ตอนที่ 1 : Chapter 1
ที่จริง ... ผมไม่รู้มาก่อนเลย .. ว่ามันจะเป็นเรื่องใหญ่ขนาดนี้ มันทำให้ผมปวดหัวมาก ..
ตอนที่รู้สึกว่าตัวเองเริ่มจริงจังกับอะไรบางอย่าง .... มันน่ากลัวจริงๆ ฮะ ..
“ ในบรรดาผู้หญิงทั้งมหาลัย .. ให้ตายเถอะ ... ทั้งหมดมันก็แค่โสมในป่า ... “
“ ......................... “
“ แต่นั่น ! ... ซอฮยอนนี่คนนั้น เป็นโสมชั้นยอด ยิ่งกว่าโสมป่าที่มีราก 10 รากเสียอีกนะ เธอพิเศษขนาดนั้นเลยล่ะ “
ชานยอลเหล่มองกลุ่มเพื่อนที่พากันซุบซิบนินทาสาวน้อยมากหน้าหลายตาที่เดินผ่านไปมาก่อนจะหยุดประเด็นไปที่เด็กสาวที่เขาจับตาไว้
ตั้งแต่เธอเดินเลี้ยวมาจากหัวมุมตึกนั้น
... เวลาแบบนี้ ช่วยไปเดินทางอื่นก่อนไม่ได้หรือไงกันนะ ...
“ นี่ ไอ้ยอล ในฐานะที่พวกนายเป็นเพื่อนกัน ข้อดีของเธอล่ะ ? นายเป็นคนใกล้ตัว แชร์ให้ฟังมั่งดิ่ “
“ อืมม ... เรื่องที่ .. จะทำให้พวกนายประทับใจได้ อืมมมม ก็ยกตัวอย่างเช่นว่า .... “ เด็กหนุ่มทำเป็นคิดหนัก
“ ถ้าฉันอยู่กับยัยนั่นทั้งวัน ตั้งแต่เช้าจรดเย็น ซอฮยอนเข้าห้องน้ำแค่ครั้งเดียวเอง “
“ .................... “
“ .................... “
บรรยากาศที่เงียบกริบลง ท่ามกลางเสียงใบไม้แห้งที่ปลิดปลิว เด็กหนุ่มยักไหล่น้อยๆ ก่อนจะใช้นิ้วถูปลายจมูกตัวเองเบาๆ
“ สาวปูซาน .. อดทนเก่งมากนะ “
“ อะไร .. น่ะ .. ชานยอล “
“ จริงๆแล้ว .. คนรอบตัวฉันไม่ค่อยมีอย่างนี้ซักเท่าไหร่หรอก ... มีคนแบบนี้อยู่ได้ยังไงนะ .. หึหึ ... “
“ ........................ “ เด็กหนุ่มทั้งกลุ่มมองหน้ากันไปมาก่อนที่ชานยอลจะปรายตากลับมามองพวกเขา พลางเลิกคิ้วถาม
“ ทำไมล่ะ ... นี่คือข้อดียังไงล่ะ หรือพวกนายว่าไม่ใช่ ? “
“ อืม .. ก้อใช่ !! “
“ นายมั่นใจเลยเหรอ ... ว่าซอฮยอนจะมา .. “
“ ใช่ .. 101 % “ ปาร์คชานยอลที่นั่งแตะโหนกแก้มทีฟกช้ำของตัวเองและมุมปากที่มีเลือดซึมน้อยๆ ด้วยใบหน้าเหยเก
“ หืม .. ปาร์คชาน .... มั่นหน้าจังนะ “
“ ถ้าใครติดตามมาตั้งแต่ภาคแรก จะรู้ทันที ว่าซอฮยอนจะเลือกฉันแน่นอน “ เขากัดริมฝีปากตัวเองอย่างลุ้นๆ
แม้จะแน่ใจเพียงใด แต่ในความแน่นอนก็ยังมีความไม่แน่นอนอยู่เสมอ เขายังไม่อยากวางใจ
“ โอ๊ะ !!! เธอมาจริง ๆ ด้วย ! “
เด็กหนุ่มคยองซูเพื่อนในชมรมดนตรีสากลของชานยอลเบิกตากว้างอย่างทึ่งและอึ้งเมื่อเด็กสาววิ่งหน้าตาตื่นมาแต่ไกลทั้งชุดนอน
กางเกงขายาว รองเท้าผ้าใบ และเสื้อคลุมลวกๆนั้น
“ ชานยอลอ่า ..... “ ใบหน้าที่ซีดไร้สีเลือดนั้นวิ่งมาหยุดหอบอยู่ตรงหน้าเขา
“ ไง ... ไหนบอกว่าออกมาไม่ได้ .. “ เขาลุกขึ้นยืนพลางแอบหันยักคิ้วน้อยๆให้เพื่อนหนุ่มอย่างภาคภูมิใจ
“ มีเรื่องชกต่อยอีกแล้วเหรอ “ สาวน้อยปราดเข้าแตะที่ข้างแขนของเขาและมองอย่างสำรวจความผิดปกติ
“เป็นอะไรมั้ย ? “
“ หึหึ ... อย่าลืมสิ ฉันเป็นใคร .. “
“ .................... “
“ ว่าแต่ ... ได้พกมาไหม ? ให้ฉันยืมก่อนได้หรือเปล่า .. “ เขาแบมือออกตรงหน้า เด็กสาวชะงักไปอย่างนึกขึ้นได้ ..
เธอมุ่ยหน้าก่อนจะล้วงหยิบปึกแบงค์ที่เตรียมมายื่นส่งให้เขารับไปตรวจนับดู
“ ขอฉันยืมจ่ายค่าเสียหายร้านเขาก่อนนะ...ก่อนที่เรื่องจะถึงหูพ่อฉัน “ เขาฉีกยิ้มให้พลางตบต้นแขนเธออย่างขอบอกขอบใจ
“ .................... “
ซอฮยอนรู้สึกได้ถึงความผิดปกติเมื่อคนที่เดินอยู่ข้าง ๆ กันนั้นเอาแต่ลอบมองเธอตลอดเวลาที่เดินอยู่ด้วยกัน
“ มีอะไรจะพูดมั้ย ชานยอลอ่า .. “ ในที่สุดเด็กสาวก็ทนอึดอัดต่อไปไม่ไหว ..
“ เธอนี่ .. จะว่าไป ... ก็ขยันทำให้ฉันใจเต้นแรงนะ .. “
“ ??! “
เด็กสาวขยับตัวถอยเล็กน้อยเมื่อเห็นเขาจ้องมองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า และจากเท้าขึ้นหัวอีกหลายครั้ง ..
เขาก้าวประชิดไล่ต้อนจนด้านหลังของซอฮยอนติดกับกำแพงและก้าวถอยหนีอีกต่อไปไม่ได้ ...
เด็กหนุ่มอมยิ้มและค่อยๆ ย่อตัวทรุดลงนั่งต่อหน้าเธอ “ เธอออกมาหาฉัน .. โดยที่ไม่ผูกเชือกรองเท้า .. “
มือหนาค่อย ๆ ผูกเชือกรองเท้าให้เธออย่างตั้งอกตั้งใจก่อนจะเงยหน้าสบตาเธอที่ยืนนิ่งมองเขานั้นไว้ด้วยแววตาระยิบระยับ
“ ฉันชอบมันจริงๆ “
“ .................... “
“ .....................”
เขาลุกขึ้นยืนอย่างเก้ๆกังๆ เมื่อเห็นใบหน้าที่แดงเป็นลูกมะเขือเทศของเธอนั้น เขากระแอมไอเบาๆ อย่างระงับความขัดเขิน
“ สรุปแล้ว .. นาย ... ไม่ได้เป็นอะไรใช่ไหม ..“ ซอฮยอนใบหน้าแดงก่ำก่อนจะเปลี่ยนเรื่องอย่างกลบเกลื่อน
“ ตอนนี้ ไม่เป็น ...“ เขายื่นใบหน้าเข้าหาเธอด้วยแววตาระยิบระยับและเด็กสาวรีบใช้มือทั้งสองข้างยันตัวเขาไว้ให้ออกห่าง
“ อ้อ ...... “ เขาชะงักเหมือนนึกอะไรได้ขึ้นมา “ จริงสิ ... ฉันมีเรื่องจะพูดนี่นา !! “
“ อะไร ? “
“ เรามาเริ่มจากเรื่องนั้นกันดีกว่า .. เรื่องที่เธอทำให้ฉันอารมณ์เสีย “
“ ฉันเหรอ ... ฉันทำอะไรให้อารมณ์เสีย “ เด็กหนุ่มจ้องมองเธอเขม็งและใช้ลิ้นดุนกระพุ้งแก้มตัวเองไปมาอย่างขัดใจ
“ ดูเธอ .. ไม่ค่อยดีใจนะ ที่ฉันตามไปลงเรียนด้วย “
“ ฉันดีใจสิ “
“ งั้นเธอมีปัญหาเรื่องแสดงความรู้สึกเหรอ ? ฉันไม่เห็นรู้สึกเลยว่าเธอดีใจ “
“ แต่ฉันก็ยิ้มนะ ... ฉันยิ้มกว้างมากเลยตอนเห็นนาย “
“ แต่ฉันดูออกนี่ ว่ารอยยิ้มจริง ๆ ของเธอเป็นยังไงอ่ะ “ คิ้วของเด็กหนุ่มขมวดกันยุ่งเหยิงไปหมด
“ ................... “
“ กะ .. ก็ .. นายไม่เคยบอก .. ว่าชอบเรียน ภาษาเสปนด้วย ฉันเลยกลัวว่า นายจะ ... “
“ ................... “
“ กลัวฉันสอบตก ? “
“ อื้อ !! “
“ โอเค ... แสดงว่าหวังดี .. เรื่องนี้ผ่านได้ .. “
“ หืมม ... แล้วมีเรื่องที่ผ่านไม่ได้ ? “
“ เธอจำได้ไหม ... ตอนฉันชวนไป ... ไป เอ่อ ... เดทครั้งก่อนน่ะ .. “
“ ....................... “
“ เธอถามถึงเรื่องไอ้มาร์คทันที ! “
“ ตอนไหน ? .. แต่นายถามกับฉันก่อนนี่..ใช่ไหม “ เธอแตะลงกับต้นแขนเขาอย่างอธิบายหากแต่เด็กหนุ่มยกมือห้ามเอาไว้
ถ้าใครไม่รู้คงคิดว่ากำลังดูการทะเลาะกันใหญ่โตระหว่างชายหญิง “ พอก่อน ! ยิ่งพูดฉันยิ่งอารมณ์เสีย “
เขาเดินหนีเธอและเด็กสาวเอียงคอมองเขาอย่างเริ่มรำคาญ “ ปาร์ค ชาน ยอล พรุ่งนี้ก่อนสิบโมง เอาเงินมาคืนฉันด้วย “
“ O-O !! “
“ ก่อนที่ฉันจะโทรสายตรงเข้ากองตำรวจหาพ่อของนาย ! “
สาวน้อยเชิดหน้าขึ้นและเดินแซงหน้านำเขาไป ชานยอลมองตามอย่างเขม่นเค่นเขี้ยวก่อนจะก้าวขายาวๆของเขาตามไปติดๆ
“ เข้าใจแล้ว ... งั้นมาเอามัดจำไปก่อนเลย ! “
“ มัดจำอะ ... อุ๊บบ !! “
เด็กสาวชะงักตัวแข็งเมื่อชานยอลรั้งตัวเธอเข้าไปกดจูบเอาไว้หนักๆอย่างกลั่นแกล้ง “ อื้อออ อ่อยอยย นะ อานน ออล “
เขาถอนใบหน้าออกมาอมยิ้มมองริมฝีปากบวมเจ่อของเธออย่างหมั่นเขี้ยว ก่อนจะชะงักงันเมื่อเด็กสาวกำลังหยุดจ้องมองไล่สายตาไป
ตามใบหน้าฟกช้ำและหยุดที่ริมฝีปากของเขา .... “ เจ็บมั้ย .... “
“ อื้มม ... ช่วยดูให้ฉันหน่อยสิ .. “ เขาโน้มใบหน้าลงไปใกล้และหลับตารอเธอพลางอมยิ้มไว้อย่างเจ้าเล่ห์ ..
เขาระบายยิ้มอย่างพึงพอใจออกมาเมื่อรู้สึกได้ถึงริมฝีปากอุ่นๆที่สัมผัสเบาๆกับโหนกแก้มของเขาก่อนจะลากเลื่อนความอบอุ่นนั้นมา
แตะแผ่วเบาอยู่ที่มุมปากของตัวเอง ... ชานยอลขยับริมฝีปากของตัวเองเล็กน้อยเพื่อแนบสัมผัสเข้ากับริมฝีปากของเด็กสาว ...
แต่ก่อนที่ปลายลิ้นของเขากำลังจะทำงาน แรงขบกัดที่มุมปากฟกช้ำของเขาทำให้เด็กหนุ่มเบิกตากว้างร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด
“ ยะ ยะ ย๊า !!!! ซอฮยอนนน !!! “
★★★★★★★★★★★★★★
ยังจ้าาาา ยังไม่ได้สวีทททน๊า คึคึคึ ^^
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ

เพื่อนนายเค้าจะมองซอฮยอนเป็นของแปลกล่ะสิไม่ว่า ตั้งใจใช่ไหม
แหม่ มั่นหน้าอีกละ 101% เห็นซอฮยอนเป็นของตายล่ะสิ
มันต้องมีสักวันล่ะน่ะที่ซอฮยอนไม่ได้เลือกให้นายมาก่อน
แล้วพรุ่งนี้อย่าลืมคืนตังค์ เรื่องนี้ซอฮยอนไม่ปล่อยไว้แน่ 555+
บทนี้เข้ากะพี่ปาร์คของเค้ามั่กๆๆๆๆ ค่ะไรท์ ฟอร์มจัด ปากหนัก ขี้โมโห ขี้น้อยใจ 55555 น่าร๊ากกก // รอน๊าาาา
แก้ไขครั้งที่ 1 เมื่อ 1 ธันวาคม 2558 / 20:56
ภาคนี้ขอให้ซอมีหนุ่มๆๆเข้ามาจีบเยอะๆเลย
จะได้แก้แค้นชานยอลจากภาคที่แล้ว ^^
อิยอลทั้งหวงทั้งหึงแต่ก้อมีมาดเสมอขี้อวดด้วย..เอ็นดูยอลอ่ะ
น้องซอภาคนี้เอาให้ฮอตๆเลยค่ะให้อิยอลหึงจุกอก5555
คู่นี้น่ารักดี
รอตอนต่อไปค่า
หวานตั้งแต่ตอนแรกกก มันช่างฟินจริงจริ๊งงงง
รอติดตามต่อนะค้าา
อ่านแล้วหน้าพี่ปาร์คชานลอยมาเลยง๊าบบ 555555 ติดตามนะไรท์ ชอบบบ อ๊ากกกก ><
ไรท์มีภาคสองด้วย อร๊ายยย~~ รอฟินเลยทีนี้