ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : คั่นโฆษณา ลุ้นคะแนนแอดมิชชั่น
ก่อนที่จะติดตามเด็กม.6ฝึกงานคลินิค
ขอคั่นด้วยเหตการณืที่เพิ่งผ่านพ้นไปไม่นาน
วันคืนที่ใครๆก็ไม่สามารถที่จะบอกกับเพื่อนๆได้ว่า"ฝันดี" เพราะค่ำคืนแห่ง"ฝันร้าย" กำลังรออยู่ตรงหน้า
เวลาที่ผ่านพ้นไป กับความตื่นเต้นในการโหลดเข้าเว็บ สทศ.
เมื่อเวลายามเกือบตีหนึ่ง - -
ระหว่างที่กำลังรอโหลด หลับตาปี๋สักพัก ขอสิ่งศักดิ์สิทธิคุ้มครอง
และอัพเดตข่าวสารจากเพื่อนๆเฟสบุ๊คที่เห็นคะแนนกันไปแล้ว
อ่านแต่ละหัวข้อในเฟสบุ๊ค
บอกได้แค่ประโยคเดียวว่า "คำว่า เห้ - !! เดินกันว่อนเฟสบุ๊ค"
ดูๆแล้ว
แบ่งด้2จำพวกใหญ่ๆ
พวกแรก พวกคะแนน เห้ ตกต่ำ ปลงตก และคืนนี้คงนอนไม่หลับ
กับอีกพวก คือคะแนนกูสูง แล้วทำไรได้ ในเมื่อมันตัดสิทธิกูไปแล้ว-*-
อยากจะแบ่งคะแนนจากพวกติดมาแปะบ้างซะเหลือเกินนนนนน.....
และหลังจากที่ได้เบิ่งดูคะแนนของตัวเองเต็มๆแล้ว
หลุดปากมาได้แค่คำเดียว
"เห้ - !!! "
-*-
โอ้ชีวิต มีอะไรตั้งเยอะแยะ มีเกิดแก่เจ็บตายคล้ายๆกัน - -
คืนแห่งความโหดร้าย
ทำหลายคนต้องนอนทั้งน้ำตา
แน่นอนคืนนั้นเราจะยังบอกให้ใครในบ้านรู้ไม่ได้ ถึงคะแนนนี้
วันรุ่งขึ้น นั่งคำนวณคะแนนออกมาเทียบ
โอ้วววว ตายห่า..... - - คะแนนปีนี้จะเทียบกับปีอื่นได้มั๊ยเนี้ยยยย
ตกต่ำซะขนาดนี้
ไม่เป็นไรรอ GatPat ที่รักต่อ^^
"เฮ้ยยยยย คะแนนแกทออกแล้วเว้ย คะแนนเป็นไงบอกด้วย จะช่วยลุ้น"
เจ้าของคะแนนยังไม่อยากจะลุ้นเลย-*-
ขึ้นไปเปิดโหลดเพื่อดูคะแนนแกทแพทอีกครั้ง และยังไม่ลืม อนุโมทนาสาธุกันอีกรอบ
*
*
*
*
*
*
= =!
สมัครสอบปีนี้ทำเพื่อ!!
เสียดายตังค์ -*-
คะแนนเก่าเต็มที่และ
ตรวจผิดอีกได้มะ?
ประโยคเหล่านี้ ก็ว่อนเฟสอีก
ใช่เลยค่ะ เสียดายเงินจัง สอบไปก็ใช้คะแนนเก่า เพราะของรอบนี้มันเน่าซะเหลือเกิน
แต่ไม่เป็นไร เรายังอยู่ในคนหมู่มาก ภูมิใจไว้ ^^
คิดคะแนนแล้วรู้สึกว่า มีคณะไหนที่คะแนนน้อยกว่านี้ไหม??
เริ่มจะถอดใจ
แต่ก็อยากจะเป็นสัตวแพทย์เอามากๆ
ตั้งแต่ที่ไปดูงานมารู้สึกว่าถึงมันจะเป็นงานที่เหนื่อย สกปรก และเสียเปรียบ แต่ผลที่ได้กลับมามันคุ้มค่า
การที่เราได้เห็นสัตว์เหล่านั้นกลับมาแข็งแรงอีกครั้งด้วยมือเรา มันคงจะดีไม่ใช่น้อย
แอบรู้สึกว่า
คนที่จิตใจรักสัตว์และพร้อมที่จะอยากช่วยเหลือมีอีกเยอะ เพียงแต่ว่าความสามารถเค้าอาจจะไม่ถึง
ทำให้เกิดความขาดแคลนในอาชีพนี้
และบางครั้ง คนที่มีความสามารถจริงๆ ก็กลับกลายเป็นคนที่ไม่ได้รักสัตว์จริงๆ
เพียงแค่ว่า เอนท์เข้าแพทย์ไม่ได้ ก็มาเลือกสัตวแพทย์แทน
บางทีก็รู้สึกว่า หากเรามีการจัดตั้งองค์กรที่รับคนที่รักสัตว์จริงๆเข้าทำงานไม่จำเป็นต้องรักษาเองได้
แต่มีจิตใจอยากช่วยเหลือสัตว์จริงๆ แล้วสร้างให้เป็นอาชีพไปเลย
ไม่ใช่เป็นแค่มูรณนิธิต่างๆที่ทำไปโดยที่ไม่มีค่าแรง
ไม่ใช่ว่าเราทำเพราะหวังผล ไม่ได้รักสัตว์จริงๆ
แต่ในสังคม คนเราก็ต้องมีอาชีพ ต้องใช้เงิน คนที่รวยก็ไม่อยากจะทำงานที่อาจจะดูสกปรก
แต่คนที่อยากทำก็อาจจะไม่มีเงินพอที่จะเลี้ยงตัวเองรวมถึงเลี้ยงสัตว์ร่วมโลกได้
หากเราสร้างเรื่องที่มนุษย์เห็นว่าเป็นเรื่องเล็กๆให้มันเป็นอาชีพ คนเหล่านี้ก็จะได้มีงานทำ และสัตว์เหล่านี้ก็ได้รับการดูแล ไม่ดีกว่าหรือ???
เพียงแค่รู้สึกเสียดายคนจิตใจดีดีอีกเยอะ ที่รักสัตว์จริง แต่ไม่มีความสามารถในการเรียนได้พอ
ยังไงก็จะรอลุ้น
ถึงคะแนนไม่ดีเท่าที่ควร ก็ไม่ถอดใจ อยากทำให้ได้ เพื่อเพื่อนที่พูดไม่ได้ของเรา
ยังไงก็อยากจะให้ทุกคนเต็มที่เหมือนกันนะคะ^^
อยากให้มีสัตวแพทย์ดีดีเยอะๆ
สู้สู้!!!
รอลุ้นผลค่ะ
ยังไงก็ไม่ทิ้งคณะนี้ เว้นเสียแต่ว่าเราจะไม่คู่ควรจริงๆ
ยังไงก็ขอให้เพื่อนๆเต็มที่เหมือนกันนะคะ ไม่ว่าจะคณะไหนๆก็ตาม^^
ขอคั่นด้วยเหตการณืที่เพิ่งผ่านพ้นไปไม่นาน
วันคืนที่ใครๆก็ไม่สามารถที่จะบอกกับเพื่อนๆได้ว่า"ฝันดี" เพราะค่ำคืนแห่ง"ฝันร้าย" กำลังรออยู่ตรงหน้า
เวลาที่ผ่านพ้นไป กับความตื่นเต้นในการโหลดเข้าเว็บ สทศ.
เมื่อเวลายามเกือบตีหนึ่ง - -
ระหว่างที่กำลังรอโหลด หลับตาปี๋สักพัก ขอสิ่งศักดิ์สิทธิคุ้มครอง
และอัพเดตข่าวสารจากเพื่อนๆเฟสบุ๊คที่เห็นคะแนนกันไปแล้ว
อ่านแต่ละหัวข้อในเฟสบุ๊ค
บอกได้แค่ประโยคเดียวว่า "คำว่า เห้ - !! เดินกันว่อนเฟสบุ๊ค"
ดูๆแล้ว
แบ่งด้2จำพวกใหญ่ๆ
พวกแรก พวกคะแนน เห้ ตกต่ำ ปลงตก และคืนนี้คงนอนไม่หลับ
กับอีกพวก คือคะแนนกูสูง แล้วทำไรได้ ในเมื่อมันตัดสิทธิกูไปแล้ว-*-
อยากจะแบ่งคะแนนจากพวกติดมาแปะบ้างซะเหลือเกินนนนนน.....
และหลังจากที่ได้เบิ่งดูคะแนนของตัวเองเต็มๆแล้ว
หลุดปากมาได้แค่คำเดียว
"เห้ - !!! "
-*-
โอ้ชีวิต มีอะไรตั้งเยอะแยะ มีเกิดแก่เจ็บตายคล้ายๆกัน - -
คืนแห่งความโหดร้าย
ทำหลายคนต้องนอนทั้งน้ำตา
แน่นอนคืนนั้นเราจะยังบอกให้ใครในบ้านรู้ไม่ได้ ถึงคะแนนนี้
วันรุ่งขึ้น นั่งคำนวณคะแนนออกมาเทียบ
โอ้วววว ตายห่า..... - - คะแนนปีนี้จะเทียบกับปีอื่นได้มั๊ยเนี้ยยยย
ตกต่ำซะขนาดนี้
ไม่เป็นไรรอ GatPat ที่รักต่อ^^
"เฮ้ยยยยย คะแนนแกทออกแล้วเว้ย คะแนนเป็นไงบอกด้วย จะช่วยลุ้น"
เจ้าของคะแนนยังไม่อยากจะลุ้นเลย-*-
ขึ้นไปเปิดโหลดเพื่อดูคะแนนแกทแพทอีกครั้ง และยังไม่ลืม อนุโมทนาสาธุกันอีกรอบ
*
*
*
*
*
*
= =!
สมัครสอบปีนี้ทำเพื่อ!!
เสียดายตังค์ -*-
คะแนนเก่าเต็มที่และ
ตรวจผิดอีกได้มะ?
ประโยคเหล่านี้ ก็ว่อนเฟสอีก
ใช่เลยค่ะ เสียดายเงินจัง สอบไปก็ใช้คะแนนเก่า เพราะของรอบนี้มันเน่าซะเหลือเกิน
แต่ไม่เป็นไร เรายังอยู่ในคนหมู่มาก ภูมิใจไว้ ^^
คิดคะแนนแล้วรู้สึกว่า มีคณะไหนที่คะแนนน้อยกว่านี้ไหม??
เริ่มจะถอดใจ
แต่ก็อยากจะเป็นสัตวแพทย์เอามากๆ
ตั้งแต่ที่ไปดูงานมารู้สึกว่าถึงมันจะเป็นงานที่เหนื่อย สกปรก และเสียเปรียบ แต่ผลที่ได้กลับมามันคุ้มค่า
การที่เราได้เห็นสัตว์เหล่านั้นกลับมาแข็งแรงอีกครั้งด้วยมือเรา มันคงจะดีไม่ใช่น้อย
แอบรู้สึกว่า
คนที่จิตใจรักสัตว์และพร้อมที่จะอยากช่วยเหลือมีอีกเยอะ เพียงแต่ว่าความสามารถเค้าอาจจะไม่ถึง
ทำให้เกิดความขาดแคลนในอาชีพนี้
และบางครั้ง คนที่มีความสามารถจริงๆ ก็กลับกลายเป็นคนที่ไม่ได้รักสัตว์จริงๆ
เพียงแค่ว่า เอนท์เข้าแพทย์ไม่ได้ ก็มาเลือกสัตวแพทย์แทน
บางทีก็รู้สึกว่า หากเรามีการจัดตั้งองค์กรที่รับคนที่รักสัตว์จริงๆเข้าทำงานไม่จำเป็นต้องรักษาเองได้
แต่มีจิตใจอยากช่วยเหลือสัตว์จริงๆ แล้วสร้างให้เป็นอาชีพไปเลย
ไม่ใช่เป็นแค่มูรณนิธิต่างๆที่ทำไปโดยที่ไม่มีค่าแรง
ไม่ใช่ว่าเราทำเพราะหวังผล ไม่ได้รักสัตว์จริงๆ
แต่ในสังคม คนเราก็ต้องมีอาชีพ ต้องใช้เงิน คนที่รวยก็ไม่อยากจะทำงานที่อาจจะดูสกปรก
แต่คนที่อยากทำก็อาจจะไม่มีเงินพอที่จะเลี้ยงตัวเองรวมถึงเลี้ยงสัตว์ร่วมโลกได้
หากเราสร้างเรื่องที่มนุษย์เห็นว่าเป็นเรื่องเล็กๆให้มันเป็นอาชีพ คนเหล่านี้ก็จะได้มีงานทำ และสัตว์เหล่านี้ก็ได้รับการดูแล ไม่ดีกว่าหรือ???
เพียงแค่รู้สึกเสียดายคนจิตใจดีดีอีกเยอะ ที่รักสัตว์จริง แต่ไม่มีความสามารถในการเรียนได้พอ
ยังไงก็จะรอลุ้น
ถึงคะแนนไม่ดีเท่าที่ควร ก็ไม่ถอดใจ อยากทำให้ได้ เพื่อเพื่อนที่พูดไม่ได้ของเรา
ยังไงก็อยากจะให้ทุกคนเต็มที่เหมือนกันนะคะ^^
อยากให้มีสัตวแพทย์ดีดีเยอะๆ
สู้สู้!!!
รอลุ้นผลค่ะ
ยังไงก็ไม่ทิ้งคณะนี้ เว้นเสียแต่ว่าเราจะไม่คู่ควรจริงๆ
ยังไงก็ขอให้เพื่อนๆเต็มที่เหมือนกันนะคะ ไม่ว่าจะคณะไหนๆก็ตาม^^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น