้นมาทำอะไรที่มีประโยชน์กว่านี้ดีมั้ย .. “
“ เช่น ........? “
“ พี่มีเวลาว่างมากขนาดนี้ หาทางพิสูจน์ตัวเองให้อนนี่กลับมาหาพี่สิ ไม่ใช่มานั่งจิตตกอยู่อย่างนี้ “
“ จริงด้วยนะ ... เรื่องอะไรที่ฉันต้องมานั่งจิตตก ... “ แววตาวาวโรจน์ขึ้นมาอย่างท้าทาย
“ ฮ๊ะ !? “
“ มันควรจะเป็นยัยนั่นกับแฟนใหม่ต่างหาก .. ขอบใจนะยองจี ที่ทำให้พี่ตาสว่าง “
“ ฮ๊ะ ! โอป้า ! “
“ .. แฟนใหม่ของ ซอจูฮยอน .. นายสบายดีมั้ย ? “
“ ..................... “
“ ก่อนหน้านี้ ฉัน .. ต้องขอโทษนายด้วยนะ “
“ เรื่องอะไรครับ ? “
“ ครั้งที่แล้วฉันแค่สับสนที่จะกำจัดนายออกไปจากคนรักเก่า .. แต่ต่อจากนี้ไป ... ฝากนายช่วยดูแลเขาด้วย “
นัมจูฮยอกเอนหลังพิงพนักเก้าอี้พลางเอียงคอมองคนตรงหน้าอย่างประเมินท่าทีของรอยยิ้มเป็นมิตรแบบนั้นของเขา
“ ตอนที่เห็นสายตาตัดพ้อที่มองมา.. ย๊า ... ผู้หญิงคนนี้ .. คงจะไม่มีวันกลับมาหาฉันอีกแล้ว .. ถึงแม้ยังมีเยื่อใยแค่ไหน “
ชานยอลถอนหายใจพร้อมรอยยิ้มเบาบางที่เสมือนกำลังตัดอกตัดใจและปล่อยวาง..
“ ....................... “
“ รักเธอให้มาก ... ยัยคนนั้นน่ะ เป็นคนอ่อนไหว ขาดความอบอุ่น ... เธอขี้อิจฉา ..และ เจ้าอารมณ์ “
นัมจูฮยอกยกแก้วน้ำขึ้นดื่ม สายตายังคงจับจ้องอยู่ที่ใบหน้าเปื้อนยิ้มของเด็กหนุ่มตรง
หน้าที่เหมือนจะกำลังค่อยๆเรียบเรียงนึกถึงเรื่องราวระหว่างเขาและเธอคนนั้น
หน้าที่เหมือนจะกำลังค่อยๆเรียบเรียงนึกถึงเรื่องราวระหว่างเขาและเธอคนนั้น
“ เธอดูเป็นคนซื่อๆ .. แต่นั่นก็เป็นเพียงเปลือกนอกเท่านั้น ... ซอฮยอนเหมือนแมวป่าที่พร้อมจะขีดข่วนเจ้าของที่รับเลี้ยงอย่างไม่รู้สึกอะไร “
“ ครับ ... หมายถึงว่า คุณคือเจ้าของแมว ..” จูฮยอกพยักหน้าช้าๆ รับฟังเขาพลางพยายามสรุปรูปประโยคที่ชานยอลสื่อสาร
“ นายน่ะ .อย่าบอกเธอบ่อยๆ นะ ว่ารักเธอ ชอบเธอ อะไรแบบนั้น ซอฮยอนจะเบื่อเร็วมาก “
“ ........................ “
“ ก็น่าตลกดีนะ ... ที่ผมรู้จักเธอดีเกินไป จากที่เคยอยู่ด้วยกัน “
ชานยอลยังคงพูดไปเรื่อยๆ ราวกับพูดกับตัวเองอยู่หน้ากระจกมากกว่าที่จะมีใครคนหนึ่งนั่งฟังเขาอยู่อย่างในตอนนี้ ..
ชานยอลยังคงพูดไปเรื่อยๆ ราวกับพูดกับตัวเองอยู่หน้ากระจกมากกว่าที่จะมีใครคนหนึ่งนั่งฟังเขาอยู่อย่างในตอนนี้ ..
“ เอ่อ .. คุณครับ .. คือ .. “ นัมจูฮยอกเหลือบมองนาฬิกาข้อมือของเขา
“ มีอะไรอีกมั้ย .. พอดีว่า ผมมีธุระ “
“ มีอะไรอีกมั้ย .. พอดีว่า ผมมีธุระ “
“ เอาเถอะ ... ยังไงก็ตาม ฉันขออวยพรพวกนาย .. จาก ใจ จริง .. “
“ รู้แล้วครับ .. ผมกำลังจะไปพบซอฮยอน ไม่ต้องห่วงนะ .. ผมจะบอกเธอ อย่างไม่ให้ตกหล่นเลยล่ะฮะ “
“ ..................... “
นัยน์ตาของร่างสูงที่เฝ้ามองตามร่างบางไปอย่างนับถอยหลัง .. เขาหันรีหันขวาง มอง
นักศึกษาที่ทะยอยออกจากห้องสมุดไปในเวลาห้องสมุดใกล้ปิดทำการอย่างตอนนี้
นักศึกษาที่ทะยอยออกจากห้องสมุดไปในเวลาห้องสมุดใกล้ปิดทำการอย่างตอนนี้
เมื่อคนที่เขาจับตามองอยู่นั้นกำลังลุกเดินไปที่ชั้นหนังสือทางด้านหลัง .. ร่างสูงลุกเดินตาม
ไปทันที เมื่อไปถึงชั้นหนังสือแถวสุดท้ายก็พลันเห็นร่างบางกำลังยืนไล่สายตาตามชั้น
หนังสือสลับกับแผ่นกระดาษเล็กๆในมือ
ไปทันที เมื่อไปถึงชั้นหนังสือแถวสุดท้ายก็พลันเห็นร่างบางกำลังยืนไล่สายตาตามชั้น
หนังสือสลับกับแผ่นกระดาษเล็กๆในมือ
“ ไง ... หนอนหนังสือ ..”
“ อ้าว .. อือ .. มาทำอะไรล่ะ ชานยอล “
หึหึ .. ทำน้ำเสียงห่างเหินแบบนั้น .. เดี๋ยวอีกสักพักเถอะนะ .. ฮึ่ม!
หึหึ .. ทำน้ำเสียงห่างเหินแบบนั้น .. เดี๋ยวอีกสักพักเถอะนะ .. ฮึ่ม!
“ ห้องสมุด .. คิดว่าฉันมาหยอดเหรียญซักผ้าเหรองัย “
เด็กสาวชะงักหันมาเอียงคอมองเขาและยิ้มเยาะๆ “ กวนละ .. ฉันก็แค่แปลกใจ คนอย่างนายเข้าห้องสมุดเป็นด้วย? “
ร่างสูงหัวเราะเบาๆไม่ตอบคำถาม .. เขายืนจ้องมองเธอที่กำลังเริ่มหันไปหาหนังสืออีกครั้ง ..
.... กลิ่นหอมละมุน ผสมผสานกลิ่นเนื้อสาวแรกแย้มลอยมาปะทะจมูก ให้เริ่มฟุ้งซ่านและรำลึกความหลัง ....
ฟึ่บบบ!!!!
เสียงหนังสือร่วงตกจากมือของสาวน้อยในทันทีที่เขากระชากดึงร่างบางเข้ามากอดรัดและ
บดจูบลงไปกับริมฝีปากของเธอ
บดจูบลงไปกับริมฝีปากของเธอ
“ อื๊อออออ ... ป ล่ อ ... . “
“ ไม่ปล่อย “
เสียงทุ้มของเขาตอบกลับพร้อมจูบที่ร้อนแรงยิ่งขึ้นกว่าเดิมจนเธอดิ้นพล่านอย่าง
ตกอกตกใจ “ หยุดนะ! เดี๋ยวใครมาเห็น ”
ตกอกตกใจ “ หยุดนะ! เดี๋ยวใครมาเห็น ”
“ ไม่อยากให้ใครเห็น ..ก็อย่าร้องซี่ “
“ ..................... “
ชานยอลผละใบหน้าออกมาจ้องมองดวงหน้าที่อยู่ห่างจากเขาไม่กี่คืบ ... แววตาของเธอทั้ง
ตื่นกลัวและก่นด่าเขาอยู่ในใจ
ตื่นกลัวและก่นด่าเขาอยู่ในใจ
“ ทำไมเธอถึงเปิดรับหมอนั่นง่ายๆอย่างนี้ล่ะ .. เหมือนกับไม่ใช่เธอเลย ซอฮยอนอ่า ..“
เขากระซิบถามเบาๆ อย่างน้อยใจ
เขากระซิบถามเบาๆ อย่างน้อยใจ
แววตาเว้าวอนของชานยอลและมือหนาของเขาที่ตรึงใบหน้าของเด็กสาวไว้ไม่ให้ขยับหนี
ไปไหน ... ซอฮยอนกลอกตามองขึ้นด้านบนพลางนึกคำตอบและเอ่ยออกมาเบาๆ
ไปไหน ... ซอฮยอนกลอกตามองขึ้นด้านบนพลางนึกคำตอบและเอ่ยออกมาเบาๆ
“ ข้อแรก ... เขารวย .. “
“ ....................... “
“ เขาหล่อเหลา .. การศึกษาดี .. มีความสามารถ .. ไม่ขาดอะไรเลย “
“ ที่ขาดก็คือหัวใจที่เธอจะรักเขายังไงล่ะ “ ก่อนที่เขาจะคลุกหน้าลงฝังกับพวงแก้มของ
เด็กสาวอย่างทุ่มสุดตัวเพื่อให้เธอหวั่นไหวนั้น ซอฮยอนยกมือขึ้นดันปลายคางของเขาออกห่างอย่างไม่ยอมกัน
เด็กสาวอย่างทุ่มสุดตัวเพื่อให้เธอหวั่นไหวนั้น ซอฮยอนยกมือขึ้นดันปลายคางของเขาออกห่างอย่างไม่ยอมกัน
“ เรื่องนั้น ... ค่อยๆ ... เข้าใจกันมากขึ้น ความรักก็มาเองแหละ “
เด็กสาวพยายามอย่างหนักที่จะไม่โวยวายในห้องสมุดแห่งนี้ เพื่อไม่ให้เป็นที่สังเกตุ ถึงแม้จะไม่มีใครอยู่ในบริเวณนั้น
“ เธอรู้ตัวไหม .. ว่ากำลังทำอะไรอยู่ ... ที่พูดน่ะ .. รสนิยมแย่จริงๆ “
ชานยอลกระซิบดุๆ อย่างขัดใจกับคนตรงหน้า
ชานยอลกระซิบดุๆ อย่างขัดใจกับคนตรงหน้า
“ เรื่องแบบนี้ นายไม่เข้าใจหรอก “
“ ซอฮยอนอ่า ... เธอกำลังหลงผิดนะ .. “
“ ฉันต้องการความมั่นคงมากกว่าความเสี่ยง.. ฉันเสียเวลามามากแล้ว “
“ ถึงอย่างนั้นก็เถอะ .. เธอไม่ควรฝืนใจตัวเอง ... ในใจเธอมีแต่ฉัน .. “
“ .................... “
“ ในใจเธอมีแต่ฉัน .. “ เขาย้ำประโยคเดิมเมื่อเห็นเธอนิ่งไปอย่างน่าใจหาย ..
“ ..................... “
“ เฮ้ ! เธอไม่ควรฝืนใจตัวเอง เพราะในใจเธอ มี-แต่-ฉัน !! “
คิ้วที่ขมวดผูกกันยุ่งเหยิงนั้นเร่งเร้าเด็กสาวอย่างร้อนใจ
คิ้วที่ขมวดผูกกันยุ่งเหยิงนั้นเร่งเร้าเด็กสาวอย่างร้อนใจ
“ ดูเหมือน ... มันจะเป็นอดีตไปแล้วล่ะนะ ปาร์คชานยอล “
“ ...................... “
ร่างสูงในชุดสูทที่เดินก้าวลงมาจากรถยนต์ เขาสวมหมวกสีดำทรงทันสมัยและดูโก้เก๋ เดิน
ก้าวไปหยุดอยู่ตรงหน้าสาวน้อยพร้อมควักแผ่นป้ายจากด้านในเสื้อออกมา ..
มันถูกเขียนสลักไว้ว่า ...
ก้าวไปหยุดอยู่ตรงหน้าสาวน้อยพร้อมควักแผ่นป้ายจากด้านในเสื้อออกมา ..
มันถูกเขียนสลักไว้ว่า ...
.... ผู้กำกับปาร์ค สาขากังนัม ...
“ โอ้วว .... ผู้กำกับปาร์ค คุณเป็นนายตำรวจใหญ่จริงๆด้วย “
“ ถูกต้อง .. นี่แหล่ะฉัน .. ตอนนี้ ฉันมีทุกอย่างที่เธอต้องการในตัวผู้ชาย “
“ คุณปาร์คชาน ... “
“ รายได้ปีละหลายล้าน .. ทั้งเก่ง .. ทั้งหล่อ ... แถมมีรถนอกไว้ใช้ด้วย “
“ ตายจริง .. ฉันไม่เคยคาดคิดเลย “
“ ซอจูฮยอน .. เสียดายฉันใชไหม .. “
“ ชานยอลอ่า ... ตลอดเวลาที่ผ่านมา .. ฉันคิดว่านายเหลาะแหละ .. เหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ .. ฉันอายจังเลยค่ะ “
“ ถ้าอย่างนั้น .. ในเมื่อเธอรู้สึกตัวแล้วล่ะก็ ... ตอนนี้เธอก็ .....“
“ อ๊ะ ! จูฮยอกกี้ .. ฉันอยู่ทางนี้ค่าาาาคุณ ^__^ “
“ ฮ๊ะ !?? “ ไอ้หนุ่มหน้าคุ้นๆ ที่มีเด็กน้อยขี่คอเดินยิ้มร่ามาแต่ไกลนั่น !!
“ นัมแจฮยอนอ่า ... มาสวัสดีคุณลุงปาร์คเพื่อนเก่าแม่สิลูก “
“ ........................ “
ฝันร้ายที่ยืดเยื้อเพราะความใจแคบของเธอนี้ ...
เธอจะต้องรับผิดชอบมันในสามตอนที่เหลือ ... ซอจูฮยอนชิ ...
##########
ไม่ค่อยได้มาต่อให้เลยย 555
เธอจะต้องรับผิดชอบมันในสามตอนที่เหลือ ... ซอจูฮยอนชิ ...
##########
ไม่ค่อยได้มาต่อให้เลยย 555
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
กำลังโหลด...
ดูจะไม่เป็นอันทำอะไรเลยนะ นอกจากหาทางก่อกวนซอฮยอนน่ะ หวงมากล่ะสิ ดีสม
ซอฮยอนอ่า ถูกต้องแล้วล่ะ อย่ายอมใจอ่อนง่ายๆ ปาร์คชานน่ะเห็นเราเป็นของตายถึงได้ไม่รักษา
ให้ได้เรียนรู้ซะบ้างจะได้สำนึก ตัวเองผิดไม่ขอโทษ ยังจะทำตัวไม่รู้ไม่ชี้อีก
อย่าเพิ่งใจอ่อนให้พี่ชานนะ กำลังสนุก
แล้วนี่ถึงขั้นมาหนังดูสารคดีสัตว์โลก แถมยังไปฝันเป็นเรื่องราวอีกด้วย
อยากกอ่านปากพี่ชานแล้วค่า