ลำดับตอนที่ #20
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #20 : Chapter 20
เ็สาวนาอึนที่ยืนยิ้มบาๆ มอร่าสูระหในุสีาวออฮยอนที่ำลัเินพรมแในาน GDA รั้ล่าสุ ..
านนี้เธอรับหน้าที่ผู้ัารส่วนัวอเ็สาวแทนที่เฮุนที่ย้ายไปูแลโปรเ็ Rookie อ่ายแทน
“ เหนื่อยมั้ย นาอึน .. “ อฮยอนที่เินยิ้มลมาาเวทีพรมแ รมาหาเธอพลาพาันเ้า้านหลัห้อแ่ัวศิลปิน
“ เหนื่อยอะไร .. อฮยอนนี่สิ้อเหนื่อยไม่ใ่เหรอ “
“ ไม่เหนื่อย .. ันพัมาเยอะแล้ว “
แม้อฮยอนะทำพูิลแ่นาอึนลับหน้าเสียไปอย่าไม่สบายใ และอฮยอน็รู้สึไ้ในทันที
“ ไม่้อเป็นห่วันนะ .. เธอนี่พอันับลู่หานเลยแฮะ “
“ ็ .. ันน่ะ ... “ นาอึนเริ่มถอนหายใออมา แ่อฮยอนลับร้อัึ้นมา “ ว้าว .. พวนายูีนะ “
นาอึนหันามสายาออฮยอนและพบับ Soulmate แห่เอโ่ที่อยู่ันรบทีมและำลัะเินสวนออไปเินพรมแ้านนอหน้าาน
นาอึนโ้ทัทายและยิ้มให้พวเาอย่าุ้นเย และเผื่อแผ่ไปถึเ็สาวร่าสู่ายเียวันในุรารียาวสีำเลื่อมที่เินามันมา
นานะยิ้มพลาโ้ให้ับอฮยอนและเ็สาว็ยิ้มว้าวาอบรับ เ็สาวในุำะัันับรอยยิ้มนั้น ...
อนนี้ ... เธอยัยิ้มไ้อยู่อีเหรอ .. อฮยอน ..
“ อฮยอนนี่ “ รอยยิ้มหวานเี๊ยบนั้นถูส่มาแ่ไล .. ร่าสูที่เินามันมาอ แอล ริส ทำให้นาอึนยับถอยออมาูห่าๆ
ริสโ้ให้อฮยอนแล้วเลี่ยเินออมา่อน เหลือเพียแอลและอฮยอนที่ยัหยุสนทนาันอยู่ระหว่าทาเิน ...
เ็หนุ่มล้วระเป๋าแล้วเอียอมอเธอ “ สวยไปนะ .. วันนี้ “
เ็สาวส่ายหน้าบาๆ “ ันไม่เื่อนายหรอ ไม่้อพยายามนะ มยอู “
เาหัวเราะในลำอ ่อนะะโหน้าเ้าหาเธอ้วยท่าทีหยอล้อ “ อืมม .. ันน่าะาฝาริๆ้วย “
นาอึนมอเห็นภาพที่เ็หนุ่ม่า่ายให้วามสนิทสนมับอฮยอนแล้วรู้สึไม่สบายใอย่าบอไม่ถู ..
ะสนิทันั้แ่อนวาไรี้ .. แ่ว่า .. อฮยอนำลัมี่าวไม่่อยสู้ะีอยู่ใน่วนี้
ถ้าเป็นเฮุน ... เาะทำยัไับสถานาร์อย่านี้นะ ...
“ อฮยอนนี่ .. ไปแ่ัวเรียมึ้นแสเถอะนะ .. เี๋ยวใล้ะเริ่มแราวัลแล้วล่ะ “
นาอึนเินยิ้มหวานเ้ามาแทรและทั้ผลัทั้ึอฮยอนเบาๆ แอลอมยิ้มามสไล์อเา พลายิบาให้ับอฮยอน
“แล้ว เอันนะ “
“ อฮยอน .. ันไม่ไว้ในายนนั้นเลย “ นาอึนบ่นเบาๆ หาแ่อฮยอนลับหัวเราะ นัยน์าระยิบ
“ มยอูเหรอ .. หมอนั่นเหมือนะไว้ใไม่ไ้ใ่มั้ย .. บารั้ัน็รู้สึล่ะนะ..“
นาอึนพยัหน้าล้อยาม พลามออฮยอนที่ทำท่าใ้วามิ “ แ่ .. มยอู .. "
" ็แ่ .. มันเป็นลัษะอเา .. ไม่ไ้เป็นนไม่ีหรอนะ .. นายนนั้นน่ะ “
บรรยาาศภายในานเ็มไป้วยวามึั มีประาศผลราวัลสลับับึ้นรับราวัลบนเวที และถึแม้ว่า านวันนี้ อฮยอนะมีื่อเ้า
ิอยู่หลายสาา .. แ่ลับพลาทุราวัลไปอย่าน่าเสียาย .. ถึแม้ะพบับวามผิหวัแ่เ็สาว็เรียมใมาบ้าแล้ว ..
และร่วมแสวามยินีับ อัลบั้มอเ็สาวไอยู ที่วาราวัลไปในหลายสาาที่ร่วมเ้าิ
เมื่อเสร็สิ้นารประาศราวัล ..
ศิลปินถูเิให้ึ้นร่วมถ่ายภาพเป็นที่ระลึ หนุ่มสาวมามาย่าพาันัแถวเินอย่าแออัึ้นไปบนเวที รวมถึอฮยอนที่ยืนหลบ
อยู่้านหลัอย่าปลีัวให้ับไออลรุ่นใหม่ที่เป็นบอยแบน์และเิร์ลรุ๊ปวัใแฟนลับไ้เรียแถวอยู่้านหน้าให้เห็นันเ่นั
านยอลที่เินึ้นมาเวทีพร้อมับนานะ เ็สาวร่วม่ายที่ถูัให้อยู่้านหน้ารวมถึริสและแอล ...
านยอลเหลียวมออฮยอนที่ยืนอยู่้านหลัสุ ่อนะระิบ้าหูเ็สาวนานะเบาๆ “ เธออยู่รนี้แหล่ะนะ .. มีริสับแอล “
และโยัวเ็หนุ่มเอลับถอยไปเรื่อยนไปหยุยืนอยู่้าันับอฮยอนที่้านหลั เ็สาวหันมอเา่อนะหันรีหันวา
“ มาทำไม .. ไปไลๆ ยอล “
านยอลเบิาว้า่อนหัวเราะออมาเบาๆ “ ไล่ทำไม .. รัเียเหรอ “
“ นายไม่รู้สถานาร์พวเราเหรอ “ เธอระิบอบอย่าไม่ให้ใรอ่านปาไ้
และเมื่อเลย์ เิน เทา เินมาถึเวทีลา พวเา็เินรปรี่เ้าไปยืนับลุ่มอยู่้านหลัับานยอลและอฮยอนทันที
เ็หนุ่มโน้มัวลระิบ้าัวเ็สาว “ เอาสิ .. ไล่ให้รบทุนนะ “
“ านยอล .. ไม่้อโน้มัวเ้ามาไ้มั้ย “ เ็สาวยืนเร็อย่าแทบไม่เป็นัวอัวเอ ...
ใบหน้าบึ้ึอเธอ ทำให้านยอลนึอยาเย้าแหย่ .. ใน่วที่ผู้นที่อยู่เบื้อหน้าำลัเบียเสียันอย่าวุ่นวาย ...
เ็หนุ่มเอื้อมมือไปุมเธอไว้ และ อฮยอน็สะบัหนีทันทีอย่าใ
“ ลั .. ทำไม้อทำอย่านี้้วย เหมือนไม่ใ่เธอเลย “ เาพูเบาๆอย่าให้ไ้ยินันสอน
“ นายล่ะ เป็นอะไรไป .. ทำไมไม่ระวััว “
ภาพวามใล้ิอทัู้่ไม่รอพ้นสายาอเ็สาวนานะ และ หนุ่มแอลที่อยลอบมอมาอย่าไม่ลาสายา...
วามริษยาที่เริ่ม่อัว ำลัับเลื่อนอยู่ภายใน
อฮยอนยืน่อสายหานาอึนหลัาานเลี้ยเลิ แ่ลับิ่อไม่ไ้ ..
เ็สาวัสินใเินไปยัลานอรถเพื่อเ็ูว่ารถอนาอึนยัอยู่หรือไม่ “ เอ๊า .. ยัอยู่นี่ .. มาหลับในรถเหรอ นาอึนนี่ “
รถถูสาร์ทึ้นมาเหมือนับว่านับเห็นเธอเินมาแล้ว รถถูยับมาอลรหน้าเธอ เ็สาวเปิประู้าวึ้นทันที
“ นึว่าะรอออมาพร้อมัน ทำไมมา่อนล่ะ “ แล้ว็้อพลันเบิาว้าอย่าใ เมื่อนับลับไม่ใ่นาอึนอย่าที่เธอเ้าใ
“ เฮุน ! “
เาปรายามอเธอนิหนึ่่อนะบอเรียบๆ “ นาอึนไม่สบาย ฮยอมารับไปหาหมอแล้ว “
“ เป็นอะไรมามั้ย “
“ ่วนี้นาอึนเวียนหัวบ่อย แ่ไม่่อยยอมไปหาหมอ “
“ ะไม่เป็นรัยนะ .. “ เ็สาวพึมพำับัวเอ
“ ..................... “
“ ั้น ... เี๋ยวันเรียแท็ี่ลับเอ “
“ ไม่้อ .. ันไปส่ “
อฮยอนรีบวานหาโทรศัพท์มือถือในระเป๋า เฮุนเหลือบมอพร้อมเอ่ยเสียเ้ม “ อย่ายุ่ยา “
เมื่อโนเาัไว้ เธอึะัและเบนหน้าออนอระรถและนั่อยู่อย่าเียบๆ
“ ะให้ส่ที่ไหนล่ะ “ เอาามริ .. เฮุน็รู้อยู่แล้วว่าเธอพัอยู่ที่ไหน .. แ่เาไ้ว่า เธอไม่อยาเปิเผยให้เาไ้รับรู้
“ ันะแวะที่ร้านโบอาอนนี่ .. ส่ที่ร้านอนนี่เถอะ “
นั่นัย .. หลีเลี่ยที่ะให้เาส่ถึที่พัริๆ นั่นแหล่ะ ... ึนานี้แล้ว ็ยัไม่รลับบ้าน เพียเพราะเาอาสาไปส่
.. เอาสิ .. ็ามใเธอนะ อฮยอน ..
เสียมือถือในระเป๋าัึ้นและอฮยอน็้อะัเมื่อเห็นื่อหน้าอโทรศัพท์ ่อนะรับสายและเอ่ยออมาเบาๆ
“ านยอล ันออมาแล้ว “
เฮุนะัแ่ยัับรถ่อไป้วยวานิ่เ้ม .. “ อืม .. อนนี้เหรอ .. ันอยู่ .. “
เ็หนุ่มนับรถปราเ้าอ้าริมฟุบาทในทันที “ เรียเามารับไ้เลย ผมอรออยู่รนี้ “
อฮยอนหันมอเาอย่าไม่าิ .. ไม่่าาานยอล ที่ไ้ยินเสียใรอีนอยู่ปลายสายอย่าัเน
★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น