วิศวะ(กรรม)ลูกติด

ในเช้าวันสดใส...

ผมลืมตาตื่นนอนก่อนลุกออกจากเตียง เดินตรงไปที่ระเบียง

เผยให้เห็นเรือนร่างอีกทั้งกล้ามเนื้อหน้าท้องที่ขึ้นรูปสวยอย่างเห็นได้ชัด แผ่นหลังสุดแน่นเนือยนาตย่างกายถึงระเบียงห้อง ก่อนหยิบบุหรี่ ขึ้นมาสูบนิโคตินร่วมกับบรรยากาศในยามเช้า...

...ทำไมสูบแต่เช้าเลยล่ะคะ

เสียงหวาน ดุจดังน้ำเชื่อมจากต้นอะไรสักอย่างที่มันหวานๆดังแววมาทางด้านหลัง

ผมหันไปมองต้นเสียงก็พบหญิงสาวผู้เป็นที่รักในชุดเสื้อเชิ้ตยาวคลุมเข่าสีขาว... เขาเดินมาที่ผมแล้วโอบกอด ร่างแน่น ซิกแพคตูม อีกทั้งลายสักเท่ๆของผม...

ผมค่อยๆ ชอนไช สูดกลิ่นกายของเธอ... เริ่มจากผม ใบหน้าซอกแค่ และหลังหู....แต่

...ที่รักฉี่ใส่ที่นอนรึเปล่าเนี้ยทำไมเหม็นจัง

....ปู๊ด....

หืมที่รักคุณตดด้วยหรอ ตดเหม็นแบบนี้นี้ขี้ดีกว่า

...แปร๊ด...

เออ...เธอขี้จริงด้วย

เดี๋ยวนะ....ขี้หรือ เชี่ยขี้!!!

ผมสะดุ้งตื่นบนเตียงนอนเตียงเดิม...

สิ่งเเรกที่เห็นหลังจากลืมตาตื่นขึ้นคือ ตูด... ตูดของเด็ก4ขวบ ที่กลิ่งตัวจนตูดขึ้นมาพาดอยู่ตรงหน้าผม... และทั้งหมดเมื่อคืน ก็แค่ความฝัน...

ครับ...ผมชื่อ "ภูวา" นักศึกษาคณะวิศวะ ปี4 ส่วนไอ้เด็กตูดเหม็นที่นอนหลับเป็นตายอยู่ข้างผมเนี้ย ชื่อ "ธารา" เป็นลูกชายของผมเอง และใช่ครับ... ผมเป็น 'พ่อเลี้ยงเดี่ยว'