ช่วยด้วย!! หนูอยากเป็นสัตวแพทย์

ลำดับตอนที่ #1 : อยากเป็นสัตวแพทย์ขอเถอะแม่

 ห่างหายจากเด็กดีไปนาน เพราะช่วงนี้วุ่นวายกับชีวิตแอดมิชชั่น
หลังจากได้ร่ำลา ร้องห่มร้องไห้  อำลาอาลัยให้กับชีวิตม.6 และมิตรภาพของเพื่อนๆ



ปิดเทอมระยะเวลา2เดือน หลายคนก็เริ่มเบื่อหน่ายที่จะนั่งๆนอนๆอยู่ในบ้าน
หลายคนเริ่มขาดแคลนรายได้ จากเงินค่าขนม
จนต้องหาเรื่องออกจากบ้านเพื่อได้มาซึ่งรายได้หลักนั้น^^




เพื่อนๆหลายคนอยากเริ่มเป็นผู้ใหญ่ เริ่มออกไปหางานทำตามร้านค้า เซเวนเซ่น พิซซ่า EGV
ทำเวลาว่างให้มันคุ้มกับวัยรุ่น



และอีกหลายๆคนที่นั่งเบื่อๆหาเพื่อนเฟสบุ๊ค อั๊พเดตเด็กดี  


แต่สำหรับฉัน มีทางออกแก้ความเบื่อก่อนรอผลแอดมิชชันได้ดีกว่านั้น


หลังจากที่ได้ถกเถียงกับผู้ปกครองมานานแสนนาน  เกี่ยวกับการเลือกคณะเรียน


"หมอดีกว่าไหม? เห็นเค้าบอกเงินเดือนดีนะ ทำนอกเวลาก็ได้วันนึงเป็นพัน"
ไม่เอาอ่ะ  หนูไม่ชอบอยู่โรงพยาบาล  แล้วก็ขี้เกียจฟังคนไข้บ่นด้วย



"วิศวะคอมก็ดีนะ ตอนนี้กำลังรุ่งเลย ได้เงินดีด้วย"
หนูเป็นคน ไม่ไฮเทคอ่ะ แค่คอมที่บ้านเจอปัญหาอะไรนิดอะไรหน่อย ก็ปิดเครื่องลูกเดียวแล้ว เกลียดเทคโนโลยีมาก
"อ่าว ก็ทำไม่เป็นก็เรียนไปสิ จะได้เป็น  " 
หนูไม่ชอบอ่ะ
"เรียนๆไปเดี๋ยวก็ชอบเองแหละ"   (เกลียดคำนี้ที่สุด-*-  ถ้าใจมันไม่ชอบแล้วจะเรียนทำไมให้มันฝืนใจเปล่าๆ)



แม่...หนูอ่ะ ไม่ค่อยคิดถึงเวลาเรียนหรอกนะ เพราะถ้าหนูเลือกคณะเข้าไป หนูก็เรียน และอยู่กับมัน อย่างมากก็แค่6ปี
แต่หนูคิดถึงตอนหนูทำงานมากกว่า
ถ้าหนูฝืนเรียนไอ้สิ่งที่ไม่ชอบ เพียงเพราะว่า มันทำรายได้ดี มันไม่ตกงาน ทำแล้วรวย
แต่หนูต้องอยู่กับสิ่งที่หนูไม่ได้รักตลอดชีวิตในการทำงานหนูเลยนะ


เกิดมาทำไมกัน  เกิดมาเพื่อทำเงินให้มากๆ พอตายก็เอาไปไม่ได้แค่นั้นหรือ



สู้หนูเรียนในสิ่งที่รัก  แล้วสนุกกับชีวิตในการทำงานไม่ดีกว่าเหรอคะ?
ถึงจะได้เงินน้อย  แต่เราก็มีความสุข
หนูไม่หวังที่จะรวย  ขอแค่พอเพียง แล้วสนุกไปกับมันก็พอ


ที่จริงหนูอยากจะเปิดฟาร์มที่ต่างจังหวัด ใช้ชีวิตสงบๆสูดอากาศบริสุทธิ์  

ดีกว่าต้องมานั่งแย่งงานแย่งตำแหน่ง  ใช้ชีวิตเร่งรีบ แทบไม่คุยกับใคร ที่กรุงเทพซะอีก-*-



"สัตวแพทย์มันสกปรกจะตาย  เหม็นอึเหม็นฉี่"
"โอ๊ย   เงินเดือนก็น้อย   แถมดีไม่ดีโดนลูกค้าทิ้งหมาทิ้งแมวอีก"

"เป็นหมอหมา มีแต่ต้องควักเงินตัวเอง ไม่รวยหรอก"


เฮ้อ....ได้ยินคำเหล่านี้มาจนเบื่อ

รู้ไหม??คำเหล่านี้  มันไม่ช่วยให้เด็กอย่างเรา รู้สึกเปลี่ยนใจได้สักเท่าไหร่

แต่มันช่วยบอกได้ว่า  คนไทยในตอนนี้  มองหาอาชีพให้ลูก ด้วยค่าเงินบาทมากกว่าความรักความชอบของลูกจริงๆ


มันก็จริงนะ  ไม่เถียง ว่า ผู้ใหญ่ก็ต้องการหาอาชีพที่มั่นคงให้กับลูกตัวเองกันทั้งนั้น


แต่หากทุกคนมุ่งมั่น จะเรียนหมอ  หาแต่อาชีพที่ทำเงิน

แล้วในอนาคต  เหล่าครู สัตวแพทย์ ตำรวจ  สถาปัตย์ และอีกหลายอาชีพ  ไม่ขาดแคลนบุคลากรกันหมดหรือ??



บางทีบางอาชีพ  ถึงแม้จะเป็นแค่การ     "ปิดทองหลังพระ"    แต่มันก็สำคัญในทุกๆอาชีพ  ที่อยู่ในสังคมเดียวกัน


หากทุกคนเรียนหมอ  แล้วมันจะแย่งงานกันขนาดไหน??
หากเราขาดครู   แล้วเด็กรุ่นต่อไป   จะมีใครพายเรือไปให้ถึงฝั่ง


อยากให้ผู้ใหญ่ได้มองในมุมบางมุม  ที่คุณอาจจะมองไม่เห็นหรืออาจจะมองข้ามมันไป

ไม่ว่าจะอาชีพไหน  หากเรารักและสนุกไปกับมัน

หากเราตั้งใจจริง  หากเราเก่งจริง  ยังไงเงินมันก็ตามมาทีหลังได้อยู่แล้ว