ชีวิตขากถุย ของเด็กอาชีวะคนหนึ่ง

ลำดับตอนที่ #1 : เค เด็กหนุ่มที่โชชคร้าย

"เซ็งว้อย มันจะแบนทำป๊ะป๋าแกเรอะไงฟะ"
"ใจเย็นๆสิคะท่านพี่ ขันติ ขันติ"

ผมคือหนุ่มที่ซวยที่สุดในโลกฮะ ชื่อ เค ชีวิตผมมันน่าเกลียดซะจนผมเคยคิดจะฆ่าตัวตายฮะ.....(แต่ผมไม่กล้า)

แร็คก็โดนแบน เงินก็ไม่เหลือ ชีวิตมันจะเริ่ดอะไรขนาดนี๊~~~
ผมอายุ21ปี มีน้องสาวไม่ใช่เลือดตัวเอง ชื่อ เมย์ อายุ13 เรารู้จักกันมา2ปีแล้วฮะ
ที่จิงเราเจอกันในเกม แต่ไม่นึกว่าจะผูกพันกันมากขนาดนี้...

"พี่เบื่ออ่ะเมย์"
"อ่า...แล้วจะให้เมย์ทำยังไงล่ะคะพี่เค"
เสียงของเคที่ทั้งเย็นชาแฝงอ่อนโยน ลอดเร้นเข้ามาตามสายโทรศัพย์ 
"เนี่ยเมย์ แฟนพี่มันก็ไปคบกับทอมอีก ชีวิตโคตบัดซบอ่ะเมย์"
"เมย์ไม่รู้จะตอบยังไงอ่ะค่ะ"
"อะไร อีนู๋ แค่นี้ตอบไม่ได้....พี่ก็ไม่รู้แล้วอ่ะ"
"พี่เค...เมย์ปวดท้องโรคกระเพาะอีกแล้ว.."เมย์ร้องครวญคราง
"เมย์ ไปทานข้าวเหอะจ้ะ เด๋วพี่โทรไปใหม่นะคับ"
"แต่ว่าพี่เค..."เมย์ทนเจ็บแล้วพูดต่อ
"อย่าดื้อสิ พี่ไม่เป็นไรหรอกนะ พี่โตแล้วนะ"
"อ่ะค่ะ งั้นเมย์ไปทานข้าวก่อนนะคะ พี่ก็อย่าลืมทานด้วยนะคะ"
"จ้า แค่นี้นะครับ หวัดดีครับ"
"หวัดดีค่ะพี่เค"

เฮ้อ เด็กน้อย...เธอยังไม่รู้ตัวตนที่แท้จริงของพี่หรอก

อีกด้านหนึ่ง
"พี่เคจะเป็นไงบ้างนะ..?"เมย์คิดแล้วพูดออกมา
"เป็นห่วงจังเลย หวังว่าคงจะไม่มีอะไรซวยกว่านี้อีกนะคะพี่เค"

พี่เคคะ เมย์คนนี้ ไม่ว่าพี่เคจะเกิดอะไรขึ้น เมย์ขออยู่ข้างพี่จนนาทีสุดท้ายนะคะ

มันเป็นความคิดของเด็กไร้เดียงสาคนนึง ที่คิดจะปกป้อง คนเลวๆอย่างพี่...
พี่น่ะ มีกรรมมากกว่าที่เธอคิดนะ เมย์...แต่มีเมย์ พี่ก็ดีใจแล้วล่ะ.....