โรงละครสีเลือด.. (SEKAI) ft.CHANKAI

คุณเคยฝันไหมครับ?

ความฝันที่เหมือนเรื่องจริงมากจนบางครั้งคุณไม่สามารถแยกแยะได้ว่า
มันเป็นเพียงความฝันที่คุณสร้างขึ้นมาในมโนนึก…หรือเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริงในชีวิตของคุณ

ผมเองก็มีความฝันหนึ่งที่คิดอยากจะเล่าให้ใครซักคนได้ฟัง

อาจจะแปลกประหลาดไปซักหน่อย
แต่สุดท้ายผมก็เลือกที่จะทิ้งตัวลงให้ “ความดำมืดนั้นครอบครองตัวตน” ในทุกค่ำคืน…

ผ้าเปื้อนกลิ่นคาวผืนน้อยที่เงาสูงใหญ่มักพันผูกหลังร่วมรักไว้กับเนื้อตัวของผมราวฝากร่องรอยความเป็นเจ้าของก่อนรุ่งเช้าจะมาถึงมันก่อกวนหัวใจผมให้ปั่นป่วนในทุกวัน

ร่างกายได้แต่เฝ้ารอให้ดวงอาทิตย์คล้อยต่ำ  จิตใจได้แต่ถวิลหาความมืดดำของเงาเมฆ…

หน้าต่างบานใหญ่ถูกเปิดอ้ากว้างไว้ในทุกค่ำคืนเพื่อรอคอยการมาเยือนของเงาดำที่ผมไม่รู้จัก

แต่กลับตอบรับ “ตัวตนของเขา” ด้วยความเต็มใจ…

…บทละครแผ่นน้อยปัดปลิวทุกครั้งเมื่อสายลมแผ่วพัดเข้ามาผ่านหน้าต่างบานสวย….

ราวเป็นสัญญาณกระตุ้นเตือนให้ร่างที่สั่นเทิ้มของผมรับรู้ถึงการมาถึงของ "เขา"

ไม่เคยมีสิ่งใดในชีวิตของคนเราที่จะได้มันมาฟรี

และผมก็รู้ชัดถึงข้อแลกเปลี่ยนนั้น

“ฮรึก ! ช้า  ช้ากว่านี้  อ้า ฮือออ!”

และคืนนี้มันเป็นอีกค่ำคืนของการแลกเปลี่ยนระหว่างผมกับ “เขา”

ด้วยบทรักที่เขาพร่ำสอนให้ผมได้เรียนรู้ในอีกหนึ่งคืน..